Bir şey ürettim ben, üç beş kişilik değil, sevgi denen şey herhalde. Bütün dünyanın, bütün toprakları hepimizindir. Bütün şarkılar, dünyadaki tüm insanlarındır, tüm topraklar da memleketimizdir. |Kazım Koyuncu| Artvinlilerr
Bir kazım geçti bu dünyadan...ah be kazım abim belki seni tanıyamayacağız belki senin bilemeyeceğiz kıymetini bizi affet şarkıların ve sen asla kalbimizden gitmediniz
Nefes alırsın, Yaşıyorsun sanıyorlar.... Gülüyorsun, Mutlu sanıyorlar.... Coşuyorsun, Derdin yok sanıyorlar..... Içine birşey atiyorsun, Içe dönük sanıyorlar..... Çok uyuyorsun, Tembel sanıyorlar..... Peki yha hiç düşünmezler mi? Neden böyle olduğunu? Yha Hiç mi demezler? "Acaba neyi var" "Neden böyle" "Derdi ne?" Diye.... Gerçeği bende ki de soru mu? Demezler tabi.... Icimizin nasıl ve ne halde olduğunu tahmin bile etmiyorlardır belki.... O yüzden bu kadar terk edilmeye alışkın kişileriz.
Bu günlerde herkes sanatçı(!) Kazım koyuncu gibi Ahmet kaya gibi insanlar bir daha gelmeyecek.. bir bakışı,bir duruşu vardı bu insanların. onların iyi kalpleri bu dünyaya fazlaydı.. O güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler, demirin tuncuna insanın p*çine kaldık.
I loved the version of this song that Karim Koyuncu sings with Sevval Sam in The Edge of Heaven / Aug dear Andersen Seite. Kazim’s personal life and early death is as tragic as the film in which this song is featured.
