Patent z młynkiem na ,,6,, Widząc tę heblarkę przypomniały mi się czasy dzieciństwa. Mój dziadek heblował deski, potem robił sam ule do pasieki. Wiele innych fajnych rzeczy. Dlatego nigdy nie przerażały mnie warsztaty, wręcz ciekawiły.
Bardzo dobrze, że młodzi ludzie się kształcą manualnie, chcą to poczuć, ale w dzisiejszych czasach brakuje wzorców do naśladowania jeżeli chodzi o pracę na niektórych maszynach oraz na książkową dokładność. Pochodzę z modelarskiej rodziny, a w obecnych czasach modelarstwo tym bardziej odlewnicze różni się zdecydowanie od stolarstwa czy meblarstwa. Szanuje Pana wybór i oby fach zachował się w czasie i oby młode pokolenie chciało się podejmować takich wyzwań z drewnem a nie z "drzewem" jak słyszę od ludzi po politechnice niekiedy. Pozdrawiam
Również zbudowałem od zera własny warsztat stolarski, pięknie Pan opowiada o pasji, praca która daje szczęście to ogromny dar. A tak na marginesie, chyba zapomniał Pan zablokować blaty w maszynie ;) Pozdrawiam.
Ciekawy jestem jakich jako dziecko miales rodziców? Moim zdaniem byli dla Ciebie bardzo dobrzy i nie zduszali Twoich marzeń :) życzę jak najwiecej szczęścia :))) brawo!
Oj dziękuję za ten komentarz! W istocie moi rodzice są najlepszymi ludźmi na tyle, na ile mogą :) Po prawdzie jednak ta życiowa droga była zupełnie w poprzek oczekiwań czy nadziei kogokolwiek - trzeba było przebijać się samemu :) Pozdrawiam serdecznie.
@@stickydude8921 działalność można mieć zarej na "słupa" .... Bo wciąż tylko rzuca się te kłody pod nogi ludziom którzy umieją robić coś innego oprócz dzieci
Akurat tu daje radę, na taką solową skalę zużycie prądu jest zdecydowanie mniejsze w porównaniu z resztą opłat ;) Do tego działając w parę osób osobno, ale w jednej przestrzeni - to się nieźle amortyzuje. A z innej strony - właśnie też obserwuję ostatnio, że większe zakłady, z większą liczbą pracowników, mają większe problemy w utrzymaniu poprzedniego poziomu sprzedaży, czy w ogóle z funkcjonowaniem. I to też temat na już bardziej przyziemną rozmowę.
Też tak pomyślałem, ale może to tylko kwestia stresu przed obiektywem. Myślę, że gdy jest sam deski wychodzą równe a blat jest posmarowany żeby był śliski.:)
@@brus217 W sumie jak na siebie tu patrzę, to w istocie motyw strugania partacznie wyszedł ;) Na co dzień raczej sobie sam tylko zerkam na ręce, więc to jeden fakt, drugi - nie zaciśnięte blokady na blatach i równoległość poszła się... w krzaki! W każdym razie - słuszna uwaga, bierę na klatę.
@@zahrada9746 Mi też robota nie idzie jak ktoś patrzy Tak swoją drogą nie myślałeś żeby zainwestować w osobną grubościówkę albo równiarkę? Sam zajmuje się hobbystycznie stolarstwem i z racji ekstremalnie małego pomieszczenia używam maszyny wieloczynnościowej i mimo tego, że jest to maszyna półprofesjonalna bo robland x26. Każde podniesienie blatów w celu użycia grubościówki kończy się sprawdzaniem blatów i drobnych korekt. Jest to upiorne zwłaszcza gdy jakiś element okaże się do wyrzucenia, i trzeba to wszystko ustawiać od nowa.
@@brus217 No kurczę, właśnie na dwie oddzielne maszyny miejsca brak, bo dużo zajmuje magazynowanie materiału i trzymanie innych szpeji. Akurat SCM starszej daty dosyć dobrze znosi przezbrojenie, natomiast pilarko-frezarko--wyrówniarko-grubościówka byłaby nie na moje nerwy ;) Do tego jeszcze szlifierka szerokotaśmowa byłaby git, bo zajechać się można bączkami przy blatach.
