Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog leven in Meppel bijna 250 Joden. Dit aantal wordt uitgebreid met nog vijftien Duitse Joden, die hun vaderland ontvluchten. Eind juli 1942 loopt de spanning bij de Joodse bevolking van Meppel hoog op: meer dan 30 Joodse mannen zijn al naar werkkampen vertrokken. Hun gezinnen blijven in opperste verwarring achter. Op 17 augustus delen de Duitsers een nieuwe mokerslag uit: 27 jongemannen moeten naar het werkkamp in Linde. In de nacht van 2 op 3 oktober 1942 worden met behulp van burgemeester Geert Wisman 171 Meppeler Joden uit hun huis gehaald en op de trein naar Westerbork gezet. In Westerbork worden ze verenigd met hun, uit de diverse werkkampen gehaalde, mannen, vaders en zonen om gezamenlijk verder te reizen. In 1945 keren slechts achttien Joden naar Meppel terug, 232 Meppeler Joden zijn door de Duitsers vermoord en Meppel verandert uiteindelijk in een stad vrijwel zonder Joden. De nutteloos geworden synagoge wordt dan ook verkocht en in 1960 zelfs tot de grond toe afgebroken. De synagoge maakt plaats voor een winkelpand.
3 окт 2024
