F. Chopin - Polonez fis-moll op. 44 - analiza - wykład Grzegorza Niemczuka 

Takiej analizy utworow Chopina szukalem kilkanascie lat. Dzięki

Bardzo dobrze Pan tłumaczy kwestie muzyki tak, że można przenieść się do epoki historycznej. Jest to bardzo inspirujące

Nie jestem jakimś znawca muzyki więc może odbieram muzykę w dość prosty, chłopski sposób. Dla mnie ten polonez zawsze niósł sporo emocji podobnych do złości, gniewu. Bardzo silnych emocji👍 to mój ulubiony polonez bardzo panu dziękuję za analizę miło posłuchać takiej fachowej analizy dzięki niej mam okazję spojrzeć na ten utwór także z innej strony niż zawsze👍

Dziękuję za piękny wykład.

Chodziło o wyciszenie emocji przy słuchaniu tego poloneza i wspomnienie tego co było dobre

Dziękuję za wspaniały wykład. Poloneza tego znam i lubię. Aczkolwiek do tej pory zawsze się w nim gubiłam. Nie wiedziałam gdzie jestem i o co chodzi. No ale muzyka piękna więc chętnie słuchałam. Dzięki Pana wzruszającej a nawet wstrząsającej analizie teraz wreszcie wszystko się poukładało i ma sens. Co z pewnością przełoży się na słuchanie. Zaraz poszukam tego wykonania Rubinsteina z Moskwy. 🌹🥰

Boże, jaki Chopin jest piękny, brak słów po prostu. Tylko "stepy akermańskie" dorównują temu, pięknu i prostocie, chociaż na innym poziomie! Dziękuję za Pana wykład!

Witam Maestro i wszystkich słuchaczy

pozdrawiam. wszystkich 😊😊😊

P. Grzegorzu, jako artyści jesteście nam bardzo potrzebni, może tym bardziej teraz w czasach pandemii gdy gabinety psychologów nie wyrabiają na zakrętach. Dziękuję za kolejny świetny odcinek. P.S. Nie wiem czy tylko ja mam skojarzenie że ostatnie takty tego poloneza słyszymy w znanej piosence "Żeby Polska była Polską..." 😉 Zaskoczony też jestem genialnym skojarzeniem z werblem i marszem. Jeszcze jedno moje prawdopodobnie subiektywne odczucie jeśli chodzi o ten mazurek: Za każdym razem gdy słyszę tego mazurka mam wrażenie że jest on mimo sielankowości pełen niepokoju, jakby dążył do rozwinięcia ale to nie następuje. Poza tym w dźwiękach basowych też jakby kurczowo tajemniczo oscyluje wokół uporczywie powtarzającego się dźwięku. Gdyby ten mazurek był oderwany od poloneza i tak siał by niepokój. Ale właśnie chyba też w tym zawiera się geniusz Chopina że tu nie ma przypadkowości.

Dobry materiał, gratuluję. Bardzo mi Pan pomógł. Polecam zrobić odcinek z problemami technicznymi w omawianych utworach, np. jak dobrze zagrać ciąg oktawowy aby ręka nie sztywniała, jakie najlepsze palcowanie przy trylach itd... pozdrawiam:)

Ten utwór zapiera mi dech w piersiach. Dosłownie też.

Utworom Chopina nadano specyficzne literacko nazwy, np. etiuda Rewolucyjna, polonez Militarny, polonez Heroiczny, Marsz Pogrzebowy (III część sonaty b-moll op. 35), walc Minutowy itd. W myśl powyższej konwencji, omawiany tutaj Polonez fis-moll op. 44 w nomenklaturze semantycznej określono mianem "Tragiczny" (Tragic). Oczywiście to kwestia umowna, ale w tym przypadku określenie jak najbardziej słuszne. W tym dziele kumuluje się atmosfera grozy, niebezpieczeństwa, niespodziewanego przerażenia. Krytycy Chopina zarzucają mu, że płodził utwory smutne bo romantyczne, nerwowe bo nienaturalnie dynamiczne, chaotyczne bo nazbyt ekspresywne, w każdym razie - nad wyraz dziwne. Ja natomiast odcinam się od maniery tak uproszczonej formuły oceny dzieła muzycznego. Z drugiej strony, jeżeli kolor może być ciepły albo zimny, to dlaczego utwór muzyczny nie mógłby być wesoły czy żywy. Przecież w zapisie nutowym określa się wskazówki do wykonania muzyki w zakresie tempa, ekspresji, tonu. Takie rozumowanie nie oddaje jednak całościowego podejścia do wartościowania kompozycji. Trudno bowiem rozmawiać o muzyce, obrazach, uczuciach i pragnieniach. 22:40

Wzruszyłem się do łez tym wykładem! Jedyny wniosek jaki mi się nasuwa to że" piękno jest niezniszczalne" (jakże sprzecznie z Twoją subiektywnością). Chopin wydaje się harcerzykiem przy Szostakowiczu, który to w oblężonym mieście miał premierę swojej siódmej symfonii, ale!!! NIE WOLNO porównywać gościa, któremu cała armia ludzi smyczkuje, dmucha etc do schorowanego kolesia, który ma do dyspozycji tylko "czarno-białą szafkę z klawiszami"

bardzo sugestywna i interesująca interpretacja tego wspaniałego dzieła Chopina

A ja właśnie bardzo lubię część marszową i myślę że jest niedocenianą częścią.

takze witam

23:48 (zapisuję sobie na pozniej gdzie skończyłem :))

te akordy w prawej rece

ja mam skrajnie in odczucia-slyszę placz

Proszę Pana - jestem uzależniona od Pańskich wykładów od kiedy je odkryłam. Jeśli chodzi o siłę utworów Chopina w walce o Polskę, to trzeba pamiętać, że Ignacy Jan Paderewski grając Chopina na tournee w Stanach Zjednoczonych zdobył entuzjazm amerykańskich elit, w tym także elit politycznych, i wykorzystał to do wspierania odzyskania niepodległości przez Polskę. Jestem Panu niezmiernie wdzięczna za te wykłady.

A może ten cały przemarsz, walka w części a kończy się wlasnie zwycięstwem wroga. Może jest to polonez upokorzenia, i dlatego główny motyw części a jest taki wymuszony mało polonezów, obcy… i dlatego przeciwstawieniem marszu najeźdźcy jest czesc liryczna - mazurkowa (polska), nakazujaca zachować godność w sercu, bo na rewanż przyjdzie czas później

ten mazurek łka..

Wykład bardzo ciekawy . Ale w samej grze masa błędów tekstowych....