از زمزمه دلتنگيم ، از همهمه بيزاريم نه طاقت خاموشی ، نه ميل سخن داريم آوار پريشانیست ، رو سوی چه بگريزيم؟ هنگامه حيرانیست ، خود را به که بسپاريم؟ تشويش هزار «آيا» ، وسواس هزار «اما» کوريم و نمیبينيم ، ورنه همه بيماريم دوران شکوه باغ از خاطرمان رفتهست امروز که صف در صف خشکيده و بیباريم دردا که هدر داديم آن ذات گرامی را تيغيم و نمیبريم، ابريم و نمیباريم ما خويش ندانستيم بيداريمان از خواب گفتند که بيداريد؟ گفتيم که بيداريم من راه تو را بسته ، تو راه مرا بسته اميد رهايی نيست وقتی همه ديواريم حسین منزوی
درسته داریوش عزیز این آهنگ و عالی اجرا کرده ولی مهم ترانه سرا این آهنگ هست که حسین منزوی خدابیامرز ...بد نیست ایشون و بهتر بشناسین ..واقعا گمنام در زنجان فوت شدن و قبرشون هم در اونجاست .روی سنگ قبرش از غزل های معروفش نوشته که گفته ...نام من عشق است آیا میشناسیدم ؟؟
از زمزمه دلتنگیم ، از همهمه بیزاریم نه طاقت خاموشی ، نه تاب سخن داریم آوار ِ پریشانی ست ، رو سوی چه بگریزم ؟ هنگامه ی حیرانی ست ، خود را به که بسپاریم ؟ تشویش ِ هزار «آیا» ، وسواس ِ هزار «امّا» کوریم و نمی بینیم ، ورنه همه بیماریم دوران شکوه باغ ، از خاطرمان رفته است امروز که صف در صف ، خشکیده و بی باریم دردا که هدر دادیم ، آن ذات ِ گرامی را تیغیم و نمی بّریم ، ابریم و نمی باریم ما خویش ند انستیم ، بیداری مان از خواب گفتند که بیدارید ، گفتیم که بیداریم ! من راه تو را بسته ، تو راه مرا بسته امیّد ِ رهایی نیست ، وقتی همه دیواریم
این شعر بعداز ۳۵ سال بخاطر پسر انقلاب شهید ۹ ساله ایذه ایی ، کیان پیر فلک گوش دادم درود به داریوش عزیز. کلمات پاسخ ندارد سوالی در تو بر می انگیزد هزاران افسوس از آنهمه گلها پرپر آبان آخرین نفس رژیم منفور ملاها بامید پیروزی مردم ستمدیده ایران ✌🏼
