Πρεπει να ειναι πολυ ωραιο συναισθημα να εισαι ο καλλιτεχνης και να μπαινεις στο youtube να δεις τα σχολια για το κομματι σου και να βλεπεις πως ο κοσμος το χρειαζεται και οχι οτι απλα ειναι ενα ωραιο κομματι! Και για εμας που σε πολλα ταυτιζομαστε, να ξερεις ειναι πολυ ωραιο συναισθημα καποιος να τα γραφει στο χαρτι και να τα κανει την μουσικη που ακουμε και προχωραμε!!
PARTE TA LYRICS: Μάνα Είπα στους φίλους να περάσουν να με πάρουν, μη ρωτάς που πάω με γάντια μες στα βράδια Δεν έχει όπισθεν, να φτάσουμε διόδια, θα πέσει κι ας μην θέλει και η μπάρα Να μη ρωτάς αν πάει ξημέρωμα κι αν θα με βρει το μέλλον κάπου μέσα στην Ελλάδα Ζω για το τώρα και δε κάνω πια παζάρια σ' ό,τι λέω, μη με παίρνεις άλλο, μάνα Μ' αγαπάς ή με θέλεις νεκρό; Με θυμάσαι ή να σου συστηθώ Να περάσω το βράδυ να πάμε μια βόλτα Ή πάλι μονός να κλειστώ; Έχεις θέμα ή style φιλικό; Σπρώχνεις πράσινο ή και κοκό; Μ' αγαπάς ή μισείς κάθε στίχο; Με θέλεις στον τοίχο να αιμορραγώ; Κοινωνία η φούσκα υποσχέσεις Ρατσισμός ή δημόσιες θέσεις Είσαι άνετα, βγάζεις τον μήνα Ή πάλι στο ζήτα για να μαγειρέψεις; Βάζουν τόκους ή μπαίνεις και κλέβεις; Συζητάς ή οντως μ' αποφέυγεις; Έχεις όνειρα που θα σε πάει καβάλα στη πάπια, φοβάσαι μην πέσεις Είμαι εγώ ή δε μ' αναγνωρίζω; Θα σκοντάψω ή όντως θα ζήσω; Καλημέρα απ' τη βρώμικη Αθήνα Εδώ που το κράτος μου λέει μη μιλήσω Νταλαβέρι ή τζάμπα το ρίσκο; Θέλεις ρέστα ή να τα κρατήσω; Σε κουτιά από delivery οι πένες Μα εγώ τέτοια πένα πως να συγκρατήσω; Μ' αγαπάς ή με βλέπεις σαν στόχο; Στο φανάρι ποιον να πρωτοσώσω Θα χαζέψω μια μέρα ή θα τα πετάξω στον κάδο κι όλα θα τα κόψω; Παραμύθια για μία στο τόσο Να ξεχνάμε ότι ζούμε στον κόσμο Ένα χάδι το βράδυ το δίνω μα τα πρωινά μου πασχίζω από τρόπο Μ' αγαπάς ή θέλεις ό,τι βγάζω; Αν πεθάνω που θα τα μοιράσω; Θα 'ρθουν όλοι εκείνοι τη μέρα θα κλαίνε Ή μόνος μου θα με διαβάσω; Μια με ρίχνω και μια μ' ανεβάζω Τη ρουτίνα μου δεν την αλλάζω Ίδιο ξύπνημα, ίδιο espresso Ίδιο το πλάνο μου για να τους κάψω Θα με δουν ή θα πάρω αεροπλάνο; F-16 θα ψάχνουνε μάλλον Κι εγώ θα 'χω πληρώσει πιλότο δικό μου να πάω σε ημισφαίριο άλλο Σε δυο χρόνια τί άλλο να κάνω; Δύο άλμπουμ, το τρίτο το γράφω Κάποιοι λένε πως ίσως το χάσω Και μπλέξω με σφαίρες σαν τον Castellano Μάνα Είπα στους φίλους να περάσουν να με πάρουν, μη ρωτάς που πάω με γάντια μες στα βράδια Δεν έχει όπισθεν, να φτάσουμε διόδια, θα πέσει κι ας μην θέλει και η μπάρα Να μη ρωτάς αν πάει ξημέρωμα κι αν θα με βρει το μέλλον κάπου μέσα στην Ελλάδα Ζω για το τώρα και δε κάνω πια παζάρια σ' ό,τι λέω, μη με παίρνεις άλλο, μάνα Σου 'χουνε βάλει λουριά και γαβγίζεις Θέλεις φαΐ κι ένα στρώμα να σβήσεις Είναι καλό το κρασί και σε στέλνει Μα πρέπει στις έξι πάλι να ξυπνήσεις Είπανε σ' όλα υπάρχουνε λύσεις Μα κάθε track μου είναι ερωτήσεις Και δε με παίρνει κανένας μαλάκας τηλέφωνο Για να μου δώσει απαντήσεις, eh; Μ' αγαπάς ή μου ρίχνεις κατάρες; Να τσουγκρίσω ή θα βγούνε σουγιάδες; Είναι τόσο λεπτή η γραμμή σαν κι αυτή που την σπας για να πιεις τις κρυάδες Γεννηθήκαμε όλοι με πλάνες Card postal στο ψυγείο οι Μπαχάμες Για φαντάσου να πάμε μια μέρα να ζούμε για πάντα επάνω σε ψάθες Είσαι full αδερφός αν ξημερώματα βάλαμε μπρος Τα πρώτα διόδια κάτω η μπάρα και μπούλο ευθεία, πάμε ολοταχώς Σπάει ο καρπός, No Hopes Δίχως bandage και σπάει ο καρπός Χτύπα και φύγε στα γρήγορα, φίλε Γιατί δεν αξίζει να πας απ' τα γκλομπς Μάνα Είπα στους φίλους να περάσουν να με πάρουν, μη ρωτάς που πάω με γάντια μες στα βράδια Δεν έχει όπισθεν, να φτάσουμε διόδια, θα πέσει κι ας μην θέλει και η μπάρα Να μη ρωτάς αν πάει ξημέρωμα κι αν θα με βρει το μέλλον κάπου μέσα στην Ελλάδα Ζω για το τώρα και δε κάνω πια παζάρια σ' ό,τι λέω, μη με παίρνεις άλλο, μάνα
