Dersim Sin Köyü'nün Zorla Boşaltılmadan Önceki Hali (1991) 

11 yaşındayım o zamanlar Emekçinin sesiyle klamlarıyla büyüdüm. Emekçi devrimci halk ozanı.

Dersimli olmak ayrıcalıktır

BENİM KÖYÜM Baharda şenlenir bağı, bahçesi Kokusu başkadır benim köyümün Unutturur adama gamı, kederi Havası başkadır benim köyümün Akşam olur herkes döner evine Can kurban inan ki benim köyüme Gülabi'nin torunları derler bizlere Özü başkadır benim köyümün Yeşil yeşil meşeleri var dağında Meyve ağaçları çiçek açar bağında Her çeşit otlar yeşerir toprağında Yeşili başkadır benim köyümün Köyümün kenarından akar çayı Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı Unuttum sanma orda olmayı Dostluğu başkadır benim köyümün Yaz gelince çıkarlar yaylaya Gurbetçiler hasretle döner sılaya Benden selam olsun Aziz Ağa'ya Sevgisi başkadır benim köyümün İbrahim SEVİNDİK

sin köyünün armutları meşhurdu hele ilkbaharları gelincik tarlasına dönerdi köy cıvıldı ne günlerdi be

Neler çekti bu topraklar..

Ozan emekçi halkın sesidir

Aynı bizim köy

Aynı bizim köy gibi

nuo kı vano kamo?..zaf wes vano...lemın lemın derdo..

Söyleyen kim?..güzel söylüyor, derdo derdo derd grano..Çaye nevana..aşira qırğu..Dewa qırğu..

mare nevana..bize söylemiyorsun..

Yoldaş Emekçi

Niye ağlıyorsun niye bağırıyorsun derdin nedir bize söylemiyorsun ismin nedir bize söylemiyorsun zalim yar bugün gelmedi uyku girmedi gözüme yarim eve biraz öte bize tonu ben yağdiye anlıyorum yorum farkında olabilir

Binbaşı Kemal'in ruhu