De meeste lidjes en conferences ken ik als 73 jarige nog steeds uit mijn hoofd, maar toch zaten hier nog pareltjes tussen die ik nog nooit had gezien of gehoord. het was 2 volle uren genieten!!!
De geweldige stille kracht op de achtergrond is natuurlijk Harry Bannink. Slimme composities, schitterende arrangementen. Samen met de heerlijke muzikaliteit en het gevoel voor timing van Sonneveld. En niet te vergeten de schitterende teksten van o.a. Annie MG Schmidt. Uniek in de Nederlandse kleinkunst. Stuk voor stuk echte pareltjes. Genieten dit.
Ik ben ook van januari 1981 en vind dit geweldig om te zien. Ben op gegroeid met cabaretier en oude muziek gelukkig en vergeleken met de muziek van nu en de tv show enz is dit pas echt puur en echte teksten. Het liedje het dorp dat is volgens mij van hem vind ik nog zo mooi en draai ik nog regelmatig. De tijd van toen was t nog maar zo zo jammer dat ik dat niet mee heb gemaakt geweldig om te zien kan ik zo van genieten….. en toevallig zingt ie nu het liedje het dorp kippevellll👍
Nou dank u voor deze beeldheid 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🎄🎄🎄🎄🎄🌹🌹🌹🎄🎄🎄🎄🎄🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🎄🐚🐚🐚🍄🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🎄🎄🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🎄🎄🎄🎄🎄🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🤗🙃🤣😂😅☺️😊🌹🌹🌹🌹🎄🎄🎄🎄🎄🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🎄🎄🎄🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🎄🎄🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🎄🎄🎄🎄🎄🎄🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
Wim Sonneveld, de cabaretier, was een voorloper en een hoogvlieger. Buitengewoon allround getalenteerd + eigenzinnig humoristisch. Zijn shows waren verzorgd tot in de puntjes. Tekst, muziek, aankleding, orkest, decor, medewerkers, mise-en-scene, presentatie, alles tot in het kleinste attribuut perfect. Vanaf zijn eerste onemanshow, getiteld; "Een avond met Wim Sonneveld" heb ik zijn voorstellingen bezocht, hem bewonderd + als jong vakgenoot destijds, benijd. Hij betrok zijn teksten o.a. van Annie Schmidt, Simon Carmiggelt, Michel van der Plas + of all people, Jacques van Tol, hoe fout geweest in de oorlog ook. Diens "Ome Thijs", pauzenummer in genoemde show, biedt cabaretesk de uiterste mogelijkheden. Vooral de zwart-wit fragmenten zijn boeiend. Marijke Merckens is een stille beeldschone modepop aan zijn zijde, al is zij toch hyper-aanwezig. Heel knap. Vreemd + jammer dat er zo weinig hits zijn. Alle cultuurmensen, vooral vaklui, ook jongeren moeten hem zien.
Vele liedjes van hem heb ik via André van duin gehoord maar persoonlijk vind ik Wim Sonneveld nog beter. Wat een pracht stem had die vent! Ik ben zelf 26 jaar en zou mij benieuwen of er meerdere jongeren/jong volwassenen hem kennen.
@@HansvanderVeen HELEMAAL GOED HANS.....Dorus en zijn onafscheidelijke Meneer COR STEIJN.....dat waren shows die ik nog voor mij zie....Toen Was......!!!!
ja, alles is gezegd: wat een geweldig gevoel voor timing en dictie. Hoe zou het met ons cabaret erfgoed zijn gegaan wanneer Wim Sonneveld, Jacques Brel en Frans Halsema niet zo vroeg zouden zijn overleden....vakmannen!
Misschien voor de enkeling die het net zoals ik handig vindt om specifieke stukjes te kijken. 00:00 - 02:32: Goedenavond 02:32 - 07:12: Margootje 07:12 - 09:39: Dat Wij Verschillen van Elkaar 09:39 - 15:10: De jongens (sketch) 15:10 - 18:29: Aan de Amsterdamse Grachten 18:29 - 22:34: Zij kon het lonken niet laten 22:34 - 28:00: Kunstmatige Inseminatie (sketch met Ina van Faassen) 28:00 - 31:34: Josefien 31:34 - 41:19: Frater Venantius (sketch) 41:19 - 45:03: Moeder 45:03 - 50:54: De Gulle Lach (sketch) 50:54 - 53:28: Carolien 53:28 - 57:14: Huis-, tuin- en keukenliedje 57:14 - 1:05:11: Een mens wil d'r wel eens gelukkig zijn 1:05:11 - 1:07:12: Introductie liefdesliedjes 1:07:12 - 1:10:05: Annemarie 1:10:05 - 1:16:40: Water bij de Wijn 1:16:40 - 1:20:28: Lieveling 1:20:28 - 1:25:48: De Stalmeester (sketch) 1:25:48 - 1:31:11: Hekkie/Het hondje van Dirkie 1:31:11 - 1:33:41: Zo heerlijk rustig 1:33:41 - 1:37:13: Het Dorp 1:37:13 - 1:43:03: Lodewijk XIV (sketch) 1:43:03 - 1:45:17: De Lodewijkentijd 1:45:17 - 1:48:45: Tearoom Tango 1:48:45 - 1:53:03: Deze Vrouw 1:53:03 - 2:00:30: Kroketten (sketch) 2:00:30 - 2:03:40: Gerrit 2:03:40 - 2:07:43: Moeder, ik wil bij de revue 2:07:43 - 2:12:32: Ik zou nooit iets anders willen zijn (Haal het doek maar op)
Wij zijn in Nederland en België echt wel verwend geweest met groten in het cabaret zoals Toon Hermans, Wim Sonneveld, Wim Kan en Paul Van Vliet.... Altijd proper, geen kwaad of vies woord.... pure klasse.. Een tijd om terug naar te verlangen....
@@rayerscarpensael2300 Weleer nooit gekend, maar ben een melancholisch persoon. Heden ten dage is het niet beter dan als het oudsher was. In de loop der tijd zijn we meermalen achteruitgegaan. Met vriendelijke groet een jongvolwassenen.
Dat zeg je net zelf. Waar is die tijd gebleven? In Nederland! Een hoop mensen is weer gruwelijk ouwerwets aan het worden. Jeugd is echt niet meer vrij om zelfstandig te denken. Tijd voor rellen!
Jammer dat die begeleidingsmuziek zo luid gaat, ik kan de gesproken tekst nauwelijks volgen. Zachter zetten is geen optie voor mij, dan hoor ik bijna niks meer.
Hij was net als Willem Ruis een echte work alceholic; zelf in Frankrijk was hij nog bezig met werken; het opzetten, kweken en oogsten van zijn eigen druiven en wijn!
Een andere stijl, grotendeels ander publiek, scherper, moderner en geëngageerder dan Toon, dus vergelijken is irrelevant. De één wordt meer door Toon en de ander door Wim geraakt. Maar Sonneveld gebruikte teksten van anderen, liedjes van anderen, zoals Bannink, en Toon schreef al zijn eigen teksten, en verzon al zijn eigen liedjes, die dan door zijn begeleiders werden bewerkt. . Daardoor alleen al ben ik het al met je eens.
Ze werden niet voor niets samen met Wim Kan de grote drie genoemd. Verschillende stijlen, maar werden alle drie gewaardeerd en vaak ook door hetzelfde publiek.
Ik heb dan weer veel liever Sonneveld. Minder truttig. Maar zo hebben we allemaal onze voorkeuren. Beetje raar om jouw voorkeur tot waarheid te bombarderen.
@@JaneFokster Dat doe jij toch ook. En wat is er mis mee om je favoriete voorkeur te geven. Ja ik vind Hermans veel en veel beter dan Sonneveld. En daar sta ik niet alleen in, dat weet ik zeker.
@@privatenoneofyourbusiness5292 Dat is zo'n vraag waar nog nooit iemand een zinvol antwoord op heeft gehad.Maar eerlijk is eerlijk, jouw consideratie met asma patiënten is lief want ook asma patiënten uit de jaren 60 verdienen aandacht en liefde. Benauwdheid verjaart namelijk niet.Als meer mensen dat zouden begrijpen konden we ook de reuma patiënten die tijdens de eerste wereldoorlog met pijnlijke gewrichten in de loopgraven zaten eindelijk hun welverdiende empathie doen toekomen. Blijf vechten voor een beter wereld.
