Czym jest buddyzm tybetański? - Michał Katafiasz & Arkadiusz Rączka 

Wow, nie zdawalem sobie sprawy, ze buddyzm jest tak ciekawy!

Bardzo interesujący i klarowny wykład ,wzajemnie się uzupełniających dwóch specjalistów od teorii i praktyki!

Życie nasze jak cień przemija i nie ma ucieczki od śmierci, gdyż jest ona przesądzona i nikt nie powraca.

Świetne słuchowisko. Pozdrawiam praktykujących.

Wspanialy wyklad, dziekuje :-) Chcialbym dodac takze, ze Buddyzm tybetanski jest takze nazywany Tradycja Nalandy ( nazwa pochodzi od najstarszego buddyjskiego uniwersytetu 427 do1197 CE) a nie jak blednie czasami sie okresla jako Lamaizm :-)

Buddyjskim Ortodoksom wiedna uszy gdy to słyszą. Niech wszystkie istoty będą zawsze szczęśliwe.

A kiedy o Tradycji Jungdrung Bon ? Jest nas całkiem sporo w Polsce. Pozdrawiam serdecznie

Ludzie są mistrzami w komplikowaniu spraw. To ciekawe jak można stworzyć coś z niczego. Nie wiem czy ludzie zatem są żałośni, czy godni podziwu. Oczywiście wszystko jest po coś. Pozdrawiam, dziękuję za materiał 😉

Ciekawy wykład. Nie kupuję jednak kwestii podsumowania mężczyzn jako “tych działających, prących do przodu” a kobiet jako tych “uległych, biernych” jako fundamentalnej prawdy. Zdaję sobie sprawę, że jest to pewne uproszczenie na potrzeby wykładu, jednak myślę że takie podsumowania są błędne. Określenia te wynikają z obserwacji zachowań kobiet i mężczyzn, jednak nie zgodzę się, że tendencje te pochodzą z jakichś fundamentalnych cech z którymi się rodzimy, a bardziej z systemem ról społecznych w jakich jesteśmy wychowani od maleńkości - innych zachowań i cech wymaga się od dziewczynek i od chłopców. Bardzo możliwe że jest to również miks cech wrodzonych i wychowania. Podobnie ma się sprawa z libido, które również było wspomniane - bardzo trudno jest określić z pewnością różnice w libido u kobiet i mężczyzn, ponieważ nie mamy narzędzi, aby te rzeczy zbadać w sposób wiarygodny. Z pewnością jednak wiemy, ze kobieca seksualność przez tysiące lat była hamowana przez czynniki kulturalno-religijno-społeczne. Niektóre z obecnych badań wskazują nawet że w pewnych grupach wiekowych kobiety wykazują silniejszy popęd seksualny niż mężczyźni. Szkoda, że w wykładzie padły takie słowa, myślę że jest to już bardziej własna interpretacja niż nauka wynikająca z pierwotnych założeń buddyzmu.

Na cierpienie pozwala złe prawo, bo jeżeli ja nie pokazuję, że cierpię z powodu niedostatku, to udaję że wszystko jest w porządku i że moje potrzeby mają prawo być niezaspokojone. To jest coś takiego jak bycie w syndromie sztokholmski. Jesteśmy zahipnotyzowani wymysłami innych na nasz własny temat

Przychodzimy z niebytu i tam odchodzimy...a zatem co robić w bycie, czyli jak żyć? żyć zgodnie z naturą i pomagać innym istotom w tym zwierzakom. Nie zgadzam się, że szczęście, lub brak nieszczęścia osiągniemy poprze izolację, alienację i uniezależnienie się od świata. Osiągniemy to w zgodzie z nim.

Bardzo ciekawy wykład. Mam pytanie jak ma się do siebie odnajdywanie męskich i żeńskich pierwiastków z jednoczesnym odrzuceniem dualizmu, który przecież tu się przejawia?

Są jakieś pisma buddyjskie spisane przed buddą które opisują kiedy i jak budda pojawi się na świecie?

Bardzo interesująca rozmowa. Chciałabym poznać odpowiedź na pytanie: czy buddyzm jest religią?

Pozdrowienia dla Michała :)

opowiastki jak w kościele z ambony -

Zawsze zadziwiało mnie podobieństwo buddyzmu tybetańskiego do katolicyzmu. Te same rytuały, świątynie pełne bałwanów i malowideł, ściemnianie magiczne, święci i cuda, inicjacje, bełkot metafizyczny pozbawiony jakiejkolwiek logiki, cuda na kiju, legendy, bajki i kłamstwa oczywiste. Ornaty, ubiory i czapki fantastyczne. Techniki magiczne, hipnotyczne i prania mózgu stosowane w stopniu niespotykanym oraz dojenie owieczek i baranów do gołej skóry na koszt luksusowego życia hierarchi. To tylko niektóre podobieństwa :)))))

Zastanawia mnie jedno. Jestem szczęśliwy , spełniony , zadowolony i stosunkowo jeszcze młody. Ale jak bym pozbył się wszelkiego dążenia i stałbym się czysty. To dla mnie śmierć. I brak ruchu, brak wymuszenia go, to stagnacja i poddanie się rozpadowi (rozpadowi czyli innemu ruchowi). Jeśli śmierć to po to by rozliczyć "niebo" z tego że pojawiłem się na ziemi. Agresja jest zbawienna, nigdy nie hamowałem konstruktywnej agresji, nigdy nie zgodzę się że agresja jest czymś złym. 30lat urabiałem kamień, bez agresji nie ma efektu. Ukierunkowana agresja jest niczym najlepsza broń, najpiękniejszą którą może zniszczyć jedynie determinacja. Ale ludzie pozbyci agresji są jak alkoholicy. "Wszyscy" piją ale tylko niektórzy sobie z tym radzą. Więc wszyscy są zdolni do agresji ale nieliczni ją ukierunkowują. Więc gdy ktoś mnie atakuje "wojna" nie spocznę puki wszelkie jej objawy nie znikną. To jest właśnie piękne, umieć się przeciwstawić agresji, wykorzystując ten sam mechanizm w sposób perfekcyjny i tak powstali bogowie wojny . ":)"

Trudno mówić o empirycznym potwierdzeniu zjawiska jeśli tylko jedna osoba go doświadcza, nie ma tu żadnej weryfikacji subiektywnego odczucia.

om ah hum benze guru peme sidi hum

komentarz z pozycji szkoły Nigmapy - jest tylko i wyłącznie opowiastka dydaktyczna nie majaca nic wspolnego z rzeczywistoscia historyczna -

21 wiek, a ludziska niezmiennie wierzą w gusła religijne. Ale wiara w gusła egzotyczne i pochodzące z zupełnie innej kultury, to już totalny odjazd. Nie ma żadnych bogów, diabłów, demonów, itp. to wszystko są narzędzia do sprawowania władzy nad ciemnym ludkiem. Ci, którzy to głoszą zazwyczaj żyją nie pracując a często w luksusie skrywanym lub jawnym.

Modlić się do wspólnego ja.....? Pewnie chodzi o tak zwane źródło czyli pasożyta który ma w posiadaniu naszą wszystkich energię życiową?