KANALA ABONE OLMAYI UNUTMAYALIM ➤@marmaramuzik
"ENSAR" FON MÜZİĞİ ➤ • DURSUN ALİ ERZİNCANLI ...
"MARMARA MÜZİK" SOSYAL MEDYA
Web Site ➤ www.marmaramuzi...
RU-vid ➤ / marmaramuzik
Facebook ➤ / marmaramuzik
Instagram ➤ / marmaramusic
Twitter ➤ / muzik_marmara
DURSUN ALİ ERZİNCANLI PLAYLİST ➤ • DURSUN ALİ ERZİNCANLI ...
ENSAR
Medine…
Rasulallahla şereflenen onun varlığıyla iftahar eden şehir,
Şehirlerin kalbi, tozuna toprağına canların feda olduğu şehir.
Ve ensarın torunları, Medineli Müslümanlar,
Hiç kimsenin yetişemediği ufkun sahipleri.
Bugün Medine sokaklarında dolaşırken göz göze gelebilirsiniz,
Bir vesile ile konuşabilirsiniz, belki tanımayabilirsiniz
Ama asr-ı saadetten günümüze kadar gelen ensarın kokusunu,
Peygamber sevgisiyle yanan yüreklerin,
Torunlarına ulaşan kokusunu hissedebilirsiniz.
Dilerseniz, huneyne gidelim.
Fahri Kainat efendimizin ensara duyduğu sevgiyi öğrenelim.
İşte huneyn günü;
Savaşın sonunda yüklü miktarda ganimet elde edilmişti.
Ganimeti en çok ensar hak etmişti bu doğruydu,
En çok ensar liyakat göstermişti buda doğruydu,
Ama Allah Rasulünün bir bildiği vardı.
Allah Rasulü Müslümanların kemaline güvenerek,
Ganimetten ensara pay vermemişti.
Saad bin ubade ensar adına Rasülallahın yanına geldi,
Ya Rasulallah dedi.
Ensardan bazı kabileler sana karşı gönüllerinde kırgınlık duydular.
Fahri kainat neden diye sordu;
Ganimetleri kendi kavmin ve diğer arab kabileleri arasında paylaştırıp,
Kendilerine pay vermediğin için.
Belliki ensardan bazıları Fahri Kainatın,
Kendilerine ne kadar değer verdiğini anlayamamıştı.
Efendimiz üzgündü…
Kavmini topla ve bana bildir diye emretti.
Saad bin ubade ensarı topladı Rasulallah geldi;
Burada ensarın dışında kim varsa ayrılsın buyurdu.
Ensar damardaki kanın nasıl donduğunu artık anlayabiliyordu.
Yüzünde kara bulutların gökyüzüne verdiği çehre gizliydi sultanın,
Yağsaydı hüzün yağardı ve yağdı;
Önce kelime-i şahadet sonra Allah’a hamd,
Ve konuşanların en güzeli hüzün peygamberi.
Konuşma başladı;
“Ey ensar topluluğu;
Bugünden itibaren belki Müslüman olurlar diye,
Kendilerine ganimet verdiğim için,
Hakkımda söylediklerinizi duydum”
“Ey ensar;
Allah size imanı lutfetmedimi,
Sizi şereflendirip üstün kılmadımı,
Size Allah yardımcıları,
Peygamber yardımcıları sıfatını vermedimi”
“Eğer hicret olmasaydı ensardan olmayı isterdim,
İnsanlar bir vadide toplansa sizler başka bir vadide toplansanız,
Ben sizin yanınıza gelirdim, sizler benim sırdaşımsınız.”
“Herkes ganimet olarak aldıkları mallarıyla,
Koyunları ve develeriyle yurtlarına dönerken;
"SİZ ALLAH RASULÜYLE DÖNMEYE RAZI DEĞİL MİSİNİZ…?"
“Ensar…
Razıyız Ya Rasulallah dediler.”
Ama sevgili peygamberimiz yine mahsundu;
“Sözlerime karşılık olarak bana cevap veriniz buyurdu.”
Ensarın ileri gelenlerinden biri söz aldı;
“Ya Rasulallah…
Biz zülmün içindeydik Allah senin hatrına bizi kurtuluşa erdirdi,
Biz alevden bir uçurumun yanıbaşındaydık,
Allah senin elinle bizi o uçurumdan kurtardı,
Biz dalalet karanlığı içindeydik,
Allah senin vasıtanla bizi hidayet aydınlığına çıkardı.
Biz rab olarak Allah’tan,
Din olarak islamdan,
Peygamber olarakta senden hoşnuduz Ya Rasülallah,
Sen dilediğin gibi davran biz sana tabiyiz.
O an ensarın üstüne hüzün yağıyordu,
Gözleri neme bulanmıştı,
Kalpleri göğüslerinden çıkıcak gibiydi.
Ve sevgililer sevgilisinin sesi titredi,
Ensarın hıçkırıklarına karıştı sevgilinin sesi
“Siz bana bu şekilde değilde,
Şöyle mukabele etseydiniz,
Yine doğru söylemiş olurdunuz”
“Ey Muhammed
Sen bize kovulmuş olarak gelmedinmi,
Biz sana kuçak açıp seni barındırmadıkmı,
Herkes seni yalanladığı halde biz seni doğrulamadıkmı,
Perişan bir haldeydin,
Biz sana her şeyimizi seferber edip yardım etmedikmi,
Böyle deseydiniz yine doğru söylemiş olurdunuz”
Ensarın cevap vermeye mecali kalmamıştı,
Ağlamaktan ölecek gibiydiler.
Efendimizde onlarla birlikte ağladı,
Bilmemki medineye dönene kadar
Kaç kez Rasülallaha bakıp ağladılar
Kaç kez hamd ettiler,
Böyle biricik peygamberleri olduğu için.
Medine Rasülallah’la şereflenen,
Onun varlığıyla iftihar eden şehir
Şehirlerin kalbi,
Tozuna toprağına canların feda olduğu şehir.
Ve ensarın torunları Medineli Müslümanlar,
Hiç kimsenin yetişemediği ufkun sahipleri
Söz : Dursun Ali ERZİNCANLI
Müzik : Umut MÜRARE
Albüm : En Sevgiliye 7 (2006)
Yapım Yılı : Eylül 2006
Prodüktör : Eşref Ziya
Stüdyo : Mavi
Süpervizör : Alper Kış
Mix & Tonmaister : Murat Korkmaz
Edit & Mastering : M. Celaleddin Yüksel
Aranjör & Müzik Yönetmeni : Umut Mürare
Gitarlar : Uğur Varol
Perküsyon : Cengiz Ercümer, Şener Yolal
Bas Gitar : Emrah Günaydın
Flüt : Ahu Zeynep
Grup Yaylı : Şengüller
Balaban : Ertan Tekin
Tambur : Furkan Rasuloğlu
Ney : Eyüp Hamiş
Asma Davul : Bekir Sakarya
Solo Keman : Özcan Büyük
Klarnet : Serkan Çağrı
@marmaramuzik Dijital Medya Yönetim & Tasarım : Barış Abadan
#dursunalierzincanlı
#marmaramüzik
#şiir
21 сен 2024
