Bram kreeg een psychose toen hij 15 was. ‘Je zult de rest van je leven rekening moeten houden met je kwetsbaarheid’, zei de psychiater. Maar Bram wilde zijn dromen achterna. ‘Dat gaan we niet doen’, dacht hij. www.psychosenet.nl
Fijn dit interview en zeer behulpzaam. Mijn zoon maakt nu (23) zijn tweede psychose mee en zit intern. De eerste op zijn 20e. Dit steekt een hart onder de riem dat het goed komt❤️
Ik ben psycholoog en heb zelf een paar psychoses gehad. Gelukkig heb ik niet zoveel medicijnen gehad. Nadat ik een paar maanden uit de kliniek was, heb ik besloten om geen medicijnen meer te gebruiken tegen de wil van de psychiater in. Ik heb intuïtief een goede keuze gemaakt, blijkt achteraf. Ik heb nauwelijks gesprekken gehad met de hulpverleners en heb ook geen angsten gehad. Wel had ik waanbeelden 9 jaar geleden, waarvan 1 na negen jaar deels werkelijkheid werd; ik had om duistere reden gedacht dat Poetin mij gevangen had genomen en dat hij een gevaar was voor de wereld. Ik had zelfs een lied geschreven over hem en had Obama een brief geschreven om Europa te helpen. Ik wil wel even kwijt dat mijn toenmalige werkgever niet eenmaal contact had gezocht met mij toen ik twee maanden in de kliniek was. Ik heb wel dagelijks gesport in de kliniek; Ik denk dat bewegen, rust en goede voeding doorslaggevend is voor herstel en niet zozeer de medicatie. Ik heb na de twee psychoses achter elkaar tot op heden geen last meer gehad van psychoses of een terugval. Ik was in ieder geval niet gestresst van mijn werk of privéleven voordat ik de psychoses kreeg. Ik vermoed dat de dood van mijn moeder een half jaar ervoor mijn mentale terugval in belangrijke mate heeft veroorzaakt en dat ik niet echt de tijd heb genomen om te rouwen.
Bedankt voor het delen! Heel leerzaam om van je te horen wat een psychose met je gedaan heeft en hoe je hier mee hebt leren omgaan. Fijn dat het nu zo goed met je gaat.
Dank Bram voor je verhaal,het is prachtig dat je weer de oude met kinderen en huis en geluk ik wens je en jouw gezien de geluk van de wereld en ik hoop dat mijn zoon ook het zal winnen.
Zit zelf al jaren in een psychose aan en uit gaat het..nooit hulp gezocht uit angst voor vooroordelen medicijnen die je kapot maken etc maar dit geeft hoop om hulp te zoeken toch maar is doen denk ik dankjewel !
Bedankt voor de duidelijke uitleg. Ik ben er stil van.Griezelig hoe de buitenwereld stigmatiseerd en veroordeeld. En hoelang het duurt voor dat je er weer uit bent!
Je komt op mij over als een prachtig mens 💜💜💜 Kwetsbaar, open, vol met Kracht. Geweldig en dank je voor deze video. Laat negatieve reacties aan je voorbij gaan. Zij hebben hun eigen weg te gaan. Liefs en alle goeds voor nu en in de toekomst 😘
Duidelijk verhaal zonder taboes. Heb zelf ook psychose meegemaakt met dwangmedicatie. Meest vreemde wat ik ooit heb meegemaakt. Maar ook weer hersteld en ik kan nu andere mensen steun geven, die psychotische ervaringen hebben.
Ee ouder filmpje, maar nog altijd zéér actueel! Ik ben zelf sterk van mening dat medicatie en langdurige opname zonder de juiste begeleiding en deelname in de maatschappij ,een mens nog wanhopiger en angstiger maakt voor herstel en terugkeer in deze maatschappij met hun vooroordelen. Ook de volledige isolatie en traumatisch gebeurtenissen helpen geenszins mee aan herstel. Ik denk dat het daar eens over zou moeten gaan in de media i.p.v. iemand verward te noemen en een stempel te geven en in een hokje te stoppen. Daar zijn wij Nederlanders kanjers in! Jij bent hierin een reuze voorbeeld Bram hoe het ook anders kan! Dit soort uitleg is voor vele zó erg van belang , en geeft men weer de hoop om met deze kwetsbaarheid toch een kwalitatief mooi leven te genereren! Het is helaas altijd al zo geweest dat men vanuit hun onwetendheid mensen met een mentaal probleem al gelijk zoals eerder benoemd, in een hokje stoppen. Een gebroken been is voor mensen minder eng en beter te begrijpen! Echter, men vergeet dat IEDER mens een psychose kan krijgen naar gelang van een (traumatische) gebeurtenis. Wel is mij verteld dat het ook in het DNA zit of iemand er meer aanleg heeft of niet om hierin in dit stadium te geraken. Daar zijn ook hele goede TPO testen voor ontwikkeld. Het verhaal over de medicatie is er ook één waar een smerig geurtje aankleeft in relatie tot de farmaceuten en hun verkoop cq verdienen van grof schandalig veel geld. Vaak hebben zij ook de wetenschap dat een middel erger is dan de kwaal en ook een verslaving uitlokt. Voor hen een vast gegeven en een zekerheid in inkomsten. Er lopen ook héél véél klachten procedures tegen deze producenten, en daar zou het ook eens over moeten gaan in de regering. Maar dat is een verhaal apart. Wat blijft is de ontwenningsverschijnselen en de enorme negatieve bijwerkingen en na weeën van afbouwen. Tegenwoordig past men de 'Tapering' methode toe verzorgd door 'De Regenboog' apotheken in Nederland. Met deze methode is afbouwen gericht op het bewuste individu middels zakjes van medicatie en verminderde milligrammen per dag , het afbouwen véél beter te behappen! Bedankt voor je mooie verhaal Bram, en ik hoop dat nu 3 jaar verder na dit filmpje , het geluk jouw nog altijd toelacht! Het beste! Gr. Mike
Bedankt voor de video enorm informatief, full body kippenvel gehele video! Mensen zijn niet bang voor wat ze niet kunnen maar vooral voor wat ze wel kunnen, zit in mijn gedachtengang.
Heel herkenbaar, dank je wel voor dit interview, het gaat niet goed met mijn zoon, blijft afgevlakt/leeg, ondanks medicatie afbouw, wat is de naam van de psychiater?
Ik heb naar mijn idee ook psychoses .Ik omschrijf het zelf als een soort trans-moment waarop ik meer kan waarnemen dan ik normal kan .Ik zie mezelf zo weer grabbelen in een grabbelbox ,ik krijg smaken van snoepgoed van uit mijn jeugd en kom werkelijk op dingen die al zooooo lang terug gebeurt zijn dat het niet echt logisch is dat ik het nog weer .Ik vind 1 ding nog wel het vreemdst en dat is dat ik het nog wel mooi vind eigenlijk ook ,ik voel me er na misselijk en energie-loos maar om dingen van vroeger zo intens mee te kunnen maken vind ik ook wel weer mooi .Ik ben al bij een paar psychologen geweest maar die komen dan met lijsten om autisme en Asperger vast te kunnen :S Heeft iemand een goed adres voor mij (liefst in of rond Amsterdam waar ik misschien 's kan gaan praten? Als het kan waar het via de zorgverzekering kan .Alvast heel erg bedankt! Groetjes ,Martin
@@timelessone23 Ik heb op die momenten niet echt perse last van hoofdpijn. Ik ben een maand geleden 1,5 week ziek geweest (grieperig) en toen had ik de eerste 5 dagen regelmatig die symptomen. Misschien zit daar een link, dat het (eerder) optreedt als de energie wat minder is. Eigenlijk had ik er toen van de ene op de andere dag geen last meer van.
@@kimberleykooijman5848 Ik zie nu pas dat er gereageerd was. Nee, nog geen verdere actie op ondernomen. Ik heb het zelden en kan er opzich wel mee leven.
ik heb geen stemmen gehoord maar leefde tussen geniaal en gekte maar vanwege de verkeerde behandeling raakte ik steeds meer verward maar men heeft mij nooit opgenomen n
Mijn jongste zoon heeft ook last van psychoses. Ook hij heeft een keer geweld gebruikt in eigen huis. Hoorde ook stemmen. Die vertelde de stemmen dat hij zijn moeder , mij dus, dood moest maken. Hij belde mij zelfs op om te zeggen dat ik niet langs moest komen. Omdat hij bang was voor zich zelf. Later paar uur daarna belde hij weer en zei dat het beter was als ik er niet meer zou zijn. Hij wou wel langs komen om mij te wurgen. Hij zegt doet geen pijn. Gaat heel snel. Hij zei ook dat zijn broer ook dood moest. Ik zei tegen hem dat ik nu moest slapen en dat ik morgen de andere dag wel met hem wou praten. Hij was de andere dag vergeten wat hij zei. Hij wou niemand in huis laten. Ramen van zijn flat kapot grote schuifpui. Kortsluiting in zijn huis geweest. Koelkast kapot en bergen vuile vaat met schimmel. Ook wasgoed was zo vies dat er schimmel op stond. Bankstel zat geen bekleding meer op. Hij sliep alleen nog op een kaal matras. Kocht bevroren pizza's en at deze bevroren op. Hij kan nog steeds niet voor zichzelf zorgen. Hij heeft zich al 5 jaar niet gewassen. Ik ben zelf gehandicapt. Zit in een rolstoel. En ben 67 jaar. Ik kan hem niet helpen. Woningbouw wou hem het huis uitzetten. Vanwege zijn psychoses. En hadden een rechtzaak aangespannen. Gelukkig mocht hij źijn huis behouden. Ggz komt elke week bij me zoon om medicijnen te geven. Disperal. In injectie vorm. Andere medicijnen heeft hij nooit gehad. Er komt alleen een medewerker van ggz bij hem. Hij wil nu wel mensen over de vloer. Maar trekt zich zelf wel terug. Hij heeft huishoudelijke hulp. Hij is dood moe van dat medicijn. Draait zijn dag en nacht om. Hij heeft wel 1 week opname gehad van ggz om hem infuus te geven. Hij lag bijna dood in huis. Ggz wou niet naar mij luisteren. Ik was te bezorgd en moest hem loslaten omdat hij volwassen is. Toen heeft zijn broer gebeld en die zei dat als ze niet naar zijn broer zou omkijken dat zijn broer door uithongering zou overlijden. Hij is 1 meter 90 en woog 40 kilo. Mijn oudste zoon zei ik klaag jullie aan voor moord als ik mijn broer dood vindt. 1 week opname gehad. Infuus gekregen. Toen weer naar huis gestuurd. Hij weegt nu 50 kilo. Weegt nog niet veel. Als ik soms wat extra geld heb dan nodig ik hem uit om lekker te eten. Dan laat ik wat bezorgen of ik maak zelf lekkere stoofpot in de winkel. Of ik kook spruitjes met gehaktbal voor hem. Vindt hij zo lekker. Ik vindt het erg dat ggz hem niet de zorg geeft die hij nodig heeft. Ik ben hier boos om. Door mijn ziekte leef ik niet lang. Ik zou met grote moeite 70 kunnen worden dan heb ik kans , grote kans om te overlijden Ik maak me zorgen öm hem als ik er niet meer ben. Zijn broer woont niet dichtbij. Zolang ik nog leef probeer ik er voor hem te zijn.
Ik weet hier maar erg weinig van. Zo'n sterke gevoelens lijken erop, dat hij probeert er achter te komen wie hij zelf is. Jammer dat dit zo'n hopeloos verhaal is. Klingt ook naar een groot tekort aan cultuur. Hiermee bedoel ik, dat hij kennelijk geen idee heeft, hoe hij voor zichzelf moet zorgen. Wat wil hij toch? Dit gedrag vraagt om aandacht, maar niemand hoort hem. Daarom wil hij je dood maken, want zelf kan hij dit gevoel van leegte niet vullen. Hij wil dat jij van hem houdt, maar hij kan je er ook niet om vragen. Zo jammer dat dit nooit goed kan aflopen. Iedereen in dit verhaal heeft de hoop opgegeven en er is geen lichtpuntje. Mensen in betonen kastjes die ziek zijn en wegkwijnen. Hij wil zo niet zijn. Hij wil sexy and levend zijn! Hij zou eruit moeten, godverdomme eens op vacantie gaan en van de zon genieten. Je kan het hem niet kwalijk nemen. Hij is leeg van binnen, vecht met zichzelf. Er is niets in hem, dat hem nog een reden geeft om te leven. De mensen vinden hem vreemd en vies en de medicatie wordt in hem gespoten, zodat hij niet gevaarlijk wordt. Hij is woedend en kan zichzelf niet uit de put trekken. Hij hongert en zou het liefste helemaal willen oplossen in de zee van vergetelheid om aan de andere kant weer opnieuw geboren te kunnen worden zonder al die lasten.
