Dit is een persoonlijke getuigenis van mijn eigen moeder, Lieve Stevens.
Ze werd onverwachts (alleenstaande) moeder en had 4 maanden de tijd om zich hierop voor te bereiden. Om 6 jaar later een ski-accident te hebben waarbij haar rechter been volledig verbrijzeld werd en de boodschap van de chirurg was 'U gaat nooit meer kunnen stappen'.
De volgende jaren tekenden zich in revalideren en een rebelse tiener opvoeden waar iedereen commentaar op had, waardoor ze zichzelf en de opvoeding in twijfel trok. Maar niets was minder waar, dicht bij jezelf blijven was de boodschap.
Terugblikkend op het verleden is vergeving en in verbinding staan met andere zonder je eigenheid te verliezen altijd de rode draad geweest.
21 окт 2024
