بله درست است توکل به خدا روزی رسان است حتی اگر کاری هم نکند اما اینجا یک موردهست توکل از چه چیزی ناشی شود نیز مهم است یعنی توکل اگر ریشه اش شناخت کامل باشد یک چیز است اما توکل سرسرس باری به هر جهت چیز دیگر است یعنی اگر فردی بتواند خداوند را همانگونه که هست بشناسد و توکلش ناشی از چنین شناخت باشد بی کار هم روزی اش می رسد یعنی خودش نمودی از او می شود بی نیاز می گردد اما چون این محال است پس توکل باید با کار همراه باشد تا انگیزه بیشتری برای افراد ایجاد کند که در چنین حالتی احتمال موفقیت بیشتر می شود پس اشکال در توکل نیست اشکال در کیفیت توکل افراد است
با سلام خدمت استاد گرامی جسارت بنده را به بزرگواری خود ببخشید در قرآن تنها یک بار خمس آمده است آن هم در سوره انفال آیه 41 و محل مصرف آنهم مشخص شده و خمس از غنائم جنگی و کشف گنج امثالهم می باشد لذا فعلا نه جنگی است و نه گنجی و حق امام هم فکر میکنم در اسلام سندی ندارد با پورش از مقام استادی شما
سلام. من از دوستداران دکتر سروش هستم و بعد از خواندن و شنیدن درس های ایشان سلسله سخنرانی هایی در رابطه با مثنوی در حال بارگذاری هستم که تفاسیر و تعابیر مثنوی شناسی و مولوی شناسی را تغییر خواهد داد. عزیزان را برای شنیدن آنها و اظهار نظر دعوت می کنم. ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-RV9CR2y9eVU.html
والشُّعراءُ يَتَّبِعُهُمُ الغَاوُونَ . ألَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ . وأَنَّهُمْ يَقولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ و شعرا را افراد گمراه دنبال میکنند (افراد گمراه بدنبال یا فالوور شاعرانند و حرفهای آنها را تفسیر میکنند) آیا نمیبینی (از علایم این گمراهان) که آنها در هر ( جایی که وارد میشوند) مبحثی که وارد میشوند سرگردانند ( عدم ثبات و نتیجه گیری متقن) و فقط حرف میزنند ولی عمل در کار آنها نیست
تو دکتری واقعا؟ آخه مگه قرار هست همه چیز کامل باشه شما تو خلقت یه چیزی رو نشون بده که نقصان نداره حالا گاها تو هر هزار سالی یکی مثه مولانا میاد که تو یه دنیای دیگه هست و انسان هم گاها باید یخورده تنوع تو زندگیش باشه با خواندن شعر مگه قرآن خودش بروزن ترانه و شعر نیست و مگه تلاوت قرآن آواز خوانی نیست؟😊
به عقیده بنده عرفان علم خواندن اشکار است نه کشف اسرار در واقع عرفان به انسانها می خواهد بگوید در غفلت زندگی نکنند بلکه به دنیا با دید عجیب و سوال انگیز نگاه کنند در واقع انچه ما می گوییم سر اشکار است انچه سر است غفلت است یعنی اگر غفلت کنار برود می بینیم همه چیز اشکار است پس در جهان هیچ سری وجود ندارد جز غفلت
