Uit mijn boekenkast:
Eenhoorns bestaan niet - Ronald Ohlsen
(Ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan van Doe Maar Dicht Maar)
Blauw gevederd, snaterend, het leeft!
Zijn ogen zijn twee heldergroene lichten.
Tussen zijn oren zit een Noorse kreeft.
Ik kan er ook een haaienvin op dichten.
Als ik zo’n beest verzin, hem strepen geef,
zoiets, dan ben ik wat ik zijn wil: dichter.
Zo’n beest dat kopjes geeft en hoorntjes heeft.
Ik roep alleen maar: lig! En zie: het ligt er.
Het mag mij nooit verlaten. Het is mij
zo lief. Het volgt mij waarheen ik ook ga
en kwispelt om de haverklap zo blij.
Ik weet door hem dat ik ook echt besta.
Wij streven samen wat al was voorbij.
Dat doen ze ons zo één, twee, drie niet na.
26 сен 2024