Onderzoeksjournalist Eric Smit schreef een biografie over onderneemster Nina Brink. Brink probeerde de afgelopen tijd via een kort geding de publicatie hiervan tegen te houden. Bekijk hier de hele uitzending: bit.ly/9ef7H6
Het lijkt erop dat aan tafel ze Eric Smit maar een rare vent vinden, ik vind dat niet. Snap niet dat ze het belang niet begrijpen om dit soort detective journalistiek te bedrijven. Ze lijken te denken: "Wat doe je nou moeilijk", onbegrijpelijk. Dit betreft criminaliteit 2.0, dat is een van een ander niveau, van een ander kaliber dan een fiets stelen en daarmee 'slechts' één persoon te benadelen. Een klein beetje inzicht in zo'n sneaky achterdeur wereld, dat is niet onwenselijk, zeker als het over zoveel geld gaat. En, zeker als je geld hebt, waar je hoogst waarschijnlijk niet geheel eerlijk aan gekomen bent, kun je iemand het zwijgen opleggen door de klokkenluider kapot te procederen. Zo kun je stinkende wonden voorkomen/tegengaan maar dat is natuurlijk niet zoals het hoort, zeker niet als anderen daar de dupe van zijn (geweest). Chapeau voor Eric Smit dus, voor zijn moed en doorzettingsvermogen, want laten we wel wezen, in een ander land zou het zomaar kunnen zijn dat hij moest onderduiken of had hij 'gewoon' al onder het maaiveld gelegen. Dat is wat de power of money kan doen. Kijk naar Julian Salvage, geen geliefd persoon bij the people of power.
Nou nou code beat, ik vind de invalshoek van de redactie juist wel passend. Je nodigt niet een sociaal economisch journalist uit om hem in een warm bad onder te dompelen. Eerst maar eens kijken hoe hij bestand is tegen kritiek op zijn werk/persona. Ik deel je mening overigens wel. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om meer dan 100 miljoen te hebben, laat staan Roda JC kopen, een privéjet te hebben of beveiligers in te huren. Bizar, de wereld is dan zo anders.
