ჩამეხუტე რა, სიტყვების გარეშე, ჩამეხუტე და აღარასდროს არ გამიშვა. ჩემი სულიდან თითო ყლუპს დალევ შენ, და თუ კი, ღიმილი დამიშრა. ჩამეხუტე რა, მენანება წამები (წამები), დახუჭე თვალები. ყველა წუთის, ყველა წამში - მენატრები... გაღვიძებაც არ მინდა, რადგან ვიცი - არ დამხვდები. მე შენში სითამამე მხიბლავს, მე შენში "შენ" მიყვარს. და სხვა სიტყვას, ვერ ვეძებ, რომ მთელი ემოცია ითქვას, და ბაგა-ბუგით გული ყოველ შენს ნახვაზე მირტყამს. ეს მანძილიც არაფერს არ ნიშნავს, ეს გვაახლოვებს ერთმანეთთან, და არ მთიშავს. არ დავხარჯავ ათასობით სიტყვას, ჩამეხუტე რა, რომ ცხოვრება დაემსგავსოს სიზმარს. ჩამეხუტე რა, სიტყვების გარეშე, თუ დაგცხება, და ვერ ვიშოვით წყალს. ჩემი სულიდან თითო ყლუპს დალევ შენ, დალევ შენ, ჩემი გრძნობების ზღვარს. (x2) შენ ფიქრს გავხარ, რომელსაც შევეჩვიე, მე შენ აგირჩიე, და არ ვნანობ ამას. შენ ყველა ფიქრი დამიბნიე.. და მე, შენთან ერთად, მივუყვები სხვა გზას. რაც არ უნდა ეძებო, ვერასდროს ვერ იპოვი, ვერც მას, და ვერც მისთვის სათქმელ სიტყვას. ჩუმდები, ხელებს შლი და ეხუტები.. უთქმელად ხვდები, რომ უბრალოდ გიყვარს. ცხოვრობ და ალბათ ხვდები, თუ ეს რისთვის, იმედი მეორე სხეულში იბადება. ხვდები რომ ფიქრს, ვერც კი გაიმეტებ სხვისთვის, და ეს გრძნობა სხვასთან ვერასდროს განმეორდება. როცა გელოდება, შორს, ვიღაც, ვისაც.. უშენოდ ცხოვრებით სიკვდილი ენდომება. ვინც იცის რომ მიხვალ, მაგრამ როდის? ვინ იცის, და არა სხვებთან, და შენ გელოდება. ჩამეხუტე რა, სიტყვების გარეშე, თუ დაგცხება, და ვერ ვიშოვით წყალს. ჩემი სულიდან თითო ყლუპს დალევ შენ, დალევ შენ, ჩემი გრძნობების ზღვარს. (x4)
ამეხუტე რა, სიტყვების გარეშე, ჩამეხუტე და აღარასდროს არ გამიშვა. ჩემი სულიდან თითო ყლუპს დალევ შენ, და თუ კი, ღიმილი დამიშრა. ჩამეხუტე რა, მენანება წამები (წამები), დახუჭე თვალები. ყველა წუთის, ყველა წამში - მენატრები... გაღვიძებაც არ მინდა, რადგან ვიცი - არ დამხვდები. მე შენში სითამამე მხიბლავს, მე შენში "შენ" მიყვარს. და სხვა სიტყვას, ვერ ვეძებ, რომ მთელი ემოცია ითქვას, და ბაგა-ბუგით გული ყოველ შენს ნახვაზე მირტყამს. ეს მანძილიც არაფერს არ ნიშნავს, ეს გვაახლოვებს ერთმანეთთან, და არ მთიშავს. არ დავხარჯავ ათასობით სიტყვას, ჩამეხუტე რა, რომ ცხოვრება დაემსგავსოს სიზმარს. ჩამეხუტე რა, სიტყვების გარეშე, თუ დაგცხება, და ვერ ვიშოვით წყალს. ჩემი სულიდან თითო ყლუპს დალევ შენ, დალევ შენ, ჩემი გრძნობების ზღვარს. (x2) შენ ფიქრს გავხარ, რომელსაც შევეჩვიე, მე შენ აგირჩიე, და არ ვნანობ ამას. შენ ყველა ფიქრი დამიბნიე.. და მე, შენთან ერთად, მივუყვები სხვა გზას. რაც არ უნდა ეძებო, ვერასდროს ვერ იპოვი, ვერც მას, და ვერც მისთვის სათქმელ სიტყვას. ჩუმდები, ხელებს შლი და ეხუტები.. უთქმელად ხვდები, რომ უბრალოდ გიყვარს. ცხოვრობ და ალბათ ხვდები, თუ ეს რისთვის, იმედი მეორე სხეულში იბადება. ხვდები რომ ფიქრს, ვერც კი გაიმეტებ სხვისთვის, და ეს გრძნობა სხვასთან ვერასდროს განმეორდება. როცა გელოდება, შორს, ვიღაც, ვისაც.. უშენოდ ცხოვრებით სიკვდილი ენდომება. ვინც იცის რომ მიხვალ, მაგრამ როდის? ვინ იცის, და არა სხვებთან, და შენ გელოდება. ჩამეხუტე რა, სიტყვების გარეშე, თუ დაგცხება, და ვერ ვიშოვით წყალს. ჩემი სულიდან თითო ყლუპს დალევ შენ, დალევ შენ, ჩემი გრძნობების ზღვარს. (x4)
ჩამეხუტე რა, სიტყვების გარეშე, ჩამეხუტე და აღარასდროს არ გამიშვა. ჩემი სულიდან თითო ყლუპს დალევ შენ, და თუ კი, ღიმილი დამიშრა. ჩამეხუტე რა, მენანება წამები (წამები), დახუჭე თვალები. ყველა წუთის, ყველა წამში - მენატრები... გაღვიძებაც არ მინდა, რადგან ვიცი - არ დამხვდები. მე შენში სითამამე მხიბლავს, მე შენში "შენ" მიყვარს. და სხვა სიტყვას, ვერ ვეძებ, რომ მთელი ემოცია ითქვას, და ბაგა-ბუგით გული ყოველ შენს ნახვაზე მირტყამს. ეს მანძილიც არაფერს არ ნიშნავს, ეს გვაახლოვებს ერთმანეთთან, და არ მთიშავს. არ დავხარჯავ ათასობით სიტყვას, ჩამეხუტე რა, რომ ცხოვრება დაემსგავსოს სიზმარს. ჩამეხუტე რა, სიტყვების გარეშე, თუ დაგცხება, და ვერ ვიშოვით წყალს. ჩემი სულიდან თითო ყლუპს დალევ შენ, დალევ შენ, ჩემი გრძნობების ზღვარს. (x2) შენ ფიქრს გავხარ, რომელსაც შევეჩვიე, მე შენ აგირჩიე, და არ ვნანობ ამას. შენ ყველა ფიქრი დამიბნიე.. და მე, შენთან ერთად, მივუყვები სხვა გზას. რაც არ უნდა ეძებო, ვერასდროს ვერ იპოვი, ვერც მას, და ვერც მისთვის სათქმელ სიტყვას. ჩუმდები, ხელებს შლი და ეხუტები.. უთქმელად ხვდები, რომ უბრალოდ გიყვარს. ცხოვრობ და ალბათ ხვდები, თუ ეს რისთვის, იმედი მეორე სხეულში იბადება. ხვდები რომ ფიქრს, ვერც კი გაიმეტებ სხვისთვის, და ეს გრძნობა სხვასთან ვერასდროს განმეორდება. როცა გელოდება, შორს, ვიღაც, ვისაც.. უშენოდ ცხოვრებით სიკვდილი ენდომება. ვინც იცის რომ მიხვალ, მაგრამ როდის? ვინ იცის, და არა სხვებთან, და შენ გელოდება. ჩამეხუტე რა, სიტყვების გარეშე, თუ დაგცხება, და ვერ ვიშოვით წყალს. ჩემი სულიდან თითო ყლუპს დალევ შენ, დალევ შენ, ჩემი გრძნობების ზღვარს. (x4)
