Κλαίω από συγκίνηση. Βλέπω τον εαυτό μου στο 1.10 του βίντεο και ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω τι ζήσαμε εκείνες τις μαγικές νύχτες. Θυμάμαι έφυγα από Κερατσίνι να ανέβω Κέντρο να συναντήσω την κοπέλα μου την Δήμητρα και να δούμε μαζί τον ημιτελικό στις γιγαντοοθονες στη πλατεία Κοτζια. Όσο περίμενα στη στάση του λεωφορείου ένα Περιστέρι μου κουτσουλισε την φανέλα που βλέπετε στο βίντεο. Άρχισα να βρίζω τσαντισμένος κ μια κυρία εκεί δίπλα στην στάση μου έδωσε χαρτομαντηλο κ μου είπε να μην νευριαζω..και πως είναι γούρι, πως η Ελλάδα θα κερδίσει. Όταν έφτασα κέντρο πήγα σπίτι της κοπέλας μου Μεταξουργείο και εκεί την βρήκα με ένα πακέτο μπογιές να με περιμένει για να βάψουμε τα πρόσωπα μας στα χρώματα της γαλανόλευκης. Όσο ανηφοριζα για πλατεία Κοτζια μέσα μου ένιωθα σίγουρος για την νίκη πρόκριση στον τελικό. Αναμνήσεις και δάκρυα από εκείνες τις νύχτες που θα μείνουν για πάντα στο μυαλό. Σευχαριστώ εσύ που ανέβασες το βίντεο... Θα το φυλάξω να το δείχνω στα παιδιά μου κάποτε. Να με δουν με κλειστή τη φωνή να φωνάζω για το όνειρο που ζούσαμε τότε όλοι οι Έλληνες.
Τέτοιες στιγμές σαν κι αυτή του Euro 2004 μια φορά τις ζούμε δεν θα τις ξαναζήσουμε. Αν δεν παίζαμε με την Πορτογαλία και παίζαμε με την Αγγλία η οποία είχε χάσει από την Πορτογαλία στα πέναλντι στη φάση των 16 θα χάναμε πολύ και θα στενοχωριόμασταν θα το φυσάγαμε και δεν θα κρύωνε που χάσαμε την μοναδική ευκαιρία που είχαμε.
Ποτέ... πριν λιγα χρονια λεγαμε ποτέ δεν ξερεις μπορειιιι καιιιι.. αλλα καθε χρονο και χειροτερα. Η τελευταια ελπιδα εχει σβησει εδω και χρονια φιλε.. το 2004 θα ειναι απλα η καλυτερη αναμνηση που μπορουμε να εχουμε. Δευτερα γυμνασιου πηγαινα και σιγουρα δεν θα ξεχασω ποτε εκεινο το βραδυ!
Κ να το ξανα παρουμε ποτε δεν θα είναι οπως τοτε!! Τοτε αν εφερναν μια ισοπαλία το γιουρο για εμας θα ηταν επιτυχία κ ελπιζαμε οτι αυτο θα γινει με την ρωσια στους ομιλους ...δεν περιμεναμε τπτ ηταν κατι αδιανοητο ακομα κ σημερα εγω δεν μπορω να το πιστεψω ζησαμε ενα ονειρο!! Αν το παρουμε τωρα παλι σε όλη την πορεια θα εχεις στο μυαλο σου οτι το κάναμε τοτε γιατι οχι κ τωρα?? Εχεις στην ακρη του μυαλο σου μια ελπίδα ενω τοτε ηταν η πρωτη συμμετοχή στο γιουρο δεν υπηρχε καμια ελπιδα γιατι δεν εχει ξανα γίνει ποτε κατι τετοιο πρωτη συμμετοχη στην διοργάνωσή κ να το παρεις απο την διοργανώτρια??παιζαμε με παιχτες που δεν ειχαν καν ομαδες πχ ο μπασινας.απλα παραλογο κ το πηραμε δικαια κ ημασταν τυχαιροι που μας σφύριξε σε καποια ματς ο τεραστιος κολινα που μας έπαιζε πραγματικα 50-50
