Duydun mu? | Abdurrahim Karakoç 

ne diyor üstad;
“Yaz da geçer, kış da geçer, aldırma boş ver!
Sen sana saldıranlara saldırma boş ver!
Susuz kal, ıstırap çek, sabretmeyi belle!
Testiyi lağım suyundan doldurma boş ver!”
Vesselam...
Karagözlüm, kavuşmayı beklerken,
Ayrılığın vakti geldi, duydun mu?
Beraberce diktiğimiz çiçekler
Açılmadan önce soldu, duydun mu?
İçimde acıdan ırmaklar çağlar;
Gözlerim yaş dolu, gönlüm kan ağlar.
Tatlı hatıralar, sıcak sevdalar,
Hakikatsiz rüya oldu, duydun mu?
Kara talih ile olunmaz yarış;
Eğer küskün isen gitmeden barış.
Belki son ayrılık, belki son görüş...
Kavlimiz yarıda kaldı, duydun mu?
Çok olur dağların karı-kıcısı,
Böyle imiş alnımızın yazısı.
Bu mevsimsiz ayrılığın acısı...
Ok vurdu sinemi deldi, duydun mu?
KARAKOÇ’um, kalbim yara, dilim lâl...
Ömrümün ufkunu sardı bir melâl.
Beslediğim umut, kurduğum hayal,
İçime ateşler saldı, duydun mu?
Dosta Doğru [syf. 22]