Charleville 1777 | Muszkiet skałkowy .69 | DESZCZ | CHRONOGRAF | ŻEL BALISTYCZNY 

Hej. Jestem szczęśliwym posiadaczem od wielu lat właśnie takiego "Hindusa" i mogę co nieco uzupełnić jako rekonstruktor. Kula oczywiście podkalibrowa, taka aby wpadała do lufy luzem i to z przybitką. Zamiast flejtucha stosowało się cały papierowy ładunek który miał w pewnym sensie funkcję samodzielnego naboju. A wyglądało to tak: W papierowej tubie szczelnie zagniecionej z jednej strony umieszczano kulę, zasypywano ją prochem czarnym i zamykano odpowiednim zagnieceniem z drugiej, łatwym do odgryzienia w wyznaczonym miejscu (stąd popularna anegdota że poborowych bez kompletnego uzębienia wysyłano do artylerii ;) ). Amunicja produkowana w manufakturze była dobrze wykonana i o lepszym dopasowaniu do kalibru ale tak, by ładunek wsuwał się lekko co zauważył pan Rufus. Używano również klejów, impregnowano gotową amunicję do transportu bo proch jest higroskopijny i im dłużej na powietrzu, tym gorzej pali. Gotowy ładunek miał cylindryczny kształt i wielkość palca wskazującego, tak też robi się na rekonstrukcjach, odpowiednio zmniejszając go o kulę. Ładunki nie zawsze jednak docierały do kompanii na czas i w razie potrzeby, kompania trzymała na wozach półprodukty do samodzielnego wytwarzania amunicji. Żołnierze dysponowali ołowiem, prochem, kociołkami, kulolejkami etc. O ile amunicja w manufakturze mogła być precyzyjnie produkowana to w warunkach obozowych wytwarzało się ją nad ogniskiem, mniej lub bardziej na oko, od krzywo odlanych kul po zasypanie bez precyzyjnego odmierzania czy klejenia. Taka amunicja oczywiście traciła na jakości i celności, jednak przy batalionach wymieniających się ogniem, wystrzelenie kawałka ołowiu w tłum nie było tak dużym problemem i liczyło się kto szybciej przeładowuje. Wbrew współczesnym praktykom na strzelnicy, nabijanie wyglądało następująco: Wydobyty z ładownicy papierowy ładunek odgryzano od strony przeciwnej do tej gdzie znajduje się kula. Otwartym ładunkiem podsypywano panewkę do pełna i na płask ale tak, by wypełnić ją prawie całkowicie i ani trochę powyżej brzegu- zwiększa to delikatnie prawdopodobieństwo wyłapania iskry z lusterka, które musi być sterylnie czyste i suche dla pewności wystrzału (skałka również, niemacana i przetarta czymś możliwie najczystszym). Jednak nadmierna ilość prochu na panewce powoduje niedomknięcie panewki, co skutkuje częściowym albo całkowitym wysypaniem się prochu podczas dalszych kroków nabijania. Podsypaną panewkę zamykamy, broń ustawiamy przy nodze i resztę ładunku wysypujemy do lufy, za wyjątkiem kuli. Kula pozostaje w dłoni w papierku po ładunku, który stanowi przybitkę. Oczywiście po wsypaniu prochu dorzucamy kulę w papierze, przybijamy stemplem. Tym sposobem i bez upraszczania udało mi się kiedyś popełnić 3 wystrzały w ciągu 52 sekund, nienajgorzej nawet jak na epokowe standardy. Robimy sobie z chłopakami czasem zawody w nabijaniu spiesznym. Spróbujcie, fajna zabawa bo wymaga również umiejętności utrzymania karabinu w dobrym i czystym stanie żeby chciał wypalić 3 razy pod rząd ;) Pozdrawiam! ps. a propos deszczu: Panewkę jak najszybciej trzeba zamykać a karabin trzymać w pionie, jeśli chcecie wypalić sobie w tej pogodzie jeszcze parę razy ;) Wojacy mieli swoje sposoby do transportu karabinu zdolnego do strzelania nawet w ulewie- np trzymano zamek karabinu pod pachą i eksponowano go na deszcz tylko podczas nabicia, osłaniając ciałem na ile się dało panewkę. Jak niefortunnie kapnie na lusterko czy proch to wypada się ze strzelania.

Nie tylko lont i skałka, coś z zamkiem kołowym też by się przydało.

Kiedyś nagrywałem gościa (jego telefonem) jak strzelał z radzieckiej rusznicy p-panc. Ma hamulec wylotowy i zdrowo we mnie z tego hamuca dmuchnęło mimo że parę metrów stałem. Jakieś 27 000 J.

@@Stanislaw93 i trójząb Neptuna do testów! Ale ma być oryginał!

Tam się pali głównie proch z panewki.

Popieram, zwróciłem też na to uwagę w moim poscie pod tym filmem. Według polskiej terminologii bronioznawczej muszkiet, to broń długa z zapłonem lontowym, zaś prezentowany tu Charleville Mle.1777, to karabin skałkowy, dokładnie - skałkowy karabin piechoty. I niegwintowana lufa nie ma tu żadnego znaczenia. Pozdrawiam.

@@PiotrGórski-w9f Niekoniecznie z lontowym, bo przecież równolegle używano zamków kołowych, broń w typie muszkietu ze wczesnymi zamkami skałkowymi to też nie jest nic rzadkiego. Rzecz ma się głównie w obsadzie, duże łoże, ciężka lufa, wielka kolba itp. to muszkiet, mniejsze łoże, lekka lufa z bagnetem, mała kolba z chwytem pistoletowym to karabin. W naszej polskiej terminologii wojskowej najpierw w czasach saskich była "fuzja", od Stanisława Augusta do dziś zaś "karabin"...

Tak ładowano, bo strzelano wtedy do zwartych formacji na niewielkie odległości. W zasadzie celowanie polegało na odłożeniu poprawki na odległość, bo prawo lewo nie miało znaczenia skoro strzelało się do pułku o np 50-100m froncie :). Z 50m celowano na brzuch, ze 100m na klatę, ze 150 na głowę i zawsze wchodziło w okolice pasa :)

@@klosiu1 Tak ładowano, bo trzeba załadować szybko i sprawnie. I wcale nie strzelano na takie małe odległości, 50m to odległość gdzie atakowani na bagnety zaczynają wiać przed atakującymi, 150-200m to realne dystanse długotrwałej walki ogniowej - nie zapominaj że ludzie też się zwyczajnie bali, nie tylko szeregowcy ale oficerowie również, przez co ogień otwierano nawet poza dystansem umożliwiającym realne trafienia.I dopóki strzelano salwą, o celności indywidualnej nie ma mowy. Po wprowadzeniu broni gwintowanej straty nie wzrosły, a śmiertelny efekt przyniosła dopiero broń szybkostrzelna, bo im więcej się wystrzeli w jednostce czasu, tym większa szansa na trafienie...

To wyglada jak fala uderzeniowa po eksplozji

Tak, oczywiście można autograf:)

Też mi nasuną się ten pomysł... 🤔

@@tomektomaszewski401 flejtuchy powinno się dobierać w zależności od kuli, to ważna sprawa, bo inaczej pocisk w lufie się będzie odbijał

Trzeba się zebrać dwudziestu chłopa i walić salwą. Któryś trafi.

podobnie wyglądały naloty dywanowe w II wojnie światowej czy Wietnamie :) coś tam trafi. Obecnie ruskie tak bombardują ukraińskie miasta. Ale prawda, taka była taktyka używania broni odprzodowej. Wszystko na komendy, w zwartych szykach. Stąd na polach bitew znajduje się muszkiety załadowane np 4 kulami, bo nie wypaliło, ale żołnierz musiał dalej ładować i wykonywac jak robot wszystkie czynności. Dopiero wprowadzenie powtarzalnej broni odtylcowej zmieniło zupełnie taktyke piechoty, choć niektóre armie nawet w I wojnie światowej nadal próbowały walczyć jak Napoleon :) @@DR_RUFUS

Tylko tam wypluwają kule uderzają kolbą o ziemię.A tak na prawdę kula była w ładunku papierowym razem z prochem wkładało się kule i ubijało stemplem nie tak jak na filmie Sharp uderzanie kolbą o ziemię pozdrawiam

Tym bardziej że w imperium Brytyjskim w 18 wieku zdarzały się przypadki że poszczególni żołnierze strzelali sześć razy na minutę standard w wielkiej Brytanii to były 3-4 strzały

Na minutę

@@Wiedzminjohnny Strzelałeś kiedyś fizycznie z takiego karabinu? Próbowałeś oddać kilka strzałów na raz? Pomijając już filmowe bajki o pluciu i tłuczeniu kolbą, nawet biorąc pod uwagę że nabijanie było elementem ćwiczonej pod batem musztry oddanie czterech niecelowanych strzałów mając naboje przygotowane bez konieczności wyjmowania ich z torby jest maksimum, szybciej się po prostu nie z przyczyn czysto biologicznych. W warunkach realnych 3 strzały na minutę to coś możliwe do zrobienia tylko przez chwilkę, w praktyce przy strzelaniu salwami całego pododdziału 2 strzały na minutę to normalna wartość...

​@@gallanonim1379pewnie że strzelałem

aż sprawdziłem opcje w saguaro, i brown bess Carbine, 3kg wagi, 66cm lufy, a kaliber odrobinę większy od strzelby 12

znalazłem też łyżkę dziegciu w tej beczce miodu - 3kg wagi przy tej lufie i kalibrze to kapiszonowa dubeltówka z drugiej strony, kapiszonowa dubeltówka to cenowo 2x brown bess carbine

Tak ale sklep to saguaro arms

👍🏻😆

Dobrze strzela śrutem.

Raczej dobrze bo niby czym się różni od strzelby? Brakiem czoków?

Kentucky kal. .45 lub .50 z zamkiem skałkowym (jest i w wersji kapiszonowej). Mam, strzelam, mogę polecić, aczkolwiek może być teraz "chwilowo niedostępny".

Pistolet patriot też jest świetny. Ma przyśpiesznik i taką ostrogę na kabłąku i chwycie więc można z tego precyzyjnie strzelać. Niestety ciężko znaleźć w wersji skałkowej ale zawsze można wymienić zamek.

Dlaczego uważasz że nie znam?

@@DR_RUFUS z treści filmiku🤷

No tak się dziwnie składa że nie...

@@gallanonim1379 jakieś tam przerobione na kapiszon pewnie były.

A co fajnego w wyjmowaniu naboi z pidełka i ładowaniu ich do lufy a potem w tarczę. Po trzech wizytach się na strzelnicy z czymś takim umarł bym z nudów... 🤦🤦🤦

@@tomektomaszewski401 niestety to cholerstwo jest takie drogie, że jedna wizyta w miesiącu,to max. 😅 Nie ma jak i kiedy się znudzić 😉

​@@tomektomaszewski401i jeszcze strzelanie tarczowe dajmy na to kalibrem .22. Dzizus jakie nudy. To już lepiej z wiatrówki na 10 m tarczowo postrzelać.

@@jeremi8136strzelanie z czarnego prochu jest jeszcze droższe.

@@OJakub nie powiesz mi ,że powtarzalne strzały z 308ki,w zakrętkę od musztardy,z 300m ,nie są ekscytujące i satysfakcjonujące. W przeciwieństwie,do babrania się smalcem i kaszą manną.:⁠-⁠)

Ten film od strony strzeleckiej to niestety gniot. Tak użyta broń jest wręcz niebezpieczna dla strzelca. Jest o tym mnustwo amerykańskich filmów na YT. Nikt historycznie tak tej broni nie ładował...

@@tomektomaszewski401 Nie mówiąc o tym że nabijanie karabinu to element regulaminowej musztry, za błędy w której żołnierz angielski(czy jakiejkolwiek innej ówczesnej armii) był karany możliwie upokarzającymi karami fizycznymi z chłostą włącznie