Pełniły odpowiedzialną, niebezpieczną służbę w szeregach Armii Krajowej. Każdego dnia ryzykowały życiem, przenosząc meldunki, broń, trefne paczki… „ Z reguły swoje zadania wykonywała w pojedynkę. Nikt jej nie ubezpieczał, nikt nie doradzał, jak rozwiązać pojawiające się problemy. Jeśli została schwytana przez Gestapo, Saugumę czy NKGB czekało ją okrutne śledztw, tortury, śmierć czy niemal równe jej zesłanie do obozu koncentracyjnego lub łagru”.
„Łączniczki wileńskie” to nowy cykl IPN Oddział Wrocław ukazujący portrety dwunastu kobiet - łączniczek okręgu wileńskiego.
„Łączniczki były najpewniejszymi, niestrudzonymi i niezawodnymi dostarczycielkami meldunków, rozkazów, informacji, grypsów, ale wykonywały także funkcje szyfrantek, sanitariuszek, pielęgniarek, szukały lokali na spotkania i odprawy, zbierały żywność na paczki dla więźniów i partyzantów, wynajdowały meliny dla ukrywających się.
„Samotność niosła za sobą inne konsekwencje. Partyzanci z brygad opowiadali o swoich sukcesach wojennych. Łączniczki nie walczyły. Szły, niosły, zjawiały się i odchodziły znane tylko kilku osobom. Najczęściej więc nie miały nawet okazji do podzielenia się z otoczeniem swoimi dokonaniami i wrażeniami z doznanych przeżyć. Nawet w rodzicielskim domu - przecież obowiązywał konspiracja”.
Poznajcie Państwo historię Heleny Krzyżanowskiej „Perlicy” (1907-1986) - łączniczki oddziału dywersyjnego „Baza-Miód” z Kedywu wileńskiego. Oto pierwsza postać cyklu.
Przygotowała Magda Wysocka (Oddziałowe Archiwum IPN we Wrocławiu)
10 июл 2024
