Bu bir inanç azim ve başarı öyküsüdür. Emmioğluna şarkı yazan ilk adamın, 4 farklı kadından 5 çocuğu olan bir babanın hikayesi... Bu bir pamuk işçisinin, bir ırgatın, bir çiftçinin, bir hamalın hayat hikayesidir. Bu hikaye babasını 5 yaşında keybetmiş o yaşlarda çıraklık yaparak işe başlamış hayatın yükünü taşımaya çalışmış bir çocuğun hikayesi. Hiç okula gitmeden okumayı öğrenmiş, pavyonlarda geç saatlere kadar çalışıp o pis ter kokusunun içinde uyumuş sinema yıldızı olmanın hayallerini kuran bir delikanlının hikayesi bu...Yıllar sonra varlığını öğrendiği oğlunun onun hayatını nasıl kurtardığının öyküsü bu. Bu sıradan bir sanatçının hikayesi değil mahşerin 4 atlısından biri olan Ferdi Tayfur'un hikayesi... Bir travestiyi klibinde oynatan ilk arabesk sanatçısıydı o. O en çok Orhan babayı sevdi. Müslüm Baba'yla ne kadar küs olsalar da yan yana geldiklerinde unutulurdu herşey. O bir çok ismin çalışmak istediği türkiyenin en büyük seslerini kendine hayran bırakan adamdı. O alçak gönüllülüğü ve tok gözlü yapısıyla münir abimizi derinden etkileyena adamdı. O dışarıdan bakıldığında güçsüz sahneye çıktığında devleşen bir karakterdi.
15 kasım 1945 yılında dünyaya geldiğinde başına geleceklerden habersiz olarak babası tarafından o zamanlar çok sevilen düblaj sanatçısı ferdi tayfurun ismi konmuştu ona. Tam adı ferdi tayfur turanbayburttur. Ferdi Tayfur'un babacı cumali bey bu ismi önce büyük oğluna koymuş ama o hayata tutunamamış küçücük yaşta zatürreye yenik düşüp hayatını kaybetmişti. Yaşayacağı umutsuzluğun başlangıcı da çok değil 4 5 yıl sonra başlayacaktı. Babacı Cumali Bey bir kan davası uğruna vurularak öldürülecekti ve zaten kötü olan hayat şartları iyice zorlaşacaktı. Babasıyla tek bir fotoğrafı vardı ondan da babasının sadece eli görünüyordu. Onu anlatması çok zor ferdi tayfur için. hem babasını hem çocukluğunu kaybederek iki kez yıkılacaktı hayatı.‘Tıpkı filmlerdeki gibi…’ diye anlatıyordu çocukluğunu. ‘Babam askerden geldiği gecenin ertesi günü gitti, bir daha gelmedi.’ diyordu. Annesiyse bir bekçiyle evlendi şimdi bir de üvey babası vardı artık o erken büyümek zorunda olanlardandı. Sonrası yoksulluk ve devam eden bir trajedi. Ferdi Tayfur hep okumak istiyordu ama babasının ölümüyle o da rafa kalkmıştı. Sen paşa olacaksın diye övünürdü Cumali bey oğluyla göçüp gitmeseydi belki de olacaktı.Henüz çocukluğu üzerinden atamamış, babasının acısı hala çok sıcakken üvey babası onu bir şekerci dükkânına çırak verdi. Kötü bir adam değildi. Ancak yoksulluk onları kıskıvrak pençesine almıştı. İş hayatı çok erken başlayan Ferdi, okumayı da işte bu koşuşturma içinde öğrendi. Hem de kendi kendine. Daha sonra şekerci çırağı olarak yaşadığı her şeyi aynı adlı kitapta bir bir anlatacaktı. Yaşıtları okula giderken şekerci dükkânında okul çıkışı başka çocuklara şeker satan bir çocuktu Ferdi. O da aynı şekerden yese de aynı tadı alamayan bir küçük çelimsiz çocuk… En büyük hayali bisiklet olan bir çocuk...
3 дек 2020
