Daan Rijkers: Van problematische achtergrond naar Jeugdhulpverlener 

Lieve mensen, herken je iets in het verhaal van Daan? Afwijzing, afzetten terwijl je éigenlijk juist erkenning zoekt?💜 Hoor graag je reactie!

Dankjewel voor deze podcast. Gezien en gehoord worden is zo belangrijk.

Liefde is een toverwoord. Heel mooi! Waardering, erkenning, liefde van ouders verbaal en non-verbaal heeft elk kind nodig. Hetgeen verteld wordt dat ouders hier onbewust en vanuit onvermogen een negatieve invloed op hebben in de opvoeding is herkenbaar en lijkt een rode draad in de podcasts. Net als omgaan met en bespreken van emoties. Het zou wat dat betreft een idee kunnen zijn om hier bv in het basis onderwijs aandacht aan te besteden gericht op hoe een kind en ouder hier meer effectief mee om leren te gaan.

Leerde dat een voor oordeel een voordeel voor je velt, muziek was niks voor mij is wat mijn mentor mij verteld. Hij geeft nog steeds engels, zoon blijkt nu fan van mij, Ironie die zie ik en ik blijf er bij, dat hij een klein Aandeel in de motivatie heeft, drang om te bewijzen blijft voor mij dan ook drijfveer, om te geven wat ik geef, daarom geef ik wat ik geef.🎶 Mooi om je hier terug te zien Daan. Heb je denk ik 10 jaar terug ontmoet, daarna altijd nog op een afstandje gevolgd, maar mooi om dit te zien en te horen na 10 jaar!

Plus René wat een leerzame, inspirerende en motiverende podcast was dit weer. Goede vragen! Daan ook bedankt voor je openheid en eerlijkheid. Knap om je zo kwetsbaar op te stellen. Ik ben jullie dankbaar 😘

Hi Rene, bedankt voor al je goede werk! Ik ben al 30 jaar verslaafd. Ik heb erg veel aan je hoopvolle boodschap en voorbeeld. Sterker nog, dankzij jouw aflevering met Gerard Alderliefste heb ik volgende week een intake. Mijn dank is groot. Groet

Hoi Weer een fantastische video! Het blijft mij sterken in het geloof dat het kan.... Even geen idee hoe, maar ik put hoop uit jullie prachtige, inspirerende gesprek, dank!!😘

Mooi dat je postcast maakt hierover , zeer herkenbaar ,respect voor jullie die eruit komen en blijven, liefde is voor mij het enigste wat mij gered heeft, momenteel zit ik in depressie geen partner uitzichtloos ,, en moeilijk om mezelf te zien in de spiegel,, wat is 12 stappen plan ? , ik transformeer niet naar het goede , ik zit vast en verwaarloos me geestelijk ondertussen val weer terug steeds in oude gedrag ,, ik heb het altijd zelf gedaan zonder hulp maar ik mis iets , ik ben mezelf aan het isoleren het gaat vanzelfsprekend, vertrouwen mis ik , ik ben er niet als ik er moet zijn heel vervelend is dat . .

Super lieve jongens!!

Ik heb een beetje het idee dat Daan zichzelf nog steeds overschreeuwt. Erg ongemakkelijk om naar te luisteren.

✨💪✨✊✨

of hoe een dubbeltje rollen kan ... Het omgekeerde kan trouwens ook gebeuren, van iemand met heel veel krediet en uitzonderlijke kansen, de grootste mislukking ever worden omdat de omgeving maar blijft ontkennen dat de zaken heel anders liggen dan men denkt (en dat gebeurde met mij). Ik had geen idee hoe akelig mensen kunnen worden als zij een goudader ontdekken, die in het bezit is van een ander en al zeker niet als het gaat over ultra nieuwe inzichten, die de volle pot beloven en, omdat ik alles wat er in mijn geval gebeurd is, minutieus heb vastgelegd (om er weer één duidelijk verhaal van te maken) zitten zij nu in een zwaar parket, want ik wist dat niets obvious was en heb me aangepast aan een worstcasescenario, terwijl zij bleven putten uit die eerste waterput. Het is geen leuk verhaal, dat ik te vertellen heb, maar wat moet, moet dan maar en ik weet ondertussen dat ik me niets in mijn kop gehaald heb, dus hou ik de eer aan mezelf. Het begon allemaal 12 jaar geleden met een gigantische burnout, nadat ik mijn scores voor de ba-na-ba Zorgverbreding en Remediërend leren had bekeken op 7 september (2011). Nu noem ik het het psychologisch sluizensysteem, maar toen voelde ik me nog altijd schuldig voor het feit dat ik te lang in een toxische situatie blijf. Pas nu vallen alle puzzelstukjes op de juiste plaats en kan ik de juiste terminologie gebruiken (+ weet ik dat de nieuwe straks gemeengoed zullen worden, want beelden zeggen meer dan woorden) en dan zie je hoe destructief gaslighting en coercive control kunnen zijn. Omdat het gelijk duidelijk was dat degenen, die geen nadeel ondervonden bij de gecreëerde situatie, alles maar normaal vonden (terwijl het één groot flikkerlicht was), maakte ik mijn eigen balans en probeerde ik zo goedkoop mogelijk te leven. Daardoor wordt een dubbele bodem gecreëerd, want ik ben verplicht om steeds weer NEEN te zeggen tegen het aanbod, dat mij alleen maar dieper in de shit zou helpen en pas als alles clear en present wordt, zal men inzien hoe onzorgvuldig ze met de materie zijn omgesprongen. Het ging hier niet over een paar accenten, maar gewoonweg ALLES was op de verkeerde plek terecht gekomen en kleine vergissingen werden gaandeweg gigantische blunders. Ik overdrijf niet, want dit gaat over iets dat maar 1 keer OOIT kon gebeuren en het is een complet rampenscenario geworden omdat men klakkeloos deed wat er opgedragen werd en ondertussen was ik al -tig sluizen verder en kon ik het niet meer aanpassen met de middelen die ik had. Het gaat dus puur over extreme inhaligheid en denken dat het allemaal geen kwaad kan, zolang de persoon in kwestie weinig of niks voorstelt. Maar deze keer heeft iedereen zich vergist in de consequenties, inclusief ikzelf, want ik had me steeds weer aangepast aan de nieuwe situatie en daardoor leek het allemaal nog zo erg niet, tot je de zaken bij elkaar telde. Se PTSS werd een CTSS (een Chronische Traumatische Stresssituatie) en ondertussen verloor ik al mijn energie en vechtlust, want het had niet eens zin meer om te waarschuwen, want ondertussen hadden de krijgers strakke plannen gemaakt. Dingen lossen niet op omdat jij dat zo graag wil, maar omdat je er goed hebt over nagedacht en de nodige maatregelen hebt genomen. Omdat ik er altijd een oplossing voor vond, hoe gek ze het ook maakten, werd het een spel dat alleen maar in miserie kon eindigen (want straks ben ik er niet meer en zullen anderen zich moeten verantwoorden voor het feit dat dit zo beschamend uit de hand is gelopen). Ik begon mezelf op te voeden in KOPPIGHEID, want dat hadden zij aan mijn profiel toegevoegd om overal mee weg te komen en dat is het level waar ik nu op zit. Ik kan niet in dit huis blijven wonen, maar ze hebben me financieel gedraineerd in de hoop dat ik alles zomaar weg zou geven en daar is het mij toch wel te duur voor geweest. Het Kikker Effect is een beeld dat van mij komt en de aanleiding was een (vreemd) experiment met kikkers, omdat die geen kleiner temperatuurverschil aanvoelen als 3 graden. Zo kan je het toepassen bij zaken die geleidelijk aan in je leven sluipen, zoals bij mij de gaslighting en coercive control (die al wel een collectieve plek hebben gekregen). Het narcisme zat niet alleen bij Peter, maar bij iedereen die hem beschermden tegen mij, terwijl ik zijn slachtoffer was en zo komen we bij het beeld van een reeks van sluizen - je kan alleen door de voordeur naar buiten en dat maakt dat je meegesleurd wordt in een proces, dat niks van je heel laat. We zijn 12 jaar later en ondertussen sta ik stijf van de angst, want als ik een versoepeling verwachtte, dan kreeg ik de volgende oplawaai. Ik was al ziek toen het begon (HALS of de combinatie van Hashimoto en ALS, waardoor je lichamelijk in een reeks van sluizen terechtkomt), maar mentaal nu ook alles on the point of no return. Mijn probeert de eer te redden door me als een debiel te behandelen en natuurlijk wrijven ze zich in de handen als ik daar op de bekende manier op reageer, want ze zijn me allang vrloren en zullen uiteindelijk zelf opdraaien voor de kosten van hun arrogantie. Ik hoef niks meer te redden, want de DOOD is mijn trouwste vrien geworden en zelfs het feit dat ik nu PSI ontwikkeld heb (Passive Suicidal Ideation) willen zij gebruiken om mij ongeloofwaardig te maken. Jammer voor hen, maar eenmalig betekent dat er geen reprise komt en ALLEEN de dingen die ik kon redden door goed na te denken en een ijzeren discipline kunnen verder uitgewerkt worden. Omdat ik niet geloof in slechte reklame, maken we er een veel beter verhaal van met een paar magische twisten om mensen aan hun stoel gekluisterd te houden. Zeker degenen die vonden dat ik maar eens moest leren wat bescheiden zijn betekende, zullen het deksel op de neus krijgen en dan vind ik het prsoonlijk extra jammer dat het allemaal VROUWEN waren, want juist voor hen haalde ik het onderste uit de kan!