Byłam prześladowana w szkole...Przestałam mówić. 

Brawo że udało Ci się nagrać ten filmik ponieważ, to jest bardzo trudny temat. Miłego oglądania wszystkim

Okropny problem w mobbingu polega na tym ze osoby które mobbingują po 5, 10, 15 latach nie pamiętają o tym. Za to osoby które tego mobbingu doświadczają pamiętają te sytuacje całe życie.

Tytuł do mnie przemówił, bo w wieku 14 lat przeprowadziłam się do mamy do Niemiec i zaczęłam chodzić do szkoły bez znajomości języka. Gdy już trochę się nauczyłam i odważyłam odezwać, ludzie wyśmiewali mój akcent i błędy. Przez 10 następnych lat praktycznie całkowicie przestałam mówić, chyba, że nauczyciel mnie zmusił. Nie przychodziłam do szkoły na prezentacje ze strachu. Młodzież potrafi być okrutna.

Nauka zdalna musiala byc zbawienna dla osob ktore bie lubily swojej klasy lub byly dreczone.

Ja byłem strasznie bity i męczony, zrzucany ze schodów, dzień w dzień, przez co praktycznie przestałem chodzić do szkoły i miałem jakieś problemy, żeby w ogóle zdać, tak dużo nieobecności. Potem przez 10 lat miałem autentyczną traume, w tym momencie już całkowicie mam to za sobą i nie cierpię z tego powodu.

Dziękuję za taki filmik ❤ Przez całe gimnazjum byłam prześladowana przez całą szkołę... Powodem były 2 osoby - moja kuzynka oraz jej kuzynka. Były to osoby bardzo znane i lubiane wśród uczniow jak i nauczycieli. Zmyślały niestworzone historie o mnie, przez co bardzo cierpiałam. Miałam jedynie w okół siebie 3 osoby, które mnie wspierały, jednak co to było w porównaniu z całą szkołą. Przez 3 lata nauki słyszałam non stop bezpodstawne wyzwiska, obelgi. Posuwali się do tego stopnia, że wstawiali najróżniejsze filmiki do internetu i nagadywali nauczycieli przeciwko mnie. W pewnym momencie przestałam chodzic do szkoły. Nie mialam ochoty żyć. Minęło 5 lat od ukończenia tej koszmarnej szkoły, a do pory odbija się to na mojej psychice. Problemy z samooceną, kontaktem z ludźmi, z pracą, a nawet ze zdrowiem fizycznym. Z dnia na dzień jest dużo lepiej ale nadal próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości dorosłego życia. Co mogę powiedzieć z perspektywy czasu. Te osoby są strasznie zazdrosne, mają czelność pytać się mojej rodziny czy to co planuje lub osiągnęłam to prawda. Mam kochającego narzeczonego, z którym biorę ślub w przyszłym roku, planujemy wybudować dom, oboje mamy świetna pracę. Także bardzo chciałabym zachęcić inne osoby borykające się z nękaniem do walki. Nigdy się nie poddawajcie! Może teraz uważacie, że jesteście do niczego, ale gwarantuję wam, że życie się wam odwdzięczy. Wytrwałością i ciężką pracą możecie zdobyć wszystko czego pragniecie.

Widać, że wiele cię to kosztowało. O znęcaniu się, psychicznym i fizycznym trzeba mówić głośno. Prześladowca powinien poczuć, ze nie jest bezkarny. Jesteś bardzo mądrą dziewczyną. Pozdrawiam ❤

Byłam gnębiona w gimnazjum i tak, to zostaje na zawsze. Mam 30 lat i jestem zakompleksioną, niewierzącą w siebie kobietą z fobią społeczną. Mam dzieci, są jeszcze małe ale już wpajam im, że nie trzeba każdego lubić, nie trzeba z każdym się bawić ale NIGDY nie wolno śmiać się z nikogo i sprawiać mu przykrości. Mało tego kiedy widzę na placu zabaw, że ktoś zaczepia słabszego od siebie to zwracam uwagę.

Mam nadwagę. Od 15 roku życia. Przez moje nawyki ciężko, ale skutecznie z nią walczę. Niestety, właśnie przez prześladowanie i gwałt, którego byłam ofiarą. Wpędziło mnie to wszystko w mocną depresję na cztery lata. Przeżyłam dwie próby samobójcze, ponieważ bałam się powiedzieć o tym komukolwiek. Na szczęście w moim życiu pojawił się mój (już teraz) mąż i uświadomił mi, że jestem kobietą o mocnym charakterze przez to, co mnie spotkało. Obecnie wspieram młode dziewczyny, bo wiem, że nie można tolerować ani być biernym gdy komuś dzieje się krzywda.

Przeżyłam coś podobnego, niestety, dziś mam lęk społeczny przez takie osoby. Cieszę się, że udało Ci się z tym poradzić!

aż mnie dreszcze przeszły i mam łzy w oczach. Sama się z tym dosyć długo zmierzam... anonimowe wiadomości, nieodzywanie się do mnie w szkole, wytykanie palcami, czy śmianie się z moich ataków paniki. To naprawdę umie zniszczyć człowieka

Na koniec wzięły mnie bardzo nieprzyjemnie wspomnienia z gimnazjum, gdzie też byłam wyśmiewana na każdym kroku. Starałam się na to nie zwracać uwagi, ale jest tak jak mówisz, to wraca. I to po ponad 15 latach. Super, że poruszasz takie tematy, jest to potrzebne Jestem z Ciebie dumna, ze względu na Twoją odwagę w dzieleniu się tymi przeżyciami

Jesteś mega comfort osobą ❤️ Dziękuję, że się z tym podzieliłaś, bo to serio pomaga, kiedy mówi się o tym głośno

Brawo że udało ci się o tym podzielić i że wytrzymałaś to wszystko. Swoją drogą to fascynujące jak mózg potrafi wymazać coś z pamięci. Sam niedawno przypomniałem sobie o okropnym zdarzeniu w moim życiu i próbuję z tym walczyć. Trzymaj się i dziękuję za filmik ❤️

Historia bardzo smutna, ale ze szczęśliwym zakończeniem, brawo Ty 🙂 ja miałam podobnie w gimnazjum, był dziewczyny które miały coś do mnie. Potrafiły krzyczeć przez cały korytarz; cześć Gosia! Niby nic, ale w głosie można było wyczuć, że to nie jest szczere. Raz w końcu zebrałam się w sobie i podeszłam aby zspytać czy wszystko z wami ok, czy coś do mnie mają? Nie+ śmiech. Ignorowanie też nic nie dało, a po zgłoszeniu sytuacj u pedagog one miały jeszcze większą polewkę ze mnie 😔 w swojej klasie też było kilka osób, które również miały ze mnie używanie. Ostatni dzień gim był moim najwspanialszym dniem, w życiu jednak tamte przykre doświadczenia bardzo mnie zmieniły. Tak jak Ty z gadatliwej, bardzo ambitnej osoby stałam się cicha, bojąca się zabrać głos w najbardziej błachej sprawie, a nawet gdy musiałam czułam jak mój głos drży, a puls przyspiesza wraz z biciem serca

Super że mówisz o takich rzeczach, bo niektórym naprawdę to może pomóc Brawo ❤❤❤

Historia bardzo przykra 😢 Ja niedawno skończyłam szkołę i wsm najgorszy okres była to podstawówka, bo wiadomo, że dzieci w tym wieku są jakie są, ale nie było to mocne bullingowanie, jak wspominam to teraz z perspektywy czasu. Niemniej jednak nikomu nie życzę takich wspomnień ze szkoły. Wracając do tematu odcinka, jest to bardzo zadziwiające, że 18 latki, klasa maturalna, a takie rzeczy robią

Dobrze cie rozumiem, tez mialam takie problemy z mową, dalej mam. Tylko spowodowane dzieciństwem, balam sie rodzicow. Jaki to wstyd kiedy w umysle znasz setki trudnych slow i ukladasz ladne przemyslane zdania, a nie da sie tego wyrazic. Teraz mam juz dobrze ponad 20lat a lapie sie na tym ze dalej zanim cos powiem powtarzam w myslach co chce powiedziec. Nawet w zwyklym sklepie idac po nie wiem wedline.

Dziękuję Tobie za takie treści!

Począwszy od pierwszej klasy podstawowki mialam problemy z niektórymi osobami. Kilkanaście, kilkadziesiąt razy dziennie chowaly mi kurtki w szatni i sie ze mnie śmiały. Plakalam codziennie. Zawsze wiedzialam wiecej niz wszyscy i nienawidzili mnie za to. W gimnazjum byla przyjaciolka zatrula mi zycie bo ubzdurala sobie ze zle jej podpowiedzialam na sprawdzianie. Namawiala chlopcow, bo byla ponadprzecietnie ladna dziewczyną, zeby szeptali albo krzyczeli za mna przezwiska itp. Udawala ze to nie ona. A to byla ona .. nie moglam powstrzymac sie od łez. Nawet wymyslone rzeczy opowiadala nauczycielom za moimi plecami. W liceum nie chcialam zeby ktokolwiek na mnie zwracal uwage. Wolalam zle sie uczyc niz przezywac to jeszcze raz.. . To zmienia na cale zycie..... dalej unikam konfrontacji, chce zeby nikt mnie nie widzial i jestem introwertkiem. Oczywiscie ma tu tez znaczenie nadopiekuncza matka, jestem dda wiec wrazliwą empatką. Dziecinstwo ma znaczenie. I nikt nie ma prawa umniejszac naszym przeżyciom. Pozdrawiam 🙃

Dziękuję za ten film, to o czym mówisz to jakbym słyszała swoją historię z gimnazjum 1:1. Na wiele lat zabrało mi to pewność siebie i wiarę w to, że cokolwiek jestem w stanie osiągnąć. Podziwiam Cię, że zebrałaś się na odwagę by spróbować się im przeciwstawić, mi się to wtedy nie udało. Inspirujesz❤

Jejku kochana dziękuję za ten film. Znam każde z tych uczuć które wymieniłaś. Rozpłakałam się, ale zawsze ta energia z twoich filmów daje uśmiech. ❤🥰🥺

Jesteś bardzo pewną siebie osobą i dziękuję Ci, pomogłaś mi z moim lękiem.

Jestem dumna że to nagrałaś❤ i mimo że się nie znamy wiem że może to dodać naprawdę dużo to pewności siebie Sama jestem w liceum i szczerze jest okropnie, mimo że mam naprawdę wspaniałą wychowawczynie to boję się jej, w ogóle komuś powiedzieć o tym co się u mnie dzieje i że naprawdę nie daje rady ... Twój film dał mi do myślenia i zrobiłaś dla mnie kolejny krok na przód aby właśnie iść i to powiedzieć Dziękuję ❤

Dziękuje że nagrywasz takie filmy ❤

Dziękuję że nagrałaś taki film 🥺

Dusiu jestem bardzo dumna z ciebie i tego filmu… Ja mam trochę inna historie. To było jak miałam 6 lat i zaczęłam chodzić do 0- klasy. Nie było to szkoło prywatna, lecz bardziej nie dofinansowana i nauczyciele mieli dosłownie nas gdzieś. W szkole byli ludzie którzy w sumie mieli mnie gdzieś, ale największe rany dotknęły mnie kiedy zaczęło się dziać u mojego brat w klasie. Był on właśnie gnębiony i bity przez jego kolegów a trwało to rok. Od tego momentu kiedy o tym nawet pisze chce mi się płakać. Przez to byłam bardzo zamknięta i bałam się ciagle ze pewnego dnia coś gorszego się zdąży. Ten rok to najgorszy rok z mojego życia i mogę to powiedzieć bardzo śmiało. Potem trafiłam do innej szkoły poza miastem i już nigdy nie stwierdziłam ze nienawidzę szkoły. Bo to co mnie spodkaliśmy wcześniej to był poprostu strach. Coś czego małe 6 letnie dziecko nie powinno doświadczyć, więc proszę wszystkich: DOCENIAJCIE CO MACIE. Bo zawsze może być gorzej❤️

Świetny film! Proszę o więcej takie kontentu

bardzo wazny film, dziekujemy !!

ogladam twoje filmy juz bardzo dlugo i jestem bardzo dumna z ciebie naprawde bo wiem ze to musialo byc trudne dla ciebie fajnie ze tak otwarto o tym temacie mowisz, kochamy cie i nigdy sie nie podawaj kochana buziaki

Brawo za odwagę❤️Fajnie że jesteś aż taka otwarta ponieważ jest to trudny temat😻miłego oglądania ✨😉💜

To wspaniale ze o tym mówisz, dużo osób przez to przechodziło i czuło się na pewno podobnie do Ciebie, twoja historia wywołała u mnie łzy w oczach, bo wiem ze kiedyś tez tak miałam, ale musimy walczyć z takimi potworami i się nie poddawać, serdecznie Cię pozdrawiam i przesyłam dużo siły

To prawda, że to odbija swoje piętno na życie w dorosłości. Dla mnie gimnazjum było piekłem na ziemi. Byłam notorycznie gnębiona, to wszystko jeszcze bardziej napędzał fakt, że moja mama miała chorobę psychiczną. Pod tym kontem raczyli sobie stroić wiele żartów. Unikałam szkoły jak ognia, moja frekwencja wynosiła praktycznie pół na pół. Każdy dzień w szkole to był ogromny stres, często bolał mnie brzuch. Zrodziła się u mnie jakaś nienawiść do ludzi, nie bardzo lubię nawiązywać nowe kontrakty. Być może gdybym mogła chodzić normalnie do szkoły, to uczyłabym się lepiej. I miałabym jakiś lepszy zawód. Ludziom to tak łatwo oceniać "nieuk, głąb, gigant, leń" Tak! - leń, tak mnie nazywały nauczycielki, bo widziały problem w ocenach i w obecnościach. A nie zdawały sobie totalnie sprawy, co za tym może stać. Boje się o swoje dzieci, by nie doświadczył tego samego, ale także chcę je nauczyć, by nie robiły nigdy takiej krzywdy komuś.

Gratuluję, że nagrałaś ten film. Trzymaj się. Będzie już tylko lepiej.

Mega dziękujemy Dusiu za ten film ! ❤ Nie raz, gdy wspominam sobie moje "doświadczenie" w tym temacie, wstydzę się tego, co ktoś o mnie mówił, mimo że nie było to prawdą, robiłam wszystko, by nie chodzić do szkoły i starałam się móc zrobić coś, by nikt nigdy się o tym nie dowiedział. Wiedziała cała moja klasa, nikt w przeciągu roku tego nie zgłosił, wszystko ujrzało światło dzienne dopiero, gdy moje "koleżanki" zobaczyły mnie zapłakaną w toalecie. Do wszystkich osób będącymi "ofiarami" : Nie bójcie się mieć swojego zdania i podejść do kogoś, poprosić go o pomoc naprawdę nie warto niszczyć swoich nerwów, samoopini i samoakceptacji. Nigdy nie jesteście w tym sami.

Za to właśnie cię uwielbiam ❤ dałaś radę powiedziałaś o tym głośno i zrobiłaś to tak jak powinno się robić inni twórcy pewnie prosili by o like i subskrypcje a ty jestes szczera ze swoimi widzami ❤ super opowiadasz story time 😊

uwielbiam twój głos. bardzo motywuje i wspiera❤❤❤

Super że mówisz o takich rzeczach ❤

Dobrze że powiedziałaś nam to. To trudny temat i nie każdy ma odwagę mówić o takich rzeczach

Bardzo smutna historia świetnie, że poruszyłaś ten temat to jest bardzo ważne powino się o tym mówić. Miłego oglądania dla każdego

Gratuluje że odważylaś się o tym opowiedzieć jestes najlepszą youtuberją nie trzeba się przejmować 😊❤😊

Dziękuję że dajesz odwagę innym!❤️

przez 5 lat podstawówki była dręczona przez chłopaków w klasie było chyba 14 chłopaków i 10 dziewczyn z czego 8 chłopaków mnie dręczyło. Wyzwiska takie jak Emilos, Pacierz, Ęmila. to trzecie wzięło się od tego że jak odpowiadałam przy tablicy i się zastanawiałam mówiłam eeee i podawałam odpowiedz. obcięłam włosy jeden chłopak pytał mnie jak tam twój chełm, śmiali się z tego że w 3 klasie dałam podpis pod zdjęciem prawdziwy elektryk a oni się śmiali z tego dopiero po dwóch latach wtedy kiedy ja nawet o tym nie pamiętałam. rzucali do zbitymi mocno kulkami z foli aluminiowej. plujkami z kartek. jeden chłopak i dziewczyna która była moją przyjaciółką w dzieciństwie znaleźli mojego tik toka i na przerwie puszczali filmiki i się z nich śmiali co ja wtedy nagrywałam jakieś edity, tamtego dnia usunęłam konto na tik toku i się popłakałam mama tą sprawę załatwiła bo dorwała tą dziewczynę bo mieszkała po sąsiedzku a jak chłopak ją widział skulił głowę wymruczał dzień dobry i szybko przeszedł dalej. to własnie ten jeden chłopak dręczył mnie najbardziej. gdyby nie moja przyjaciółka nie wytrzymałam bym a przede wszystkim gdyby nie zdalne nauczanie które było jak jak byłam w 7 i 8 klasie. zawsze znaleźli sposób żeby się ze mnie śmiać. mama wcześniej interweniowała w co bardziej poważniejszych sprawach. kiedy zgłaszałam to nauczycielom jedyne co słyszałam to że to ja z nimi zaczynam a to była nieprawda. teraz mam 17 lat i zgoła inny charakter teraz gdyby mi tak mówili dostali by w zęby i wiem że nawet gdyby mama została wezwana do szkoły stanęła by po mojej stronie. Kiedy poszłam do średniej szkoły w końcu poczułam się wolna bo podświadomie specjalnie wybrałam szkolę do której nikt z mojej starej klasy nie chodzi. raz jedynie miałam sytuacje że wracałam z praktyk a z tylnych siedzeń usłyszałam Ęmila, kiedy się odwróciłam zobaczyłam ich ale ich zignorowałam . nienawidziłam podstawówki ale chyba dzięki temu ukształtował się mój charakter który teraz mam

Bardzo mocny ale potrzebny film ❤

Dziękuje za ten film ❤ Pamiętam jak dwa lata temu poznałam taką jedną dziewczynę . To był kwiecień 2021. Zaprzyjaźniłyśmy się i naprawdę przez rok miałyśmy super czas . W kwietniu 2022 roku bardzo się pokłóciłyśmy , sama nie pamiętam o co . Obwiniałam się że to moja wina gdzie tak na prawdę wina była po obu stronach . Przeprosiłam ją we wrześniu tamtego roku i na tym powinno się skończyć . Nie powinnam była znów zaprzyjaźniać się z nią . Ale niestety okropnie zaczęła mną manipulować . Straciłam wszystkie koleżanki które miałam no bo ona była najważniejsza . Robiłam dla niej wszystko od pażdziernika do kwietnia tego roku mnie nie było w moim życiu . Wypytywała sie mnie gdzie ide , z kim , po co . Miała do mnie pretensje że spotykam się z kim innym a nie z nią . Naszczęście urwałam z nią kontakt i już jest troszeczję lepiej . Mogłabym dłużej o tym opowiadać bo to naprawde długa historia . Naprawdę dziękuje za ten film bo dodał mi sił i poczucia że nie jestem w tym sama ❤❤❤

Dobrze, że o tym mówisz, sądzę, że wiele osób może się utożsamić z Twoją sytuacją. To bardzo przykre, że tacy ludzie istnieją. Nie dziwię się też, że nie zdradzasz kto to zrobił dokładnie, bo to by przysporzyło niepotrzebnego stresu i wyrządziło kolejną krzywdę psychiczną, a już dosyć napsuły. Kiedy przypominam sobie takie złe osoby to zawsze myślę, że oni mają o wiele gorzej, bo muszą spędzać ze sobą każdą chwilę i są skazani na swoją chorą osobę, więc to im należy współczuć :D Pozdrawiam cieplutko :*

Ja byłam gnębiona w podstawówce,jak przeprowadziłam się z innej miejscowości. Niestety szkoda,że przez te 20 parę lat w szkołach dalej się to dzieje...

Bardzo lubię oglądać twoje filmy ❤❤

Miłego oglądania mega fajny film kocham cię ❤❤❤❤

Nigdy nie miałąm doświadczenia w tych rzeczach. Bardzo mi przykro, że musiałaś przechodzić przez takie świństwo. Ludzie/nastolatkowie czasem nie zwracają uwagi co czynią. Ich fun- zrobić innej osobie na złość. Współczuję😥. Dobrze, że tak otwarcie mówisz o tych rzeczach, bo ludzie nie widzą tych złych czynów. Może ktoś przejży na oczy i przestanie tak robić, lub pomoże innym widząc taką sytuację. Teraz takie osoby to skarb. Siły i zdrowia ❤❤

Podziwiam to, że odważyłaś sie o tym opowiedzieć❤

Dziekuje ze poruszasz tak ważne tematu ❤

W wieku 31 lat zdiagnozowałam się i okazało się, że jestem w spektrum autyzmu. Prawdopodobnie z tego powodu, że żyłam z autyzmem cały czas i o tym nie wiedziałam i nie miałam w tym aspekcie wsparcia od nikogo to dzieci mnie w szkole dręczyły od zawsze i ja nie roumiałam dlaczego. Im bardziej próbowałam się wpasować czy być lepsza dla ludzi wokół tym bardziej zaogniałam sytuacje, a że jeszcze "śmiałam" uczyć się bardzo dobrze to dzieciaki aż się gotowały ze złości, nienawiści i pogardy ze mnie... a to dręczenie zaczynało się bardzo głupio np. dziewczyny jakieś chciały ze mną złapać kontakt więc zadały mi pytanie "kto mi się podoba w szkole?", dzieci neurotypowe by zrozumiały to pytanie jako: "w kim się podkochujesz?", a ja rozumiałam ich pytanie dosłownie więc odpowiedziałam.... wymieniłam kilku chłopców i dziewczynki, które wg mnie wizualnie były ładne. Pytające mnie dziewczyny były obrzydzone moją osobą, ja nie rozumiałam dlaczego, a później były różne dziwne plotki na mój temat i nieprzyjemności ze strony innych np. gdy dotknęłam barierki to inne dzieciaki krzyczały że trzeba tą barierkę zdezynfekować... Gdy odpowiadałam na podobne pytania innym dzieciakom w sposób w którym rozumiałam pytanie dosłownie, a nie metaforycznie/potocznie jak było ode mnie oczekiwane to często byłam traktowana jak głupia i tym bardziej ludzi irytowało to że w rozmowie ze mną uznali mnie za totalnie głupią a później dostawałam od nich wyższe oceny w szkole to budziło w nich mega zawiść...

Jesteś silną i wspaniałą kobietą. Nie doświadczyłam sama takiego koszmaru, ale będę zwracać większą uwagę na to, co się dzieje u mnie w pracy. Nie chcę dopuścić do takiej sytuacji. Trzymaj się ❤

Brawo że to nagrałas, ja byłam tak prześladowana całe gimnazjum i pół liceum. Nie pomógł pedagog szkolny a wręcz pogorszył, prawie nie zdałam przez to gimnazjum a w liceum bałam się wejść na matury. Miałam złe oceny w gimnazjum przez 4 miesiące nie było mnie przez to w szkole. Najgorsze lata mojego życia a powinny być najlepsze.

Wow super film mega motywujący i uczący pozdrawiam

Fajnie że tak otwarcie mówisz o takich problemach💖

Dusiu , to co powiedziałaś było dla ciebie trudne i wszyscy którzy to obejrzeli są ci winni oklaski 👏za to że mimo iż się bałaś powiedziałaś to i możliwe , a nawet bardzo że komuś pomogłaś , ja chodzę do ósmej klasy i do niedawna klasa była dla mnie wredna nie wiedzieć czemu powiedziałam im żeby przestali i przestali , musimy umieć walczyć o swoje a ty całe swoje rzycie wywalczyłaś , jesteś cudowna❤

Doskonale cię rozumiem. Miałam coś podobnego od zmiany szkoły w drugiej klasie podstawówki do ósmej.

Kochana Dusiu, napewno teraz pomogłaś wielu osobom które się zmagają z podobnymi problemami ❤❤❤❤❤❤

Hej uwielbiam twoje filmy od ciebie zawsze bije taka pozytywna energia i zawsze mnie motywujemy gdy mam gorszy dzień albo np gdy chciałam coś w sobie zmienić oglądnęłam kilka twoich filmów i teraz mnie zwracam uwagi na swój wygląd ❤🫶🏼

Fajnie że jesteś otwarta❤

Brawo ze opowiedziałaś o tej historii naprawdę nie wieże ze tacy ludzie są ta tym świecie,pozdrawiam i życzę miłego dnia ❤

Dziękuję za ten film ❤

Niesamowicie trudna historia. Szczerze współczuję i gratuluję tego że udało Ci się to przetrwać i wrócić do życia ❤ powodzenia na każdy dzień ☺😍❤

Toksyczni ludzie są niestety wszędzie mam 40 lat i mając 37 pracowałam z taką grupa ludzi wzajemnej adoracji tak zniszczyli mnie psychicznie ,że czułam się jak śmiec 😔...Dopiero po zmianie pracy trafiłam na super zespół zostałam doceniona i odzyskałam wiarę w siebie.

Już dawno skończyłam szkołe ale wyśmiewania których doświadczyłam chodząc do szkoły są ze mną do dziś. Moja pewność siebie jest zerowa do dziś dzień boję się być na świeczniku żeby być nie wyśmiana . Czasami mam takie uczucie że jak jestem np w kolejce czy gdzieś i ludzie szepczą mam wrażenie że o mnie i komentują mój wyglad itp. Nie mogę się tej myśli pozbyć.

Mi się twój film mega podobał, bo przyniósł mi ulgę

Dziękuję Ci za ten film❤Miałam podobną sytuację

Dusiu dziękujemy że nagrałaś taki film. Takie tematy trzeba poruszać bo inaczej nic się nie zmien ❤️✨

Jak powiedziałaś że nam wierzysz to się popłakałem, znalazłem siłę do walki i w poniedziałek jeśli tylko spróbują mnie znowu obgadywać i mi grozić nie powstrzymam się od powiedzenia im co myślę, jeśli to nie poskutkuje będę im grozić niszcząc ich pewność siebie. Niesamowite jak ludzie mogą wyrządzić komuś aż taką krzywdę. Na codzień jestem cichy, spokojny nieagresywny i nigdy przez myśl mi nie przeszło żeby powiedzieć komuś wprost co myślę o jego zachowaniu, ale tego już za dużo, nie dam rady inaczej

Też doświadczyłam tego... praktycznie całą podstawówkę aż do końca gimnazjum. Niestety nie były to pojedyncze osoby tylko praktycznie cała klasa -były wyjątki ale na zasadzie ze jest ok niby Cię akceptują ale w monecie jak ktoś mi ubliżał i gnębił to bawili się wszyscy. Odbił się to na mnie niemiłosiernie, mam 30 lat i to było dawno ale z perspektywy czasu widzę że to mnie "wyobcowało" sprawiło że straciła poczucie swojej wartości, to nie jest łatwe gdy przez tyle lat słyszysz że jesteś do niczego, jesteś brzydka, nic nie osiągniesz i do niczego się nie nadajesz... Czasami wieczorami płakałam przed zaśnięciem aż do pewnego razu kiedy coś "podpowiedziało" mi w głowie ile jeszcze tak będzie i czemu to robisz- i od tego czasu nie zapłakałam ani razu. W pewnym sensie też mnie to ukształtowało, sprawiło że poszłam inną drogą i że tak naprawdę osiągnęłam więcej niż niejeden z nich. Mam też żal do nauczycieli którzy niejednokrotnie widzieli pewne zachowania a nigdy nie zareagowali. Teraz wydaje się to niemożliwe ale te x lat w wstecz było inaczej i nawet nauczyciele mogli sobie pozwolić na więcej. Utkwiła mi w pamięci jedna sytuacja z podstawówki kiedy grupowo robiliśmy jakąś pracę która polegała na naklejaniu jakiś zdjęć na plakacie, jak zwykle stałam z boku- żeby czasami nie dotknąć Kogoś, albo nie zajmować miejsca bo i tak przecież nic nie pomogę bo nic nie wiem. I stało się tak że Ktoś coś źle nakleił i nauczycielka zrobiła gównoburzę że Kto to mógł zrobić itp. i oczywiście musiałam stać się kozłem ofiarnym. Nie przyznałam się, wróciłam z płaczem do domu bo po prostu ta sytuacja i ten atak na mnie mnie wtedy przerósł. Nauczycielka wiedziała o tym a kolejnego dnia dalej była ta sama gównoburza-tak jakby wtedy w podstawówce ten głupi obrazek był taki "ważny", i przyszedł ten moment kiedy wszystcy stali żeby "winny" się znalazł i wszyscy patrzyli na mnie chyba łącznie z tą nauczycielką- ale ja wytrzymalam i nie przyznałam się do czegoś czego nie zrobiłam. Może się to wydawać dla Kogoś głupie ale dla mnie było zwycięstwem i nawet po latach to pamiętam, pamiętam nawet co czyłam jako ta 11-12 letnia dziewczynka. Poczulam wtedy że jestem silna i teraz też często do tego wracam. Było minęło ale te wszystkie lata które wtedy mijały były dla mnie zamiast dziecięcą beztroska- katorgą i strachem co się wydarzy w szkole.

Już kiedyś o tym lekko opowiadałaś ❤ Współczuję, że miałaś takie życie, ale również dziękuję za ten film. Mam nadzieję, że go zapamiętam i się przyda w sytuacji, która mam nadzieję, że nie będzie miała miejsca ❤ Dziękuję za film i siłę do stworzenia go ❤

Bardzo się cieszę że o tym mówisz

Dużo zdrówka 💜💜💜

Dusiu, dziękuję Ci za ten film. Też się bałam, gdy byłam wyśmiewana przez osoby w szkole, bałam się, że dorośli powiedzą mi, że zmyślam. Ale postaram się to zmienić, bo nie chcę słyszeć ciągle złych słów na mój temat. Dziękuję, że wierzysz we mnie i w nas wszystkich ❤

Tak twój film mi bardzo pomógł serio dziękuję💕

Dusiu. Tak się cieszę ze nagrałas story Time, czasami mam uczycue ze potrzebuję posłuchać jakis story Time. Współczuje twoje dzieciństwo bylo dość trudno ❤

Dziękuję że nagrałaś ten filmik jestem w tym ostatnim roku podstawówki przez taką jedną która mi dokucza i nie spodziewałam się że miałaś kiedykolwiek taką sytuację jesteś na ogół taką radosną osoba i nie spodziewałam się że ktoś w liceum ci dokuczał ale brawo za odwagę że podzieliłaś się swoim doświadczeniem w tym filmiku

zabieram sie do oglądania!

To naprawdę okropne😢 Ja (na razie) czegos takiego nie doświadczyłam i mam nadzieję że ani ja ani nikt inny nie bedzie miał/a takich złych wspomnień, bo to naprawdę psuje zdrowie psychiczne 😢 Jednak dobrze o tym mówić, bo jeśli z kimś się porozmawia o jakiej kolwiek trudnej dla nas sprawie i ktoś nas wysłucha będziemy się czuć znacznie lepiej. Kiedyś mój Tata powiedział mi bardzo mądre słowa: "Problemy się dzielą a miłość się mnoży"* - chodzi tu o to że jeśli podzielisz się z kimś trudną dla ciebie sytuacją problem się podzieli . Natomiast jeśli będziesz kochać wiele osób to nie będziesz kochać mniej lecz na odwrót - miłości bedzie jeszcze więcej Brawo dla Ciebie jeśli przeczytałeś/aś mój wywód do końca * Nie wiem czy to nie jakiś cytat

Bardzo mi przykro ze cię to spotkało. Brawo za odwagę ❤

Jesteś bardzo dzielna dusiu tak trzymaj i nigdy się nie poddawaj.😁 Ludzie którzy przezywają, gnębią i wyśmiewają się z kogoś nie są warci naszego zdrowia

Dziękuje za ten film❤🥺🥺

Jesteś bardzo wytrzymała psychicznie❤❤❤❤❤❤❤

Tak naprawdę się wzruszyłam bo miałam to samo w podstawuwce i ten koszmar się skończył więc naprawdę jestem z ciebie dumna ze o tym nagrałaś ja nie miałabym tyle odwagi❤

Jesteś bardzo odważna nagrywając ten film 💖💖💖

Mam nadzieję że już lepiej… wszyscy cię kochają i jesteś jedną z najpopularniejszych youtuberek w Polsce! Pamiętaj Dusiu! Wszyscy fani cię kochają!

Rownież byłam prześladowana w przedszkolu i od tej pory przestalam mowić przez 5 lat.. Powoli mi przechodzi. Trzymaj się Dusia ! ❤

Wiem, że nie było ci łatwo nagrać ten film ale dziękuję, że to zrobiłaś bo teraz czuję się bardziej wspierana❤

Pięknie wyglądasz❤

Dusiu dziękuję za ten film, napewno bardzo mi pomoże 💙

Dusiu, aż łzy mi w oczach stanęły słuchając tego co przeżywałaś Ja byłam dręczona przez cały okres szkolny więc doskonale wiem co czujesz. Bardzo dobrze że to przerwałaś. Dużo sił życzę trzymaj się❤❤❤

Dusiu cieszę się ogromnie że poruszasz temat. Również byłam osobą która doświadczyła bullying'u nie fizycznego ale psychicznego. Tak samo jak ty zamknęłam się w sobie,zatopiłam w książkach jakbym ja i cały świat wokół nie istniał. Trwało to 3 lata w gimnazjum ale od tamtej pory mam spore problemy z nawiązaniem relacji, z konwersacjami i ogólnie jaka kolwiek rozmową nie z moją rodziną stresuje mnie do tego stopnia, że nie mogę powiedzieć normalnego zdania. Ciężko też się otwieram na innych, dlatego dużo ludzi odgórnie mnie ocenia zanim pozna jaka naprawdę jestem. To był okropny czas ale pamiętam o tym i chce pamiętać bo poradziłam sobie ze wszystkim sama, nikt mi nie pomógł i dzięki temu stałam się silniejsza. Doceniłam też prawdziwa przyjaźń która dopiero poznałam w liceum (i trwa do dziś oczywiście) jak ważna ona jest w naszym i jakie wsparcie daje ❤

Współczuję ❤ piękna bluzka

Wow Dusia naprawdę ci współczuję i naprawdę jesteś wielka po czym przez co przeszłaś❤☹️

Cześć. Cieszę się, że nagrałaś ten filmik, bo w ten sposób nagłaśniasz sprawę prześladowania w szkole, którego… tez padłam ofiarą. Jestem w ósmej klasie, więc niedługo już się od tych ludzi uwolnię, ale jeszcze troszeczkę. Nie wiem kiedy zaczęła się cała ta sytuacja, ale wydaje mi się, że zawsze moja klasa miała do mnie jakiś problem. Oczywiście jako dziecko w 1-3 nie za bardzo wiedziałam o co chodzi i bardzo chciałam się przypodobać bardzo lubianym w mojej klasie bliźniaczkom (co w sumie robiło w naszej klasie wtedy dosyć sporo osób, a nawet były bardzo lubiane przez nauczycieli, np jeżeli ktokolwiek miał coś zaśpiewać na komunii to tylko one itp itd). Dosyć byłyśmy nawet blisko z tymi bliźniaczkami gdzieś w 4 klasie. Wszystko oczywiście się potem „zepsulo”, chociaz to nigdy nie była zdrowa, lecz toksyczna relacja. Czego to ja nie zrobiłam żeby się z nimi przyjaźnić… Zaczęłam nawet chodzić na siatkówkę, żeby im się przypodobać. Pamietam jak inne dziewczyny były zazdrosne, że tak do mnie gadaly te „popularne” już w całej szkole blizniaczki. Oczywiście z tego tez względu szybko się dowiedziałam jak obydwie mnie obgadywaly w szatni od wf. Nie wiem od jakiego momentu te plotki były faktami, ale w tamtym momencie stałam się w ich stosunku wroga. Podobnie działo się z innymi dziewczynami które się do nich zbliżały i „zaprzyjaźniały”. Wkrótce te wykorzystane dziewczyny z chęcią ze mną rozmawiały właśnie o tych wydarzeniach związanymi z tymi bliźniaczkami. Wszystkie te sprawy powili cichły i w sumie niby było okej do czasu, gdy poszliśmy do 7 klasy. We wrzesniu bardzo zaprzyjaźniłam się z dziewczyną jeszcze nie „zaalienowaną” przez blizniaczki. Świetnie się dogadywałysmy, ale nasz kontakt pogorszyło kolejne zdalne nauczanie. Wtedy zbliżyła się do bliźniaczek i bum! nagle o mnie zapomniała. Niestety zrobiłam wtedy bardzo, ale to bardzo nierozsądną rzecz: zaczęłam kilku „zaufanym osobom” nałogowo mówić o tym, jak to one pewnie coś o mnie mówią, kiedy nie wiedziałam, jak mało jest w tym wtedy prawdy, ale po prostu czułam się zraniona. Wiadomo te osoby mnie wysłuchiwały, a najprawdopodobniej pozniej to im wszystjo prekazywaly. Nie wiem czemu się nie ogarnelam, że cała klasa zawsze miala jakiś do mnie problem, np o to że w czasie roku szkolnego poleciałam za granice. Wszystkiego mimo dosyć, dlatego pod koniec maja w siódmej klasie pojechałam za granice na Kretę, o czym moja klasa prędko się dowiedziała, bo czasem wrzuciłam stories na snapie albo po prostu wysyłałam snapy. Nie sądziłam jednak, że aż tak mi się oberwie przez to że wyjechałam sobie gdzieś na tydzień. Kiedy wróciłam, czułam się już wtedy trochę obgadywana, ale próbowałam sobie wytłumaczyć, że tylko to sobie wmawiam. Zapytałam w końcu kogoś o co chodzi i… dowiedziałam się prawdy. Podobno wyśmiewali się ze mnie, głównie z tego ze byłam za granicą i wymyślali mi jakieś głupie przezwiska. Coraz częściej zauważalam, jak zbierali się w jakichś grupkach i posyłali sobie spojrzenia, co jakiś czas patrząc na mnie. Zgłosiłam to oczywiście wych, ale… powiedzmy ze nie była jakąś cudowną wychowawczynią i nie za bardzo pomogła. Byłam załamana i przez cały czerwiec nie przychodziłam do szkoły, przyszłam tylko na zakończenie roku. Po wakacjach wróciłam do ósmej kl i niby przez wakacje wszystko było okej, ale gdy tam wróciłam mój stan psychiczny znacznie się pogorszył. Miewałam nawet mysli sam…… albo może bardziej takie zastanawianie się czy komuś by mnie brakowało. W pazdzierniku mialam chyba coś na kształt epizodu depresyjnego, bo nie potrafiłam wstać z łóżka i nie spałam po nocach. Moja klasa nadal miala do mnie problem, może i mniejszy ale ja odczuwałam to inaczej. Po tym całym obgadywaniu w 7 kl, teraz mialam wrażenie ze każdy o mnie cały czas mówi i to same złe rzeczy. Z tego dołu wyciągnęło mnie założenie bookstagrama i rozmowa z moją mamą. Gdyby nie ona, to boje się co by się ze mną stało. Przepraszam że tak długo, ale czasem nadal mam potrzebę wygadania się, bo nadal nie czuję się do końca komfortowo pośród innych ludzi, tym bardziej że jestem nadal z tymi ludźmi w klasie przez następny miesiąc. Pozdrawiam (inna) Dusia (od KlauDUSIA 🤭)

Sama przez bite 8 lat podstawówki byłam ofiarą i bardzo się to na mnie odbiło, na szczęście odważyłam się odezwać, choć niestety bardzo późno, a od września idę do liceum do nowych ludzi. Tak więc, wiem jak to jest i współczuję każdemu kto przez to przechodzi

Bardzo mi to pomogło :) Muszę się postawić bo sama od dłuższego czasu jestem w kiepskiej sytuacji. Brawo za odwagę, za to że powiedziałaś o tym głośno!

Nawet nie zaczęłam oglądać, Ale chciałabym pogratulować ze udało Ci się nagrać taki film i opublikować go w internecie😊. Przekre jest to że szkolni prześladowcy nie znają uczuć właśnie ofiary prześladowanej☹️ Życzymy tobie szybkiego zapomnienia tych chwil które przeżyłaś będąc prześladowana. Jak najwięcej wspaniałych wspomnień💞