Ik ben momenteel bezig met poëzie voor Nederlands. Ik had er eerst niet veel mee, toen ben ik mijzelf iets meer gaan verdiepen en kwam erachter dat naast het ontleden van die saaie gedichten er ook goede gedichten bestaan die echt emoties overbrengen. Waarvan dit de eerste was die ik hoorde. Het eerste gedicht waar ik tranen in mijn ogen kreeg en echt de emotie van het gedicht voelde.
Elk jaar op 4 mei moet ik dit horen. Prachtig, maar hartverscheurend gedicht van Wilmink. En de vertolking van Joost Prinsen daarbij.. de rillingen lopen over mijn rug.
Bedankt voor deze uiterst surrealistische voordracht, ik schoot helemaal vol dit is echt een meesterwerk. Mijn tranen en gedachten worden verzacht door dit oh zo fijne gedicht.
zoëven hoorde ik dìt érg mooie lied weer bij mijn programma van Stefan Stasse Goudmijn , ik werd er stil van Tillia , ook omdat Mijn Lieve Mam er morgen niet meer is helaas!! om bij mijn Dodenherdenking bij Mijn Lieve Mam te zijn... sinds Vrijdagavond 21 juni 2019 is Mijn Lieve Mam hier niet meer beste Tillia ,
Kippenvel. Wat een aangrijpend gedicht. Elke keer schiet ik weer vol. Dank, meneer Prinsen. Dank, meneer Wilmink! Als blijk van bewondering hangt er nu een prachtig gedicht van Wilmink bij mij in de straat (spelende meisjes). Maredijk/Poelgeeststraat, Leiden. Onthulling 12 juni rond 19:30-20:00 uur. Rust in vrede, Willem.
Zo indrukwekkend! Ik moet het steeds na een periode weer horen of lezen. Dit is een gedicht dat, zeker ook door het vertolken van Joost Prinsen in een collectief geheugen, als dat al bestaat, opgenomen moet worden. Bedankt Willem en bedankt Joost1
Ogenschijnlijk eenvoudige woorden doen je bijna pijn. Prachtige indringende boodschap die niemand mag vergeten: In mijn Paradijs, hoeveel ruimte is daar voor .... Dankjewel Willem.
Bijna pijn? Dit komt zo hard door. Raakt je waar het je raken kan. Dit doet mij pijn, verdriet, het maakt me boos en vooral moet ik me schamen. Schamen omdat ook ik weleens zeg "nu is het genoeg, weg met die vluchtelingen ". Dit gedicht is zo al omvattend als je het toelaat in de kern van je ziel. Het maakt je nederig, het laat he voelen hoe de mensheid moet zijn en het laat je zien hoe de mensheid niet moet zijn.
Prachtig ❤️ Kom hier misschien 'laat' na #Zomergasten - Hans Klok. De emoties waarmee het wordt voorgedragen, je wordt er stil van. Opdat we inderdaad nooit vergeten - Ben Ali Libi
In Wlodawa (Polen) voorheen Sobibor genoemd werkt aan een museum op de plek van het voormalige vernietigingskamp. Misschien is het een idee om Joost Prinsen dit gedicht aldaar te laten voordragen.
"Op een lijst van artiesten, in de oorlog vermoord, staat een naam waarvan ik nog nooit had gehoord, dus keek ik er met verwondering naar: Ben Ali Libi. Goochelaar."
Een andere zondebok gevonden. Terwijl de slachtoffers van vroeger nu ook dader en helaas ook slachtoffer zijn. Dit zal helaas nog heel lang beng ik bang heel relevant blijven. Ik blijf herdenken, omdat het moet, omdat het nog kan, omdat ik het wil. Maar ben bang dat ik meer herdenk dan anderen willen
