ღმერთმმა, ბოლომდე მიგვიშვა და გამოგვცადა! დღესაც, იგივეს ვაგრძელებთ და, ყოველდღე, ვაკრავთ ჯვარზე, როდესაც, მის კანონებს ვაიგნორებთ, ადამიანზე მორგებული, დემონური კანონებით! ეგოისტურად მსახური, იესო არ ყოფილა! არც, რომელიმე ერი, მიუსაკუთრებია! ის, თავად გახდა, ჩვენი მსახური და დღესაც, იგივეს აკეთებს! ის ცოცხალია, თუმცა მოვკალით და დღესაც კლავენ, ვინც, თვითნებურად უმძიმებს, ადამიანებს ტვირთს და ღმერთით აშინებს! მამა ღმერთი, იმდენად ზე აღმატებული გრძნობებს ფლობს რომ, მას არ სჭირდება, შიშით მოპოვებული სიყვარული! უნდა გიყვარდეს მისი თვისებებით დ მისი ძის, იესო ქრისტეს ურთიერთობით. მამა_შვილის სამაგალითო ურთიერთობით, რისგანაც ჩვენ მივიღეთ კურთხევა სულიწმინდის ძალით! ეს, იყო ჯილდო, მოთმინებით სიყვარულში და არა, შიშით, სიყვარულში! სიყვარული მაშინაა ძლიერი, როცა, შიშის გარეშე, თავისუფალია და ენდობი!
+++++++ პოეზია -> უფლის ანდერძია +++++++ თითქოს, ჩემეული სულის ჰარმონია, ღვთისგან სინთეზური ნიჭი დაგყოლია. სევდიან თვალებში მოჩანს კლავიშები, ლექსი მომაშველე-მძივად დავიშლები. ისევ, მეცამეტე ვარდად გავიშლები, მაგრამ, არასოდეს აღარ დავითვლები, შენი პოეზიით, მე არ დავიღლები, ფოტოს გადავიღებთ, როცა დაითვრები. გუშინ საღამოთიც გვიან დაგეძინა, როცა, ცაზე მთვარე "თოკზე ეკიდება" იმ სხვას ნეტარებით, რა არ დაესიზმრა, მეფობს აგონია, ფიქრებს ერკინება... ბოლო პერიოდი-მძაფრი მელოდრამა, ისევ არითმია მაშინ, მზე რომ ჩავა. ღამე არ იქნება ვინმესთვის უვიცი, არა, შენ არა ხარ, არა ხარ გულ-ცივი, შემოქმედ სამყაროს ნურასდროს ნუ იცვლი, რამხელა მისიით მოდიხარ თუ იცი?! უნდა აფერადო, ლექსებად მოქარგო, ფრესკებად შექმნილი შენივე ტაძარი, პოეტის ცხოვრება რთულია ძვირფასო, მაგრამ ნუ იდარდებ->ხმალია ქარქაშში. ვფიქრობ, პოეზია უფლის ანდერძია და შენც გადაწყვიტე ღამე გაგეთია... დიახ, ჯვარცმა არის მართლა ტრაგედია, თავად იესოს რომ გულში ჩაეტია! მზერა მომარიდე, ლექსად მეფიფქება, მუზა აკაშკაშდა, ცრემლებს ეტირება. სადღაც, მშობლიურად უკრავს სონეტები, ირგვლივ ტრიალებენ კარგი მომენტები და არ გვავიწყდება "ძველი მონეტები", მჯერა, პოეზიას პულსად მოერგები... ისევ გამოფენა-შენი პორტრეტები, ღმერთო დამილოცე - ერი პოეტები!!! 05-03-2015. დილის 3 საათი. ავტორი: ქეთი-ჯერი.
