Niestety epidemia strachu rozprzestrzenia się po osiedlach. Nierzadko spotyka się wśród opiekunów psów osoby z wielką potrzebą izolacji od siebie psów, ludzi z potrzebą nadmiernej kontroli, którzy na widok psa idącego z naprzeciwka zaczną uciekać po krzakach. Ta dzisiejsza epidemia strachu pokazuje nam totalny brak zaufania do swoich własnych psów, a dominujące uczucie u tych ludzi to strach, czyli łącząc te wszystkie cechy tworzy nam się autostrada do wychowania psa z problemami.
Ta toksyczna nadmierna opiekuńczość sprawi, że pies nie będzie sobie radził w środowisku, będzie upośledzony społecznie. Do tego dochodzi branie małych psów na ręce, krzyk opiekuna za każdym razem, gdy podchodzi pies, to wszystko robi z tych małych psów kulki nerwów i strachu, robi z nich upośledzone psy, aż w końcu staną się zagrożeniem same dla siebie.
13 окт 2024
