Bu kanalın videolarını önce bir kere izliyorum. Ardından yürüyüşlerimde bir kere dinliyorum. Her defasında İlkin Bey gibi kaliteli insanların tecrübelerinden faydalanıyorum ve kaliteli vakit geçirdiğimi hissediyorum. İlkin Bey diyor ki; 50 yıl okuyabileceğim kadar kitap birikince satma ihtiyacı hissettim. Bu cümle daha ilk dakikadan beni vurdu. Düşününce Öyle bir içerik deryasında yaşıyoruz ki şu an, filmler, kitaplar, cd’ler, kasetler… Acaba hiç durmadan şimdi okumaya başlasak kaç ömürde biter…İnsan düşünmeden edemiyor. Toplayıcılık ve Koleksiyonerlik… çok ince bir çizgi var arada. Çok güzel anlatmış İlkin Bey. Bazen dürtülerinin esiri oluyor ve çocuksu duygularla koleksiyonerlik yön değiştirebiliyor. Bence inanılmaz güçlü bir akıl ve ruh sağlığı istiyor koleksiyonerlik. Ufak bir hüzünde, ufak bir depresyonda her an bir toplayıcıya dönüşebiliyor insan, kümülatif bir yığın altında ruhunu nefessiz bırakıyor. Toplayıcılığın iki ilacı var bana kalırsa… Biri taşınmak, biri de gezginlik… İnsan aynı yere kaldıkça bir yığın bırakıyor ardından. Entelektüelin ölümü İngiltere’de hoş karşılanır. Özellikle tok gözlü aileler rahmetlinin eşyalarını, kitaplarını, plaklarını, cd lerini sosyal kurumlara bağışlıyor, onlar çok ekonomik fiyatlara satıyor, kazanç elde ediyorlar. Dünyada yavaş yavaş azalıyorlar. İyi ki Anıl Bey var. Özlediğimiz entelektüel insanlarla bizi buluşturuyor. İyi ki diyorum yine
Çok teşekkür ederim değerli yorumlarınız için. İlkin Bey'in söylemiş olduğu toplayıcılık konusu son derece önemli. Bu konuda okuyucuların ve izleyicilerin ne düşündüğü benim için son derece önemli. Sizin dediğiniz gibi koleksiyonerlik her an toplayıcılığa dönüşebilecek ince bir çizgide. Bu soruna değindiğiniz için tekrardan çok teşekkür ederim.
