چه کردند مرتضی خان محجوبی و جواد معروفی دو غول موسیقی کنار همدیگه، و بنان چاره ای نداشته جز اینکه آسمانی بخونه روی این ملودی دشتی، آفرین به همگی و روحشان شاد
باید طبیعتاً همه دست اندرکاران این اثر جاودانه عاشقان حقیقی و یک دل بوده باشند که این چنین جان و روح انسان رو متأثر میکنند بعد از گذشت پیش از نیم قرن هنوز تازه و زیبا❤ یادشان مانا
خوشا انان که در کنار این عزیزان زیستند و در دوره ای که این موسیقی ها رونق داشته زندگی کردند و بدا به حال ما که ندیدیم ان دوران را روح نوازنده و خواننده شاد
من شصت ساله و زندگی در تنهایی با انواع بیماریهای صعب العلاج تنها دلخوشیم گوش دل سپردن به اینگونه شاهکارهای خلق شده از هنرمندان تکرار ناشدنی در تاریخ هنر موسیقی ایران عزیزمان است و با مرور خاطرات آن دوران طلایی آخرین گامها را برمیدارم.روحتان شاد و در آرامش ابدی🥀🥀💖📟
به رسم سپاس و قدردانی ازتمامی هنرمندان جاودانه و بزرگی که صدا و آثارشان همواره جزئی ازشیرینترین و خاطره انگیزترین لحظه های زندگی بسیاری از ما بوده است. ترانه هایشان را زمزمه کردیم ، عاشق شدیم ، خندیدیم و گریستیم و مجالس سرورمان را با ترانه هایشان به پا کردیم . حالا نیزشنیدن دوباره آنها یادآور گذشته های تلخ و شیرین و دور و نزدیک ماست ، یادآور خانه مادری، عشق و شهرو محله قدیمی و برای بسیاری یادآور خاک وطن
Absolute top. Perhaps the best ever piece starting with 'cho booye gol ...' It takes me to the dry mountains and green valleys of Iran, to the caravans of the past and all the lost loves. It reminds me of the years I have spend away from my country, and brings tears to my eyes. It never fails.
RAFTI vo RAFTANE to ...... comme ( door az VATAN , ché shooré ha , karéwwan , amad ammma , geryé kon.... ) sont mes chansons préférées d'OSTAD BANAN repose en paix MONSIEUR . paris
روی قبر مادر بزرگم ۲ بیت از این شعر ناب نوشته شده رفتی و رفتن تو آتش نهاد بر دل از کاروان چه ماند جز آتشی به منزل روحت شاد عزیزه دلم و دلم دوباره برات تنگ شد
یکی از زیباترین ترانه های زنده یاد رهی معیری ست ،آهنگ این اثر جاودانه از ساخته‌های زنده یاد مرتضی محجوبیست درآن دوران از شاخص ترین هنرمندان در رادیو گرد آمده بودند و به خلق با ارزش ترین آثار موسیقی ایران پرداختند زنده یاد بنان گرمی خاصی بدین اثر زیبا بخشید این آثار نه قبل از ما نه دردوران ما نه بعداز ما هر گز به وجود نخواهند آمد یاد و خاطره همه هنر مندان گرامی باد .
واقعا این اساتید بودند که مانند بوی گل رفتند وما سعادت دیدن و زندگی در زمان اینها را نداشتیم چقدر تنها شدیم چقدر ایران خالی شد کسی که موسیقی را درک کرده و احساس داشته باشد مرگشان را هضم نخواد کرد و داغشان تا ابد تازه ست بدا بحال ما که چی در انتظارمونه 😢 خوب زمانی اومدن و خوب وقتی زندگی کردن و رفتند😢
تنها ماندم، تنها رفتی در پشت این ترانه جاودان چه دردها نهفته هست و چه رنجها و چقدر یک غزل تاریخ زندگی ما ایرانیان را میگوید. رهی معیری وقتی مریم فیروز را برای اولین بار دید، معتاد تریاک بود ولی عشق مریم و درخواست مریم، رهی را از اعتیاد نجات داد و حتی سیگار هم نکشید. مریم چه بسا دلداده رهی بود ولی سر پرشور داشت و با معمار معتبر و اهل فن و چپ آشنا شد، کیانوری. بین دل و اهدافش کیا را انتخاب کرد. رهی تا آخرین لحظه عاشق مریم ماند و هیچگاه ازدواج نکرد ولی چه شاهکارهای را خلق کرد. کاروان را پس از رفتن مریم به شوروی سرود و زنده یاد بنان، مرتضی محجوبی و جلال مقدم این گوهر غزل را درست کردند. بنان میگفت که این کاروان را برای پس از مرگش خوانده است و پس از بیش از ۶۰ سال دلهای ما را به آتش میکشد. رفتی و رفتن تو آتش نهاده بر دل از کاروان چه بماند جزی آتشی به منزل
رفتی و رفتن تو آتش نهاد بر دل از کاروان چه ماند جز آتشی به منزل به به به به باین نغمه ها و نوا ها و آواهای ملکوتی، بهشتی و رویائی که انگاری از آسمان ها به زمین می‌رسد و پرواز دهنده به دیار دیگر ست و به تمامی وجود آدمی رسوخ کرده و لرزه به جان و جسم آدمی می‌اندازد و برای مدت کوتاهی از از غوغای جهانی فارق میسازد، یاد عزیزانیکه خالق این شاهکارهای ارزشمند بوده اند و آنها را به یادگار گذاشته اند همیشه بخیر و گرامی و جاویدان باد تا جهان پابرجاست و در خاطر عاشقان و شیدایانشان همیشه جاویدان خواهند ماند و هرگز فراموش نخواهند شد، بخصوص شادروان استاد بنان نازنين افسانه ی و تکرار نشدنی خواننده قدیمی دلها که هرچه درباره اش گفته شود بسیار ناچیز خواهد بود و مانند قطره ای ست از دریا و زبان گفتار از وصفش کم می‌آورد و عاجز می‌ماند یادش همیشه سبز، با سپاس فراوان از کارهای زیبایتان و زحمات بیدریغتان و انتخاب و سلیقه بینظیرتان که باعث آرامش و تسلای دلهای افسرده و بیقرار و نگران میشوید که بسیار قابل تقدیر و تحسین ست، دل زیبای شما بهاری، شادیتان پایدار، مهرتان روزافزون
