Dzień 2: Poniedziałek 18 września.15:23
Wyzwolenie Antwerpii przez aliantów 4 września spowodowało rozgromienie niemieckich oddziałów rezerwowych w Holandii, nazwane "szalonym wtorkiem". Przerwa aliantów na granicy holenderskiej dała Niemcom czas na przegrupowanie, choć sprawiłaby, że kolejne próby wyjaśnienia dokładnych sił niemieckich przeciwstawiających się aliantom byłyby niezwykle trudne. Generalfeldmarszałek Walter Model - dowódca Grupy Armii B - przeniósł swoje dowództwo do Arnhem i przywracał obronę w tym rejonie oraz koordynował reorganizację rozproszonych jednostek. tak, że zanim alianci uruchomią Market Garden, kilka jednostek stanie im naprzeciw. Na zachód od Arnhem znajdowała się Kampfgruppe Von Tettau, siła odpowiadająca siedmiu batalionom złożonym z wszelkiego rodzaju jednostek niemieckich (w tym Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, tylnego rzutu i oddziałów Waffen-SS) pod dowództwem generała Hansa von Tettau w Grebbebergu. [25] Zob. Należała do nich szkoła podoficerska SS Unteroffizierschule Arnheim oraz 16 Batalion Szkolny SS pod dowództwem SS Sturmbannführera Seppa Kraffta, których jednostka miała odegrać kluczową rolę w początkowych fazach bitwy. W obrębie samego Arnhem garnizon miejski znajdował się pod dowództwem generała-majora Friedricha Kussina. II Korpus Pancerny SS (Obergruppenführer Wilhelm Bittrich) - składający się z resztek 9 Dywizji Pancernej SS Hohenstaufen (Walter Harzer) i 10 Dywizji Pancernej SS Frundsberg (Heinz Harmel) - przeniósł się na obszar na północ od Arnhem w celu zmodernizowania i reorganizacji. Chociaż korpus został poważnie poturbowany w Normandii i podczas ucieczki z kotła pod Falaise, składał się z weteranów i oddał do dyspozycji Niemców znacznie więcej sił, niż alianci byli skłonni się spodziewać. [28] Zob. Dywizje były również specjalnie szkolone w operacjach przeciwlotniczych; W czasie formowania obie dywizje przeszły miesięczne ćwiczenia przeciwlotnicze w oczekiwaniu na ciężki sprzęt, a ostatnie 15 miesięcy spędziły na studiowaniu najlepszych reakcji na atak spadochronowy podczas ćwiczeń w klasach i w terenie. 9 SS składało się z brygady grenadierów pancernych, batalionu zwiadowczego, batalionu artylerii, dwóch baterii dział samobieżnych i kompanii czołgów. Liczba mężczyzn, którzy byli dostępni po wycofaniu się z Normandii, jest niejasna. Niektóre źródła sugerują, że 9 Pułk Piechoty liczył do 6000 ludzi, inne sugerują, że łączna liczba 9 i 10 Dywizji SS wynosiła tylko 6 000-7 000 ludzi. Pod Arnhem obecne były również jednostki holenderskie sprzymierzone z Niemcami. Formacje te rekrutowały się spośród obywateli holenderskich (głównie przestępców, mężczyzn pragnących uniknąć służby wojskowej lub mężczyzn związanych z Narodowo-Socjalistyczną Partią Ludowo-Socjalistyczną) i były wcielane do armii niemieckiej. W Arnhem częściowo holenderski 3 Batalion SS Wachbattalion został przydzielony do Kampfgruppe Von Tettau, a 3. batalion 34. ochotniczej dywizji grenadierów SS Landstorm Nederland szkolący się w pobliskim Hoogeveen został szybko przydzielony do 9 Dywizji Pancernej SS, gdy przybyli 20 września.
W miarę postępu bitwy coraz więcej sił stawało się dostępnych dla Niemców. Adolf Hitler, oszołomiony atakiem, zgodził się, że obrona Holandii powinna być traktowana priorytetowo, a posiłki napływały z Wehrkreis VI, okolic Wesel i Dowództwa Sił Zbrojnych Holandii (gen. Friedrich Christiansen). Model zakładał, że jednostki są wysyłane prosto do jednostek w akcji i pędzą w specjalistycznych batalionach walki miejskiej i karabinów maszynowych. Z każdym dniem bitwy niemiecka siła militarna rosła, podczas gdy brytyjskie zaopatrzenie malało. Do 21 września, piątego dnia bitwy, siły niemieckie przewyższały liczebnie Brytyjczyków w stosunku 3:1 i nadal rosły.
7 окт 2024
