Czy facet musi zostawić pijącą kobietę? 

Gratuluję!!! Jesteś WIELKA!!!

Basiu, chylę czoła.

A

Brawo Basiu 💓❤️

Podoba mi się nowe podejście terapii uzależnień, które radzi żeby ktoś kto nie pije już x lat nie nazywał siebie wciąż alkoholikiem, czy trzeźwym alkoholikiem, bo to jest jakaś chora stygmatyzacja. Ja paliłem prawie pół życia, więcej niż pół nie palę. Nie ciągnie mnie do palenia. Nikt mi nie każe mówić o sobie, że jestem niepalącym palaczem, i dobrze, bo to byłoby chore. Jak ktoś lubi sobie wkręcać po zerwaniu z nałogiem jakieś historie, to jego problem. Nie będę czytał komentarzy, bo nie mam zamiaru z nikim polemizować, ale odpuściłbym sobie taką autonagonkę. Wygrałeś/łaś z nałogiem, good, jedziesz dalej po normalnemu. Jak nie potrafisz nie myśleć w kółko o tym, co ci się przytrafiło, no to cały czas jeszcze tkwisz mentalnie w nałogu. Jak już sobie z tym poradzisz, to odpuść nazywanie siebie alkoholiczką.

Ja się nigdy nie otrząsnę, ale też trzymam kciuki za tych którzy się otrząsną. Wszyscy się z tego nie wyleczymy - nie oszukujmy się.

@@funtomas668 ale warto próbować. życie na trzeźwości jest tego warte

@@kamyczka Próbowałem i nie chcę wracać do trzeźwości, ale trzymam kciuki za innych.

​@@funtomas668 Nie masz prawa tak pisać, bo dajesz komuś możliwość (a może sobie?) porażki

Uściskaj żonę ❤️

Warto się sobą zachwycać i być z siebie dumnym, ale dla siebie nie dla innych to bardzo pomaga

Mi się wydaje, że to jest właśnie ucieczka od tego, że nie czujesz się sam z siebie zadowolony. Nie ja sobie sam powiem, że jest lepiej, poczuje to i będę w stanie na podstawie reakcji otoczenia, ludzi dla mnie ważnych określić, że jest lepiej. Taka osoba zmusi otoczenie, które nie będzie chciało się z nią konfrontować, doświadczać agresji czynnej lub biernej do tego, aby stwierdzili, że jest lepiej. Ale to jest droga do nikąd. Przykrywa to problem i generuje frustrację.

Poruszyłeś bardzo ciekawa kwestie. Wydaje mi się, że zauważyłeś to damo co ja :/

@@adgam6999 ⁿo

Tak. Kanał odkryłem stosunkowo niedawno. Rzeczywiście, rzuca się w oczy pewien egocentryzm. Czasem narcyzm. Jednak to dla mnie zrozumiałe. Miałem wiele urazów fizycznych. I za każdym razem zdumiewało mnie, jak bardzo znikają z mojego radaru inni, gdy np. boli mnie złamana kość. Tu jest tak samo. Przekierowanie wszelkich zasobów do ratowania siebie. Nie zostaje wiele dla innych. Dlatego czuję olbrzymie uznanie dla Rafała :) Ja sam nie dałem rady.

👌💝

Dla mnie również to miniterapia🙂

❤

👌👌👌

Tak, tak „akceptacja” to kluczowe słowo. Bardzo pomaga, szczególnie uzależnionym.

👌⚘️💞

Moim zdaniem ten cykl pana Marka jest najlepszy, ten jego spokój i umiejętność wysłuchania - niesamowite. Nigdy nie miałam problemów z alkoholem, więc obce mi są tego rodzaju doświadczenia. W dalszej rodzinie były takie osoby, więc coś nieco wiem o tej chorobie. Bardzo lubię oglądać te wywiady. Pozdrawiam😉

@@BELLA.- Ja właśnie też. Uwielbiam😍🥰 Dużo dobrego!

Ja😊

Mam tak Samo,Marek jest najlepszy! Najbardziej czekam na rozmowy przeprowadzone wlasnie przez Niego.Pozdrawiam serdecznie

@@SelfySelf wzajemnie kochana☘️🥰

Bzdura miałem do 13 roku życia kijowe dzieciństwo matka piła sprowadzała jakiś podejrzanych pijaczków i mam obrzydzenie do alkoholu mam 50 lat i tak mi zostanie już do końca moich dni

sa wyjątki

Konia tez nie walisz?

Kraków jest drugi, a jak tam mieszkałem to zazwyczaj wyjście do centrum wiązało się ze spotkaniem kogoś znajomego 🙂

Mój kolega Paweł Płuska mówił, że "uć" to najkrótsze miasto w Polsce. Znasz krótsze?

@@Maciej3361 to że bujasz się ze znajomymi w podobnych rejonach nie sprawia że Kraków jest małym miastem w którym wszyscy się znają. Pani palnęła głupotę i tyle

@@arkadiuszbadowski4870 Jaką głupotę palnęła?! Weź, człowieku, sobie daruj takie komentarze. Dla niej jest małe. I dla mnie jest małe. Jak się bujniesz po świecie, to zobaczysz jakie małe. Żałosne oceny i osądy.... Życzę Ci łagodności, dla siebie przede wszystkim.

@@SelfySelf ok myszko agresorko, Łódź jest małym miastem w którym wszyscy się znają... Ustępuje po naporem faktów, argumentów i idę się bujnąć po świecie. iksde

👌💐

P11 t30

@@magorzatajurczyk1811 Ft31 zero, zero, raz,raz, dwa...

Dlatego pewnie w nieżyjącym już ojcu alkoholiku zawsze widziałam przede wszystkim człowieka który cierpi i nie potrafi być szczęśliwy no ale jak ktoś kto był wychowywany przez lodowato emocjonalnie matkę miał się otworzyć na własne emocje?! Czy to byli w ogóle możliwe?

Ale to nie szkodzi nikomu oprócz Ciebie 🤝

Bardzo fajny komentarz, mam identyczne przemyslenia, pozdrawiam 😃

Nosowska nie ma córki, ma dorosłego już syna Mikołaja z poprzedniego związku. Coś tam próbuje działać muzycznie, przystojny chłopak i podobno próbował swoich sił jako model. Znam dda, którzy są wspaniałymi ludźmi, odnoszą sukcesy chyba właśnie dlatego, że rodzice się nad nimi nie rozczulali, często nie wiedzieli nawet do której klasy dziecko chodzi.

Sorry, żle zrozumiałam, że napisałaś, że Nosowska ma córkę.

@@Blanka1100 też spotkałam się z taką teorią. Przynajmniej dzieci bohaterowie, zresztą w ogole to ludzie sukcesu. poza tymi, co wyląduja w roli kozła ofiarnego, bo to raczej źle się kończy. No i mega ilość aktorow. Jak się przeżyje, to trauma rozwija oczywiście, jest zysk z tego.

Która część nie jest prawdą?

@@muchachaviaja Nie chodzi o fakty jako takie, ale o brak pewnej spójności, w moim odczuciu - podkreślam, z jednej strony pomiędzy tym, o czym bohaterka opowiada, a z drugiej strony pomiędzy tym, a emocjami, o których mówi. Zaznaczę też, że program ma niecałą godzinę i pewnie trudno przedstawić pełny obraz tego, co chcielibyśmy przekazać, a stres też pewnie robi swoje. Nie zmienia to jednak tego, że w tym przypadku miałam takie a nie inne odczucia. Przykładowo, Pani Ewa mówi, że z jednej strony czuła się wykluczona, nikt nie zwracał na nią uwagi a z drugiej strony wszyscy ją lubili i była w centrum wydarzeń. Z jednej strony nie dostawała wsparcia, a z drugiej o tym wsparciu opowiada. Również w tle mocno je widać (interwencja dalszej rodziny, kiedy jest źle czy kochający mąż, który, jak wynika z opowieści cały czas jest obecny i służy mniejszym lub większym wsparciem. Pani Ewa mówi bardzo lekko o finansach, ale z opowieści wynika, że nigdy nie musiała się o mnie martwić - najpierw byt na bardzo dobrym poziomie zabezpieczali rodzice, a potem w jakiejś części mąż, który pojawił się w życiu Pani Ewy stosunkowo wcześnie, praktycznie od razu jak weszła w dorosłość. Prowadziła również bogate życie towarzyskie - wyjazdy, wakacje, spotkania. Alkohol jest tu głównie przedstawiany w postaci wypicia piwa w trakcie wakacji lub kiedy się ma wolne albo wina przy wieczornym filmie. Owszem, Pani Ewa mówi, że piła za dużo, ale z drugiej strony opowiada o swoim aktywnym wieloaspektowym życiu, co chyba trochę się wyklucza. No i jeszcze kwestia dzieci. Czy osoba, która jest uzależniona i totalnie nie radzi sobie z emocjami, odstawi alkohol na tak długi czas sama z siebie (mowa o czasie dwa razy po półtora roku czyli prawie tyle, ile Pani Ewa teraz deklaruje, że jest trzeźwa)? Myślę, że to bardzo dużo jak na taką sytuację. A jeśli ktoś tak potrafi (potrafi podjąć decyzję o dziecku z jej konsekwencjami), to czy to rzeczywiście jest uzależnienie, czy też po prostu ktoś miał taki etap w życiu, że pił więcej alkoholu (z różnych względów),a potem po prostu przeszedł do innego etapu. Na przykład studenci pewnie też piją o wiele za często i za dużo, ale potem większość zostawia to za sobą bez większych konsekwencji. W poprzednich filmach z tego cyklu widać było w bohaterach bardzo duże i ciężkie zmagania z problemami, widać było wewnętrzną walkę i ogromny trud jaki bohaterowie w nią włożyli. Nie brakowało też często dużej dozy dramatyzmu. Owszem, radości zwycięstwa, ogromnej mądrości życiowej też, ale poprzedzonej właśnie tą trudną ścieżką, o której pisałam. W opowieściach Pana Marka też to bardzo dobrze widać. Natomiast historię Pani Ewy odbieram z mojego punktu widzenia jako prawie sielankową (tak, wiem upraszczam, ale chodzi mi o ogólny wydźwięk), a dużą część problemów, które opisuje (zwłaszcza tych, które przeżywała jako młoda osoba, nastolatka) jako zupełnie typowe problemy, z którymi zmaga się każdy nastolatek czy też młoda osoba. Przy czym widać, że brak/ograniczenie więzi emocjonalnej z rodzicami w dzieciństwie wygenerował trudną do zapełnienia pustkę w późniejszym życiu, jednak Pani Ewa miała ogromne szczęście spotkać już od najwcześniejszych lat młodości dobrych i wspierających ludzi na swojej drodze, którzy dali jej oparcie oraz dalsze osoby w postaci znajomych i przyjaciół, którzy zawsze ją bardzo lubili jak sama mówi. Może warto aby Pani Ewa na obecnym etapie bardzo to doceniła oglądając się wstecz.

@galaktyka Luizy, nie wiem jakie masz doświadczenia i wiedzę w kwestii uzależnień, ale ja nie widzę żadnych sprzeczności. Każda historia jest inna podobnie jak styl opowiadania. Zgodzę się z tym, co zostało powiedziane na początku, kobiety piją inaczej (myślę, że dużo w tym uwarunkowań kulturowych), a w związku z tym i opowieść są inne. Z mojej perspektywy, kobiety i trzeźwej alkoholiczki, uczęszczającej na meetingi AA, opowieści o pici wielu heteroseksualnych mężczyzn pełne są właśnie brawury, przerośniętego ego. Kiedyś pewien koleś na meetingu określił to "miałem styl życia gwiazdy rocka, nie będąc gwiazdą rocka", a w dalszej części spotkania odezwała się dziewczyna i powiedziała "moje picie tak nie wyglądało, po prostu ostatnia wychodziłam z baru". I tyle, myślę, że to dobrze obrazuje różnice.

Też zauważyłam, że za dużo opowiadania o tematach, które nie dotyczą sedna. Być może to kwestia stresu lub po prostu bohaterka chciała przekazać za dużo i pewne rzeczy jej umknęły ;) Zgodzę się z tym, że u kobiety często alkoholizm zaczyna się, gdy „pojawia się nuda”. To bardzo zgubne i prowadzi do uzależnia. Znam alkoholika, który zanim został zdiagnozowany pił 2 razy w roku. Wszyscy z boku twierdzili, że nie ma problemu alkoholowego, bo przecież „to tylko dwa razy w roku”. Jednak mało kto znał kulisy tego picia. Były przerażające...

jesteś alko?

@@dziennikarzsledczy a dlaczego pytasz??

@@agnieszkaj6246 a tak z ciekawości, zawsze jakieś historie ciekawe są, a oglądasz te materiały to mniemam że coś tam masz jakieś doświadczenia ;) ale , może się mylę ;) nie musisz odpowiadać ;) no i w komentarzu też coś tam wspomniałaś, a te zdrobnienia hehe niby coś w tym jest ale po co się czepiać, " tylko jedno PIWKO " itd hehe wiem o co kaman ;)

mogłabym słuchać tej cudnej kobiety jeszcze ze 3 godziny!

@@SelfySelf Ma ta pani siłę przykuwania😉tzw: charyzmę 👏

Bez przesady. Nie da się przewidzieć czy akurat to wybije kogoś z rytmu. Pan Marek jest po to aby te wypowiedzi gdzieś poprowadzić, nadać jakąś formę i kierunek. Pozdrawiam

Szkoda,że przerwane😔

Spróbuj jeszcze raz,może terapia grupowa,uwierz w Siebie ,trzymaj się ❤

Rozumiem. Próbuj, dasz radę! Fajne jest trzeźwe życie...

Idź i porozmawiaj z terapeutą.najlepsze co może Cie spotkać

Z czasem pewnie będziesz miał

Spróbuj spędzić kilka dni nie pijąc ...wtedy się zorientujesz czy jest problem czy nie

Już samo zdrabnianie nazw alkoholi jest zastanawiające, często robią to osoby, które nie chcą widzieć problemu, no bo przecież to tylko piwKO, winKO, wóDECZKA...

Spotkania grupowe jak i terapia indywidualna odbywają się online

@@Pandana1000 No to do dvpy. Przynoszą taki efekt jak lekcje online.

@@marcinszocinski9756 otóż to👎

@@marcinszocinski9756 akurat jestem zupełnie innego zdania, grunt to chcieć się leczyć, jeśli się chce, to nie ma znaczenia, czy jest to online, czy face to face, a jak się nie chce każdy pretekst będzie dobry żeby tego nie robić.

@@Pandana1000 To nie jest dobra informacja.

Słowo- klucz: "musi"...