Bedenim ve Ben Serisi: Nitelikler ve Roller (21 gün boyunca uygula) 

3/21 🧡 Her gün aynı şeyleri duysak da farklı şeyler idrak ediyoruz. Bazen duyduğumuz bir şeyi yeterince içeri almıyoruz, bazen ise tüm gardımızı indiriyoruz ve duyduğumuz şey içimize işliyor....

Az önce 10/21 B&B serisini tamamladım Tam 10 gündür hiç ara vermedim üstelik Her çarşamba Kemoterapi tedavim olmasına rağmen. Çok zorlanıyorum ama pes etmek yok. Hayatımın en zor döneminde yoga beni çağırdı. Sanırım Hayat bana ne anlatıyor sorusunun cevabı ?! Hayat bana kendime varmami söylüyor..Bu yoldaki öğretmenim ise sevgili Cetin Cetintas size çok teşekkür ediyorum. 🧡🙏

Mahabuta serisiyle tanistim sizinle.. 7 yasinda ki kizimda kendince bana eslik ediyor aşina yani size ve söylediklerinize.. Toprak elementinin sonlarina dogru kizimin kesilen parmagina atilan dikis sirasinda kontrolumu yitirmek uzereyken sesiniz cinladi bir an kulagimda "rahat nefes al yavasca nefesini birak"☺ ve kizimin yuzunu iki elimle tutup goz temasi kurdum hadi dedim ayni yoga yaparken gibi rahat nefes al yavasca birak .. Kizimin aglamasi ve cigliklari kesildi beraber senkronize sekilde nefes alip veriyorduk.. Hemsirenin saskin bakislarini ve o gune kadar yaptigim calismalarin yolculugumun bu noktasinda karsima cikmasini ve kizimin cigliklari arasinda kulagimda cinlayan sesinizi unutmayacagim.. Her sey icin tesekkurler ..

Ve ben kendimi aralıklarla bu seriye başlarken buluyorum. Bedenimin ve zihnimin mat üstünde savaş halindeyken bitiminde rahatlaması harika. ❤

Sonunda ağlayan ben miyim bir tek? Bedenime, sana nasıl eziyet edip sıkıştırıyorum özür dilerim, sen bana eşlik ederken ben seni yoruyorum, geriyorum derken döküldü gözyaşları... Daha ilk günden böyle şeyler hissetti ise bu seri Çetin hocam çok şeyle yüzleşeceğiz desenize emeğinize, yüreğinize sağlık.

Hanuman da “… kaldıkça rahatlamış ve enerjim yükselmiş hissediyorum” dediğinde ben acıdan bir damla göz yaşı döküyorum😀 5. gün devam 💚

Plank pozisyonunda sadece kendini taşıyorsun derken sanki tüm dünyanın yükünü taşıdıgımı farketmem 🙏 efsane bir yolculuğa başladıgımın farkındayım ve sonunda gözyaşlarıma hakim olamamak cok degisik bir histi. Cok ama cok tesekkurler ❤️🙏🌸

18/21 : Hanumana her seferinde tam oturmama rağmen hala her poza girişten önce yapamayacağımı düşündüğümü fark ettim bugün. Hayatımda da böyle galiba. Yapabildiğim şeyleri görmezden geliyorum ve kendimi taktir etmek bir yana dursun, yaptığım şeyin içinde kendime inancımı kendim baltalıyorum bazen. Ve bugünün pratiğinde belki minicik bir kararımdan şunu anladım; padottanasana'da ayağımdaki çoraplardan dolayı pozda potansiyelimi tam anlamıyla kullanamıyordum ve zihnimin içinde "hanumana giderken geri giyeceksin zaten" cümlesi geçti. Bir an durup düşündüm, ama şu an hareketimi kısıtlıyor, sırf sonra yine ihtiyacım olabilir ya da olacak diye neden işime yaramayan bu şeye tutunmaya çalışıyorum? Basit bir çoraptan konu çok farklı yerlere geldi. Hayatımda da ne çok şeye "ya sonra yine ihtiyacım olursa, ya vazgeçersem, ya yanlış bir kararsa" diye tutunup duruyorum. Dipnot: çetin öğretmenin "artık battaniyeye ihtiyacımız yok" diyip battaniyeyi fırlattığı gibi çorabı fırlatıp attım ahahaha😂

“ Şu an sadece kendini taşıyorsun, kendini kendine eziyete çevirme” Ahhhhhh🙏🏽🤍

Dün ilk kez geçmek istemedim matın üzerine. Sonrasında duyduğum,hissettiğim şeyin güzelliğini bilsemde, yaparken ki duyduğum o içsel acıyı tarif edemem. Bedenim kopacak kadar acıdı halde ona katlanıyorum da,ruhumun acısına katlanamıyorum. Bağırmak istiyorum yeter diye ama "neye yeter"onu bile anlamlandiramiyorum. Ama şunu farkediyorum ki değişiyorum hemde hiç bir direnç göstermeden. Sahip olduğum yetenekler kendi kendini su yüzüne çıktı ve ben ilk defa yeteneklerimden utanmıyorum. Gururlaniyorum. Bu seri sanki sihirli. Çetin çetintaş hocam her gün seri de aynı şeyleri tekrar etse de aslında her gün farklı şeyler söylüyor. Bunları yazarken gözlerim doluyor. Seriyi birlikte yaptığım herkese kalbimden sarılıyorum.

siz bu yaşama şifacı olarak gelmişsiniz sanırım, sizinle tanıştıktan 7-8 ay sonra (satsanglarınızı dinleyerek tanımıştım ilk ) doğduğumu hissetmiştim. her yeni paylaşımınızda da " yok daha doğmamışım, asıl şimdi doğuyorum" diyorum. 1 sene olacak neredeyse ve ben her gün yeniden doğuyorum. iyi ki varsınız 💛

9/21 ~ her gün aynı şeyi duyup, her gün farklı bir şeyi duymak. “Pozda kalabilmek için bedenine ne yapıyorsun? Bazen hayattaki rollerimize direnç uyguluyoruz. Bak bakalım o sıkışıklık hissini bulabiliyor musun bedeninde? Yorulmak demek vazgeçmek demek değil. Bazen içinden geçtiğin o deneyimler ve yollar kolay olmuyor. Derin nefes al. Her şeye rağmen durmaya devam et. İçinden geçtiğimiz şeylerde kendimize dayanmak bazen çok zor. Bu nokta da irademizi ne kadar kuvvetlendirirsek yaşam yolunda yürümek o kadar kolaylaşır.” Namaste 🙏

"Şuan sadece kendini taşıyorsun,kendini kendine eziyet etme" dediğinizde bir anda gelen gözyaşları ve duygu patlaması. Kendimi asla taşıyamadığımı farketmem ve kalan pratiğe ağlayarak devam edişim... Sanki bütün dünyanın yükünü sırtlanmışım da bir tek kendimi taşıyamıyormuşum gibi. Sonra aniden gelen ben kendime ne yapmışım düşünceleri. İşte şimdi anladım doğru yolda olduğumu. Bunu bana farkettirdiğiniz için çok teşekkürler 🧡🌸

Çetin hoccaaaaaammm, arkadaşlarrr başardım sonundaa. Bugün hanumana ilk defa tam oturabildim. Oturur oturmaz ağlamaya başladım ama mutluluktan, sonunda başarmanın verdiği mutluluktan. Çok mutluym. Bugün hiç yapasim yoktu ama buna inat çıktım matın üstüne iyi ki de çıkmışım, sonucunun güzelliğine bakın. Plankte de bugün baya rahat durdum. Hiç hissetmedim, tüy gibi hafiflemiştim sanki. Çok teşekkür ederim çetin hocam, sizin derslerinizle, pratiklerinizle acaba yapabilir miyim diye sürekli düşünüp durduğum pozu yaptım. 🧡🧡🧡🧡🧡

Pratıgımın sonunda bilge nın melek sesi tüm acılarımı aldı sanki🙏💛

8/21 dün bu serinin meditasyonu olduğunu fark ettim. Biraz önce meditasyonu deneyimleme şansım oldu. Meditasyon sürecinde *Sen nasılsın ? * diye soru geldi. Cevabım; ÖZGÜRÜM oldu. iki defa bedenim ve ben serisini başlayıp bir kaç gün bırakınca 3. kez yeniden başladım. hissettirdikleri ağır bir seri. Farkındalığım rollerim konusundaki haddimi aşarak, kendime ve hayatımdakilere ağır gelmemdi. En net gerçek şu idi, ben annemin annesi değildim. ya da bir başkasının bana tanımlanmış rolü dışındaki kurtarıcısı ya da her ne ise oyu. fark ettim ki sınırlarını bilmek bireyselliğin ve benliğin açısından sonsuz bir ÖZGÜRLÜK sağlıyor insan olana. sınırlarını bilmek ve o sınırda durabilecek İRADEyi göstermek büyük bir farkındalığın ve de kendi öz merhametinin sonucunda gerçekleşiyor. hayat sana en fazla var olabileceğin rolleri tanımlamışken senin daha fazlası olur sanarak varlığındaki yükünü artırmak birey haline saygısızca eziyetten başkası değilmiş. anladım ki sınırsız ÖZGÜRLÜK rollerindeki sınırları bilerek sana hediye edilmiş olası bütün POTANSİYELLERİNE yönelmekmiş. Özgürce nefes almak ne kadar kıymetli ne kadar ferahmış. bu seride yollarımızın kesiştiği bütün kardeşlerim NAMASTE 🐉💕

Dün ilk defa planki tamamlayınca çözülme hissinden sonra gelen gözyaşları. Tek ben ağladım sanıyorken yorumlarda herkesin bunu yaşamış olduğunu görmek ve bu kadar bireysel bi yolculuğun aynı hislere götürmesi bizi çok ilginç. Burası büyülü❤️

Mutluyum sanıyordum , ruhumun parçalandığını fark etmemi sağladı . Aslında rol yaptığımı ve hayatta ki rollerimden kaçtığımı gösterdi. Plank da ne hissettiler bilmiyorum ama ben sonuna kadar direndikten sonra başarmanın verdiği gözyaşlarını tutamadım .buna ihtiyacım olduğunu anlamamıştım , fark ettirdiğiniz için teşekkür ederim 💕 minnettarım.

Tam bir sene önce bugün, nerede gördüm, nasıl buldum bu kanalı hatırlayamıyorum ama, elementler serisi toprak elementi ile yogaya başladım. O zamanlar bambaşka bir ülkede, yeni bir aile kurmanın son adımlarını planlarken bulunduğum yere köklendim. Tabi başta anlamamıştım, neredeysek oraya aitiz cümlesinin beni en çok iyileştiren cümle olacağını. Becerebileceğimi sanmıyorum, hiç bir stüdyodan ders almaya kalkışmayayım derken şimdi, bakasana pozunda duruyorum. Toprak elementinde zorlanarak yaptığım piramit duruşu şu an çıtır çerez. Benim için bu bile inanılmaz bir gelişme. Başta yoga bir senede hayatımda pek de bir şey değiştirmedi ama en zor gecelerimde bile uykuya dalmamı sağladı diyordum. Ta ki dün hanuman duruşunda normalden bir tık bile daha iyi olduğumu fark ettiğim an yüzümdeki gülüşü görene kadar. Beni santim bile sayılmayacak ölçüde geliştim diye bu denli mutlu eden bir şeye pek de etki etmedi diyip haksızlık edemem. Belki o an hayatın getirdikleri sebebiyle tam olarak fark edemiyoruz ama yoga benim için hayat yolculuğumun eksik parçasıymış da beni tamamlamış gibi. Bir sene önce o gün nerelerden geçerken bu kanala geldiysem, o yollara ve muazzam içeriklerle önyargılarımı kırıp gelişmemi sağlayan Çetin Hoca'ya binlerce kez teşekkür ederim. 🙏🧡 Sırada diğer önyargıları kırmak için korkulan duruşlara ufak ufak girişmek var. :)

Bacaklarını her toparla dediğinde beni bi gülme aldı "yaydırdın bacakları nasıl toparlayacağım şimdi" beni en zorlayan hareket ama ilerleyen zamanlarda içinde rahat bir alan bulacağımı da sezdim 🙏🏻

Yaklaşık bir aydır belki daha fazla, yogayı bırakmıştım. Kötü günler geçirdim😞.Bugün bu seri ile aranıza döneceğim🙏Kendime çok acımasızca davrandım Hocam hem de yıllarca. Sizi seviyorum🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡

Yorumları okumak, herkesin kendi hikayesinde ama aynı hikayede olduğumuzu görmek ayrı bir zevk oldu benim için. Pratikten sonra oturup o günün yorumlarını okuyorum, hepiniz çok güzelsiniz 🧡 hep birlikte bir günce tutuyor gibiyiz. O zaman ben de ekleyeyim 14/21; bugün ilk defa sinirlenmedim, Çetin'e içimden saydırmadım :) namaste Çetin hocam 🧡

Bugün 18. günümü tamamladım. Beni şaşırtan pozda kalıp dikkatimi çalıştığım bölgeye ve hislerime verdikçe içimde açığa çıkan enerji oldu. O kadar farklı ve yoğun enerjiler ki kiminde bir öğürme hissi(o kadar yoğun ki keşke kusabilsem, temizlenecek gibi), kiminde nefret, kiminde öfke. Ardahanumanda "annem gibi, babam gibi olmayacağım" dediğiniz anda birden sıçrayan bir öfke enerjisi. ilk zamanlar olmasa da zamanla hanumanda kaldıkça içimde yükselen güzel enerji dalgalarını hissediyorum. İlk günler daha az esnektim ama daha istekliydim matın başına giderken, şimdi daha esnek olsam da kendimi zorluyorum 21. günü tamamlamak için. bu kaçış yaşamda bedenimde biriktirdiklerimle yüzleşmekten kaçış sanırım yoksa iki yıldır her sabah severek yaptığım yogayı yaparken hiç böyle hissetmemiştim.

Beni baştan yaratıyorsunuz... Bunu nasıl yapıyorsunuz bilmiyorum ama ağrılarımdan dolayı çıktığım yoga yolculuğumda, fiziksel ağrılarımın ötesine gidip, ruhsal ağrılarımdan kurtulur oldum! Sahip olduğunuz bu yetenek büyü gibi bir şey... ÇOK TEŞEKKÜRLER!

Fiziksel, ruhsal ve psikolojik olarak çok zorlandım sinirlendim, ağladım kendime nasıl duvarlar ördüğümü kendimi çok kısıtladıgımı düşündüm. Seri boyunca nasıl hissedicem sonrasında neler olucak çok merak ediyorum. Bitirdiğim halde hala bir yük varmış gibi hissediyorum. Bu çok farklı ve değerli bir seri olucak. Teşekkür ederim canım çetin çetintaş 🧡

21/21 ✔️ Bu sürü boyunca, kendi irademe sadık kalıp, elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştığım için çok mutluyum. Şükürler olsun. Yanımda hiss etdiğim desteğiniz ve "iyimisin?" -diye sorduğunuz her gün için de size teşekkür ederim, Çetin hocam. Bir sonraki derste görüşmek üzere. 🧡

39.dakikanın sonunda gelen rahatlama, huzur, gülümseme.. Kiminde ağlama hissi kiminde gülümseme ama aslında iki duygunun da aynı yola çıkması.. Çok sevgiler Çetin hocam 💛

Aslında benim bazen merak ettiğim bu genç yaşta bu kadar hayatı bedeni ruhu iyi anlamak ve anlatabilmek çok zarif bir özellik.Harikasın Çetin hocam.

bu serinin oldukça dönüştürücü bir etkisi olacağını hissediyorum.Pozların içindeyken bazen çok zorlandım,sıkıştım hatta pratiğin tamamında midem bulandı ve başım döndü diyebilirim. Benim hayatımda hep yüzleşmek istemediğim,öfke,hüzün gibi duyguları karıştırdığım bir konu aile konusu ve nitelikler.Üstelik ne tesadüfse :) aile evine ziyarete geldiğimde başladığım bir seri oldu.İçeride annemle tartıştıp gelip üstüne ailemden aldığım nitelikleri düşünmeye çalışmak beni oldukça zorladı.Ben ne kadar kaçmaya çalıştıysam bedenimde o kadar sıkışıp kalmış gibi. Zihnimde ise bu konu üzerinde ne düşünmek istiyorum ne de çözüm üretmek ama kalıp gözlemleyebildiğim ve pratiği tamamlayabildiğim için kendime teşekkür ediyorum ve bu seride emeği olan herkese. Benim gibi zorlanan arkadaşlarada sevgilerimi yolluyorum :)

‘Nerdeysek oraya aitiz’ bu cümle sürekli aklımda dönüyor. çok düşündürücü, esneten, ağlatan, mutlu ve enerjik hissettiren, bittiğinde temizlenmiş hissi veren muhteşem bir seri🙏🧡

Şuan işyerindeyim eve gidip yapmak için çıldırıyorum🧡izlerken bile canı çekiyor insanın😁

şu an 22. dakikadayım ve defalarca durdurup devam ettim. siz niteliklerimiz hakkında konuştukça içimde bir öfke hissettim. bu öfkenin kime ya da neye karşı olduğunu bilmiyorum. diğer çalışmaların nasıl geçtiğini anlamazken şu an bitirmekte aşırı zorlanıyorum. sanki yüzleşmem gereken bir şeyler var ve kaçıyorum onlardan. çok tuhaf hisleri bir arada yaşatan bir çalışma gerçekten

Bugün ben de bir aradan sonra yoga yapmaya başladım ve bu Bedenim ve Ben serisi ile oldu. Ben de kendimle yüzleştim ve çocuktan çok anne olmaya çalıştığımı, rolleri kabullenmediğimi ve yerine getirmediğimi gördüm. Teşekkür ederim. Ben de her pratikten sonra hissettiklerimi yazmaya karar verdim . 🙏

15/21 İlk günlerde çok derinşelebiliyordum, şak diye oturuyordum hanumana, sonra hiç derinleşemedim, ağrılar gerginlikler, şuan tekrar rahatladım ve yine derinleşebiliyorum. Bazen pratik hiç bitmesin istedim, bazen ne zaman bitecek diye saniyeler saydım.. Zaman zaman acıdan ağladım, zaman zaman mutluluktan, sol bacağımda zorlanıp sağ rahatken, başka gün solda rahat, sağda zorlandım. Neler yaşanıyor neler.. Ama en önemlisi, hiçbir zaman kendimi "yapamıyorum" diye yargılamadım. "Kendimi olduğum gibi onaylıyorum." dedim. Gergin hissederken bile, bacaklarım gergin, ama kaldıkça rahatlıyor, daha iyi hissediyorum dedim. Baktım, zihnim sakinledikçe gerçekten daha da derinleşebiliyorum.. 15. Gündeyim, bu yolculuk o kadar güzel ki.. Sevgiyle kalın.. 🌸

Ağladım, sorguladım, sabrettim. Bu kadar duyguyu aynı anda yaşamama ve pratikleri böyle istikrarla yapmama vesile olan canım öğretmenim. İyi ki varsınız 🙏🧡

Pratiği bitireli yarım saat oldu.Pratiğin ortasından beri hüngür hüngür ağlıyorum.Neye ağlıyorum bilmiyorum.Ama bi kaç fikrim var.Çetin hoca niteliklerimiz ve rollerimiz üzerine düşünmemizi istediğinde bile hangi niteliklere sahip olduğumu bilemedim.Ben hangi niteliklere hangi rollere sahibim bir süre cevap veremedim.Evladım arkadaşım kardeşim işçiyim.Bedenim bu kadar sıkışıkken bunların içinde sıkışıyormuşum meğer.Ruhumda rahatsız eden bir şey var evet biliyordum ama bu konularla veya hangi noktalarda sıkıştığıma bile cevap veremedim kendime.Aklıma bazı anılar geldi kendim olamadığım.Pozun içindeyken hissettiğim hissi hayatta birçok kez hissettiğimi hatırladım.Pozun içine girebilmek için bedenimi zihnimi değişmeye zorladım.Tıpkı insanlarla ilişkimde kendim olamadığımda başka biri olmaya kendimi zorladığım gibi.Taşıyamadım kendimi plankte.Niteliklerinin ne olduğunu hangi rollere sahip olduğunu bilmeden daha "kendini"taşıyamıyorken neden yaşar insan bu hayatta bunu yazdım defterime.Uzaktan sadece beden esnetme gibi duranhareketlerin insanda bu derece aydınlatma ve farkındalık yaşatması ne büyük nimet.Pratikte bi ara ne düşünmem gerektiğini bilemedim.Çetin hoca kendini gözlemle dediğinde gözlemleyemedim ve panikledim.Nasıl nerden başlayacağımı bilemedim.Ama şuan kendime şunu söylüyorum.Kervan yolda düzülür mevlanın da dediği gibi sen yola çık elbet yol sana görünür.Namaste 🧡

Sırf plankten sonra çocuk duruşundaki rahatlamayla yaşanılan bulutlarda olma hissi için bile yapılır bu seri 🤍

10 yıldır terapiye gidiyorum, 7 yıl önce yogayla tanıştım ama devamlılık sorunum oldu. Terapi sonrası en güzel farkındalıklarımı da yogada yaşadım. Bir süredir yogaya tam dönmeye çalışıyordum ama dönemiyordum. Sizin diğer serilerinize hep başladım ama devam edemedim. 7 Kasım gibi bu video önüme düştü ve tam da ihtiyacım olan şeydi. Beni aldı içine, acıyan yerlerime dokundu. Dokundukça ağladım, kaçmak istedikçe bırakamadım. İnanılmaz bir şekilde her gün devam edecek isteği, azmi buldum. Pozlarda kalabildiğimi gördükçe güçlendim. Sözleriniz, yarattığı farkındalık. Ne desem az kalır, böyle bir deneyim, böyle bir farkındalık yok. İyi ki varsınız, çok teşekkürler, çok büyük hizmet Çetin hocam

Ağlamak, sabretmek, kramp, kasılmak, pes etmemek, vazgeçmemek, daha çok farketmek sonunda farklı bir duyguyla gözyaşı dökmek : şükretmek gibi! Nasıl anlatacağımı bilemediğim muhtemeşem bir akış. Çetin Hocam iyi ki varsınız, çok seviyorum ve hep var olun💛💫

7 gündür pratiği yapmıyordum çünkü içten içe yapıyorsun da ne değişiyor? sorusuna cevap bulamıyordum, hayatım değişmiyordu, ilerleyebiliyormuş ya da kendimi verebiliyormuş gibi hissetmiyordum. regl süreci de içine girince uzun bir ara vermiş oldum yogaya. bu gece, yatağa gitmeden önce bir daha yap dedim kendime, matımı aldım, oturdum. sol bacakta hanuman sağdan zorken ilk defa sol bacakta tam oturdum, biraz ağladım. sağda oturamadım, güldüm. bir şekilde yine geldim. en azından kendime hala şans verebildiğimi görmek çok güzel.

Seri başladığından beri neredeyse her gün başka bacak açma videolarını da pratik ediyorum daha çabuk açılsın bacaklarım diye.Bazen öyle günler oluyor ki bedenim dünden,önceki günden daha da kapalı oluyor,daha çok canım acıyor.bu da o günlerden biriydi.Bir ileri iki geri hissi uyandırıyor çoğu kez.Çektiğimin acı canımı yakmadı.Asıl canımı yakan şu düşüncelerdi: Ne zaman değişime esnemeye bu kadar direnç uygular olmuş vücudum?Meğerse ne çok sıkışmışım "benim" sandığım rollerinden içinde aslında hiçbiri benim olmazken.Ne çok yük yüklemişim sırtıma da bacaklarım beni taşımak için sıkıştıkça gerilmiş kas katı kesilmiş,zihnim susmaz olmuş da değişimi reddetmiş.Bu kadar mı daraltmışım kendimi,ruhumu zincirlere vurmuşum? Kendim olamadığım,sırf var olabilmek kabul görebilmek için rolden role girdiğim her hal için çok üzgünüm. bedenime ruhuma bunu yaptığım için özür dilerim.Kendim olamadığım her gün için kendimden özür dilerim.Pratikte yüzleştiğim en ağır şey bu oldu sanırım.Sindirmesi zor olacak.Namaste 🙏🏻

15/21, 1 gün geriden başladım. Bugün geride kalan 14 günün ardından yaptığım en özensiz pratikti. Resmen hareketler geçsin diye bekledim. “Hareketi yapabileceğinin en iyisiyle yaptığından emin ol” dediğinizde vicdan azabı çektiğim, bitsin diye beklediğim bir gündü. Acaba ruhumda neler uyanıyor ki zihnim böyle düşünüyor bedenim böyle tepki veriyor. Sorgulamam gereken düşünmem gereken bir gün daha 🙏🏻

Tüm bu anlattığınız hava dönemi, soyutsallık, ayakların yere basmama durumunu yaşıyorum uzun zamandır. (Bu yılın son 4-5 ayından beri) Sizin anlattıklarınızdan sonra yaşadıklarım yapboz parçaları gibi oturmaya başladı, aynı zamanda daha da çok korkuttu. Yeterince zor olan bu dönemde, üzerine bir de ‘kendim’ gibi, daha önce tamamen kaçıp, unuttuğum, karşılaşmak, hatalarını görmek, kabul etmek istemediğim, bir yandan da evet yoga yapıyorum (mahabhuta, ying/yang gibi çoğu seri) kendimle ilgileniyorum ben diyerek aslında eksik/başıboş/ne yapacağını bilmeyen bir ben buldum. Şu an saat sabah 5, kendimle oturdum sohbet ediyorum bu ilk dersten sonra. Ne kadar sıkışmış, unutulmuş, yalnız kalmış, önemsenmemiş, zorlanmış, baskılanmış, ezilmiş, hırpalanmış, üzülmüş, gergin ve kapalı olduğundan bahsetti. İlk defa dinledim/ dinlemeye çalıştım ‘kendimi’. Daha önce hiç duymamazlıktan geldiğim için ve anlamak istediğimi anladığım, kendisini duymadığım biraz sitemkar. Daha anlatacak çok şeyi var gibi duruyor. Korktum, bunları kaldırabilecek gücü ve sabrı olup olmadığını sordum, Bekle, pratik et ve gör dedi. Şaşırdım, kendimden beklemediğim bir cesaret, enerji aktı aynı anda içime. Birbirimize sarıldık, ağlaştık. Ve Farkettim ki, kendimi daha çok tanımak istiyorum. Ceyda hocanın sesleri kulağımda “cesur olmak korkmamak demek değildir, korkudan daha büyük olmak demektir” “kendi sesini duyan yolun sesini duyar” Yol bitsin diye yürünmez. Namaste 🧡🧡🧡

İlk gün plankte yarısına kadar durabilmisken bugün yani 4. Gün plankte sonuna kadar durabildim. İlk gün hanumanda yere yaklaşamazken, bir önceki pozdaki gibi durabiliyorken bugun çok daha yaklaşmış ve daha ağrısız saniyeler geçirmiş hissediyorum. Gelişmeyi bu kadar hızlı görebilmek mucize 💖 bu yolda bu seride çok mutlu oluyorum ve olacağım gibi gözüküyor. Teşekkürler Çetin Hocam.

13:14 İçimde sıkıştığım her ne varsa rahatlasın, esnesin, direnç göstermeden bırakabilsin ♥️ 1/21 🦗 2/21 🐪 3/21 🐫 4/21 🐭 5/21 🐁 6/21 🐀 7/21 🐔 8/21 🐓 9/21 🐢 10/21 🐶 11/21 🐕 12/21 🦮 13/21 🐕‍🦺 14/21 🐩 15/21 🐺

Dün gece yaptım pratiğimi ve bugün annemin bana nasıl yüksek bir sevgiyle annelik yaptığını kalbimde hissettim, bu kdr yoğun bu duyguyu yaşamam tuhaf, sanki ben annelik yapıyordum da bugün onun annem olduğunu farketmek gibi enteresan bir an yaşayıp annemle paylaştım. Teşekkür ederim Çetin hocam, bana kattıklarınız paha biçilemez 🌷😍

Başım sol bacağımda beklerken gelen ağlama ,kriz halinde sonuna kadar devam etti. Bir pratiğin ruh dünyamız ile bu kadar doğrudan bağlantılı olacağını tahmin edemezdim. Teşekkürler sevgili Çetin Çetintaş.

Plank pozunda sarsılarak ağlamaya başladım. Pozu bırakmadım ama kendime neler yaptığımı fark ettim. Bu seri bana sadece kendi sorumluluğumla kendimi görerek sevmeyi öğretecek. Tam ihtiyacım olan noktaya dokundun güzel ruh. Namaste 🧡

8/21 ‘pozun içinde rahat durabilmek için bedenine ne yapıyorsun’ sorusuna cevabım eziyet ediyorumdan ötesi değilken gerçek hayatta da küçüçük minicik ve hatta rahatça yapabildiğim herşeyi kendime eziyete çevirme gercegiyle yüzleşmem 8 günümü aldı 🥺 Bundan sonra özgürlüğe yol alacagıma dair söz veriyorum … Ve Hanuman sağ tarafta siz gibi hissederken sol taraftayken sag kalca ve kasıkta yaşadıgım gerginliğin neredeyse hiç azalmaması üzücü …

Bu seriyi 1.5 yıl önce yapmıştım ilk kez. Pozların içinde durmakta o kadar zorlanmıştım ki, sürekli pozdan çıkmak istemiştim,Hissettiğim şey Ruhumun sıkışmasıydı. Bedenim de buna tepki olarak pozdan çıkmak istiyordu. Bugün tekrardan yapma isteği duydum. Kendime inamadım. Asana içimde kaldıkça daha çok kalmak istedim.Kendimi o kadar rahatlamış hissetti ki, gözyaşlarımı tutamadım. Sanki ruhum kafesten çıkan bir kuş misali özgürleşti.İyi ki yoga🙏🤍İyi ki Çetin Çetintaş 🧡İyi ki Varsınız🤍🧡

Sonunda ağlayan bi tek ben değilmişim .Beni zorlasada sonuna kadar devam ettiğim için kendime teşekkür ederim🙏size herzaman minnettarım🙏🙏🙏

Haziran ayından beri Çetin Çetintaş ile birlikteyim. Mahabutadan sonra bu seriye geçtim. 18. günden yazıyorum. Genellikle yardım istemeyen, aklına yardım istemek gelmeyen bir yapım var. Ya her şeyi kendim yapmaya çalışıyorum ya da görmezden geliyorum, hiç yapmıyorum. Hayatımda ilk kez iki ay önce yardıma ihtiyacım olduğunu kabullenip aksiyona geçtim. Ama bunu sağlayan şeyin kendime ve yaşadıklarıma dair bakış açımın değişmesi olduğunu bedenim ve ben serisiyle fark ettim. Hanumana ilk denememde inemedim, inemeyeceğimi de biliyordum ama belki zihnimin sınırını aşamadığım için inememişimdir, bilmiyorum. Eski ben ya kendini sakatlardı tam hanumana girme inadı için ya da tamamen bırakır hatta pratiğin o kısımlarını ileri sarardı. Yeni bense yardım aldı. Çok basit, iki bloktan. İşte o zaman gördüm ki ruhuma da eskiden bunu yapıyormuşum, ruhumu sakatlıyor ya da ruhumun istediğinden ve ihtiyacı olandan vazgeçiyormuşum. Artık ruhumun yardıma ihtiyacı varsa o yardımı istemekten çekinmiyorum ve görüyorum ki ben istedikçe o kaynaklar varoluyor. Teşekkürler Çetin Çetintaş. İyi ki varsın. İyi ki yollarımız kesişmiş. 🙏🏻

Normalde hanumana gidebiliyorken , sizi dinleyip düşünürken gidemiyor oluşum, sıkışıp kalmam ..gerçekten düşünürken vücudumun verdiği tepkiler beni çok şaşırtıyor. Sizinle öğrenmenin güzelliği🧡

4/21. Tam da 2 ay önce 9 Eylül 2021. Yogaya başlamadan önce geleceğe dair çok güzel umutları olan hayalleri olan ama bu umutlarını, hayallerini gerçekleştirmek için adım atmakta zorlanan, geciken bir yapıya sahiptim. Hayatta aldığı bir çok kararı yerine getiremeyen bir Sündüs vardı.. Dini arayışa, fikir arayışına girmiş kendini bir yere koymamış ;geleceğe karşı umudu hayali olan ama ne için, ne amaçla yaşadığını bilemeyen bir Sündüs.. Taki gencecik yaşımda bel fıtığı olduğumu öğrenene kadar. Doktorumun verdiği hareketlerle aynıydı Yoga. 1, 2 derken yoganın bedenime iyi geldiğini görüp "Geç kalmadın tam vakti Sündüs" diye kendime, bedenimi iyileştireceğime söz verdim. Sadece bedenimin iyileşmesi için yaptığım yogayı ruhuma da aksettirince Yoga 'nın sadece bedenimi değil, ruhumu, hayatımı iyileştirdiğini öğrendim Her güne yenilenen bedenimle ve yenilenen ruhumla başlıyorum. Yeni başlayanlara söylüyorum Geç kalmadınız. Şu an tam zamanı :) İyi ki varsınız Yarın sabah matta görüşmek üzere Namaste🧡🧡

Öğretmenim bu nasıl tokat gibi bir dersti 😁😊 Hanuman yapabilmeme rağmen düşündürdüklerinizle zorlandım yine bir gün fiziksel poz değil de zihinsel engellere takıldım sayenizde bir bir bu bölümleri de geçeceğim 🤗 İyi ki varsınız 😍 Namaste 🙏💛

15/21'den bildiriyorum. Ilk gün zor dayandığım ve aşırı gurur duyup duygulandiğim plankte 2.günden itibaren daha rahat duruyorum ve elbette mutlu oluyorum. 6.gün gecesi, dışarda, ağlayan sesiyle beni yanına çağıran gözleri kapanmış kara bir kedi yavrusu kucağıma aldığım an sustu. Evde 4 kedi daha olmasına rağmen onu eve aldım, kliniğe götürdüm, tedaviye/desteğe devam ediyoruz. Şimdi bomba gibi minnak. 29:02 bacağıma daha da sarılmaya hala çalışıyorum ama bacağım bunu istiyor mu pek emin değilim 😅

Selamlar :) Duygular yogun ilk defa bu kadar ağladım Yoga yaparken🧘‍♀️Müthişti 🙏🏻 Bundan çok daha müthiş nasıl olur?🙏🏻☯️ Çoook Teşekkkürler Sevgili Çetin Çetintaş hocam🧡 Bu arada hoş geldin küllerinden yeniden doğma, değişim dönüşüm ayı güzel KASIM 🍂🧡🍁 Sevgiler 💕

Bu sabah 21. günümü tamamladım. Defalarca başlayıp denememe rağmen devamlılık sağlayamamıştım. İki hafta boyunca her gün aynı pozlar içinde aynı acılarla ağlayarak bitirdim pratikleri ama son bir hafta müthiş bir gururla tamamladım, çünkü artık hanumana açıldı bacaklarım ve son gözyaşlarım da şükran ve teşekkür enerjisi ile aktı. Devamlılığın ve disiplinin yarattığı güven ve mucize, ne kadar teşekkür etsem az, kendinden taraf olan herkese sevgilerimle..

"Hiç acele etmeden" dediğinde, zaten istesem de acele edemiyorumdur.

Herkesin deneyimi farkli oluyor tabiki ama ben benim farkettigim bir degisimi paylasmadan edemeyecegim. Bugun serinin 9. Gununden bildiriyorum ki cildimdeki ve yuzumdeki degisim inanilmaz. Yuzumdeki cokuklukler ve kirisikliklar azaldi. Sanirim bunun nedeni yer cekiminin tersine dogru egilme hareketleri ile yuzumdeki kaslar herzamankinin tersi yonunde calisiyor ve degisim inanilmaz. Botoks yada dolgu mu yaptirsam diyordum ki simdi hem vucudum guclendi ve esnedi hem kendime yakinlastim hem de yuzum gerginlesti. Cok mutluyum :) cok tesekkurler hocam!

Duygularımı, bedenimdeki hisleri anlatmaya kelimelerim yetmiyor. 21 günün sonunda hepimizin hem bedenen hem de ruhen ışıldaması dileğimle...

20 gün boyunca hanumasana pozunda çok canım yandı pozu tam yapamadım,; ilginçtir ki 21.gün ben hanumasanayi yaptim ve coook mutluyum ,keyif çayı içtim😀

Bir ay döngüsü, Mahabhuta , yin yang , cakra serisi... Öğretmenim hayatımıza öyle güzel dokunuyorsunuz ki , Sizi çok seviyoruz 🧡🙏🏻

1 Kasım'a kadar sabırla beklemiştim,zamanı gelsin de başlayayım diye.Geldi,geçti...Bir türlü başlayamadım;bahaneler uydurdum kendime,erindim yapmaya.Ta ki bugüne,7 Kasım'a,dek...Gerçi pratiği tamamladığımda ertesi gün başlamış oldu,her neyse.Saat 23.00 civarlarıydı yatmak üzereydim ama içimde büyük bir sıkıntı var,yatsam uyutmayacak biliyorum.Birden esti kafama başlayayım pratiğe dedim,ki ben bedenimle doğduğum andan beri problemliyim.İradem zayıf,kendime,bedenime hâkim olamıyorum.Pratikte oldukça zorlandım,bir çok pozu yarım yaptım,poza gelebildiğim kadar zorladım ama dehşet acı vericiydi.Plank'a geçtiğimizde "Bırakma" dediniz,bırakmadım...Çok zorlandım,bedenim tir tir titredi ama sonuna kadar dayandım,"Bravo!" dediğiniz an gözlerimden yaşlar akmaya başladı.Hayat için küçük benim için büyük bir görevi tamamlamış oldum.İrademi güçlendirmenin,bedenimle olan problemleri çözmenin,hayatımla bedenim arasındaki bağı anlamanın ilk adımlarını atmış oldum böylelikle.Geç olsun,güç olmasın diyerekten teşekkürlerimi iletiyorum.Emeklerinize sağlık Çetin Hocam,seviliyorsunuz❤🙏

bugün çok daha kolay geçti, plankte ağlayarak zamanı saymadım, yine titredim ama ağlayışım sondaki “bravo tebrikler” sesi için oldu. kendimi tebrik eden pek olmadığı için o sesi duymak ve cesaretlendirilmek, ödüllendirilmek çok iyi hissettiren bir kısım gerçekten. çok teşekkür ediyorum...

“Doğru olanı yapıyorum ama yine de canım çok yanıyor.” Hanumana geçişte hareketi doğru ve estetik bir şekilde yapabiliyorum canımın çok yanmasına rağmen bu dışarıdan hiç belli olmuyor. Bugün hanumanda bu cümleyi söyledim ve gözyaşlarımı tutamadım. Son 1 yılımın özeti “ Doğru olanı yapıyorum ama yine de canım çok yanıyor.” Namaste canım Çetin hocam 🧡

Sabah sabah ağlamak, kendimde bedenimde bazı şeyleri fark etmek.. Namaste🧡🙏

Serinin 7. Günündeyim 😘Son bir senedir içinden çıkamadığım problemimin çözümünü ders esnasında fark edip hanumana oturdum inanamıyorum … 🥲🥲🎊 Ben potansiyelimi yansıtamadığımı düşünüp onu hep dışarıda arardım. Daha çok okursam, x yaparsam, y gibi olursam ona ulaşacağım sandım. Meğer hep yetersiz hissedişim bundanmış… 🥺🥺 Belki bu yüzden sol tarafım her zaman kapalıydı ve hanuman için çok zorlanırdım. Potansiyelin dışarıda bir yerde değil, bende ve doğuştan getirdiğim niteliklerde olduğunu farkettim 🙏🏻Onlara değer vermeyi ve hayatımda varlıklarını parlatmayı keşfetmemi sağlayan bir farkındalık yaşadım 🤩🤩🥳 Teşekkürler Çetin Hocam, yine melek kalbinizin kanatları altında ilerliyorum 🧡

5. gün geldi ve bedenim öyle hızlı bi şekilde esnemeye, kendini bırakmaya başladı ki şaşkınım, bu seri gerçekten bambaşka bi yere taşıyor bizi 21. gün neler olacak meraktayım 🙏🌟

Yoga pratiğimi B&B yapıp tamamladıktan sonra matimdan herkalktigimda yüzümde bir çocuk gülüşü çok şükür deyisim iyiki yoga elimde bir ışık hergunumu aydınlatan hocam sonsuz teşekkürler 🙏🧡

Çetin hocam merhabalar, bedenim ve ben serisinin 5. gününden yazıyorum size. Yaklaşık 5 aydır yoga yapıyorum. Bugün ilk defa Hanumanı tam olarak yapmaya bu kadar yaklaştığımı hissettim. Kalçam yere yaklaşmaya başladı bacaklarım iyice açıldı, pozu tam anlamıyla ilk defa yapmak üzereyim ama içimde ya bacağıma bir şey olursa korkusu oluştu. Bacağım ve kalçam acımaya başladı. Daha fazla açılamadım. Ama bu seri bitmeden yapacağıma inancım arttı. Hem ruhumdaki hem de hayatımdaki zincirleri kırmaya az kaldı. Sizi çok seviyorum.

Her geçen gün bedenim daha açılır sanırken acıyı daha yoğun hissediyorum. Hiç esnemiyorum zannederken hareket bir gün öncesine göre daha esnek. 13. gündeyim ben bu ikilemden çıkamadım. Canım Çetin'im yardım :)

Çetin hocanin hicbir dersinde bu kadad yogun duygular yasamamistim galiba.Bastan sona kadar hem de.Hanumanda o kadar sıkısmis hissettim ki hoca bu pozda kufur etme istegi de gelebilir dediginde tam da kufur ediyodum bu kadar olur😶En son pratigi tamamlarken icimden bi ses şeyda sen bu degilsin özünü bul,özün cok kiymetli ve degerli diyordu.Hele ki suan hayatimin en sıkısmis anlarindan biri.Bu calisma tesaduf eseri karsima cikmis olamaz.Umarim 21 gun bu calismaya devam edebilirim

Hocam günaydın saati kurmadan bu saatte kalktım😊🧡🧡😊 rüyamı yazdım. Sanatçılarla dolu 3 muhteşem an’dan geçtim… ne kadar büyüleyici…🔥🔥💕💕 enerjinizi hissettim. Tüm dostlara selam olsun🙏🏻😊

Hastaydım yapacak gücüm yoktu, açtım izledim önce. 3 gün gecikmeli de olsa dün başladım. Ahh o hayatın getirdiklerini kabullenme noktası.. ah o sahip olduğumuz sıfatlar, olanlar olamayanlar olduramadiklarim.. yaşananlar arasında nefes alamayışlarım.. matin üzerindeyken dökülmesine engel olamadığım göz yaşlarım.. canımın acisina tuz bastığınız için hadi yaa hocamm hadi bitir artık ya diye attığım sessiz çığlıklarım.. kendime bile söylemeyemedigim itiraflarım size Çetin Hocam 🧡🧡 iyiki varsınız, yüreğinize, emeğinize, bedeninize sağlık 🥰💫🌈

B&B 16. günüm bitti. Asıl sıkışıklığın bedenimde değil zihnimde olduğunu fark ettim. Düşüncelerimdeki duvarları kaldırdıkça bedenim de esnemeye, açılmaya başladı. En azından ağlatacak kadar can yakmıyor artık 🤪

Çetin Hocam bu nasıl bişey kendim e o kadar eziyet etmişim ki size kelimelerle anlatamam beni en iyi siz anlarsınız. Kendimi çok hırpalsmışım. özür dileeim kendimden. Sizi çok seviyorum Hocam inşallah bende bigün sizle yoga yapmayı diliyorum💛🧡

Muhteşem bir seri bir buçuk yıldır her gün yoga yapıyorum. Bu seri ben de çok farklı bir alanda açılım yarattı. Hayatımı kendi kendime hapsettiğim alanlardan kilitlediğim kapıları şimdi anahtarın bende olduğunu hatırlayarak özgürleşiyorum. Ve gün geçtikçe gösterdiğim çabanın meyvelerini alabilmek muhteşem bir his bir kez daha teşekkür ederim hocam. Kendi özümü bana hatırlattığınız için çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız.

Düzenli olarak 10 ay yoga pratiği yaptıktan sonra, öncesinde ameliyat sonrasında işe başlamakla birlikte maalesef matın başına geçemez oldum. Ama özellikle son 1 aydır hamstringlerimin kısalması, sternum fasyamın gerginleşmesi gibi vucudumda hissettiğim beni mata davet eden değişiklikler olmaya başladı. Mahabhutanın da çok faydasını görmüştüm. Yoga sadece matın üzerinde egzersiz yapmak demek değildi. Bunu biliyordum ama bi türlü mata geçemiyordum. Sonra birden karantinaya girdim. Benim için çok aniydi ama vardır bunda da bir hayır dedim. Karantina deneyimini musibet olarak adlandırmak istemem ama gerçekten bin nasihatten daha etkili oldu benim için. Aramaya Çetin Çetintaş yazdım, hangi pratiği yapsam diye bakacaktım sadece. Bu video ilk karşıma çıkandı. Matımın başına geçtim ve pratiğimi tamamladım. İlk 3 gün boyunca hamstring ağrısı çektim, eski halimden eser yoktu ama bu benim için sorun değildi, bedenime zaman tanıdım, aceleye getirmedim. Ama bugün, 4. Gün mata çıktığımda kendime inanamadım. Gerçekten dünkü pratiği yapan kişi ile bugünkü aynı kişi miydi? Hareketleri yanlış mı yapıyorum diye kontrol ettin ama hayır yanlışlık yoktu. Gerçekten büyük bir ilerleme büyük bir AÇILMA yaşamıştım. Ama pratiğime devam ederken anladım ki ben bu açılmayı fiziksel olarak değil RUHEN yaşamışım... 4 gündür aynı videoyu oynatıyorum, aynı cümleleri duyuyorum, aynı hareketleri yapıyorum ama bugün daha farklı. Benim sıkışan yerim hamstringlerim değil ruhummuş meğer. Ben bugün ruhumda açılma yaşadım. Ruhumu daraltan, beni daraltan, kendim olamadığım, beni mutsuz eden o rolü gördüm ve o rolden çıkma kararı aldım. Bu kararla birlikte asanalar daha akıcı olmaya başladı. Çetin Hocam size ne kadar teşekkür etsem azdır. Sayenizde ben ruh pratiğimi de yaptım bugün. Sizinle beraber konuştuk bu videoda, ben gözyaşlarımla konuştum siz beni anladınız. Hem de çok güzel anladınız. Hem ruhum hem de bedenim adına size çok teşekkür ederim. Namaste 🙏🏻

Hocam nasıl bi kadar sihirli olabiliyor tüm seriler?? Gittikce daha bile artıyor sihir katsayısı 🙏💙 Sonsuz şükür 😍 2. Gün ✅

Bu çalışmaya 2 defa başlangıç yapıp devamını getirememiştim.. üçüncü defa başlangıç yaptım 7/21 deyim🙏🏻 Sahip olduğum nitelikleri kabullenmeyip baskıyla kullanmaya çalışıyormuşum meğer! Hareketleri yaparken kendime nasıl baskı uyguladığımı fark ettim🙏🏻 Hayatımda her şeyi yaparım derken aslında hiçbirini tam anlamıyla realize edemediğimi fak ettim⭐️ Çok teşekkür ederim🌸🙏🏻💫

Bugün 4/21 tamamladım. İlk 2 gün hanumana gittiğimde ağlarken 4. Günümde ilk defa hanumanda daha çok kalmak istedim. Hocam siz başımıza gelebilecek en güzel yol göstericisiniz. Şimdiden böyle hissediyorsam seri bittiğinde nasıl hissederim merak ediyorum 😍🧡 Namaste 🙏🏻

Yaklaşık 1 senedir yoga yapıyorum fakat yaşadığım ilk GERÇEK yoga seansıydı. Muhteşem bir deneyimdi 🙏🏻 Çetin Hocam iyi ki varsın! Namaste.

Her sıkıştığımda yeni bir seri gelmesi 🧡 ve tam kalbime dokunması 🧡 duygusal, bir o kadar da zorlandığım bir seri 💪 elinize sağlık ☺️

çok zorlanıyorum...zümrüdü anka ile çalışıyor ve zihnimde, vücudumda, kalbimde, hatıralarımda öyle şeyleri yıkıyorum ki...acı çekiyorum. çok. bundan sonra hiçbir şeyin aynı olmayacağını biliyor olmak ve bütün bu yalnızlığım. 1 buçuk 2 senedir yogayla sadece youtubedan ilerliyorum ve çok yol kat ettiğimi düşünüyordum...şimdi bir bakıyorum, ben nerdeyim diye soruyorum kendime. gözlerim dolmaktan da öteye geçiyor. ve bunları sadece buraya yazıp paylaşabiliyorum. güzel bir gün ölmek için şarkısını dinliyorum, yeniden doğmaya niyet ediyorum.

Bugün 16/21 ....çoğu gitti azı kaldı... bu seride en çok hoşuma giden cümle : iyi misin?

Nasıl bir şeydi bu kendimden geçtim planktan çocuk pozisyonuna geçince hüngür hüngür ağladım,iyi ki varsın Çetin Çetintaş💖 03.11.21-1.gün 04.11.21-2.gün 05.11.21-3.gün 06.11.21-4.gün 07.11.21-5.gün 08.11.21-6.gün 09.11.21-7.gün 10.11.21-8.gun 11.11.21-9.gün . . . 14 .11.2021-12.gun 20.11.2021-14.gün 23.11.2021-17.gün

Sen Allahın bir lutfusun Cetin💜

Bu kadar zoru olmamıştı hiç. Zaten bacaklarla çalışırken zorlanıyorum. Kendimden,bedenimden,Çetin hocadan nefret ettim. Çaresizlikle gözyaşı döktüm. Keşke ince bacak kaslarım olsaydı hemen açılırdı diyorum. Çetin hocanın kasları da ince degildir diyorum 😊böyle saçma sapan düşünceler, yeterr inlemeleri içinde ikinci günü tamamladım çok şükür. İnadına sevmek bu oluyor demek devam...

Başlarken rahat başladım; esnemek zor gelmedi ,günden güne esnemek canımı acitmaya başladı ve bacaklarda ağrı olustu benim gibi olan var mı? Neden acaba?

Günlerce bu seriyi bekledim. Dün ilk kez başladım ve Tokat gibi çarptı. Farkettim şükrettim farkettiğime. Bugün 2.kez yaptım. Pozlarda yeter artık dedim ama pratik bitince de seninle aynı çağda yaşadığım için şükrettim. Birgün seninle tanışmak ve senden ders almak en büyük hayallerimden 😌

Tam saatinde ve gününde mat'ta buluşmak üzere kıymetli hocam. Bu seride mükemmel olacak hissediyorum, Emeğiniz için çok teşekkürler🙏💛.

1/23 gün, stresli ve yorucu bir nöbet sonrası kendimi burada buldum. İlk defa göğsüm bacaklarıma bu kadar yakın oldu, ilk defa hanumana bu kadar yaklaştım, dahası kendimle yüzleştim, plankın bitmesiyle duygusal bir çözülme yaşadım. İnşallah bu seriyi tamamlayabilirim 🌸 2/23 gün, saat 01:00 olmak üzere, yatmadan önce kendime verdiğim sözü tuttum yogamı yaptım, bugün plank çok daha rahattı, esnekliğimin arttığını gözlemlemek beni inanılmaz keyiflendirdi, burada bulunmamın en önemli sebeplerinden birisi de kendimle yüzleşebilmek, vücudumun katılığı gibi duygusal bloklarımdan da kurtalabilmek

Merhaba 🧡 bugün 9. Günü tamamladım. İlk 9 günlük deneyimimi paylaşmak istiyorum. Öncelikle ilk günden sonra her gün gerçekten kendimi zorluyorum mata gitmek için. Yaklaşık 10 aydır yoga yapıyorum ve bu süreçte matın başına gitmeye bu kadar isteksiz olduğum bir gün olmadı. Resmen ruhumu daraltıyor düşüncesi bile. Pratiği yaparken de aynı şekilde müthiş bir tahammülsüzlük yaşıyorum. Ağlamak istiyorum ağlayamıyorum. Bu tahammülsüzlük kendimi kasmama da sebep oluyor hareketleri yaparken ve bu da daha da gerilmeme sebep oluyor. Gerçekten o kadar seri yaptım ama bu çok başka hisler yaşatıyor. Her gün acaba bıraksam mı diye düşünüyorum, mattayken bile yarım bırakıp kalkasım geliyor. Yine de tüm hislerime rağmen düşüncelerime rağmen istikrarımı korumaya çalışıyorum. Sonunu merak ediyorum. Bitirince neler hissedeceğimi merak ediyorum. Sonraki günlerde neler deneyimleyeceğim merak ediyorum.

@Cetin Hocam ben bu seriyi heyecanla beklerken gün geldiğinde kaçtım. Hiç yapmak gelmedi içimden. Ama huzursuzluk da var. Diyorum ki başlamalısın. Bugün ilkini yaptım. Genelde zorlandıkça ağladım. Tam pratiğin sonunda ellerimi kavuşturduğumda ağlamaya başladım. Karşı binaların aradında sarı bir balon ortada uçuyordu. Gözüme takıldı. Sıkışmış arada kalmış yçamıyordu. Daha çok ağlamaya başladım. Uç hadi arada kalma lütfen dedim. Sonra binaların arasından kurtulup yükseldi balon. Yazarken bile hala ağlıyorum. Size çok teşekkür etmek istedim. 🙏

14/21'den merhaba. Üzerine gittikçe, çalıştıkça tıpkı bedenimde alan açılması gibi hayatımda da alan açılmasını umdum. Fakat hem bedenimde hem de hayatımda sıkışıklıklar yaşıyorum, büyük bir zorluğun, kaçışın ve direncin içinden geçiyorum bu seriyle beraber. İlk gün çok laylaylom başladım, sonra hanumana oturamaz hale geldim, bugünlerde mattan kaçmak istesem de bütün o dirençlere ve kendime rağmen bu pratiğin içinden geçmeye devam ediyorum. Kalçalarım beni çok tutmuş, deneyimlerin ağırlığından olsa gerek. Öncesinde kalça esnetip yapmak biraz daha bana alan tanıdı. Nelerin tuttuğunu da çok iyi anlıyorum bu süreçle beraber. Gerçekten yolun yarısını geçmiş olsam da bitişe kadar daha çok var, son gün ne hissediyor olacağım gerçekten çok merak ediyorum. Ama şunu idrak ettim özellikle de bugün: Ne yaşıyorsan ne hissediyorsan nerede zorlanıyorsan hepsi kabul. Hepsi senin. Hepsi senin ruhunun bir parçası. Kimisi senin yaraların, kimisi de parladığın noktaların. Ama hepsi senin. Ve iyi ki varsın.

mahabhuta bittiğinde olduğu gibi 21 B/B bitikten sonrada kendimi deniz kenarında bulmam ve 21 günü sağ bacağım kaskatı bitirsem de çok şükür ( ah sağ taraf duygular ego) bu seriler bir harika farkındalıklarınız için bizi bizle tanıştırmamız çetin hocam size ve ekibinize sonsuz teşekkürler 🙏

Tam 12 saat önce '' Hocam hanumanı hiç denememişsek nasıl yapacağız'' yazmışım şu an pratiğimi yaptım veeee meğerse ben hanumana oturabiliyormuşum 🐥🌈🙃 ne kadarr mutlu oldum anlatamam yapamam sanıyordum ama sadece denememişim

19/21 Oturma kemiklerim günlerdir ağrıyor. Sanki uzun zaman bisiklete binmişim gibi.. bacaklarım açılmaya devam ediyor diye yoruyorum :) bugün de iyiydim matta. Hanumanda daha da açılmak istedim. Daha da zorladım, çok iyi geldi. İyi ki çetinçetintaş 🙏

Biliyorum bu seri bana çok iyi gelecek 1.gün ✅ 2.gün ✅ 3.gün✅