Hocamı bundan 8 -9 sene önce işten atıldığım gün Yine içimde o hayat sevgisinin zerresi olmadan dünya işlerini zorla iteleme kakalama ile sürdürdüğüm bir gün TRT' müziği açıp Erol hocamı ilk defa #neyaşıyorneyasar diye bir türkü ile tanımış oldum. Can evimden vurmuştu bu eseri ile beni. Zaten sürekli türkü dinlerdim ruhuma, sakin mizacıma, hassas kalbime yalnızlığıma, aykırılığıma, geçimsizliğime hayata ve insanlara duyduğum derin öfkeme iyi geliyordu. Şöyle bakıyorum da İnsanların çoğunluğu acıdan kaçıyor kederden hüzünden sakinlikten, özünden kendinden, elinden geldikçe uzak durmaya gayret ediyor. Kendimi bildim bileli ben hiçbir zaman insanlar böyle yaşıyor diye onlara ayak uydurmadım. Girdiğim her ortamda kendimi belli edip neysem oydum gizlim saklım rolüm oyunum hilem hurdam hiç olmadı. Tabi ki insanlar böyle kendin gibi davrandığın için seni sevmiyor, onlardan biri olarak görmedikleri için seninle iletişim kurmak istemiyorlar İşte bu yüzdendir ki kimsenin ipinde oynamadığım için yapayalnız kaldım kimsesiz yaşamayı acı çeke çeke öğrendim. Şu dünyada kafama uyan beni anlayabilecek tek bir insan evladı dahi olduğunu düşünmüyorum bu hale geldikten sonra da bundan sonra olsun istemem eksikliğini aramıyorum artık Başta Annem olmak üzere çevrem bana her zaman öfkelidirler Tabi ki Onlara benzemediğim için bu öfkelerinin sebebi Annem bu yüzden bana her fırsatta niye böylesin eşin benzerin yok senin gibi çeşit insanı da ömrüm hayatımda görmedim duymadım diye kızar Belki de Annemin dediği gibi insan olmayı beceremiyorum onlar gibi yaşayıp düşünmediğim için topluma ayak uydurmadığım için en büyük suçlu benim keşke normal bu çağın insanı gibi olabilseydim de hayattan elimi eteğimi çekip bir köşede sessizce yaşarken ölü olsaydım. Yapamadım içimden gelmeyen hiçbir şeyi yapmadın. Vicdanım çok rahat ama pişmanlığım hiç yok ama insanlıktan çıktım
Tam da yazdıklarınıza benzer şeyler hissettiğim bir günde, gözyaşlarımın en büyük yoldaşı Erol Parlak'ı dinlemek için açtığımda gördüm yorumunuzu. Umarım hayat bir gün bize, acımıza, farklılıklarımıza merhametli davranır,umarım iyisinizdir. Kendimi bir başıma hissettiğim bir günde, ulan böyle hisseden başkası da varmış dedirtti yazdıklarınız. Ayrıntılı ifadelerinizdeki her şeyi hissettim, o acıların ben de içinden geçtim, geçiyorum. Kollarımızı kanatlarımızı kırıp uçmamız için dünyaya göndermişler gibi. Ne anadan, ne babadan yana yüzüm gülmedi. Baştan yuvasızlık, beni aykırı ve uyumsuz kıldı sanki. Neyse yaşıyoruz işte. İyi dileklerimle.
Sizin de emeğinize sağlık. Muhteşem bir türkü. Dillere pelesenk olmuş bir yapıt. İhsan Öztürk imzalı türküler hep öyle. Ustanın da eline diline sağlık, müthiş bir yorum.
Güzel adam bu kaçıncı olağanüstü yorumunuz bu kaçıncı teşekkürümüz,,Umarım yolun sonuna kadar böyle gidersiniz bizde sizin ardınızdan geliriz ....Sevgiyle
