BİR DAHA ASLA BİR ÇOCUKLA BÖYLE KONUŞMA 

Kıyaslama sevgisizliktir, kıyaslanan çocuğun ruhu zehirlenir. - Doğan Cüceloğlu

"Üslup kişiliğindir".

Çocuklarla ilgili en rahatsız olduğum şey bir okul öncesi öğretmeni olarak. Kimsenin onları gerçek anlamda dinlemiyor olması. Konuştukları her şeyin ciddiye alınması gerektiğine inanıyorum.

29 yaşındayım, ama hala ailemin verdiği özgüven eksikliği ile savaşıyorum. Aile çok önemli. Hele ki gelişme çağındaki bir çocuk için 🙏🏻

Son dönemdeki en önemli videolardan biriydi bu. Umarım aileler izler. Anne babalara, abi ablalara minik bir mesajla iletebilirsiniz. Lütfen herkes kendi yaşamından bir öneri versin, haberiniz olmadan bir çok çocuğa yardımınız dokunabilir... Dolu dolu bir video içeriği oldu; - Wolfgang'ın hikayesi - film önerisi - Çocuklarla asla konuşmaman gereken 13 yanlış şey - En son kitap çekilişi

"Çocuklarınızı kendi zamanınıza göre değil , onların yaşayacağı çağa göre yetiştirin . " Hz.Ali

iki kere dinledim oturdum özetini çıkardım: 1- Görmezden gelmek : Çocuğu ciddiye almamak demektir. 2- Sen aptalsın : Bazen çok sinirliyken etrafımıza söylediğimiz sözlerden biridir buda çocukta yıllarca sürecek bir tahribata neden olabiliyor. 3- Ağlamayı kes : Siz ağlarken biri sizi ağlama dese ağlamanız kesilirmi? 4- Sen bu konuda en iyisisin : Her konuda en iyi olduklarını söylerseniz hep iyi olmanın zorunluluğuyla ezilirler. 5- Neden hiçbirşeyi doğru yapmıyorsun : Çocuğun belkide gelecekte iyi olacağı bir konuda önünü kesmeye neden olabilir. 6- Yalan söylüyorsun : Bunu söylersek artık çocuk yaptığı şeyleri saklama eğiliminde olur. 7- Matilda filmini izleyin 8- Ne varki bunda korkacak : Çocukların korktukları şeyleri küçümseyerek onların karakterinde bir sorun olduğu mesajını veriyorsunuz. 9- Tembelsin : Çocuklar tembellik yaptığı zaman bunu söylememiz onları çaresiz bırakır. Demekki ben böyleyim diyip kabullenirler. 10- Onlara sarıl ve öp : Çocuklarımızı başkalarına karşı öp sarıl diye itmek, çocukların zayıf kişisel sınırlara sahip olmasına neden olur. 11- Arkadaşların bunu yapmazdı : Bu zamanla benlik saygısını ve özgüvenini azaltır. 12- Yanlış bir karar verdin : Bu onlara inanıp güvenmediğimiz imajını verir. 13- Daha iyisini yapmalıydın : Bunu söylemek onların sürekli yetersiz hissetmesine neden olur. 14- Utanmalısın : Sizin duygularınızın çocuğunkinden daha önemli olduğunu gösterir

Çocuklar basit şeylerle de mutlu olmasını bilirler.Bu yüzden lütfen gün sonunda okuldan,parktan vs. dönüp de sizlere gün içerisinde başlarından geçenleri heyecanlı heyecanlı anlattıklarında her ne kadar size önemsiz gibi gelse de dalga geçmeden ,terslemeden dinleyin.

Bazı çocukların çabaları takdir edilmiyor. Örneğin bir çocuk üniversite sınavında başarılıysa, “Aferin, bu senin başarındı” demek yerine, “Sana destek oldum, derslerin parasını verdim, benim sayemde iyi notlar aldın” demek çocuklar üzerindeki etkisi kötü olabilir.

Bir çocuk kadar cesur Bir çocuk kadar samimi Bir çocuk kadar gösterişsiz, Bir çocuk kadar candan Bir çocuk kadar gerçek olabilmeli insan...

Çocuklarımıza "seni sen olduğun için seviyorum " mesajını vermemiz çok önemli.Özellikle ergenlik döneminde hatalarını yüzlerine vurmadan aramızdaki sevgi bağını koparmadan son derece sabırlı son derece hoşgörülü yaklaşmalıyız.Çocuğumuzla konuşmalı özellikle onu konuşturmalıyız ve anlattıklarını etkin bir şekilde dinlemeliyiz.Üç çocuk büyütmüş hata yapa yapa tecrübe kazanmış bir anne olarak yazıyorum bunları.Değer vrrdiğimizi hissettirdiğimiz saygı duyduğumuz sevgimizi şefkatimizi doya doya yaşattığımız ölçüde problemlerle başetmemiz kolaylaşacaktır.Yüce Allah'ın merhametini nazara vermeli cehennemle korkutmamalıyız ki hem yaratıcıya hem bize sevgi ve saygı duyan bireyler yetiştirebilelim.

"Bana anne deme!" Dehşete düşüren bı ebeveyn lafı benim için lütfen lütfen böyle davranmayın onlar sizin her seyinizdi hani..? Çocukların kalbi hepimizin kalbinden büyük ve aynı zamanda hassas.. unutmuyorlar onlar affedip affetmediklerini söylemiyorlar..

Her ebeveynin en az iki yıl çocuk psikolojisi hakkında eğitim alması taraftarıyım. İstemsizce yıktığımız hayallerle birlikte toplum baskısı altında bir köşede sesi çıkmayan çocuklara ses olmalıyız. Ayrıca onlarında ayrı dünyası olduğu için soru cevap şeklinde sohbetler edip istişare yoluyla bir konuda yanlışını söyleyebilirsiniz.

"Çocuğa küçük şeylerden zevk almasını öğreten, ona büyük bir servet bırakmış olur." "Dünyada evlat gibi insanı kendisine çeken, hiçbir bağ yoktur." "Yetişmiş her insanın içinde, oynamak isteyen bir çocuk vardır." "Çocukların beyni, rüzgarlı bir yerde yakılmış bir muma benzer, ışığı hep kararsızdır."

Bunların sebebi çocuğa ayıracak vaktimiz ve sabrımızın olmamasıdır.. Ruhunuzu iyileştirmek için çocuklarınızla vakit geçirin✨

45 yaşında 3 çocuk annesiyim. Çocuklarıma faydalı olabilmek için bu içerikli videolar izliyorum. Hiç bir ebeveynin mükemmel değildir. Hepimiz çocuklarımızla bişeyler öğreniyoruz. Onlar bize insan olmayı öğretiyorlar.❤️❤️

Aileler çocuklarına kaliteli insanın iyi bir kariyer sahibi kişi değil, iyi bir ahlak sahibi kişi olduğunu öğretmeliler!

“Koşullar ne olursa olsun, sırf daha olgunuz diye çocukları kendilerinden daha iyi tanıdığımızı veya anladığımızı söyleyemeyiz.” “Eğer Zor Ebeveynlerle Nasıl Başa Çıkılır diye bir kitap olsaydı çocukların çok işine yarardı.” Not: Koşulsuz Ebeveynlik kitabından alıntıdır. Okumanızı tavsiye ederim 😊

Bir abla olarak ve 21 yaşında bir birey olarak videodaki çoğu şeyi duyarak büyüdüm maalesef, elimden geldiğince kardeşlerimle konuşurken onlara yol gösterirken kelimelerimi her zaman ölçerek tartarak söylemeye çalıştım. O kadar önemli ki kullanılan kelimeler, cümleler, ilgi ve sevgi göstermek. Bazen bende annem ve babam gibi davrandım ama o anlarda hemen kendime çeki düzen verdim. Birer abla, abi ,anne ,baba olan bizler için bizden küçük nesile gerçekten yol göstermek için yapmamız gereken şeyler hiçte zor değil emin olabilirsiniz. Bir çocuğa yol haritası olmak onun geleceğine yön vermek bunların hepsinin temelinde ailesinden gelen destek olduğunu düşünüyorum. Kardeşlerimizin ve çocuklarınızın değerini bilmeniz dileğiyle.

20 yaşındayım. Çocukluğumda bende aynı sıkıntıları çektim, hala çekiyorum. Maalesef hayallerimiz için aile çok büyük engel. Bir çocuğun , gencin ailesi tarafından desteklenmemesi , sürekli eziklenmesi , bir şeyi başaramayınca beceriksiz konumuna getirilmesi hepsi birer travma. tabi bunlar en basitleri. ben bu videoyu aileme izletsem de onlar için bir şey ifade etmicek. Umarım bazı ebeveyinlerin eline bu video geçerde yarattıkları hasarın farkına varırlar. Eline emeğine sağlık Anıl abi.

Lütfen çocuklarınızla küçük yaştan itibaren "dertleşme" adı altında sürekli problemlerinizi anlatmayın. Çünkü bu ileride onlara kötü bir şekilde dönüyor. İnsanlara güven problemi vs yaratıyor. Sağlıklı bir birey yetiştirmek istiyorsanız problemlerinizi psikologlar ile paylaşın. Çocuklar sizin psikoloğunuz değil.

"Bir ebeveynin çocuğuna verebileceği en büyük hediye, ona her koşulda ayağa kalkabilecek gücü kendinde bulabilme yetisini kazandırmaktır." Doğan Cüceloğlu

Anne babaların çocukları için yapabileceği en büyük iyilik kendisini geliştirmesidir.Anne baba ruhsal,fiziksel ve ahlâkî yönden gelişmiş olursa yavrusuna o kadar çok katkısı olur.Ayrıca yavrusuna ne olursa olsun,ne yaparsa yapsın onu seveceği mesajını verebilirse o çocuk bir çok sorunu atlatabilir kolaylıkla.

Gelecekte müzisyen olmak isteyip evde kendi imkanları ile müzik yapan ve bunu Spotify da yayınlayıp dinlenme kazanan 17 yaşındaki kuzenim ailesine bu hayallerini anlattığında dönüp ona "ne işin var öğretmen ol memur ol zübbe mi olacaksın" tepkisini aldıktan sonra bir daha asla onlarla hiçbir şeyini paylaşmadığını ve şevkinin inanılmaz kırıldığını gördüm. Çok can sıkıcı kalıplar ile yaşıyoruz

Ülkemizde çocuk sahibi olmayı istemek genellikle "büyüdüğümde bana bakar, eve bereket gelir" ile başlıyor. Velhasıl bu cümlelerden ne kadar bilinçli ebeveynler çıkar diyorsunuz haliyle. Bu konuya ben biraz değinmek isterim. Genel olarak ortaokul hayatımda başarılı bir öğrenciydim ama uzun süreli bir depresyon sonrası da eski basarıma kavuşamadım. Ailem, özellikle babam, çok idealist insanlardı. İdealist olmak, hırslı belli hedefleri olmak güzeldir ve hayatına bir amaç kazandırır. Küçüklüğümde hiç takdir görmediğim, sürekli şiddet hakaret vs ile büyüdüğüm için de bu performansımı hiç ortaya koymadım. Babama hürmet etmek zorunda kalırım diye test kitabı bile istemedim yeri geldi. Çünkü biliyordum benim başarım diye bir şey yoktu ailemin başarısı diye bir şey vardı. O yüzden hep kendim mücadele ettim, olmayınca yardımı kabul etmek zorunda kaldım. Hep bağımsız bir insan olmak istedim. İşte ebeveynlere lafım da burada başlıyor. Çocuklarınızı bırakın o taşlara basıp karşıya geçmeyi öğrensinler! 18 yaşında bir genç kız olarak 18 yılımı da sadece ailemin eline bakarak geçirdim. Sonra bir karar aldım ve sınava çalışıp ayaklarım üstünde durmaya karar verdim, varımı yoğumu sınava verdim herkes gezerken ben yine çalıştım. Arkadaşlarım üniversiteye geçti ben yine durmadım hala da durmak gibi bir niyetim yok. Sırf hayatı öğrenmek istediğim için yaptım bunu. Çünkü öğrenemedim hayatı ben, yıllar boyu korktuludugum için evden bile çıkamadım. Ne markete gidebildim ne de o evin bahçe kapısının ardına gecebildim. Çünkü korkutuldum, devamını görmeyeyim diye. 18ime geldim, ne ev alışverişi yaptım ne bankadan para çektim ne fatura ödedim ne internetten alışveriş yaptım. Hiçbir şeyi bilmiyordum, birgun buna son verip arkadaşlarımdan, kardeşimden öğrenmeye çalıştım. Baktım ben bu evde kaldım, zaten istediğim bir sonuca da ulaşamadım üniversite puanım için zaten ne de ailemin dizlerinin dibinden beni ayırmak gibi bir istekleri yoktu, baktım yanlarında kalıp istemediğim bir şey okuyacağıma daha çok çabalayıp gitmeyi, yani hayatı öğrenmeyi hakedeyim dedim. Etraftaki insanlar kimi zaman hayatin ne kadar zor olduğunu söylerdi, ben daha hayatı görmediğim için belki bu kadar cesurca atılmak istiyorum siz de haklısınız ama insan bilmediğinden korkar. Ben artık korkmak istemiyorum ve ebeveynlerden de her şeyi kontrol edemeyeceklerini anlamalarını istiyorum. Testi su yolunda kırılır gibi saçma avuntular ile çocuklarınızı oyuncak bebekler gibi vitrinlerde cam fanus içinde yetiştirmeyin. Yoksa bir gün o fanusu itip çıkarlar ve ne olduğunu bile fark edemezsiniz!

Bir insana yapılabilecek en büyük iyilik "HAYIR" diyebilmeyi öğretmektir.O yüzden çocuklara ebeveynleri olarak hayır diyebilmeyi öğretmeliyiz.

Çocukların kendi kendine konuşmasını engellemeyin. Kendi kendine konuşmak çocuklarda çok görülen bişeydir ve bir çok aile çocuklarındaki bu davranışı engellemeye çalışır. Ama bunu farketmiyosunuzki, kendine kendine konuşmak ne bi şizofreni nede nevroz belirtisidir. Çocuklarınızın bu davranışı sergilemesindeki sebeb aslında başka bir şahısa ihtiyac duymamalarıdır ve inanın bana bu muhteşem bir şey. Ben 16 yaşındayım ve 4 yaşımdan kendi kendime konuşurum, bu bana gerçek bir terapi gibi gelir, kendi kendime tavsiyeler vermek diksion yeteneğimi çok geliştirior.

Çocuk yetiştirmek toplumumuzda çok göz ardı edilen bir konu maalesef.Bu konuya böyle değinmiş olmanız bizim için çok kıymetli.Teşekkürler

23 yaşındayım ve bu konuşmaların çoğunu duyarak büyüdüm. O zamanlar çok üzülürdüm hep kendimi suçlardım, özellikle ilkokul ve ortaokul zamanlarında bunları duymak psikolojik anlamda çok yoruyor. Arkadaşlarımla kıyaslamalarını geçtim kardeşimle beni kıyaslamaya başlamışlardı o derslerinde yüksek not alıyor diye ona hep ailenin dahi çocuğu gözüyle bakılırdı ben ise orta düzeyde bir öğrenci olarak görünürdüm. Bu olay zamanla kardeşimin de dikkatini çekti ve o da benimle alay eder oldu notlarım konusunda. Tembel başarısız bir öğrenci de değildim sınıfımın orta üstü öğrencilerindendim ama evde maalesef öyle görülmüyordum. İlk bu olay ben birinci sınıftayken yaşanmıştı, aradan yıllar geçti üniversiteyi bitirdim başarılı bir şekilde, bu kıyaslamalar hala devam ediyor ve umursamamaya çalışsam da bu durum gerçekten beni çok üzüyor. Bunu okuyan aileler varsa nolur çocuklarınızı kimseyle kıyaslamayın özellikle aile içinden kardeş, kuzen, akrabalarla. Her çocuğun ayrı birer yeteneği var siz çocuklarınızı iyi gözlemleyin ve hangi konuda iyilerse o özellikleri üzerine yoğunlaşın ve o alandan ilerlemelerini sağlayın lütfen. Aileler çocuklarının eksikleri üzerine yoğunlaşıyorlar, iyi oldukları konular üzerine değil. Birçok şeyde orta düzeyde yeteneğe sahip olmak yerine bir konuda uzmanlaşmak bence en iyi karar. Benim düşüncelerim ve söyleyeceklerim bu şekilde umarım birilerine yararım olur ve Hikmet abi sana çok teşekkür ederim seninle çok güzel bilgiler öğrenerek hem kendimi geliştiriyorum hem de ileride nasip olur da çocuğum olursa onun da hayatına dokunuyorsun, hayatını mutlu bir çocuk olarak geçirmesi için şimdiden onun için de bilgi birikimi yapıyorum videoların sayesinde. Çok teşekkürler :)

Bir çocuğa onu sevdiğini hissettirmek gerekiyor çünkü sevgiyi ilk ailesinden gören bir çocuk her alanda daha sağlıklı ilişkiler kurar ve daha mutlu bir yasam sürer.

1 . Görmezden gelmek 2..sen aptalsın 3.. ağlamayı kes 4..sen bu konuda en iyisin 5..neden hiç birşeyi doğru yapmıyorsun 6..yalan söylüyorsun 7..ne varki bunda korkucak 8..tembelsin... ( Dolaylı yoldan hayatımı etkileyen en berbat cümle) 9..onlara sarıl ve öp 10.yanlis bir karar verdin 11.daha iyisini yapmaliydin 12.utanmalisin 13 arkadaşlarin bunu yapmazdı Buzdolaplarına yapıştırılacak maddeler Sayın ebeveynler

Ben 15 yaşındayım ama 8 yaşın da bir kardeşim var. Özellikle çocukla değil, çocuğun önün de bir başkası ile dahi konuşsan o çocuk sünger gibi emiyor söylenenleri. Hele Annesi, Babası gibi sevdiği kişiler konuşuyorsa tek tek kodluyor. Bu sevgi dolu normal bir sohbet ya da nefret dolu bir kavga da olsa. Ve zaman için de bunun vermiş olduğu etkiyi ve büyüklerinden duyup, görüp kodladığı her şeyi ayna gibi yansıtıyor. Ama çoğu kişi çocukların hiçbir şey anlamadığını daha küçük olduğunu düşünüyor. Büyüdüğü zaman da bu çocuk niye böyle diyor.

“Bir çocuğa ne zaman yaklaşsam içimde iki duygu birden uyanır - şu an olduğu kişiye karşı hassasiyet, ve olabileceği kişiye karşı saygı.” - Louis Pasteur

"Bir ebeveynin çocuğuna verebileceği en büyük hediye, ona her koşulda ayağa kalkabilecek gücü kendinde bulabilme yetisini kazandırmaktır." Doğan CÜCELOĞLU

Bizler yetiştirdiğimiz ve yahut yetiştirmediğimiz çocukları aslında çocuk değil de karşımızdaki bi birey bi kişi ve onlara söylediğimiz , ağzımızdan çıkan her söz öbeği onun hayatını kişiliğini karakterini etkiliyor diye düşünüp konuşmak gerekiyor Olumlu veya olumsuz davranış ve tutumlarımız fazlasıyla önemli Bu konu üzerinde durduğunuz için teşekkür ederiz hocam 👏🏼

Bu harika bir video ve her parçasından keyif aldım ve yatırım deneyimimi paylaşmaktan da heyecan duyuyorum. Bu zor zamanlarda yeni yıla nasıl başlayacağını ve yıl için verimli olacağını kafası karışmış birçok kişiye yardımcı olacağına inanıyorum.

Aldığınız mail, yaygın bir cümle olan ama herkesin hakkını vermediği "akıl yaşta değil baştadır" cümlesine çıkıyor. :) Merak etme Anıl abi, Emre gibi olgun olan ama mail göndermeyen çocuklar çok çok fazla. Yetişkinlerin yapması gereken iyi örnek olmak ve çocuk yaştaki insanların olgunluklarını takdir etmek ve yaşıtlarıyla geliştirebilecekleri özgür ortamı sağlamak. Çünkü burada olduğu gibi bir çocuk bir yetişkine insanlığı ve yanlışları hatırlatabilir. Çocuklar gerçekten gelecektir. Geleceğe iyi bakmak lazım.

Video ve konu mükemmel,tek bir sorun var böyle videoları "zehirli"ebeveynler değil ,"zehirlenmiş" çocuklar olarak biz izliyoruz

Çocukken bana bir yetişkinmisim gibi davranan, beni büyüklerden ayirmayan kişiyi hiç unutmuyorum. Insan yerine konulmak çok değerli

Allah cc razı olsun, ne kadar değerli bilgiler. Ayrıca o mail atan evlat geleceğin büyüğü olarak ne kadar kıymetli. Bildiklerimizi hayatında yapan insanlar olarak var olmayı Rabbim nasip etsin.🌹

Çocuklarla konuşurken yaşanmış bir olay karşısında çocuğu yargılamak yerine olay karşısında ne hissettiğimizi söylememiz gerekir.Örneğin kaybolduğunda çok korkuttun yerine kaybolduğunda çok korkuttum demeliyiz.

Çocuklar ne yaşadığını unutabilir ama ne hissettiklerini asla unutmazlar. Saydıklarınızın tamamına katılıyorum ve bir çocuk gelişimci olarak bu tarz şeyleri sürekli anlatmaya çalışıyoruz. Böyle bir konuya değindiğiniz için teşekkürler. Dilerim ki toplumumuz çocuklarını anlayan, saygı duyan,sevgisini esirgemeyen,yok saymayan ebeveynler olurlar.

Bence ailenin bize verdikleri sözleri umursamamaları ve sözlerini tutmamaları bizi değersizleştiriyor

aslında çocuklara gereken önemi vermek lazım. Çünkü gelecek nesil ancak bu şekilde sağlam olabilir. Teşekkürler Hikmet Anıl bey.

Anıl bey şuan 20 yaşındayım ve 4 kardeşim var. Daha dün bu konuyu oturup düşündüm ve konuyla ilgili kitaplar okumaya karar verdim. Bunun üzerine bugün bu videoyu gördüm. Küçükken bana yapıldığında kızdığım şeyleri bazen unutup benim de kardeşlerime yaptığımı ve söylediğimi görmek kendimi çok kötü ve yetersiz hissetiriyordu. Her videonun benim için çok faydalı oluyor ancak bu bambaşkaydı. Çok teşekkür ederim

Anıl abi, siz bu videoları çekiyorsunuz da öğrenmek istemeyen ebeveynler yine izlemiyorlar.. Yine biz çocuklar izliyoruz bunları....

Çocuğun kendisinin yapabileceği şeyleri (örn; ayakkabı giymek) onun yerine yapmak. Dışarı çıkarken çocuk kendi seçtiği kıyafeti giymek isterken anne babanın veya yakınlarının müdahale ederek kendi kalıplarına göre uygun kıyafeti ağlatarakta da olsa giydirilmesi . Çocuklarla Argo ve küfür içerikli konuşulması. Sanki kendileri hiç çocuk olmamış gibi çocuklardan müthiş bi olgunluk beklenilmesi. Küçük o anlamaz diye çocuğa söylenen yalanlar Ve o anı kurtarmak adına söz verip o sözü yerine getirmemek. Ve hiç tahammül edemediğim şey çocuklara gösterilen psikolojik ve fiziksel şiddet. Kısacası arkadaşımıza veya bir yakınımıza bu ve benzeri şekilde davranışlarımızda nasıl ölçülü yaklaşıyorsak aynı şekilde çocuklarımızın da bir birey olduğunu unutmamalı ve ona göre davranmalıyız. Daha bir sürü şey var ama şimdilik aklıma gelen bunlar ☺️

Videonuzu izlerken yaptığım yanlışları daha net görebildim ve bundan sonra önce kendimi sonra da olmasi gereken seviyede bir ebeveyn yetiştirmeye çalışacağım.Çocuklarimizı birer yetişkin olarak görmesek bu kadar hata yapmayız. Gerçekten çok faydalı bilgiler teşekkür ederim.Hikmet bey kitaplarınızdan faydalanmak isterim.Geleceğe daha iyi ebeveynler yetiştirebilmek için.

Maddeleri duydukça kardeşlerime karşı çok kötü bir abla olduğumu farkettim . Bende küçükken bana böyle davranıldı . 19 yaşındayım ve hala özgüvensiz kendini bulamamış biriyim . Bu video sayesinde kardeşlerimin benim gibi olmaması için çaba göstericem inşaallah .

Video sayesinde anladım ki çocuklarla çok doğru konuşuyormuşum. Bana göre çok önemli olan iki şeyi söylemek istiyorum: Bir, herhangi bir çocuğa doğru davranmak, tabiri caizse, tatlı dille konuşmak çok önemli bence. Çünkü çocuklarımız geleceğimiz. Ülkemizin ve Dünya'nın ileri gitmesini istiyorsak öncelikle çocuklara önem vermeliyiz diye düşünüyorum. İki, kesinlikle çocuktan izin almadan onu öpmemeliyiz veya sarılmamalıyız. Önce izin istemeliyiz "öpebilir miyim" veya "sarılalım mı" demek çocuğun hem kişisel alanlarını bilmesine yardımcı olur hem de öz saygısını perçinler.

Çocuk iken ben okumak istiyorum dediğimde annem senin kafan bu şeylere basmaz, zaten giremeyecksin söyleyib hevesimi kırmışdı. Ama ben büyüdüm çalışdım, sonra kendi paramla öğretmenlerden eğitim aldım ve keçdim. Ve hala okumaya çalışıyorum. Annemde beni utandırdın demişdi. Şimdi 2tane çocuğum var 4 yaş ve 2yaş. Ben onlara yapamazsın lafını kulanmıyorum. Yapa biliyorsun dene söyleyib destek oluyorum . Emeğinize sağlık çok güzel, bence herkesin bakması ve yapması gerek bir video.

12 yaşında oğlum var. Dersleri konusunda bazen çok üstüne gidiyorum. Sizin videolarınızı bugün keşfettim. Motivasyon ile başlayıp,hepsini dinledim. Ev işleri yaparken videolarada devam ettim. Sizde aynı konuyu başka bir videoda söylemişsiniz. Kendimi bulduğum çok konu var. Videoların devamını bekliyorum.

Bu yorumlarınız 20 yıl önce olsaydı. Yanlış yapıyormuşuz. Çevremizdeki insanlar ne der acaba diye yetiştirdik çocukları. Şimdiki anlattıklarınıza sonuna kadar katılıyorum teşekkürler.

Bir çocuğa asla küçüklüğünde ve ergenliğinde ayrımcılık yapılmamalı. Onların gözleri önünde başkalarını ayrıştırarak muamele edilmemeli. Bu çocukların geleceklerinde bakış açılarını olumsuz etkileyecektir.

Keşke bunları herkes dinlese ve uygulasa.. Hala küçüklüğümüzde açılan yaralar kanıyor tedavisi ise gün geçtikçe çok daha zorlaşıyor...

Hocam Allah razi olsun. Valla supersiniz, insanlara o kadar iyilik yapiyorsunuzki, gercek bir kahramansiniz siz inanin!!

Toplumsal olarak çocukları geri plana atıyoruz . Onların hayal dünyalarını solmuş birer güle döndürüyoruz farkında olmadan . Bence toplumsal olarak bir iletişim eğitiminden geçmeliyiz . Bazı ebeveynler iletişimden çok artık tecrübe olmuş yanlış davranışlarıdan dolayı çocuklarında çekingenlik özgüven eksikliği korku vb. durumlarla karşılaşabiliyorlar Lakin böyle bir durumda bile çocuklara olan o geri plana atmacılık devam ediyor . Benim anlayamadığım kısım da bu hiçbir ebeveyn problemin kendinde olabileceğini düsünmüyor çocukların izledikleri gördükleri veyahut yaptıkları şeylerde noksanlık arıyorlar . Ortada bir problem varsa çocukları değil önce kendimizi sorgulamalıyız !

Abi söylediğin 13 maddenin çoğunu çocukluğumda yaşamış biri olarak söylemeliyim ki çok yararlı bir video olmuş. Yine kendi yaşadıklarımdan yola çıkarak yaptığım bir çıkarım şu, çocuklarınızın insan olduğunu unutmayın. Onlar sizin istediğiniz yollardan gitmek zorunda olan birer robot değil. Kendi akılları, düşünceleri, hayalleri var. Anne babalar çocuklarıyla biraz arkadaş olabilmeli, en önemlisi onları insan yerine koyup dinlemeli, kendilerini anlatmalarına izin vermeleri gerekiyor. Çocuk kendini anlattığında da ona anlaşıldığını hissettirmek gerekiyor. Aksi halde anlaşılamadığını hisseden çocuk içe dönük hale geliyor ve sorunun hep kendisinde olduğunu düşünerek kendi kendinin yargıcı haline geliyor. Sonuçta eğer o çocuk tedavi olmazsa, ileride kendi elinde olmayan konularda bile kendini suçlayan, çoğunlukla mutsuz ve kendini bir türlü tamam olarak hissedemeyen yetişkinler ortaya çıkıyor. Kısaca dinlenmek ve anlaşılmak bir çocuk için çok önemli.

Çocukları ne kadar seversen değer verirsen hayatta o kadar başarılı olurlar başarının anahtarı sevgi

O kadar güzel konuya parmak bastınız ki. Bana yapılan baskılardan birini anlatmak ve ebeveyinlerin buna dikkat etmesini istiyorum. Kariyer seçerken kendi isteklerinizi değil çocuğunuzun tutkusunu göz önüne getirin, zorlamayın, özgür bırakın. Hayatı onlar yaşayacak, mesleğini siz değil kendisi yapacak, hayatı kendileri yaşayacak, lütfen karışmayın. Ben babam istedi diye, başka çıkar yol bırakmadığından ana sınıf öğretmenliği okudum, neymiş bir kız için en güzel meslek öğretmenlikmiş, bu yıl mezun oldum, çocukları sevsem de mesleğime tutkuyla bağlı değilim. Şimdilerde tutkumu bulub da sıkıca çalışıyorum. Fakat benim 4 yılım gitdiği gibi siz de çocuklarınızın yıllarını çalmayın, tutkularını heba etmeyin.

Doğru olduğuna inandığım şöyle bi söz okumuştum “çocuklarınızı sürekli eleştirdiğinizde sizi sevmekten vazgeçmezler, kendilerini sevmekten vazgeçerler”. Geleceğin yetişkinlerine nasıl davranılmak istiyorsak öyle davranmaya çalışalım🤍

11 yasindaki cocugun burada olmasi anne babasi icin büyük şans bence ve oda bu yorumu okuyorsa sunu söylemek isterim "DOĞRU YOLDA VE DOĞRU YERDESİN " . bir anne olarak önce kendi eksikligim olarak şunu söylemek isterim daha cok oyun oyna daha cok parka git. 🌻🌻🌻

Ne kadar doğru bir şekilde yaklaşılmış bir video olmuş. Ayrıca o çocuk için de ve bu durum da olan bir sürü çocuk için de yapılabilir şeyleri araştırdığınız çok çok teşekkürler

Şuan sınıf öğretmenliği bölümü okuyorum. İnşallah hayalime ulaştığımda yani sınıf öğretmeni olduğumda bu bilgiler sayesinde öğrencilerimi daha iyi daha güzel daha verimli bir şekilde yetiştirebileceğim. Bunlar benim için o kadar çok faydalı ki. Harika bilgiler öğrendim senin sayende Anıl abi, çok ama çok teşekkür ederim✨ Ayrıca söylemeden edemeyeceğim videoların hem içeriği çok güzel bilgi dolu hem de eğlenceli. Bunu başarabilen nadir insanlardan birisin maşallah ⭐

“Çocukta ruh ve beden eğitimi ve gelişimi beraber yürütülmelidir.” -İbni Sina

Nasıl davranırsanız davranın, ne yaparsanız yapın çocuk sizden ne görüyorsa onu yapar. Etrafındakilerin bir nevi kopyası olur.

Verdiğiniz bilgiler çok değerli👏.Cocukları çocuk diye küçümsemeyip bir birey olarak görmeyi öğrenmeliyiz.

bir annenin söyledigi agır bi söz cocugu derinden yaralar belkide cocukta bir travma bırakır cocugu kardesiyle esit görmemek annenin cocuga karsı olan sevgisini hissetmemek cok can yakıcı bisey bu durum zamanla anneye karsı kine dönüsüyor belkide nefret ama asla yerini sevgiye bırakmıyor

Sevgili Pedagog Adem Güneş Hocamin dediği: Çocuklarınıza şu 3 hissi asla bulastirmayin; değersizlik ,yetersizlik ve suçluluk.🌹🌹🌹

Çocuğun kişisel sınırlarına saygı duyun. Odasına girerken kapısını çalın, bir eşyasını kullanacaksanız izin isteyin, lafını böldüyseniz özür dileyin. Bunlar küçük şeyler gibi görünebilir ama hayat bu küçük şeylerden ibaret zaten. Kısacası küçük büyük diye ayrım yapmadan size nasıl davranılmasını istiyorsanız çocuğuna da öyle davranın. Herkesin kalbi var aklı var.

Kitaplarınızdan ve videolarınızdan sadece görmek şeklinde haberdardım. Fakat henüz bir kitabınızı okumadım.bir videonuzu da ilk defa izliyorum. Çok güzel faydalı buldum. Teşekkürler. Kitaplarınızı da okumak niyetindeyim

4 yaşında bir oğlum var videonuzu ilgiyle izledim teşekkür ederim. Paylaşmayı çok güzel öğrendi , arkadaşalrı oyuncaklarını paylaşmak istemediğinde ağlıyor ve ama baba paylaşmak güzel diyor bana :) Her istediğini almak ve yaptığı yanlışlara sürekli hallederiz,sorun yok şeklinde yaklaşmak da sahip olduklarının değerini bilmemesine ve oyuncak,kıyafet vs. bunlara zarar vermesine sebep oluyor.

Bazı çocukları yaptığı bir hatayı veya yanlışı konuşarak düzeltmek yerine "neden bu hatayı yaptın beceriksiz " derseniz asıl en büyük hatayı siz yapmış olursunuz ve bu çocuklar üzerinde kötü bir etki yaratır. Hatasız kul olmaz

Çocuğa her zaman sizin rehberliğinize ihtiyacı olduğunu öğretmeyin, kendi kararını vermeli, kendi fikirlerine saygı duymalı. Bunlar olmadığında çocuk birey olmayı başarsa bile kendi içinde daima şüphede ve yetersiz hissediyor. Kendimden biliyorum...

Cocugun gozlerinin icine bakarak sevgi dolu onu dinleyince, cocuk bunu hissediyor ve gercekten mutlu oluyor..

Çocuklarımızın her istediklerini alarak onları sevindirdiğimizi sanirken bizim onlar için bir saat bile verimli bir şekilde ilgilenmek , beraber vakit geçirmek onların ruhuna iyi geleceğini düşünüyorum. Ayrıca Anlattıklarınız çok güzel bunun için size teşekkür ediyorum.

bazı maddeleri dinlerken hüzünlendim. 20 yaşımdayım, olayların üstünden belki de seneler geçti ama hissettirdikleri hiç geçmiyor. anneme, babama kırıldığım çok şey var. kırıldığım olayları anlattığımda da "buna mı kırıldın?" diyorlar. şimdi olsa kırılmazdım tabii, insan çocukken çok daha farklı düşünüyor. keşke geçmişime gidip kendimle konuşabilsem, yanlış anladığı şeyleri güzel bir dille anlatabilsem. belki de birçok şey çok daha farklı, çok daha güzel olabilirdi.

Çocukların isteklerini görmezden gelmemeliyiz. Bizim istediğimiz şeyleri yaşamak yerine kendi istedikleri şeyleri yaşamalarına teşvik etmeliyiz. Kendilerini ne kadar çok bir birey olarak hissederlerse bi o kadar özgüvenli ve sağlam kişilikli insanlar yetiştirmiş oluruz.

Abi gerçektende çok doğru, bu zamana kadar bu kanala atılan bütün videoların faydaliydi ama bu videon bir başka olmuş ,gerçekten de bunları söylemen bizim için çok iyi oldu .Bize yapılan hataları en azından biz yapmamalıyız bunu öğrendim. Teşekkürler abi

Ne kadar doğru tespilerde bulunmuşsunuz.Umarim bu videoyu en fazla anne babalar izlemiştir.

Kıyaslanma mevzusu: Çocuk başkalarıyla kıyaslandığı zaman kendini yetersiz hisseder. Böyle olunca da ben anne babama layık değilim, yetersizim gibi çocuğun özgüvenini kıracak bazı düşünceler ortaya çıkacak ve o çocuk zaman geçtikçe pısırık, kendini değersiz gören biri haline gelecek. Kendini BİREY olarak görmeyecek. Kendi kararlarını alamayacak veya sürekli onaylanma ihtiyacı duyacak vs. Hele bir de ergenlik dönemindeyse vay haline… Kısacası çocuğunuzun iyiliği için bu tarz şeyleri yapmayın! -benim yorumum

Kendi üzerimden konuşarak söyleyeceğim, çocukluğumdan beri okul faaliyetleri, kulüp çalışmaları ve diğer birçok faydasını görebileceğim etkinliklere mümkün oldukça katılım göstermeye özen gösterdim. Bu tarz çalışmalara ne kadar çok katılırsam "içimdeki beni" keşfedebilmek o kadar kolay olacaktı. Ailem zamanla bu duruma "Her şeye maydanoz oluyorsun, atlıyorsun, yetmiyor mu bu kadarı?" diyerek beni içten içe durdurmaya çalıştı. Onlar da yaptığım şeylerin tehlikeli olmadığını bilmelerine rağmen sosyal bir çocuk olmamı kimi zaman istememiş gibiydiler. En azından ben öyle algılıyordum. Sevgili ebeveynler çocuğunuz hakkında elbette endişe edeceğiniz durumlar olacaktır ama bunu ona suçlayarak değil, mevcut durumdaki halini anlamaya çalışarak gösterin. Etkili iletişimde kalmak her daim iki taraf için de en sağlıklısı.

Hayal kurabilmelerine olanak tanimaliyiz.Ben öğretmenleri olarak bunu yapmaya çalışıyorum.Anne babayı rol model alıyorlar ve ardından da öğretmenlerini.Sizin videolarınızı düzenli olmasa da takip etmeye çalışıyorum.Yabanci dil öğretmeniyim ve şunu biliyorum çocuk eğlenerek öğrenmeli.Mukemmel değiliz hiçbirimiz o yüzden de mükemmel çocuklar yetiştirmeye çalışmak yerine ki bu onları çok negatif etkilemekte, hayal kurabilen , soru sorabilen , sorgulayan çocuklar yetiştirme gayreti içinde olmalıyız.İngilizce de realia dediğimiz gerçek hayattan alınan materyaller de çok işe yarar diye düşünmekteyim ancak kalabalık okullarda biraz zor olsa da imkansız değil :) çocuklar her şeyden önce mutlu ve sağlıklı olsunlar ardından başarı gelir.Videonuzu öğretmen arkadaşlarım ile paylaşmak isterim Anıl Bey izniniz olursa ...

lütfen çocukları yapmasını istemediğiniz bir şey karşısında tehdit etmeyin bu tehdit onun o davranışı bırakmasını sağlamaz aksine ters tepip daha çok yapmasına bile neden olabilir

Biz çucuklarımıza öncelik olarak ahlakı öğretmeliyiz bu anlatılan konularda çok güzel teşekkür ediyoruz

Bence tüm problem çocukların var olan eşsiz potansiyellerine güvenilmemesinden onların işledikçe ortaya çıkan bir mücevher oldukları bilincinden uzak kalinmasindan doğuyor.

Çocuk yetiştirmek çok farklı bir şey..Herkes anne baba olabilir. Çok az insan gerçekten anne ve baba olabilir

Sanırım ağlamayı durdurma konusunu çözemiyorum ve bu video ile oğluma bu konuda müdahale etmeme kararı aldım. Sanki ağladıkça güçsüz olacağını içten içe hissediyor gibiyim. Muhtemelen çocuklukta bana verilmiş olan bir duygudan kaynaklı... Çok güzel bir içerikti. Emeğinize sağlık 🌿

Başkalarının yanında çocukların hatalarından bahsedilmesi ya da çocuklara öğüt verilmesi de onları yaralıyor. Çocuklar biz büyüklerin aynasıdır. Emeğine sağlık güzel video için kardeşim

Evde herhangi bir karar alınıyorsa çocuğun da düşünceleri almak , düşüncelerine saygı duymak o çocuğa görünür olduğunu hissettirdiği nin kanıtıdır adeta , bu yüzden herhangi bir karar alınırken çocuğunda da bir birey olduğuna unutmayalım. 😉✨

İlk defa dinledim çok güzel konulara çok doğru değindiniz bence. Öfkeli ve kardeşini yada ablasını sürekli kıskanan ve kendisiyle kıyaslayan bir çocuğa nasıl davranılmalılar. Teşekkür ederim

cok degerli bir video idi, tesekkur ederim, cocuklara belirtildigi sekilde yanlis sözler cumleler kurmadan, gelecegin muzizyenlerine, sanatcilarina, doktorlarina, muhendislerine icten, sefkatli, iyi davranmaya devam edecegim

17 yaşında biriyim ama bu videodaki maddelerin çoğunu çocukluğumda yaşadım ve şu anda geçmişin üzerindeki etkilerini daha iyi gördüm bu video sayesinde. Bu videoyu paylaştığın için Teşekkürler Hikmet Abii. Şu anda küçük bir kardeşim var ve videoda söylediğin maddeleri dikkat ederek büyümesini sağlamaya çalışıcam umarım bu konuda başarılı olurum. ❤️❤️

Çocuklar ı hiç bir zaman küçümsememek,yapamazsın beceremezsin dememek lazım. Onları her zaman her konuda desteklemek lazım. Sen güçlüsün sen herşeyi başara bilirsin yapabilşrsin kendine İnan malısın güvenmelisin kendini sevmelisin kardeş lerine yardım etmelisin yardıma muhtaç olanlara elinden tutmalısın insanları hayvanları sevmelisin hep pozitif konuşmak lazım çocuklara yardıma muhtaç olduklarında onları desteklemek yol göstermek güzel öğütler örnekler vermek lazım her konuda. Ve iyi bir ebeveynler yetiştirmek lazım. Teşekkürler bu imkanı verdiğiniz için.

Bir çocuk olarak böyle bir video için çok teşekkürler.Gerçekten bir çocuğa doğru şeyler söylemek ne kadar hoş olsada çok zor ama her bireyin butarz bilgiler edinmesi gerekmektedir.

Maalesef en çok yapılan yanlışlardan birisi kıyaslama. "Kıyaslama sevgisizliktir; kıyaslanan çocuğun ruhu zehirlenir" demiş doğan cüceloğlu. Bu kısmı çok iyi açıklıyor

"Çocuklar hiç bir şeyi unutmazlar sadece hatırlamayı istemezler siz onlardan özür dileseniz bile artık siz bunu kodlamış olursunuz onlara asla yıpratıcı üzücü veya dalga geçici şeyler söylemeyin hayallerini eleştirmeyin düşük not aldığında onlara yardım edin beraber çalışın çocuğunuza iyi niyetli olsa bile bi daha kine daha iyisini alırsın demeyin çünkü bu bile bi baskı oluşturur "

"Bir ailenin en büyük trajedisi anne ve babanın yaşanmamış hayatlarıdır"

14 yaşındayım, çok iyi bir eğitim aldım Allah'a şükür. Anne babama ne kadar teşekkür etsem azdır. Şimdiden bu tarz videolar izleyerek kendimi geliştirmeyi düşünüyorum.

Tesadüf rastladım size ve takibinizde olucam. Çok net ve açıklayıcı ve tam kıvamında... Başarılar. ..