16 yaşındayım ilk izledigimde de uzuldüm simdi de uzuluyorum tugkan abimin dedikleri doğru hayat devam ediyor bunu kabullenmek lazim. Cok sey yasadim cok sey gordum 8 yaşinda hayati ogrettiler ne dost ne aile hicbir seye guvenmeyin hep kendinize birgun herkesin gidip tek kalacaginizi kabullendirin ama aci ama tatli he yalan degil abim ve babam var ama hicbir zaman ikisine derdimi anlatamadim anlatamam da hayat beni kendine kapanik bir insan olarak yetiştirdi cok fazla intihar etmeyi dusundum, istedim ama insan yapamiyor cok zor bir durum.. Şunu unutmayin illa bir gün biz de mutlu olacagiz beni ayakta tutan bu. Kendinizi kaybetmeyin dayanin.
