Bir kurum düşünün; Hedefi yok, Vizyonu yok, Organizasyon yok, Proje yok. Eskiden 5 yıllık kalkınma planı diye bir organize komisyon vardı. Şimdi; Tüm imkanlar ve yetkileri elinde bulunduran, bu yetki ve imkanları, milletinin kalkınması ve refah seviyesi yerine, kendi varlığını idamae yolunda kullanan bir irade ile, kalkınmayı umut ediyoruz. Bir de, Onbeş yaşına gelmiş genç gözleri ışıl ışıl, heyecanlı vatandaş; okumuş, hayalleri var, heyecanı var, taşı sıksa suyunu çıkarır... Ama ne var ki, yöneticiler; arenada aslanları kamçı ile (vergi ceza ve yaptırımlarla), parası ve varlığı ile o meydana gelmiş insanların üzerine yönlendiriyor. Ömür geçiyor, hayal ve hedefler yetinmeye mahkum oluyor. Ne kadar çalışacağına onlar karar veriyor, ne kadar ödeyeceğine onlar karar veriyor, ne kadar alacağına onlar karar veriyor. BİZLER 1980 lerin, KÖKLER FİLMİNDE BEYAZ ''KUNTA KİNTE'' yi 2022 de, tüm sıkıntıları göğüsleyerek, efendilerimiz (adalet) olmadan, haksızlık üzerine bir başımıza yaşıyoruz.
