Eu tamén estiven alí. Ía ver a Bob Dylan e Gary Jules. E ó final, o mellor foi ela, soa cunha guitarra e a súa gran voz. Gary Jules non foi, e Dylan coma se non estivese, non recordo máis que a un tipo moi antipático, sen conexión co público, e da que non recoñecías ningunha das súas cancións máis coñecidas.