Czego nie znoszę w Oldze Tokarczuk? | Dla każdego coś przykrego #20 

Wersja podcastowa: open.spotify.com/episode/4EASjBhP6W38mcPROtqYdu?si=1FGRecP7RYmaQfOLG5XwAg&

"Pani Olgo, Krzysztof M. Maj mówiący z francuskim akcentem nie istnieje, nie może pani skrzywdzić." Krzysztof M. Maj mówiący z francuskim akcentem:

Jakie to jest płytkie... Czym różni się uroniona łza wzruszenia na filmie Coco, anime Kimi no Nawa czy przy śmierci Dumbledora lub Vesemira od łzy uronionej nad, nie wiem, Romeo i Julią? Czy ta łza ma większą wartość tylko dlatego, że ktoś napisał tekst ileś set lat temu? Że są w nim trudne, nieaktualne już słowa? Że jest on lekturą szkolną?

"Kuuuuurłaaa, kiedyś to było" - Olga Tokarczuk, Noblistka

myślałem, że za oknem trwa strzelanina, a to tak naprawdę było synchroniczne pękanie tyłków moich byłych nauczycieli

Jeśli Nobla daje się ludziom, którzy zrobili coś przełomowego, wielkiego, to z tego co wiem Tolkien stworzył jako pierwszy cały świat, języki, kultury pod swoją książkę. Czemu on nie dostał nigdy nobla?

Smacznej kawusi, polonista mnie dusi

Na szczęście jesteś Ty, bo "słuchałem" w tle jej przemowy noblowskiej naprawiając próg między pokojami w mieszkaniu. Ujebałem panel klejem, ukruszyłem płytki, wygiąłem listwę progową tak, że finalnie przypomina to stary otarty próg zwalniający, a nie gładkie łączenie między pokojami. Wkurw iony dwa dni myłem ręce z kleju. A z przemowy ciul pamiętam :D Dziękuję.

ja: hiszpańska która stara się uczyć się polskiego krzysztof m.maj: zaczyna mówić po polsku z francuskim akcentem ja: mierda...

Ten podział jest też toksyczny, patrząc w drugą stronę: jeśli ktoś przykładowo lubi słuchać muzyki klasycznej, to automatycznie może być postrzegany jako buc, nawet jeśli robi to dla czystej przyjemności, a nie z pobudek klasowych. A nie ma nic złego w tym, by jednego dnia słuchać symfonii Mahlera w pracy i oglądać animce w wolnym czasie. PS. Jescze jeśli chodzi o wysoką cenę i ekskluzywność "sztuki wysokiej" - Instytut Chopina odwalił w tym roku kawał świetnej roboty podczas streamingu całego konkursu chopinowskiego w bardzo wysokiej jakości. Także coś te internety jednak zmieniają ♥️

Tak, bo arbitralnie jak wczoraj wieczorem grałam w cyberpunka, to dzisiaj absolutnie nie mam prawa pójść do mozaku na wystawę. Jak w piątek byłam na diunie, to nie mam kur**a wstępu już nigdy ani do opery, ani do teatru. To absolutnie nie jest tak, ze te dzieła się przeplatają i do siebie nawiązują. To się wyklucza. Jak się ma konto na steamie albo netflix-a, to od razu się ma bana na filharmonię, operę, teatr i literaturę piękną. Nie wiesz tego?

Najśmieszniejsze jest to że wszelkiego rodzaju pololniści i osoby takie jak bohaterka tego odcinka chcą zachęcić ludzi do czytania książek a osiągają zupełnie odwrotny od zamierzonego efekt. Ale wiadomo internet zły a fantastyka to nie literatura

A mnie się gilotyna w kieszeni otwiera jak zdaję sobie sprawę, że są książki, których przeczytaniem można się pochwalić tylko dlatego, że zalicza się je do kultury wysokiej. Z zupełnie inną reakcją spotkałam się jak mówiłam, że czytam „Imię róży” a z zupełnie inną spotykam się jak mówię, że czytam drugi raz Harry’ego Pottera. Tak jakby czytelnicy dzielili się na dwie grupy: poważnych, tych od klasyków i opasłych zakurzonych tomów, i tych niepoważnych, czytających literaturę popularną (bo to co podoba się masom jest z jakiegoś powodu skażone, nieczyste). Mnóstwo osób nie czyta albo nie dzieli się swoimi spostrzeżeniami (szczególnie w środowisku szkolnym) właśnie z powodu tego dziwnego elitaryzmu literackiego.

Nagrody literackie to od zawsze był mało śmieszny żart, bo jak świat stary tak te nagrody zawsze służyły pchaniu danej linii myślowej, politycznej, etc. No bo jeżeli Tolkien, który jako pierwszy od zera stworzył cały wielki literacki świat ze swoją własną mitologią, kulturami i pełnoprawnymi językami, nie dostał Nobla to ja nie mam pytań...

26:55 jak mawiał Bóg Imperator Diuny - „Najbardziej lękam się fanatyków liberalizmu… Poskrob liberała, a znajdziesz skrytego arystokratę.“

"Olga Tokarczuk nie będzie lepsza niż mr. Robot"- aż się wzruszyłem, że padły te słowa xd

Płakałam tak samo mocno i szczerze podczas Nędzników, Króla Lwa i Opowieści z Narnii, śmiałam się równie szczerze i głośno na Weselu Figara, Bękartach Wojny i Shreku. Dla mnie to wszystko są arcydzieła 😁

Miałem taki problem. Kiedyś biczowałem się za to, że gram w grę lub czytam komiks, zamiast poznawać ambitne dzieła literatury. W końcu dałem sobie spokój, bo ile można

Jejku... Przez to, że nie potrafiłam szczerze docenić i poczuć twórczości Olgi Tokarczuk i ogólnie jej postaci, czułam się tak wyobcowana w moim kręgu znajomych. Dostałam nawet jej książkę na zakończenie liceum. Teraz coraz częściej widzę w internecie ludzi, których opinia pokrywa się z moją przynajmniej częściowo. Już nie mogę się doczekać tego, co wyciągnę z tego odcinka. Siadam do oglądania! Smacznego obiadku/smacznej kawusi i miłego dnia wszystkim~

„Ad mortem usrandum” wchodzi do mojego słownika na stałe ❤️

Ech, ja twórczość Olgi Tokarczuk naprawdę lubię, "Prawiek i inne czasy" to jedna z najbardziej działających na moje emocje książek, kilka innych jej dzieł też bardzo dobrze mi się czytało. Ale jak postanowiłam się zapoznać z jej mową noblowską, to nie zdołałam przez ten tekst przebrnąć, a na to, co przebrnęłam, cały czas się wykłócałam w myślach. I po przeczytaniu tej mowy dodatkowo doceniłam mowę Wisławy Szymborskiej z tymi absolutnie świetnymi fragmentami o tym, że natchnienie nie jest tylko domeną poetów i innych twórców, a wszystkich pasjonatów, czy tym, jak napędza takie pasje ciekawość połączona ze świadomością swojej niewiedzy.

Długo szukałem zdjęcia Olgi Tokarczuk w Creative Commons na miniaturkę, ale - nie znalazłszy - uświadomiłem sobie, że na szczęście istnieją osiemnastowieczni francuscy karykaturzyści, których talent pozwoli na oddanie sprawiedliwości temu, co największe w naszej Noblistce tuż po rozdętym ego. Czyli jej dred-plerezie. *Uwaga* Klawesyn w tle nie był dobrym pomysłem, bo wysokie tony mi się sprzęgły z moją wypowiedzią i na niektórych głośnikach (zwłaszcza wbudowanych) może to brzmieć nieprzyjemnie przy głoskach frykatywnych (głównie "s"). Przepraszam! Wersję na Spotify postaram się maksymalnie wyczyścić.

Pamiętam, że w którymś numerze ,,Fantastyki", bodajże z roku1986, wydrukowano list Olgi Tokarczuk proponującej aby redakcja publikowała poezję.

Już na samym początku nasuwają mi się dwie konkluzje: 1. Krzysztof z pewnością był podłączony do kroplówki nawadniającej przez cały czas nagrania (inaczej skończyłby jako wysuszony rodzynek po takiej ilości Tokarczuk na raz), 2. Najwyraźniej w najbliższym czasie trybutariusze mogą spodziewać się emotki ''francuskiego pieska'' (jamniczka ofc.), który z bagietką i zakręconym wąsem będzie przywoływany w rantowych momentach streamów

Tytuły rozdziałów wyglądają jak nagłówki w Wiadomościach TVP. Brakuje tylko "Olga Tokarczuk spuszcza wpierdol Najmanowi", albo "Olga Tokarczuk pali papierosy za garażami" xD

Wspomniana opera jest idealnym przykładem na niską sensowność podziału na kulturę wysoką i popularną. Libretto wielu dzieł to bardziej opowieść o podstawowych ludzkich emocjach (takich jak miłość czy zazdrość) niż tekst skłaniający do szalenie głębokiej refleksji intelektualnej.

O boże! Nareszcie się pojawił ten wątek! Dziękuję, Krzysztofie!

Moja mama jest osobą wykształconą, w swoim życiu przeczytała mnóstwo wybitnych książek, obejrzała wiele nagradzanych filmów i ogólnie zna się na sztuce. Niestety gardzi kulturą "masową" którą uważa za chłam dla ludu a nie prawdziwą sztukę. Widzę również że boli ją fakt że nie jestem taki jaka ona była w moim wieku. Ostatnio powiedziała mi abym czytało więcej "poważnych książek" a nie tylko tą durną fantastykę. Oczywiście nie wygląda to tak że nie czytam niczego innego niż fantastyka ale ten gatunek jest zdecydowanie moim ulubionym, ogólnie uwielbiam komiksy, animacje, różne filmy i seriale akcji najlepiej z elementami fantasy. Jej z kolei nie podobają się moje zainteresowania, cały czas mi powtarza że nie dostanę się na filmówkę z takimi zainteresowaniami i że tylko marnuję sobie czas. Ale ja się z nią nie zgadzam. Co z tego że przeczytam jeszcze więcej poważnych książek i obejrzę więcej poważnych filmów jeżeli to właśnie jak to ona określiła "durna fantastyka" inspiruje mnie do tworzenia? Ktoś może powiedzieć że jestem po prostu osobą infantylną i nie rozumiem "prawdziwej" sztuki, ale nie zgadzam się z tym bo to właśnie fantastyka pozwala mi się wyrazić i sprawia że moja twórczość jest autentyczna.

Smutne jest to jak taką postawą wiele ludzi zwyczajnie zrazi się do... szczerze mówiąc - jakichkolwiek środków kultury. Prawda jest taka, że nie ważne czy kultura jest wysoka czy masowa, jedno i drugie stymuluje twój umysł - lepsze to chyba od siedzenia i wgapiania się w ścianę bez większego celu... Świetny vlog, przyjemnie się słuchało przy kubku dobrej herbaty :D

Jedyne czego żałuję to to, że ten film nie wyszedł w kwietniu, mogłabym go wtedy pokazać mojej polonistce zakochanej w kulturze wysokiej i Oldze Tokarczuk. :')

Ten vlog powinien być pod kroplówką dla prawidłowego nawodniena.

Choć komentarz pewnie utonie w morzu pozostałych, i tak go wyprodukuję, bo odcinek wywołał we mnie lawinę skojarzeń z moimi własnymi wspomnieniami szkoły średniej. Konkretnie - odniesienia do klasizmu, który, jak sądzę, już wtedy odczułem. Miejsce akcji: jedno z 'elitarnych' liceów należących do pierwszej dziesiątki w Warszawie wg. tak uwielbianych tutaj rankingów. Profil humanistyczny. Pierwszego dnia szkoły zyskałem kolegę, z którym trzymałem się i siedziałem w ławce aż do matury. Obaj byliśmy zainteresowani literaturą, muzyką i szeroko pojętą kulturą, obaj też mieliśmy klasyczną łatkę 'zdolny, ale leniwy'. Dość szybko połapałem się, że na lekcjach polskiego, prowadzonych zresztą przez naszą wychowawczynię, doświadczoną pedagożkę i krytyczkę literatury, ewidentnie kolega jest postrzegany lepiej, oceniany lepiej, więcej uchodzi mu na sucho, bardziej podkreślany jest drzemiący w nim talent. Obaj w naukę wkładaliśmy mniej więcej podobny wysiłek i jeśli czymś podpadaliśmy nauczycielce, to zazwyczaj razem. Na ile potrafię ocenić, talentem też od siebie wiele nie odstawaliśmy. Na czym więc polegała różnica? Właśnie na podziale kultury na 'wartościową' i 'mało wartościową'. On lubił współczesną poezję, Witkacego, Gombrowicza, beatników, balladzistów. Ja - fantastykę, gry wideo, Szymborską i punk rocka. Próbował pisać surrealistyczne opowiadania, z kolei ja - ironiczne wiersze. W oczach polonistki on był wrażliwą duszą i młodocianym artystą, o którym świat usłyszy i który zasługuje na troszkę taryfy ulgowej - ja zaś byłem niesfornym dzieciakiem trwoniącym talent i dobrą edukację na głupoty. Gdy zadeklarowałem, że prezentację maturalną przygotuję o tworzeniu światów w prozie fantasy, posługując się Tolkienem, Sapkowskim i George'em R.R. Martinem, otrzymałem uśmiech politowania i pytanie, czy jestem pewien. Polonistka zresztą nie kryła się ze swoim przekonaniem, iż (tu autentyczny cytat) 'literatura fantasy jest dobra dla chłopaczków, którzy nie wyrośli z okładania się kijami i udawania rycerzy'. I żeby nie było wątpliwości - lubiliśmy się z owym kolegą, nie było między nami żadnych żali czy rywalizacji. Pomagaliśmy sobie, wymienialiśmy napisanymi 'do szuflady' tekstami, do dziś zresztą zdarza nam się to robić, bo obaj wciąż coś tworzymy - ja niedługo doczekam się pierwszej publikacji fantastyki własnego autorstwa. Nie było niesnasek i podziału na zainteresowania 'gorsze' i 'lepsze', chociaż uznana pani polonistka i krytyczka bardzo chciała je w nas zaszczepić - odgórnie, tak jak zostało powiedziane w odcinku.

Po tym jak Masłowska dostała nagrodę NIKE za "orginalny język", wiedziałam, że z twórczości pisarskiej robi się już to samo co z Oskarami. Żaden kunszt, język, głębia się nie liczą, aby tylko zgadzało się z polityką czy narracją Akademii\uczelni\kogoś tam. Tokarczuk na siłę usiłuje udowodnić, że doznała jakiejś Nirwany czy innego stanu Zen, więc z miejsca stawia ją to na wyższym poziomie. Dlaczego nie miałaby być jedynym słusznym oświeconym głosem polskiej literatury? Wystarczy, że poprze ją tłum ludzi, którzy ogłoszą ją artystą roku z argumentacją, że "jest nim i kropka". Dlatego, jak w przypadku każdych ludzi zamkniętych w blasķu własnej inteligencji i światopogladu, nigdy nikt normalny nie osiagnie stanu zrozumienia tych "wybitnych". P.S. Dzięki za materiał. Miło wiedzieć, że ktoś ma swoją opinię :)

Moja mama, będące nauczycielem geografii, dowiedziała się że winni temu, że uczniowie czytają byle co są nauczyciele. Ale nie wszyscy... tylko Ci, co czytają np. kryminały. Oczywiście moja mama uwielbia kryminały XD

Przypadkowy widz. Bardzo ciekawy filmik, od dziś jestem stałym obserwatorem #DlaKażdegoCośPrzykrego. Przyznam się, że Pani Olga nie powstrzymała by mnie przed dokonaniem zakupu mojej ulubionej, tak bardzo foremkowej i przewidywalnej książki Jacka Dukaja - Inne pieśni. Nawet gdyby położyła się w przejściu do księgarni i rozerwała koszule.

USA i Polska mają jedną wspólną cechę, a właściwie wadę: umiłowanie do elit.

Krzysztof nigdy się nie wypłaci za te cysterny wody, które zamówił na dzisiejszy materiał.

Panie Krzysztofie, skromy i niewidoczny widz z tej strony: nie zawsze się z Panem zgadzam i czasem w głowie z Panem dyskutuję, ale jako nauczyciel z powołania (ale nie w zawodzie) uwielbiam Pana sposób myślenia i podejścia do edukacji :)))) Zajebiście żałuję, że takich rozmów nie można prowadzić z uczniami.. Byłoby to milion razy cenniejsze niż "co miał na myśli utwór Dziadów" ;) Miał dużo ważnych rzeczy na myśli, ale żyjemy w tak skomplikowanym mechanizmie globalnym - że ważniejsze jest rozumieć, a nie pamiętać :) PS. przymierzam się po długiej przerwie do powrotu do gry w Wieśka :)

Wreszcie ktoś się odważył ją skrytykować. Dziękuję ❤️

O Panie, dobrze, że masz inne filmy bo byś trafił na pasek TVP :-D a tak serio to książki Tokarczuk beda zapomniane za 20 lat. A gwiezdne wojny, marvel, władca pierścieni będa oglądane przez kolejne pokolenia.

11:22 Romeo i Julia i Cierpienia Młodego Wertera to fikcja czyli w szkole mamy dużo fantastyki dziękuję dobranoc

W końcu najbardziej wyczekiwany odcinek wszechczasów! Już jutro w nagłówkach pudelków "aspirujący youtuber atakuje i obraża polską noblistke". Jak zwykle pięknie ujęte i z przyjemnością się tego słuchało! chapeau bas

Szkoda mi Olgi. Załóżmy, że mowę Noblowską można napisać tylko raz w życiu. I ona to zmarnowała na wypisanie takich farmazonów

"Prawiek i inne czasy" przeczytałam już bardzo wiele lat temu i długo była to jedna z moich ulubionych, zaczytanych wielokrotnie książek. A potem pani Olga zaczęła się wypowiadać publicznie :D

Jest takie słowo "oczytany" i używa się go w odniesieniu do osób, które dużo wiedzą i rozumieją. A dlaczego nie ma słowa "ograny"? Kto powiedział, że książki to jakieś lepsze medium niż gry czy filmy? Od dzisiaj będę mówić o moich rodzicach, że są "tacy nieograni". Aż mi ich żal.

A co jeżeli jestem i graczem i lgbt jednocześnie? To Tokarczuk się za mną opowie, czy już nie? XD

Wow. Muszę przyznać, że jestem pod wielkim wrażeniem tego filmiku. Pod wrażeniem, bo bardzo cenię autora kanału i jego przemyślenia, a jednocześnie odebraliśmy przemowę Tokarczuk w tak różny sposób, jak to tylko możliwe. Ponieważ jestem przekonany, że pan Maj nie miał złych intencji, pozostaje mi tylko zastanowić się, jak bardzo różnie możemy odbierać ten sam tekst, skoro z fragmentu, który dla mnie zachęca do zjednoczenia czytelników i pisarzy oraz porzucenia sztywnych i sztucznych ram gatunkowych, pan Maj wywodzi odezwę do podziału my (sztuka wysoka) vs oni (sztuka niska/skomercjalizowana).

Muzyka w tle to idealny sos do tego odcinka.

Bardzo istotne też jest to ile energii psychofizycznej pochłania konsmuowanie danego medium... jako osoba z depresją mam bardzo mało energii i w wiekszości zuzywam ją na funkcjonowanie jako tako, kiedy wiec mam czas wolny często nie mam siły czytać czegokolwiek (nie mówiąc już o jakichś "mądrzejszych" książkach), nawet niektóre produkcje filmowe czy serialowe wymagają większego skupienia niż inne. Dzielenie ludzi na tych co czytają prawdziwa literaturę i na pozostałych jest tak samo szkodliwe jak dzielenie ludzi na szczupłych, którzy jedzą tylko zdrowo i grubych, którzy oczywiście żrą tylko fastfoody. Bez żadnej refleksji i szerszego spojrzenia na to jak wiele różnych elementów składa sie na to, że ktoś jest gruby lub że ogląda seriale.

a propos wzmianki o "kawiorowości" lewicy - w sumie jest w tym jakaś ironia, że zarówno progresywiści jak i konserwy w dość podobny sposób potrafią marudzić na popularyzację / umasowienie kultury (skrót myślowy, ale myślę że wiadomo o co chodzi), choć oczywiście dla jednych i drugich tą "dobrą" kulturą i sztuką będzie co innego. Boomerstwo ponad podziałami.

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że środowisko wielbicieli Tokarczuk jest "gorsze od faszystów". Wszelką krytykę noblistki traktują jako hejt, umniejszają twoim zdolnościom intelektualnym i gustowi literackiemu, a bywa jeszcze gorzej... Kiedyś wdałem się w dyskusję na temat Tokarczuk na jednej z grup literackich na fejsie. Świadomie używałem bardzo wyważonego języka (choć jak tobie, Arcymagosie, najczęściej otwiera mi się w tych sytuacjach brzytwa w kieszeni), ale nic to nie dało, ponieważ po jakimś czasie wszystkie moje komentarze zostały usunięte. Napisałem do administratorki grupy i na szczęście okazała się rozgarniętą osobą. Komentarze przywróciła i przeprosiła mnie, wyjaśniając że dostała kilkanaście zgłoszeń. Komentarze rzekomo propagowały nienawiść i były niezgodne z regulaminem grupy. Po sprawdzeniu ich nie doszukała się niczego złego, a wcześniej usunęła je z automatu bez weryfikacji. Niektórzy jednak nie mogą znieść krytyki, swoich wielbicieli traktując jak nietykalne bóstwa.

Świetny materiał jak zawsze! Będąc w klasie maturalnej czuję się coraz bardziej sfrustrowany byciem zmuszanym do "interpretowania" (czyt. wkuwania interpretacji jakiegoś snoba) jakoby wybitnych dzieł literatury. Zły jestem na cały ten przeklęty system szkolnictwa i klasistowskich snobów wiedząc, że o wiele lepsza historie czekają na mnie chociażby w wyśmienitym Dead Space, Cowboy Bebop, czy w twórczości Junjiego Ito, będącą komiksem. Przy okazji ciekaw jestem, co sądzisz o zwiastunie gry "The Invincible". Ja sam jako fan retro futurystycznego scifi oraz samego Lema, jestem podekscytowany tą grą

Doczekałam się filmu o Tokarczuk, mogę umierać (no, może po skończeniu streamów z Wiedźmina 3)

Ten utwór w tle tak pięknie zgrywa się z narracją, że nie mogę wyjść z podziwu 😄

Po tym najnowszym materiale o ostatnich uwiecznionych dla przyszłych pokoleń wywodach Pani Olgi postanowiłem cofnąć się do owego wcześniejszego i nie jestem zawiedziony. Widzę, że u Pani Olgi tworzenie podziałów na lepszych i gorszych odbiorców kultury, lepsze i gorsze rodzaje literatury i mianowanie idiotami tych, których nie aprobuje to nie nowość, a po prostu kontynuacja trendu. Cóż, przynajmniej jest spójna sama z sobą. A ten fragment, jak mniemam, celowego przeinaczenia "cytowanego" tekstu Forstera mnie osobiście jako tłumacza od 14 lat dotknęło w bardzo nieprzyjemny sposób w bardzo czułe miejsce. Wysrała się na zasadę nadrzędną - tłumacz tak, jak jest, a nie jak chcesz, żeby było.

Olga Tokarczuk oglądając ten materiał: why do I hear boss music?

Mnie zawsze Tokarczuk odpychała, gdy widziałem niegdyś kawałek jej ksiażki w podręczniku: filozoficzne wynurzenia, zamiast czegoś interesującego. Czy nie można pisać zrozumiale, a nie byleby się pani od polaka uśmiechała, że "jak pięknie napisane"?

18:00 odnośnie ignorowania gier przez nauczycieli, kiedyś rozmawialiśmy na zajęciach (nie pamiętam jak się nazywały, jakaś historia sztuki) o historiach, w których patrzymy z perspektywy małych dzieci. Jak przywołałem Grę Endera to nauczycielka zbulwersowała się, że przecież rozmawiamy o książkach, a nie o grach. Ciekawe czy o książce Gra o Tron też nie słyszała.

"Myślę, że to było jedno z najważniejszych wydarzeń w nudnym życiu Olgi Tokarczuk" wow, to było mocne xd, ale w sumie i prawdziwe, hah

Ten vlog będzie legendarny i przejdzie do historii. Teraz tylko czekać, jak Tokarczuk zrobi odpowiedz do filmu Krzysztofa xD Film jak zwykle dobitny, ale tym razem nie było mi przykro. To pewnie przez, że już z live'ów wiem dużo o T. Udanego tygodnia Krzysztof i do zobaczenia na szlaku w sobotę

"OK BOOMER" - Krzysztof Maj do Olgi Tokarczuk, 2021, memizowane

Dzięki. Akurat miałam zacząć czytać Anne Kareninę. O spoilerach ostrzega się przed podaniem spoileru, a nie po.

Nigdy nie czułem się tak dumny z faktu, że moje regały uginają się pod ciężarem dzieł z gatunku fantastyki, science fiction (bez łącznika) i innych tworów niskiej kultury :) Co do interpretacji i tematu ostatniego "Dla każdego coś przykrego" przypomina mi się wywiad z dr. Tomaszem Rożkiem, który to w Hejt parku wspominał jak rozwiązywał zadanie maturalne w którym przytoczony był fragment książki jego autorstwa. Otóż okazało się, że uzyskał on raptem 60% z tego zadania, gdyż nie wstrzelił się w klucz. Jak widać w dzisiejszych czasach jedyną słuszną racją jest zdanie "wybrańców narodu" pokroju pani Tokarczuk, czy tworu pokroju CKE. Nie ważne zdanie autora, ważna interpretacja "autorytetu". ¯\\\_(ツ)\_/¯ Długo czekałem na ten odcinek i się nie zawiodłem 😄 teraz tylko streamy z Dark Souls i mogę umierać.

Czekałem na ten temat. Bardzo. BARDZO.

Ciekawy fragment z Szekpirem, jako popularną kulturą swoich czasów. W czasach Elżbietańskich Wysoka kulturą były dzieła starożytnych. Odyseja, Iliada i dramaty greckie. Ale nikt wtedy nie mówił, że Pan Szekspir Tworząc swoje dzieła jest gorszy. Chwalono wręcz przez co stał się symbolem klasycznej literatury. Kiedyś to co było popularna kulturą, przechodziło lub nie do kultury wysokiej. Jako klasyka. dzis podobny trend widzimy w kulturze masowej. Gwiezdne Wojny, Star Trek przeszły do klasyków SF i na nich wzorują się twórcy. To samo gry. Podobnie tak było kiedyś z ogólna literaturą i kulturą. Problem w tym, że dziś sztucznie utrzymuje się status "Wysokiej kultury" bo autorami są ludzie, którzy wpasowują się w pewne normy i są "ze środowiska" Wysoka kultura to nie żadna "lepsza kultura" tylko kultura klasyków dzieł właśnie ponadczasowych reprezentujących wartości uniwersalne. A nie zbiór "lepszych" dzieł bo tak powiedziała wąska grupka "znawców' Kultura jest własnością wszystkich a nie tylko tych co ją Tworzą. Wpełni sie z gadzam z Panem Krzysztofem. Plucie na dzieła kultury takie jak seriale, gry komputerowe i obrażanie korzystających z nich ludzi. Nazywanie ich dużymi dziećmi i tworzenie atmosfery, w której wstydem jest rozmawianie o ponadczasowości dzieł Carmacka czy studia Westwood jest wstydem. To karygodne zachowanie roem z XIXw. Mam nawet wrażenie, że szczególnie polska kultura w tym własnie wieku sie zatrzymała. Powiem jnawet więcej Tak zwani wieszcze narodowi i ich dzieła mają w tym momencie wartosc jedynie historyczna i co najwyżej mogą budowac tło do rozważań nad sytuacją ówczesnych Polaków. I takie na koniec jedno moje pytanie. Czemu w tym zajebistym zestawie lektur brakuje dzieł z dwudziestolecia między wojennego? Takich jak hmmm... "Kariera Nikodema Dyzmy"? dzieła ponadczasowego i pięknie opisującego problem polskiego życia społeczno-politycznego.

Całkiem szczerze to zamykanie się na literature, kiedy mamy tyle cudownych nowych mediów jest po prostu głupie. Dobry twórca jest w stanie zainspirować się każdym medium i przenieść niektóre jego aspekty na swoje. Niekorzystanie z tych opcji jest zwyczajnie ignoranckie

Bardzo bawi mnie, że pani Olga Tokarczuk jechała tak mocno w tym przemówieniu po serialach i grach komputerowych, a nawet po fotografii (XD). Kilka lat wcześniej za to pozwoliła sobie na współpracę z Agnieszką Holland przy stworzeniu *filmu*, czyli no... kultury masowej, jak to sama nazywała (swoją drogą, kinematografia jest jednak w dużej mierze odłamem fotografii, więc nie ma to jak zaprzeczyć swoim własnym opiniom). No chyba że lady Tokarczuk of Sulechow tak bardzo miała ból o to, jak do dupy wyszedł ten film, że już o nim zapomniała.

Dopiero niedawno natrafiłam na Twój kanał (od Dominika Bosa, jakżeby inaczej), ale zostanę na dłużej. Dzięki Twoim materiałom można rozszerzyć światopogląd, podoba mi się też Twój sposób wypowiedzi. A najbardziej spodobała mi się otwartość na krytykę, co jest bardzo ważne.

Doczekaliśmy czasów, w których ktoś zdobył się na podważenie AuToRyTeTu, czapki z głów. Lekcje polskiego w liceum wspominam pod znakiem Tokarczuk, próbne teksty maturalne tak samo i można tak w nieskończoność. Jej literatura moim zdaniem nie jest ani dobra ani zła, po prostu niczym się nie wyróżnia. Nie ma sensu tworzenie jakiegoś bezrefleksyjnego kultu wokół jej osoby, co mi zawsze działało na nerwy i było niepojęte. Pewnie nie dojrzałam

Haaaa! A więc - Olga Tokarczuk: forpoczta imperialistycznego, klasistowskiego neofaszymu w Polsce xD A tak całkiem na serio - jak słuchałem o tej zblazowanej, pseudoarystokratycznej pozie Olgi Tokarczuk to aż przypomniały mi się listy i eseje, które raczył popełniać od czasu do czasu taki mało znany pisarz nazwiskiem Lovecraft. On również z sentymentalizmem wypowiadał się o "wielkiej literaturze", zwykle tej z przeszłości a krytycznie rozpaczał nad poziomem literatury i kultury jemu współczesnej, nowoczesnej. Kochał wiek XIX ale bał się i gardził wiekiem XX w którym przyszło mu żyć. Rzecz arcyzabawna jeśli weźmiemy pod uwagę, że sam Lovecraft był pisarzem literatury tzw. pulpowej, nowoczesnej, rozrywkowej, masowej i choć nie odniósł wielkiego komercyjnego sukcesu za swojego życia, to stał się inspiracją i wyznacznikiem dla połowy współczesnej literatury fantastyczno-naukowej i horroru. Na niego powołują się niezliczone rzesze twórców literatury, muzyki, sztuki, cyfrowych multimediów, gier wideo i tradycyjnych. Bardzo ciekawa, moim zdaniem dychtomia. Na całe szczęście (albo nieszczęście) pani Tokarczuk taki sukces raczej chyba nie grozi, i dlatego ma taki ból dupy. Może jednak powinna spróbować zmienić swoje poglądy i target swojego pisarskiego rzemiosła i samemu zacząć pisać np. horrory science-fiction, może wtedy odniesie sukces i przestanie bóldupić. Przyznacie chyba, że "Prowadź swój pług przez kości umarłych" to tytuł, który marnuje się w swej obecnej postaci. Za to świetnie nadawałby się na jakąś przytłaczającą opowieść, snującą niestworzone teorie na temat jakiś prastarych ras pozaziemskich demiurgów, którzy przybyli na młodą Ziemię z mrocznych gwiazd, mieszczących się poza einsteinowskim kontinuum czasoprzestrzennym. W czasach przed nadejściem ludzkości, zanim w lasach nie było jeszcze bestii ani ptaków, oni już wtedy wznosili swoje niewysłowione, nieogarnięte, nieopisywalne cywilizacje - a teraz są już martwi, zaś ich zwłoki śpią i śnią głęboko pod powierzchnią ziemi. W snach przekazali przekazali pierwszym ludziom marzenia i koszmary, prawdy które powinny być zakazane rasie ludzkiej i bardzo nie lubią jeśli ktoś spróbuje zakłucić miejsca ich spoczynku. A tu nagle jakieś polaczki kurwa, robaki-cebulaki rozorywają nagle ni stąd ni zowąd ich bezimienne miasto bo jakaś deweloperka postanowiła postawić kolejnych pato-apartamentowiec do chowu klatkowego. Jakże pięknie można by tutaj w epickie dzieło o kosmicznej skali wpleść problemy współczesnego świata - skoro jak stwierdził pan Krzysztof pani Olga i tak nie potrafi pisać uniwersalnie i ponadczasowo ;-) No przyznajcie sami, że marnuje się tu potencjał! Czy ktoś zaznajomił już może panią Tokarczuk ze środowiskiem fanfikarzy i fan-fików??? xD

Lubię Pana sposób wyrażania siebie i podziwiam umiejętność konstruowania wypowiedzi. Miłego dnia życzę, smacznej kawusi!

Już myślałem, że dłuższy weekend jest dobry sam w sobie, a tu nagle mój ulubiony arcymag wrzucił kolejny świetny materiał

Krzysztofie, błagam - nie nazywaj Tokarczuk, topowych aktorów i reżyserów jakąkolwiek lewicą - oni są conajwyżej progresywistami. Z samymi ideami lewicowymi ich klasistowskie podejście do ludzi nie ma nic wspólnego 🙂 Pozdrawiam, wierny widz

Dlatego Nobel w kategoriach innych niż nauki ścisłe (z niewielkimi wyjątkami, jak np. Moniz i lobotomia) to niestety ideolo, które nie ma wiele wspólnego z osiągnięciami, lecz z aprobatą wyrażoną przez komitet wobec kursu myśli, czynów i poglądów obranego przez gratyfikowaną osobę...

Zrobiłam to . Przeczytałam książkę Pani Tokarczuk. Sama mam poglądy wolnosciowe . Ale nie wolnosciowe jak konfederacja czy lewica ;) uważam że granica wolności jest jedynie krzywda ludzka . Nie chce nikomu zaglądać do talerza ani do łóżka i mówić czy jedzenie kotleta lub aborcja jest "niemoralne " Równocześnie kocham fantastykę i lubię książki które działają na moja wyobraźnię oraz pozostawiają mi pewne kwestie do interpretacji. Książka "Prowadź swój pług przez kości umarłych "nie pozostawia mnie w refleksji. Bardzo łopatologicznie tłucze do głowy konkretne tezy . A głównej bohaterki nie trawie. Do szału doprowadza mnie też pisanie randomowych słów z dużej litery . Nie było w tym nic ciekawego. Książka idealna na lekturę szkolną ;)

Dla mnie, każdy, kto poniża innych, żeby dowartościować siebie, nie jest zbyt inteligentny ;), a wydaje mi się, że to robi pani Tokarczuk. Taka moja definicja, o. Dziękuję za ten film, w obliczu obecnej wypowiedzi p. Tokarczuk na festiwalu literackim, zaczynam coraz wyraźniej "widzieć" kim jest naprawdę i bardzo mnie to do niej oraz jej twórczości zniechęca... 😕

Mnie chyba najbardziej uderzyło zdanie "Uważam tego typu czytelniczą ciekawość za cywilizacyjny regres." Można się zastanowić czy to nie zabobony przez nią przemawiają: "ciekawość to pierwszy stopień do piekła". Przecież dzięki tej ciekawości czytelniczej weryfikujemy te fake newsy i upy, o których wcześniej napisała. Jak najbardziej jest trafnym pytaniem czy to prawda, ponieważ w zalewie informacji można się zgubić i rzeczywiście niektórzy biorą fikcję za prawdę, bo nie pytają. I nie uważam zalewu informacji jako coś złego - po prostu my, jako społeczeństwo w (chyba jeszcze) większości wyrośliśmy, dorastaliśmy w warunkach, gdzie nawet jak było więcej kanałów, gazet itp. to jednak nie mieliśmy dostępu za jednym kliknięciem do narzędzi weryfikujących te wiadomości i wciąż niektórzy z nas tego nie ogarniają, nie potrafią sobie z tym poradzić; dobrym przykładem są twitty z fałszywych kont, które rzekomo przedstawiają jakieś fuckupy przeciwnej strony politycznej - ale jak to fałszywe konto? to "oni" tak nie powiedzieli? A co do internetu, to jako ulepiony przez społeczeństwo introwertyk (ludzie nazywali mnie prześmiewczo gadułą, kazali mi przestać tyle gadać i zadawać "ciągle" pytania, to się zamknąłem), uważam, że to najlepszy wynalazek dla ludzi mojego pokroju. Często widzę jakieś wrzutki, wysrywy, jak by to pięknie było, gdyby nagle wyłączyli internet, bo m.in. ludzie wyszliby do siebie, zaczęli się spotykać. Otóż nie. Ja byłbym jak ten Thorgal... Tak, wg mnie Thorgal to opowieść o facecie w łódce, którego największym pragnieniem jest, żeby ludzie wreszcie k**wa dali spokój jemu i jego rodzinie (uwielbiam ten komiks, niestety jestem trochę "do tyłu" w jego czytaniu); nie, nie uważam się za kogoś wyjątkowego, ani dziecko Gwiazd ;) Więc, o ile nie unikam całkowicie ludzi i czasem się spotykam ze znajomymi, to nie, nie wyszedłbym nagle i nie zaczął się spotykać z innymi. Dla mnie kontakty smsowo-czatowe są także ważne w budowaniu relacji z innymi. Niestety mało ludzi to rozumie...

Pani Olga Tokarczuk to boomer w czystej formie

Bardzo dziękuję za te słowa, które opisały moje własne przemyślenia! :)

Pamiętam, jak mówiąc mojej koleżance (chodzącej do szkoły muzycznej) parę lat temu, że uwielbiam muzykę trance, otrzymałam jako odpowiedź wzrok pełen niedowierzania i: "ale to nie jest prawdziwa muzyka". Oczywiście próbowałam podać jej przykłady utworów uznawanych również za klasykę gatunku, na podważenie jej tezy, ale przez te 6 lat jak się znałyśmy nigdy nie chciała się ze mną zgodzić. I piszę to jako osoba, która kocha również muzykę klasyczną. Przez lata myślałam, że jestem gorsza intelektualnie, bo trance jest jednak mi najbliższy i tak naprawdę dopiero dorastając zrozumiałam, że to tak nie działa. Sztuka jest bardziej skomplikowana. Tak samo oglądanie seriali i filmów, nawet Marvela nie oznacza bycia gorszym, jakiegoś zacofania. Również czytanie fantastyki, czy romansów, których akurat nie lubię, zamiast kolejnego "dzieła" Olgi Tokarczuk. Nie ma w tym nic złego, bo kultura powinna być otwarta i mogę się mylić, ale jest ona narzędziem dla nas, do kształtowania siebie, a nie środowiska "wyższego" do kształtowania głupich, szarych człowieczków. Sama piszę książki, opowiadania, w których dzielę się przemyśleniami i ktoś może z nich skorzystać, ale nie próbuję nigdy nikogo moralizować, bo w przeciwieństwie do niektórych jestem w stanie zrozumieć, że ludzie są różni i mają różne potrzeby. Więc mówienie, że coś jest prawdziwą sztuką a coś nie, jest dla mnie po prostu głupie i złe. Moi rodzice nigdy nie mogli przekonać się do filharmonii, dopóki nie skorzystali z zaproszenia na koncert muzyki filmowej, na który teraz chodzą co roku. Czy jest w tym coś złego? Albo to, że więcej wyniosłam z "God of war" albo Wiedźmina niż WIELKICH dzieł Mickiewicza? Wydaje mi się, że nie. No ale może pani Olga Tokarczuk jest mądrzejsza ode mnie, a ja- nic nie znaczący student to mogę jej jedynie buty wytrzeć, bo słucham muzyki trance i czytam Wiedźmina i oglądam Avatar: Legenda Aanga dla relaksu pomiędzy nauką anatomii.

Z jednej strony wpadam w pułapkę myślową gdzie szukam argumentów potwierdzających moją tezę, z drugiej zaś czekałem na ten film :)

Swoją drogą, o statusie jej kontaktu z rzeczywistością dużo mówi to, ze pierwszym przykładem jaki przyszedł jej do głowy na serial jest „Dynastia”, a na grę „Lara Croft” xDddd ona jest jednak głęboko mentalnem w najntisach

O, bardzo dziękuję za ten film! Zabieram się do oglądania

A później dziwimy się, że większość dzieciaków wychodzi z gimnazjum z urazem do czytania i języka polskiego, mając kanony lektur z XiX wieku i takie Olgi Tokarczuk stawiane za wzór współczesnej literatury xD

uwielbiam twórców, którzy mi "orają" światopogląd, ngl fragment Forster'a mi zrobił rozkminę dnia, sełdecznie dziękuję!

Dopadło i mnie teraz to szczęście, gdzie nauczyciel od polskiego powiedział "No, w tym roku będzie dużo twórczości olgi toka*czuk :3" nie obyło się też bez biadolenia "Teraz to wszyscy pisarze piszą takie głupie książki, jakieś kryminały, komedie i fantasy. Szkoda, że nikt już nie chce pisać powieści takich jak Lalka..." I nie wytrzymałam. Powiedziałam z kulturą "Chcesz taką fabułę? To zagraj w grę!" I opowiedziałam mu o fabule Zaginięcia Ethana Cartera, ponieważ nauczyciel wspominał, że dobra powieść musi zawierać elementy świata realnego i łączyć go z fikcją literacką. No to proszę, ZEC ma takie elementy. I przyznał mi rację ale to było takie "yyy... No... W sumie to tak..."

Zawsze interpretowałem to w ten sposób: kulturs wysoka - rozumiana tylko przez ludzi z odpowiednią wiedzą w przytoczonym temacie. Np. jeżeli opowiem żart o fabule mojej ulubionej gry, to należy to do tej wysokiej części, bo trzeba tą fabułę najpierw znać. Jeżeli jednak opowiem żart o małym Jasiu, to jest to kultura niska bo rozumiana przez prawie każdego.

Bardzo dziękuję za ten materiał. Wszystkiego dobrego.

Co ciekawe, ostatnio rozmawiałem o pewnej "powaznej" galerii sztuki, jak się okazało nie chciała wystawiać młodych, kreatywnych artystów, bo ich prace były niewystarczające dobre, ale w zamian za to, kolejna wystawa była wystawą tego samego autora, którego prace oglądane po raz wtóry nie robiły kompletnie żadnego wrażenia. Nudne i powtarzalne. Jak przekonać ludzi do sztuki w momencie kiedy jest ona tak niedostępna?

"No tego już za wiele jak mogłeś drogi Krzysztofie taki spoiler podać na temat Anny Kareniny a ja planowałem tę książkę przeczytać (kiedyś :) ) Gniewam się na Ciebie za to ale tylko dziś do 9:00 " Tak serio to gratuluje kolejnego błyskotliwego materiału.

Otworzyłeś mi oczy na wiele rzeczy i bardzo za to dziękuję ! Chciałabym też dodać, że książki są drogie, ale zawsze można iść do biblioteki, która jest za darmo :-D

Z przyjemnością teraz oglądam, nabrało siły

Kiedy byłam w klasie maturalnej, czyli w tym roku, to moja poLOLnistka sugerowała Olgę Tokarczuk jako przykład, który można przywołać na maturze jeśli będzie taka okazja. Mówiła też o niej jakoby miała być kimś wybitnym, kimś kogo mamy słuchać oraz czytać. Już wtedy mi się to nie podobało, powiedziałam to na głos, że nie wiem co wszyscy w niej widzą, i że jest strasznie wyhajpowana, na co nauczycielka oburzona stwierdziła, że nie mam racji i na tym się skończyła temat. Na szczęście moim znajomi też nie widzą w tej znakomitej pisarce niczego WOW. Może to przez to, że oglądam seriale, gram w gry i wrzucam zdjęcia na Instagrama 😆. Uwielbiam Cię słuchać, i zawsze, choć pewnie znajdą się wyjątki, mam takie samo zdanie. Jak zwykle świetny materiał, uśmiałam się jak zwykle z prześmiewczego czytania oraz francuskiego akcentu👌. Trzymaj się i czekam na następny film 💪

Ahh jak dobrze, akurat wróciłem do domu i szukałem czegoś to posłuchania w czasie grania w Satisfactory :D

Otworzyłeś mi oczy... Nie pierwszy raz! Dzięki!

jak ja bardzo lubię tą serię, świetna robota c:

Panie Krzysztofie bardzo się cieszę, że odkryłam ten kanał. Głosi pan tezy, które od dawna gryzły mnie w różnych sytuacjach, nigdy do końca niepomyślane. Nie lubię Olgi Tokarczuk. Właściwie to mało jaka postać tak mnie irytuje. Bardzo za to lubię jej książki. Świetnie mi się je czyta, zawsze skłaniają mnie do refleksji, choć często nie zgadzam się z głoszonymi przez nią "prawdami". Poza tym uwielbiam oprę, lubię teatr i jestem zapalonym graczem. Okropnie mnie irytuje kiedy widzę jak różnią się reakcje ludzi, kiedy opowiadam o jakimś świetnym przedstawieniu na którym niedawno byłam lub nowej grze komputerowej czy anime. Czuję się w pewnym sensie urażona kiedy znajomy podziwia mnie, bo czytam książki czy chodzę do opery, bo wiem doskonale, że prawie nikt nie okazałby mi podziwu gdybym zaczęła wymieniać moje zainteresowania od gier czy seriali. Zresztą moim zdaniem podziwianie kogoś za jego zainteresowania jest dość niezdrowe. Świetna opera, wystawa fotografa którego lubię, przejście nowego Assassyna i obejrzenia horroru anime dają mi mniej więcej taką samą frajdę, więc są z mojej perspektywy rozrywką (czy tam sztuką) tego samego kalibru. Jeśli ktoś przeczytał ten przydługi komentarz to chętnie poczytam o doświadczeniach i odczuciach innych w takich sytuacjach. Pan Krzysztof to dla mnie najlepszy polski youtuber i cieszę się, że ktoś mówi o takich rzeczach publicznie w ogólnodostępnym popularnym serwisie jakim jest youtube.

@Krzysztof M. Maj Proponuje odcinek dla każdego coś przykrego na temat zmuszania do nauki 2 języków obcych w Technikum. Jest to absurd ponieważ drugi język obcy powinien być opcjonalny, a nie że na kierunku teleinformatyk mam się uczyć Hiszpańskiego który nie jest mi do życia potrzebny. A jeszcze mam z tego kartkówki i sprawdziany które kolidują z przedmiotami które są ściśle związane z moim zawodem, co powoduje oczywiście spadek wyników z tych przedmiotów. Osobiście ja czuję że Angielski mi wystarcza ale i tak muszę uczyć się bez sensu Hiszpańskiego.

Jako subskrybentka od ok. 2 tys widzów czuje, ze cały ten czas czekałam na materiał wyczerpujący ten konkretny temat 🥳

Dzięki Krzysztofie. Świetny odcinek