Chciała "spróbować" morderstwa? Sprawa koreańskiej fanki HISTORII KRYMINALNYCH | CIEMNA STRONA KOREI 

Aktualizacje na 2023/06/06: Test na skłonności psychopatyczne Jung Yoojung wykazał anomalię (wyniki wykraczały poza normę dla przeciętnego, normalnego człowieka bez takich skłonności). Źródło: n.news.naver.com/article/018/0005501977?cds=news_media_pc&type=editn Jung Yoojung w areszcie zachowuje się jakby nigdy nic, je 3 posiłki dziennie i wygląda bardzo pogodnie, nie wykazując żadnego poczucia winy swoją zbrodnią. Źródło: n.news.naver.com/article/014/0005022966

Granica pomiędzy zwykłym zainteresowaniem a chorą fascynacją jest jak widać cienka, ale wszystko zależy od człowieka. Samotnictwo na pewno też popchnęło dziewczynę do tej zbrodni. Ale też nie można od razu zakładać, że każdy samotnik ma takie same myśli. Ile jest przykładów ludzi aktywnych towarzysko, którzy okazują się psychopatami? Psychika ludzka jest ciekawa i dlatego śledzę takie sprawy. Ale one mnie przerażają i szokują. Stanowią ostrzeżenie przed różnymi sytuacjami i ludźmi.

Aga taka mała sugestia na nowy odcinek. Warto byłoby wrócić do wcześniejszych odcinków i podsumować wyroki. Zapadły skazujące czy trwają. Było kilka odcinków w których sprawy jeszcze się nie zakończyly. Jestem ciekawa jak to wszystko się potoczyło.

Oglądam, żeby być uważniejszą i ostrożniejszą w życiu codziennym. A dodatkowo, żeby poznać niektóre sprawy, które przewijają się potem w książkach, serialach i filmach - jako kontekst historyczno-kulturowy.

Wydaje mi się, że to coś podobnego do zwalniania na drodze, żeby popatrzeć na wypadek. Oglądamy thrillery i horrory, bo lubimy się bać, a w takich historiach jest podobnie, tylko są prawdziwe. Świadomość, do czego zdolny jest człowiek, jest przerażająca, ale też fascynująca, taka sprzeczność

Dlaczego lubię true crime? Gdyż lubię wiedzieć, jak działa ludzka psychika, zrozumieć motywy kierujące takimi osobami, lubię wiedzieć, jak policja działa w takich sprawach, bo kiedyś chciałam iść na kryminalistykę. Ciekawią mnie też sposoby zbierania dowodów, sekcje zwłok. Po prostu procesy są ciekawe i ile rzeczy tak naprawdę można się dowiedzieć przez fakt, że np. odkryto jakieś pyłki na ubraniu sprawcy czy ofiary. Wiele programów true crime ma właśnie dodane komentarze psychologów. No i mam jakieś poczucie satysfakcji i sprawiedliwości, gdy słyszę, że sprawcę złapano i skazano. I można się dowiedzieć też ciekawostek typu dlaczego muchy zaczynają od głowy, jeśli chodzi o składanie jaj. No i fakt prewencji - mogę się obronić, jestem ostrożniejsza, mogę zauważyć oznaki i gdzieś to zgłosić. Nigdy jednak nie wyobrażałam sobie, aby móc chcieć kogoś zabić i się przekonać jak to jest. To jest jakieś odchylenie i nie jest to normalne. Myślę, że dziewczyna była fanką true crime i kryminałów właśnie z powodu chęci popełnienia zbrodni "doskonałej". Chore, przerażające i obrzydliwe. Dobrze, że szybko udało się ją złapać. Oby dostała możliwie najwyższą karę za zabicie drugiego człowieka. Dziękuję też za jak zwykle rzetelne opracowanie i profesjonalne przedstawienie sprawy.

To jest bardzo ciekawe, bo przypomina historię Kajetana Poznańskiego... Też chciał po prostu "zobaczyć jak to jest zabić" i wybrał korepetytorkę na swoją ofiarę. I z tego co pamiętam, też przewiózł jej ciało w walizce, tyle że do własnego mieszkania.

Tylko 15 lat? To żart jakiś chyba, osobiście uważam, że 25 to absolutne minimum, to nie był wypadek, to było zaplanowane morderstwo!

Przygotowuję sie do prezentacji, w którym jednym z wątków są reakcje na thrillery, horrory i kryminały. Przy tej okazji z różnych badań i esejów o tej tematyce dowiedzialam, się skąd w nas jest ta potrzeba i fascynacja makabrycznymi, niepokojącymi czy straszącymi mediami. Otóż, podczas oglądania takiego materiału zachodzi wiele reakcji chemicznych w mózgu, które w ostateczności zapewniają dawkę dopaminy. Wczuwając się w historie utożsamiamy się z bohaterem (lub raczej w przypadku materiałów typu true crime - z ofiarą/osobą poszkodowaną lub jej rodziną). Oczywiście, w zależności od poziomu empatii będziemy mniej lub bardziej podatni na współodczuwanie. W przypadku materiałów true crimowych nie mamy głównego stresora (np świadomości, że zaraz nastąpi tzw jump scare), jednak przez współodczuwanie i poczucie tej kryminalnej tajemnicy/zagadki oraz przez to, że wiemy, że są to prawdziwe historie podnosi się nam już w pewnym stopniu adrenalina (dodatkowo wspomagana naszym dziennym poziomem stresu, które powoduje samo życie 😉). Natomiast świadomość, że jesteśmy teraz w bezpiecznym miejscu nagradza nas dawką dopaminy. W skrócie - podświadomie doceniamy nasze bezpieczeństwo fizyczne, dzięki czemu chwilowo zapominamy o problemach życia codziennego, czyli mozna rzec, że przeżywamy takie katarsis. Nic więc dziwnego, że kiedy widzimy powiadomienie o nowym odcinku dostajemy już przedsmak tej dopaminy i mimowolnie cieszymy się (jak dziecko na widok łakocia - podobny mechanizm) mimo, że mamy świadomość, że za każdym takim odcinkiem stoi czyjaś tragedia. Kolejnym powodem może być kojący i uspokajający głos podcasterów i podcasterek. 😉 Jeszcze innym powodem (zarówno w przypadku kryminałów jak i horrorów czy thrillerów) jest np możliwość postawienia się w czyjejś trudnej sytuacji i np nauka na cudzych doświadczeniach. Mi osobiście znajomość różnych historii true crimowych bardzo wyostrzyła zmysły i podniosła czujność. Myślę, że materiały takie można traktować też edukacyjnie, ponieważ powinno się poszerzać świadomość ludzi na możliwe zagrożenia i sytuacje.

Mnie interesuje psychologia i zachowania ludzi jak i ich przyczyny oraz skutki, dlatego lubie ta serie ogladac.

Warto znać takie historie bo może to ostrzec na przyszłość i zapobiec najgorszemu

Bardzo podobna sytuacja do skazanego ostatnio Kajetana Poznańskiego.

Ja już za małego dzieciaka mogłam oglądać stare 997 , czytałam też kryminały, zaczęłam od Agathy Christie i do dzisiaj to jest mój ulubiony gatunek literacki. Ale nie oglądam dla sensacji, raczej traktowałam to i traktuję jako materiał ostrzegawczy chociaż wiadomo, że nie wszystko da się przewidzieć. Ale jednak jestem pewna, że pewnej ostrożności i nawyków mnie tamte programy nauczyły i pewnie wciąż uczą. Pozdrawiam Pyro, dobrego tygodnia.

Nareszcie!!! ❤ Uwielbiam ciemną stronę Korei, mimo jej smutnej tematyce. Zawsze czekam z niecierpliwością. Dziękuję za Twoją prace nad trudnymi tematami

Mało kiedy słucham kryminalnych historii, ale słucham z ciekawości. Różnica jest taka, że kiedy tego słucham nie wierzę, że człowiek może być tak brutalny i bezwzględny...

tyle czytała, a tak mało zakumała... ona chyba była ograniczona... Dzięki za nowy odcinek, uwielbiam tą serię :)

Ja się zawsze wtedy zastanawiam jak działa ludzki umysł, czy mamy coś takiego jak sumienie. I jaki wpływ na nas ma dzieciństwo! Pozdrawiam!

Koree postrzegałam jako kraj praktycznie bez wad, dlatego Twoja praca i 'Ciemna strona Korei' przywraca równowagę. Bo nie ma społeczeństwa idealnego i nie ma co się łudzić, że takie istnieje.... Dziękuję 💙

Najpierw zaczęłam oglądać kanał Pyra w Korei a potem trafiłam na ciemną stronę. Nie lubię strasznych historii ale robisz to tak profesjonalnie że pięknie się Ciebie słucha. To jest przyczyna dla której słucham ciemnej strony.

Witaj ,gdyby nie prowadzaca to nigdy nie ogladalabym ani nie sluchala takich okropnosci.Bardzo lubie pania ,pani Agnieszko i kazdy vlog mnie cieszy bez wzgledu na temat.Pozdrawiam👋👋

A dla mnie też ciekawa jest ta różnica kulturowa w porównaniu do Polski, bo nie wydaje mi się, że u nas tak się rodziny przestępców wypowiadają jak ten dziadek przed tą dziennikarką. Ciekawi mnie jak Koreańczycy reagują na takie przeprosiny jak jego. No poprawcie mnie jeżeli się mylę i w Polsce też mamy z tym do czynienia. No ja się nie spotkałam. Wydaje mi się, że nieco to wynika z innej kultury. Nie mówię, że to jest lepsze lub gorsze. Poprostu zauważam. Miał ktoś z Was podobne spostrzeżenia?

Witam serdecznie❤. Nareszcie wróciła ciemna strona Korei. Super🤩🤩🤩

W moim przypadku ogladanie kryminalnych podcastow otworzylo mi oczy na okrucienstwo ludzi, gdy bylo sie malym to wpajano nam ze musimy byc mili i grzeczni a w niektorych sytuacjach tworzy sie konflikt w glowie gdy ktos nas do czegos zmusza a my nie mamy ochoty tego robic ale wlasnie ta nauka bycia milym blokowala w moim przypadku bycie stanowczym i powiedzenie NIE. Jestem zdecydowanie ostrozniejsza gdy wiem do czego ludzie sa zdolni, zaczelam chodzic z gazem pieprzowym, jestem bardziej wyczulona na ludzi.

Zawsze będę z niecierpliwością czekała na nowe odcinki z tej serii ile by czasu nie minęło. Uwielbiam to jak dobrze jesteś do nich przygotowana, jak dobra jest oprawa techniczna. Jeśli o mnie chodzi to nie słucham mnóstwa podcastów, jestem dośc wybredna. Słucham ich troszeczkę z ciekawości, a troszeczkę jako przestrogę

Mnie do oglądania tego typu materiałów skłania przede wszystkim ogromna ciekawość. Dlaczego sprawca w ogóle to zrobił? Co musiało wydarzyć się w życiu takiego człowieka aby dokonał tak przerażających czynów. Fascynują mnie mechanizmy jakie zachodzą w mózgu sprawcy i skąd się one biorą. Poza tym dzięki takim sprawą można zobaczyć, że życie jest bardzo nieprzewidywalne i należy szanować oraz cieszyć się z tego co się już ma.

Bardzo ciekawy odcinek. Jednak historia dość przerażająca, zawsze zastanawia mnie jak można zrobić coś takiego...Szkoda korepetytorki.

Tak - jest powrot Ciemnej Strony Korei! 🥳

Zawsze ciekawiło mnie to co inne nie znane ,dziwne od zawsze lubię wiedzieć.Wiedzieć jak coś wygląda(w kontekście ciekawości całym światem/życiem) jak się zaczęło,dlaczego ktoś coś zrobił i mam nadzieję,że sprawiedliwość zatriumfuje i zło zostanie ukarane.

mimo, że jest to ciężka seria na twoim kanale - to bardzo ją lubię, wszystko przedstawiasz w taki jasny i w miarę możliwości (pomimo brutalnych spraw) delikatny sposób. słucham różnych historii kryminalnych, bo jest to dla mnie ciekawe. myślę też, że warto wiedzieć o takich historiach, aby móc potem zapobiec niepotrzebnemu powtórzeniu takiego scenariusza.

Hej Agnieszka. Ja oglądam/słucham/czytam historie true crime by nauczyć się, w jakich sytuacjach, w jakich relacjach może stać mi się krzywda. Te historie mnie nauczyły, że ktoś mi może zrobić krzywdę zawsze i wszędzie oraz że moje niektóre zachowania z przeszłości były bardzo ryzykowne i to miłe, że nikt mnie jeszcze nie zamordował. Poza tym lubię słuchać o rysach psychologicznych i metodach śledczych.

Wow niesamowity odcinek, uwielbiam słuchać wszelkich treści o Korei, także te ,,ciemnej strony” są fascynujące gdyż ukazuje, że w Korei nie jest w 100% idealnie jak wiele ludzi myśli. Takie informacje są również ciężko dostępne dla osób zza granicy. Twoje materiały Aga są fascynujące i bardzo profesjonalne. Pierwszy raz zobaczyłam informacje o tej kobiecie na koreańskiej stronie na Facebooku i miałam nadzieje, że nagrasz o tym filmik ❤

Usłyszałam z jakiego rocznika jest ta dziewczyna i pomyślałam: boże, dziewczyna zaledwie kika miesięcy młodsza ode mnie, z takimi samymi zainteresowaniami co ja, była zdolna do takiego paskudnego czynu "z ciekawosci". Wiele razy słyszałam takie tłumaczenie w wielu sprawach i do tej pory nie mieści mi się to w głowie...

Wreszcie! Dziękujemy za odcinek ❤️

Bardzo się ucieszyłem jak zobaczyłem powiadomienie o tej akurat serii, mimo że na kanale oglądam każdą!

Mąż mówi , że słucha się Pani jak Wołoszańskiego:)lubię kryminały, lubię zastanawiać się kto zabił i dlaczego . Jestem fanką Agaty Christie. Pozdrawiamy z mężem

Ja od dawna interesuję się tematyką kryminalną. Za gówniarza oglądałam programy detektywistyczne, takie jak w11, detektywi, 997, kryminalne zagadki, doktor G itp. Zawsze fascynowała mnie tajemnica unosząca się wokół zbrodni, czy zaginięcia, sposób dochodzenia do prawdy, szukanie dowodów i moment łączenia ze sobą kropek aż do sprawcy. Nie jestem w stanie do końca określić dlaczego lubię słuchać o sprawach kryminalnych, ale zagadki tego typu od zawsze były w moim życiu, bo jako dziecko bardzo interesowałam się zjawiskami paranormalnymi, a jak wiadomo, jak opętania, nawiedzenia, to zbłąkane dusze, które nie mogły zaznać spokoju przez swoją nagłą śmierć. Motyw odebranego życia często pojawia się w takich historiach i dzięki temu płynnie przeszłam na true crime. Zaczęły mnie interesować genezy zbrodni, a najbardziej fascynuję się biografiami i aspektem psychologicznym różnych sprawców. Ich postrzeganie siebie w społeczeństwie, to jak doszło do ich pierwszej zbrodni, jakie emocje nimi targały, jakie mieli dzieciństwo... Kocham literaturę faktu true crime, a szczególnie interesuje mnie okres Polski powojennej i PRL-u, bo to był czas, kiedy na naszym polskim podwórku grasowało najwięcej seryjnych i zbrodnie były najbardziej obrzydliwe i szokujące. Sprawa, która do tej pory czasami do mnie wraca to szczególnie zbrodnia połaniecka, która wydarzyła się w nocy z 24 na 25 grudnia 1976, która była umotywowana bardzo prymitywnymi i żałosnymi pobudkami, niechęci jednej rodziny do drugiej. A jeśli chodzi o zbrodnie poza granicami, ale dalej w bliskim sąsiedztwie, bo w ZSRR to sylwetka seryjnego mordercy Andrieja Chikatiło. W obu tych przypadkach można przeczytać/posłuchać świetne książki. Pierwsza o zbrodni połanieckiej nosi tytuł: "Nie oświadczam się", a ta o Chikitiło to "Rzeźnik z Rostowa". Ze spraw przedstawionych przez Ciebie bardzo poruszyła mnie sprawa ofiary Cho Doo Soona.

Z powieściami kryminalnymi zetknęłam się w liceum. Pierwszą serią jaką przeczytałam była seria o Doktorze Hunterze autorstwa Simona Becketta. Spodobało mi się odkrywanie poszlak, motywu mordercy, powiązania z ofiarą itp. Sama historia napisana była w lekki i ciekawy sposób, a sam autor nie szczędził opisów rozkładu ludzkiego ciała, czy opisu profesji lekarza sądowego. Następnie natknęłam się na powieści autorstwa Camilli Lackberg również bardzo ciekawa seria, chociaż trochę cięższa do czytania dla osób, które meczy wiele narracji. Jest to charakterystyczne dla kryminalnych powieści skandynawskich. Moja ostatnia ulubiona seria jest autorstwa Chrisa Cartera o detektywie Hunterze. Polecam :)

Jestem wielbicielka kryminałów . Poczawszy od Cherlocka Holmsa, Agaty Christy, Poirot i masy innych współczesnych. Zawsze interesowała mnie psychologiczna strona medalu i praca dekektywistyczna. Szukanie śladów, łączenie wydarzeń i logiczne wyciąganie wnioskow. Pozdrowionka i czekam na więcej. 🤗😊👍🏻🍀

W końcu, nowy odcinek! A odpowiadając na twoje pytanie: jest w tym coś fascynującego, interesującego, jak bardzo ludzie potrafią zejść na stronę zła. Dla mnie - to po prostu ciekawość, czemu ktoś tak zrobił, co nim kierowało, co siedziało w głowie takiej osoby. To takie bardziej psychologiczne podejście, próba zrozumienia - co w takiej osobie jest, co "siedzi" jej w głowie... :) Pozdrawiam :)

Ja lubię słuchać opowieści true crime ponieważ pokazują, że zazwyczaj przestępcy przeszli swój własny dramat we wczrsnieszych etapach życia. Jest to dla mnie przestroga, aby nie przechodzić obojętnie obok ludzkiej krzywdy i w miarę możliwości pomagać takim osobom, bo właśnie osamotnienie w takiej sytuacji prowadzi do pewnego rodzaju szaleństwa. Z mniej merytorycznych powodów, uwielbiam słuchać o tym że nawet po wielu latach przestępca może zostać złapany i postawiony przed sądem i otrzymują stosowną karę. Czuję wtedy że istnieje choć trochę sprawiedliwości na świecie.

moze to kwestia tego, ze w jakis sposob analiza takich ludzi jest dla mnie interesujaca i sluchanie tych historii wywoluje wiele emocji, gdzie w zasadzie filmy rzadko takie wywolują. no i tez daje to jakas swiadomosc, moze znajomosc historii true crime uratuje komus zycie, bo wiedzialby sie jak zachowac mniej wiecej

Zawsze interesowały mnie książki filmy i programy o tematyce kryminalnej. Ciekawi mnie co się dzieje w głowach ludzi, którzy decydują się łamać normy społeczne i moralne. Ważna jest zdolność do empatii i świadomość różnicy między fikcją a rzeczywistością.

Mam nadzieję że to że wyraziła "skruchę" nie zmniejszy jej wyroku, bo za coś takiego od razu powinna dostać dożywocie

Dlaczego słucham historii kryminalnych? Bo uwielbiam się bać, uwielbiam horrory, a fakt, że człowiek jest w stanie się posunąć do niewiarygodnych zbrodni, często o wiele bardziej przerażających od niejednej fikcji jest fascynujące, naprawdę. Nieprawdopodobne... Historie kryminalne przedstawiają zupełnie inną rzeczywistość niż ta otaczająca nas na co dzień (w rozumieniu jaką odbiera nasza świadomość, bo zbrodnie to jest przecież rzeczywistość). Fakt, że istnieje "zupełnie inny świat", ten ciągle zaskakujący tym jak bardzo się różni od "codzienności", naturalnie rodzi ciekawość i fascynację.

Cieszę się że seria wróciła 😊 Lubię bardzo tego typu historie,gdyż to pokazuje złożoność ludzkiej psychiki i często mam tak że w glowie mi sie nie mieści do czego człowiek może być zdolny.. Zawsze zastanawiam się co kierowało taką osobą,jakie były przyczyny i czy był świadomy co robi...

osobiście, słucham podcastów true crime dla zaspokojenia moich wewnętrznych zmartwień; zawsze widząc taki filmik czuję, że może mnie on przed czymś ostrzec, pokazać mi, co może mnie spotkać w danej sytuacji, a także dać jakąś nauczkę i pomóc mi wyrobić nawyki, które uchronią mnie przed zostaniem bohaterką takich podcastów. również, widząc taki filmik, czuję się odpowiedzialna, aby go obejrzeć, żeby ofiary zawsze zostały zapamiętane i aby oddać im cichy hołd. pomyśleć o nich przez chwilę, i za jakiś czas ponownie wrócić do nich myślami.

Jestem osobą wysoko wrażliwą i zwykle na filmach pokazujących przemoc zamykam oczy. Co ciekawe, wyjątkiem są sprawy kryminalne, które tak mocno polubiłam, ze przez pewien czas słuchałam każdego podcastu kryminalnego na yt. Raczej sama nie wyszukuje informacji, aż tak mnie to nie pociąga, żeby bawić się w detektywa, ale podcastami nie pogardzę. Myślę że ciekawi mnie to jak daleko może się posunąć człowiek i dlaczego to robi. Dlatego najbardziej lubię te, które są rozwiązane i znamy przeszłość, dzieciństwo sprawcy. Poza tym, są to rzeczy szokujące, odległe, a jednocześnie dziejące się wokół nas. Słuchamy tych historii, ale nadal zwykle nie bierzemy pod uwagę tego, że i w naszym otoczeniu też mogą grasować tak niebezpieczni ludzie, że te rzeczy wydarzyły się naprawdę i nie są fikcją. Ciężko mi sobie wyobrazić jak mogli się czuć bohaterowie niektórych spraw, dlatego wydaje się to wszystko takie nierealne. Warto też zwrócić uwagę na to, że dla takich samych emocji czytamy książki i oglądamy filmy, w których też głównych bohaterów spotykają jakieś tragedie.

Według mnie oglądanie true crime wypełnia we mnie ciekawość związaną z psychologicznymi aspektami morderstw oraz ich przebiegu (morbid curiosity). Na przykład lubię słuchać prawdziwych programów kryminalnych, które dotyczą naukowej strony śledztwa i tego, jak zastosowano nowe metody, aby kogoś złapać. Jednak programy, które skupiają się bardziej na udramatyzowaniu wydarzenia lub widzowie, którzy mają „ulubionych przestępców”, zawsze będą mnie niepokoić. Oba wykazują brak świadomości, zwłaszcza w przypadku nierozwiązanych przestępstw, w przypadku których jest mało prawdopodobne, aby rodzina/przyjaciele znaleźli rozwiązanie.

Ja uwielbiam słuchac podcastów true crime gdyż jest to fascynujace jak ludzie są zdolni do niektórych rzeczy, plus ciekawe jest samemu podążanie za śladami i poszlakami i odgadywanie odpowiedzi samemu. Lubię bardzo wogóle Pani materiały gdyż są zawsze bardo ciekawe ❤️

Od momentu o szukaniu korepetytorki przyszło mi na myśl, że to jak żeńska, koreańska wersja Kajetana P., który też zamordował korepetytorkę :O ! Podobieństw jest więcej. A co do pytania z początku odcinka: ja słucham/oglądam/czytam true crime, gdyż jest to dla mnie interesująca baza wiedzy do studium ludzkiej psychiki - jacy są ludzie, do czego są zdolni, jak potrafią popełnić zbrodnię z niczego lub odwrotnie, tj. z różnych namiętności. Daje mi to świadomość, że można zginąć z rąk dosłownie każdego, a powód może być nieprawdopodobny. Nie daję się oczywiście zwariować i nie przyklejam łatki mordercy każdej napotkanej osobie, ale uważam i to zarówno na to, co ja robię i co robią inni.

Jednymi z moich ulubionych gatunków książek były prawie od zawsze książki detektywistyczne, kryminalne, horrory ale też psychologiczne. Morderstwo, przestępstwo to makabryczna zagadka. Tajemnica, którą trzeba rozwiązać i znaleźć winnego, dowiedzieć się co sprawcę popchnęło do takiego czynu i dlaczego. Ciekawe jest jak działa ludzka psychika i jak różne czynniki wpływają na siebie wzajemnie a później cały proces który prowadzi do rozwiązania sprawy, czyli śledztwo. Często takie historię traktuję jako ostrzeżenie. Bardzo ciekawa seria. Pozdrawiam.❤

Ciemna strona Korei to zawsze genialne filmiki!

Jestem ! Dawno mnie nie było 🥰 zaczynamy… Pozdrowienia dla Was 😋

Błagam więcej ciemnej storny Korei, tak długo czekałam a kocham po prostu wszytko od Ciebie na te tematy!❤️

Odpowiadając na twoje pytanie, dla mnie, myślę, że jest to mieszanka kilku elementów. 1. Edukacja jak uniknąć podobnej sytuacji, jak zauważać znaki i jak się chronić. 2. Fascynuje mnie psychologia, a psychologia tak zaburzonych osób w szczególności. Chcę zrozumieć co nimi kieruje i co sprawia, że zwykły człowiek staje się potworem. 3. Podobnie jak z horrorami, lubię się bać ale wtedy kiedy mam pełną kontrolę nad sytuacją (jednak osobiście horrorów nie oglądam bo takie nakręcanie strachu to dla mnie zbyt dużo). 4. Ogólnie lubię poznawać ludzkie historie, czy to przez true crime czy dokumenty o szpitalach, służbie zdrowia itd. Pewnym jest, że jakiś odsetek osób, którzy są zafascynowani true crime fascynują o zbrodniach. I myślę, że praktycznie każdy kiedyś się zastanawiał jakie są jego powody. Jednak już stawiając sobie te pytanie pokazujemy, że mamy świadomość, że nie robimy tego bo nas to jara, a raczej tylko fascynuje.

Lubię kryminały, wszelkie. Niekoniecznie true crime ale wszystkie nawet zmyślone wyszły z ludzkiej głowy. To fascynujące i przerażające do czego zdolny jest człowiek. Oglądam, bo lubię wiedzieć co ludźmi kieruje, jakie są mechanizmy zachowań, czego możemy się spodziewać po drugim człowieku i jak rozpoznać że coś jest nie tak, jakie symptomy mogą zwiastować problemy. Dwa razy dałam się urobić manipulacji. I nie wyszłam z tego obronną ręką. Mało tego wspomniane przeze mnie sytuacje rozegrały się w przeciągu 9 lat. Więc nawet te 9 lat nie sprawiło żebym uchroniła sama siebie. Ludzki umysł jest potężny. A ludzie mocno popaprani. W psychologii i socjologii grzebię już od 10 lat. Mój starszy syn 11l wykazuje sporo cech psychopatycznych - czekają go testy w tym kierunku. Świadomość możliwości człowieka w tym najlepszym a także najgorszym znaczeniu, ukazuje szeroki rys socjologiczny, psychologiczny, oraz życiowy.

Uhuhuuu 🎉 Czekałam z niecierpliwością ❤

Ja słucham takich tematyk z ciekawości. Zawsze się tym interesowałam pod względem co ludzie maja w głowie, lubie się zagłębiać w ich „myśli, motywy, sposoby działań itd” staram się ich zrozumieć aby nawet dla swojej świadomości i dla swojego bezpieczeństwa móc ewentualnie zapobiec jakiejś tragedii.

Oglądam takie tematy, żeby zapomnieć o swoich problemach i docenić to, co mam

Ja oglądam tego typu filmy tylko u ciebie, bo po prostu lubię właściwie wszystkie twoje filmy. Lubię kryminały ale fikcję bo za bardzo przeżywam że ktoś mogą naprawdę cos takiego zrobić, dlatego twoje filmy to wystarczająco dla mnie.

:o Dziękujemy za kolejny odcinek CSK! Edit: wracają do pytania - chyba po prostu z ciekawości. Słuchanie o takich wydarzeniach - ich przyczynach, przebiegu zdarzeń, przemyśleń nt. "jak można było uniknąć" (jak w przypadku metra czy galerii) czy konsekwencjach jest interesujące (jakkolwiek źle by to nie brzmiało). W jakiś sposób po prostu zajmuje czas.

Yey nareszcie! Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak mocno brakowało mi tej serii 😊

Jak ja lubię tą serię. Dzięki za nowy odcinek Aga ❤ jak zawsze super, masę pracy w to wkładasz i to widać.

Agnieszko już kiedyś ci doradzałam, żebyś drugi kanał otorzyła" ciemna strona w Korei" już masz nazwę gotową . Po za tym są koneserzy takich filmów. A ty bardzo fajnie opowiadasz. Dla ciebie podejrzewam to by był sukces. Przecież możesz prowadzić dwa kanały. A ludzie szukający takich odcinków szybciej by znajdowali po nazwie. Bo " Pyra w Koreii" Nie każdy się domyśli że są też filmy o profilu kryminalnym. Pozdrawiam serdecznie.

Ja słucham true crime chyba jako sposobu na dodawanie sobie odwagi i przestrogę jednocześnie. W większości umiem się odciąć od faktu, że przedstawione wydarzenia miały miejsce naprawdę, dzięki czemu ich tak nie przeżywam. Choć swoje pierwsze true-crime pamiętam do dziś. Obejrzałam je przypadkiem mając może 10, może trochę więcej lat. Dotyczyło ono mężczyzny, który został zakopany żywcem na pustyni przez swojego teścia 😢 Bardzo to przeżyłam.

Oglądam te serię bo : 1. Nigdy nie wiadomo co Ci może uratować skórę. 2. W Korei są tacy sami ludzie jak na całym świecie, mimo to kultura jest inna A ciekawość wygrywa. Pozdrawiam!

Pyro, jeśli chodzi o true crime, to generalnie nie oglądam , choć lubię czytać kryminały , ale to fikcja literacka . Natomiast „ciemną stronę Korei” oglądam tylko i wyłącznie ze względu na Ciebie Pyro. Po pierwsze Cię lubię, a po drugie znakomicie opowiadasz te historie 🏌️‍♀️❤️

Uwielbiam tę serię! Najbardziej interesują mnie po prostu ludzkie historie, tło psychologiczne i relacje ludzi, a więc wszystko co doprowadza do tragicznego końca. Takie podcasty i programy znacząco też wpłynęły na większą dbałość o bezpieczeństwo moje i bliskich.

skończyłam pedagogikę resocjalizacyjną i zawsze interesowało mnie dlaczego ludzie stają się źli. Czytałam o eksperymencie Zimbardo i słucham lub oglądam takie programy jak ten i nadal mnie to nie zbliża do znalezienia odpowiedzi. Bardziej interesuje mnie od zbrodni człowiek i to dlaczego dokonuje złych czynów. Interesuje mnie czym się kieruje, jego psychika, środowisko i to jak byli traktowani przez innych. Człowiek i jego życie to sedno moich zainteresowań.

Słucham, bo ciekawi mnie Korea, zarówno historia, kultura jak i życie codzienne. Tej historii słucham, bo lubię Twój kanał i Twój punkt widzenia - Polki, która mieszka i żyje w Korei. Lubię też sposób w jaki patrzysz na świat. Życzę sukcesów w prowadzeniu kanału i powodzenia w życiu prywatnym

Dziękuję Agnieszko. Ja oglądam true crime, ponieważ lubię zagadki i interesują mnie ludzkie motywy postępowania.

Od razu skojarzenie z polską sprawą :( Straszna historia :( Ciekawe jaką dostanie karę. Daj proszę znać jak będziesz już wiedziała.

Oglądam true crime, ponieważ jest to dla mnie interesujący temat, słuchać, jak ktoś jest w stanie z zimną krwią, bez żadnych skrupułów zrobić coś tak strasznego, często oglądając próbuje sobie wyobrazić co czuła ofiara w trakcie tego wszystkiego, jak i sprawca, nigdy nie mogę uwierzyć, jak można być tak nieludzkim i robić takie rzeczy. Mimo tego nigdy w życiu nie przeszło mi przez myśl, by kogokolwiek zabić czy coś takiego, no po prostu NIE, NIE I JESZCZE MILION RAZY NIE. Dlatego dla mnie te osoby jednak mają coś nie tak w głowie, że tak to powiem, ponieważ normalny człowiek nigdy w życiu czegoś takiego by nie zrobił. Na dodatek zmarnować sobie całe życie, gdzie można byłoby wieść je jak normalny osobnik, jest dla mnie po prostu czymś niewytłumaczalnym. Mimo przesłuchania nie wiem już ilu od tylu lat historii true crime i tak nigdy nie potrafię sobie odpowiedzieć na pytania "Jak ten ktoś mógł coś takiego zrobić? Jak można zmarnować sobie tak życie? dlaczego tacy okrutni ludzie w ogóle istnieją? dlaczego te biedne ofiary musiały zostac zamordowane?" bardzo często w bardzo okrutne sposoby, na dodatek ich bliscy, rodzina... nie umiem sobie wyobrazić co czują, kiedy dowiadują się o tym wszystkim, ja chyba nie potrafiłabym dalej normalnie żyć po stracie bliskiej mi osoby, na dodatek mając świadomość, że to KTOŚ odebrał jej życie jeszcze w taki sposób, chyba dopiero wtedy przeszłoby mi przez myśl zabicie kogoś a mianowicie właśnie sprawcy, gdy o tym myślę aż się we mnie gotuje albo czuje ogromną rozpacz. Na dodatek przypadki gdzie rodzina czeka nawet kilka dekad, żeby dowiedzieć się co stało się z zaginoną bliską im osobą. Im więcej teraz o tym pisze tym bardziej zdaje sobie sprawę, jak duże tak naprawdę przeróżne emocje wywołuje we mnie temat true crime. Dziękuję bardzo za kolejnie cudownie zrobiony odcinek i za to ile czasu poświęciłaś, aby go dla nas przygotować, dużo zdrówka dla Ciebie, TJ i Sohee 🤍

Oglądam takie programy aby wyciągnąć wnioski jak można ograniczyć ryzyko zostania ofiarą przestępstwa.

Lubię oglądać sprawy kryminalne, ponieważ zawsze zastanawia mnie jacy ludzie potrafią być okrutni, później zastanawiam się jak pracuje mozg osób popełniających takie zbrodnie. Lubię się bać, a fakt, że to prawdziwe wydarzenia sprawia, że to wsyzstko jest jeszcze bardziej przerażające

oglądam ciemną stronę Korei dlatego,że oglądam wszystko co publikujesz,mówisz pięknym polskim językiem,i ciekawią mnie Twoje tematy,a tak wogóle jestem pacyfistką i jestem przeciw używaniu jakiejkolwiek formy przemocy

Oglądam odcinki dotyczące katastrof (budowlana, morska). Kosztują mnie one sporo emocji ale nie tak, jak opowieść o wyrachowanym zbrodniarzu. Pamiętam fascynującą opowieść o chłopcu, który "widział" śmierć matki i "wyciągnął" ją z zagrożenia. Czy bohaterstwo pracownicy promu ratującej tonących, za co zapłaciła własnym życiem. Wydaje mi się, że oglądając takie programy w bezpieczny sposób przeżywamy emocje niedostępne (na szczęście) w realu. No chyba, że znajdzie się ktoś szalony i zbrodniczy. Podziwiam Pani profesjonalizm i odpowiedzialność przy tworzeniu csk.

Szczerze? Chyba słucham tych historii jak opowieści kryminalnych, z tym wyjątkiem, że te są prawdziwe. Cierpienie ludzi mnie nie jara, ale rozwój historii, charakter i życie ofiar i ich oprawców oraz psychika ludzka są dla mnie po prostu ciekawe 🤔 niektórzy podcasterzy true crime mają szczególny talent to snucia opowieści i przyciągania uwagi. Odkąd słucham historii kryminalnych jestem uważniejsza, zwracam uwagę na czerwone flagi itp

Siedzę w tematyce true crime jakiś czas; niewiele obecnie omawianych spraw zostaje w mojej głowie na dłużej, ale tutaj po raz pierwszy od dawna miałam ciary. Za tą tragedią spotkałam się na angielskim YT i gdzieś pośród tysięcy komentarzy był jeden, który, moim zdaniem, idealnie podsumowuje tę sytuację: "nie zabiła, bo była fanką true crime, była fanką true crime, bo chciała zabijać".

Nie wyszukuję, ale od dawna oglądam Twoje filmy. Więc i ciemną stronę oglądam. :) A że przy okazji materiały są ciekawe to oglądam z niemałą przyjemnością :)

Nareszcie! Dzięki za odcinek

Od zawsze interesowałem się rozwiązywaniem różnych spraw kryminalnych, łączeniem wątków i analizą ludzkich zachowań. Takie podcasty są w pewnym stopniu pomocą w rozwijaniu się w tej dziedzinie

Uwielbiam tą serię, jesteś w przygotowywaniu materiałów super. I świetnie się Cb słucha

Mnie ciągnie do tego typu historii ponieważ zawsze interesuje mnie to co jest inne, dziwne i tajemnicze. Nie dotyczy to tylko kwestii kryminalnych. Ciekawią mnie też zjawiska paranormalne oraz anomalie. Wielokrotnie zaciekawiły mnie też jakieś dziwne robale, które napotkałam na swojej drodze np turkuc podjadek, fruczak gołąbek czy trupia główka...

Zauważyłam że gdy w moim życiu wszystko się układa nie słucham wcale podcastów kryminalnych, męczą mnie i dławią, ale gdy się czymś stresuje wracam do nich. Są widocznie dla mnie sposobem na rozładowanie napięcia.

Zdrówka Pyra ❤❤

Uwielbiam słuchać podcastów kryminalnych, bo w razie jakiegokolwiek niebezpieczeństwa być może będę wiedziała jak się zachować, bądź co robić w razie w albo czego unikać

Ślicznie wyglądasz Pyra ❤🥰 mimo, że nigdy Korea nie leżała w kręgu moich zainteresowań, od kiedy odkryłam Twój kanał, oglądam wszystkie odcinki 🥰

Osobiście ogladam takie historie ku przestrodze. Żeby wiedziec jakich rzeczy unikać, aby nic mi się nie stało podobnego.

1:05 Co mi dają podcasty kryminalne: - zaczynam rozumieć jak działają źli ludzie, ci najgorsi, umiem dokładnie zbudować ich profil. Na kilometr rozpoznam już narcyza, psychopatę, socjopatę, schizofrenika. Dużo częściej zapalają mi się "czerwone lampki". Gdybym wiedziała to przed wieloma latami nie miałabym dzisiaj PTSD. Po wielu podcastach umiem budować portrety psychologiczne i udaje mi się od pewnego czasu unikać ludzi, którym nie warto ufać. Od 2019 moja trafność wynosi 100%. Podcasty oglądam od 2017. - Znam prawo karne i umiem gadać ze stalkerami, osobami niebezpiecznymi, ale też ich ofiarami. Podobnie jak narcyza na kilometr wyczuję kobietę która została zgwałcona. Kiedyś pracowałam jako operator 112. Nie chwaląc się, podczas ratowania kogoś "rozmową" więcej mi dały podcasty niż szkolenia... - nie myślę o sobie jak o kretynce, która "jako jedyna dała się bić, poniewierać, bo była za głupia, żeby pewne rzeczy widzieć wcześniej" - gdy maluję zajmują mnie, nie czuję się sama, jakby ktoś stał przy mnie i opowiadał mi historię - sprawy które są poruszane często mają kontekst kulturowy, jak to napisał już ktoś na dole. Taki Dahmer czy Bundy dalej funkcjonują w popkulturze. Nie mówię, że warto znać, ale warto czasem kojarzyć... Dlaczego oglądam podcasty kryminalne: kilka lat temu rozstałam się z facetem, który był przekleństwem mojego życia: sadystą, narcyzem, osobą głęboko zaburzoną, a pewne elementy świadczyły by o tym, że to albo schizofrenik albo psychopata. Albo jedno i drugie. Prawie przypłaciłam to życiem. Wielogodzinne przemyślenia, terapie itp. sprawiły, że doszłam do wniosku, że w moim otoczeniu na pewnym etapie było dużo takich osób, które mnie wykorzystywały. Miałam w sobie miks: syndromu zbawiciela, tzw. serca na dłoni, ekstrawertyzmu i zasoby finansowe, co sprawiało, że oszuści i ludzie toksyczni lgnęli do mnie. Dzisiaj już pozrywałam z wieloma kontakty. Jednak mam PTSD. Wiele razy myślałam, że jestem głupia, że sama dałam się robić, wciągnąć w to wszystko. A potem próbowałam zmieniać świat myśląc, że słuchawka przy krześle operatorskim 112 rozwiąże problemy całej Polski i dam radę kogoś ochronić. Najlepiej wszystkich. Tak się zaczęło. A teraz już słucham bardziej z ciekawości.

Doczekałam się! ❤

Aż mi się przypomniała sprawa Kajetana P.…

Zaczęło się od 997, mama mi i mojemu rodzeństwu puszczała ten program, żebyśmy wiedzieli ile niebezpieczeństwa jest na świecie i złych ludzi. I tak się zaczęło...

Ta zbrodnia przymomina sprawę Poznańskiego sprzed kilku lat na warszawskiej Woli. Ofiarą również była Bogu ducha winna lektorka/nauczycielka. Również podobny sposób "transportowania" zwłok taksówką w walizce. A poza tym dodam, że w ogóle z przyjemnością śledzę Twój kanał ;)

Oglądam Twoje vlogi czegokolwiek dotyczą i to jedyny powód. Innych kryminalnych treści nie szukam. 🌷

oglądam bo interesuje mnie człowiek, jego umysł i w ogóle różnorodność sposobów funkcjonowania umysłu. W mojej bezpiecznej bańce codzienności nie ma takich ludzi, którzy popełniają przestępstwa, mają skłonności psychopatyczne itd. Interesującym tematem jest geneza powstania zaburzeń umysłowych, pewnych dysfunkcji ludzkiego umysłu, czy po prostu nietypowych cech u ludzi i jakimi konsekwencjami takie anomalie mogą się wiązać. tak samo ciekawe jest, czy da się pomóc takim osobom być "normalnym", czy resocjalizacja działa itd. Mówię to z perspektywy bardzo empatycznej wrażliwej osoby, która nie wyobraża sobie by mogła skrzywdzić człowieka, czy zwierzę intencjonalnie.

Dziękuję Aga za kolejny odcinek. Profesjonalne przygotowanie i ciekawa narracja. Obserwacja i badania takich przypadków jest konieczna, jednak do końca nikt nie wie co siedzi w głowach tych osobników

😱😱 słuchając mam ciarki i nie wiem czy będę mogła spać . Nie mogłabym opowiadać takich historii 😬

twój głos jest idealny do true crime (to komplement)

Ogladam ku ostrzeżeniu przed..., ponieważ brak mi wyobraźni, nie potrafię takich rzeczy sobie wyobrazić/wymyślić, bo trudno siedzieć w głowie psychopaty. W Warszawie był podobny przypadek (niedaleko mojego miejsca zamieszkania) - kilka lat temu pewien mężczyzna chciał doświadczyć/zobaczyć, jak to jest zabić kogoś. W tym celu zaprosił lektorkę języka na prywatne lekcje do siebie do domu i finał był podobny. Całkiem niedawno odbyła się rozprawa sadowa w tej sprawie. Była ona głośna na tyle, że od tego czasu (od kilku lat) wszelkie prywatne wizyty zawodowe (no. rehabilitacja pacjenta leżącego w domu) odbywają się dwuosobowo: moja córka rehabilitantka i jej duży kolega rozpoznawający warunki... Straszne to, ale konieczne.