Bayanlar toplumu olan saygısından çarşıda elinde sigara ilen gezmezdi, etekler hep diz altındaydı. Kirveye misayıva büyük saygı vardı. Kapılar hep açıktı ve her an çat kapı misafir gelirdi. Kimse evinde yalnız oturmazdı hep beraberdik. Hafta içi çalışan hafta sonu köye yardıma giderdi. Yaşlılara büyük saygımız vardi. Komşular için çocukları alış verişe yollardık onlara hizmet olsun diye veya yorulmasınlar diye. Birçok dükkanda kredi kartı yerine soy ismimizi verip veresiye alırdık. Cenazelerde insanlar dükkanları kapatıp giderdi. Berbere giderdik paramızı almazdı tanıdık çıkınca. Hiç tanımadığım insanlar bize amcam dayım gibi severdi. Sabahları hep doğal uyanırdım, korna sesinden veya arabadan gelen son ses gıptıs gıptıs müzik sesiylen değil. Yüzmeye veya köye gitmek için yürürken arabalar durup bizi alırdı yoldan. Misafir gelecek sakın rahatsız etmeyin elini öpün nasılsınız diye sorun diye baskı yapılırdı bize ve saygıdan tuvaletimimizi tutardık ayıp olur koku gelir diye. Kim akraba kim kimlen evlenmiş, kimin ne derdi var bilirdik. En ufak bir yanlışta utanırdık eyvah rezil olduk derdik. Bit plastik topumuz olunca mutlu olurduk, top patlayınca çok üzülürdük. İŞTE O ZAMANDAN BU ZAMANA KADAR DEĞİŞEN BAZI ŞEYLER.
@@turkmen1912 bizde değiliz, beyaz toros dediklerin iş paraya gelince intihar süsü verilerek öldüler bazıları.. Hukuk tanımazsan bir gün sonuda hıluksuz oluyor.