Dlaczego warto studiować? 📚 Jak wybrać kierunek studiów? 🎓 

Dodałbym kilka rzeczy: 1. Na studiach pierwszy raz wychodzi na jaw paradoks stwierdzenia "to mi się nie przyda w życiu". Ponieważ raz wykuta wiedza na początku semestru... wcale nie zostaje tam aż do jego końca. Pozdrawiam przedmioty związane z matematyką. Przez większość czasu nie będziecie korzystać z wykutego materiału, który z takim trudem w końcu zrozumieliście. Jest to jednocześnie materiał potrzebny..., ale będziecie się go uczyć jeszcze raz przed egzaminem. Z kolei, ucząc się tylko noc przed egzaminem, możecie nie zdążyć. 2. Pilnujcie, czy Profesor nie napisał przypadkiem książki, mającej 50 stron, której jedyny egzemplarz znajduje się w pilnie strzeżonej bibliotece Waszego wydziału. 3. Jeżeli jesteście w Kole Naukowym, od razu bieżcie się za projekty. Samo uczestnictwo w takowym nie dodaje Wam zupełnie niczego do CV. Wybierajcie takie bez korporacyjnego vibe-u. 4. "Studia nie są niezbędne"... I tak, i nie. Powinienem w sumie wspomnieć o tym na początku. Pragnąłbym zauważyć, że żyjemy w czasach, w których produkcja magistrów jest masowa. To znaczy, że aby awansować w wielu zawodach, do których do niedawna jeszcze studia nie były potrzebne w ogóle... obecnie wymagany dyplom ukończenia studiów. Nie dostaniecie się do banku ani o krok za kasę, jeżeli nie macie zdanych studiów z finansów bądź rachunkowości. Poza tym, pamiętajcie, że studia są jedynym wyjściem, jeżeli mając 17-19 lat jeszcze nie macie pomysłu na życie. 5. Studia wiążą się z dwoma skrajnościami. Z jednej strony, możecie zmieniać kierunki studiów jak wiatr zawieje (jak mawiają moi rodzice). Nie ma nic złego w zrezygnowaniu z jednego kierunku na rzecz drugiego po dwóch latach wytężonej nauki. Serio... Byle tylko skończyć z jakimś papierkiem i nie skończyć jako wieczny student. :P Z drugiej strony, status studenta jest potrzebny przy zatrudnieniu. Jeżeli żyjesz ze świadomością, że studiujesz tylko i wyłącznie po to, żeby mieć papierek... Niekoniecznie jest w tym coś złego. Wiele zawodów wymaga tak wydłużonej drogi (o czym już wyyżej wspomniałem), więc większość przedmiotów nie będzie związana z Waszym przyszłym zawodem. Jeżeli tylko wykorzystacie ten czas na zdobywanie doświadczenia w pracy lub przez uczestniczenie w dodatkowych zajęciach (również pracując) odkryjecie tę jedną rzecz, dla której warto się z tym wszystkim męczyć, myślę, że warto. I hej, nie musi być tak, że od razu znajdziecie "sens swojego życia". Także nie rezygnujcie ze studiów po jednym miesiącu. Wytrzymajcie chociaż dwa. 6. Na wielu przedmiotach będziecie się uczyć dokładnie tego samego po kilka razy. W pierwszym roku przyłóżcie się do nauki. Później może się okazać, że jakiś Profesor będzie uskuteczniać dokładnie te same rzeczy, których się już uczyliście, ale w kompletnie niezrozumiały sposób. To nie podstawówka. Nikt nie oceni Was ze sposobu rozwiązywania zadania. Prawdopodobnie... 7. Dbajcie o relacje bardzo. "Bycie obok" jak w liceum/technikum nie wystarczy. Oczywiście, nie bierzcie zajęć do wyboru pod znajomych, ale pamiętajcie, żeby z nimi pogadać na czacie czy spotkać się po zajęciach. Najważniejsza rzecz, jaka Wam zostanie po studiach, to właśnie znajomości. Spora część przedmiotów na studiach jest zupełnie niepotrzebna. To zapychacze, które trochę łatwiej zdać, ale no... muszą Was czegoś uczyć. Gdy ukończycie 25. rok życia, to, ostrzegam Was, nie ma żadnego państwowego urzędu do znajdowania znajomych! 8. Możecie też ogarnąć mega projekty sami lub ze znajomymi... Brzmi niemożliwie? Studia to właśnie czas aby robić jak najwięcej niemożliwych rzeczy! Na studiach powstaje mnóstwo startupów. Możecie albo dołączyć się do zupełnie obcych osób poprzez biuro karier (o ile takie istnieje, rzecz do sprawdzenia, zadanie domowe) albo rzucić zupełnie absurdalny pomysł, w który Wasz znajomy uwierzy. Będąc w Kole Naukowym współorganizowałem raz pewną akcję. Nagle większość luźnych pomysłów z mojej strony, w które bym sam nie uwierzył i nigdy nie wziął się za ich realizowanie, zaczęły trafiać w gusta mojej koleżanki, współorganizatorki. Mając oparcie wziąłem się za swoją część w ich realizowaniu. Podstawa, to szukać oparcia własnego rozwoju. Motywacja nie bierze się znikąd. Wpuszczajcie się w absurdalnie niemożliwe działanie. Stanowiska pracy, gdzie nie macie szans. Projekty przewyższające Waszą pewność siebie i umiejętności. Dopiero, gdy wpakujecie się w jakąś sytuację rozwojową, myślcie jak ją ogarnąć. Jak dostać pracę, jakie portfolio napisać, jak poradzić sobie ze znalezieniem partnerów organizacyjnych, napisaniem programu komputerowego itd.

Jestem w klasie maturalnej i od dwóch lat powtarzałam sobie i kolegą, że nie chcę iść na studia, że chciałbym jak najszybciej założyć własną działalność. Przez jakiś czas dużo uczyłam się o prowadzeniu firmy, czy ogólnie o samo rozwoju. Bardzo spadłem jeśli chodzi o wyniki w szkole, czułem, że tam nie znajdę spełnienia. Jednak zacząłem czuć presję ze strony rodziców i wychowawcy. Dodam jeszcze, że chodzę do szkoły mającej opinię "wysokiego poziomu" w moim mieście, więc też klasa jest ambitna pod względem nauki, co wiążę się dla mnie z dodatkową presją. Wraz ze zbliżającą się maturą porzuciłem plany o własnej działalności (przynajmniej tymczasowo;)), znalazłem studia, które mnie interesują, ale mam wrażenie, że się na nich nie odnajdę.

Świetny filmik, Amadeusz! Doskonale wyjaśniasz, jak wybrać ścieżkę życiową przed studiami. Twoje rady dotyczące wyboru kierunku i uczelni są bardzo cenne i pomagają zrozumieć zalety studiowania. Podoba mi się, że omawiasz potrzebne umiejętności, trudniejsze przedmioty oraz ścieżki kariery po studiach. Szczególnie wartościowa jest wzmianka o gap year i zdobywaniu nowych doświadczeń. Twoje praktyczne porady na temat ryzyka związanego ze studiowaniem oraz brakiem studiowania są niezwykle pomocne. Polecam każdemu, kto chce podjąć świadomą decyzję dotyczącą swojej edukacji i kariery!

Czasami wybory, które na pierwszy rzut oka wydają się nietrafione, w dalszej perspektywie okazują się bardzo trafne. Ja wybrałem moje studia przez przypadek. Chciałem iść na budownictwo lub lotnictwo, a ostatecznie wylądowałem na energetyce i pomimo tego że miałem poprawki i powtarzałem rok, teraz jest to moja pasja, którą stale rozwijam (studia podyplomowe z wodoru i biometan). Dodatkowo mam też realny wpływ na otaczający Nas świat, bo specjalizuję się w efektywności energetycznej i pomagam największym przedsiębiorstwom w Polsce zmniejszyć zużycie energii i paliw oraz stać się bardziej przyjaznym środowisku.

Fajny instruktażowy film, pokazuje od zera jak się za ten cały proces zabrać, na co zwrócić uwagę, daje o czym pomyśleć. Oszczędził by mi mnóstwo czasu i stresu gdybym miał go gdy sam zaczynałem. Dobra robota Amadeusz.

Super film, myślę ze będzie dobrym drogowskazem dla osob stojacych przed wybiorem studiow. Często ludzie nie rozpatrują tej decyzji w takich metrykach, jakie tu poruszyles.

Moim zdanie w 2024 roku powinno się już w liceum zastanawiać się, zainwestować, to zabrzmi staroświecko, w jakiś fach, bo te kilka lat szybko minie i tacy ludzie, którzy siedzieli w ławkach znajdą się z ręką w nocniku. Oczywiście fach to: lekarz medycyny, stomatolog, kucharz itd. A nie "radosne studiowanie". Tym bardziej, że wyjechanie do innego miasta kwatera, wyżywienie stało się drogie. Niestety ale żyjemy w takim państwie, w którym młodzieży, po 2000 roku było trudno. Najpierw wysokie bezrobocie, potem niskie stawki i śmieciówki. Brak perspektyw w miasteczkach i wioskach. Pamiętam jak sobie dorabiałem w Tesco na nocki w 2015 roku za 7,70 brutto, 7,10 netto, więc lepiej było się uczyć, niż robić taką...karierę.

Tak naprawdę wszystkie studia kwalifikacyjne mają sens , tzn wszystkie medyczne i okołomedyczne , prawo , inżynieryjne informatyczne itp, innymi słowy większość studiów nie humanistycznych, jedyne studia humanistyczne na które faktycznie warto iść pod względem zarobkowym to prawo

Całkiem niezłe video

Następnym razem daj mi linka do live z chęcią wbije i posłucham na żywo. Sama teraz wybieram uczelnie właśnie waham się pomiędzy Polibudą a Uniwerkiem. Co polecasz?

ktos sie orientuje jaki jest poziom na uniwersytecie przyrodniczym zarzadzanie i inzynieria produkcji bo normalnie taki jeden typ z mojej klasy z technikum ktory praktycznie wgl nie chodzil do szkoly ze wszystkich przedmiotow mial 2 albo 3 raz kiblowal w 3 technikum z matmy no po prostu debil i zrobil w poprzednim roku inzynierke to ja nwm czy tam serio taki niski poziom czy co bo watpie zeby nagle gosc zaczal ogarniac i jak sie o tym dowiedzialem to troche zle sie poczulem ze ktos taki ma studia a ja nie bo ja nie poszedlem na studia gdyz nie wiedzialem co chce studiowac i po prostu pomyslalem ze jesli pojde na kierunek ktory mi sie nie spodoba albo nie dam sobie rady to tylko zmarnuje czas wiec poszedlem do pracy a teraz troche zaluje bo praca mnie powoli wykancza ( mieszkam na wsi i troche trudno o prace a jesli sie wyprowadze do wiekszego miasta to z moim srednim technicznym wyksztalceniem tez nie znajde fajnej pracy a koszt za wynajem za duzy wiec totalnie mi sie to nie oplaca) no i ja zle sie z tym czuje ze inni sie rozwijaja a ja nie i tylko stoje w miejscu robiac w dzien w dzien to samo i nwm do konca jak to zmienic

Siedzi