Aramızda Kemal Sunal ve Şener Şen filmleriyle büyüyenler vardır. Bunlardan biri de benim.
Onların yerini tutmak kolay değil. Ama yerine gelenler de onları çok aratmadı: Mesela Cem Yılmaz,
Ata Demirer, Yılmaz Erdoğan.
Hepsi çok büyük isimler! Ve onlar da yeni nesle el vermeye başladılar.
E, Z kuşağının da toplumun da mizah anlayışı değişiyor bir yerde.
Bunun farkındasınız değil mi?
Peki, bu değişen mizah anlayışının öncüllerinden birini tanıyor musunuz?
Hani bazen “ne oldu, ben neye güldüm şimdi?” diye kendimizi sorgulatan bazen de sırf içinde
bulunulan durum sinirimizi bozduğu için bizi güldüren biri kendisi.
Türk komedisine değişik bir pencereden bakmamızı sağlayan biri yani.
İşte bu absürt komedi biçimi kimilerine uymuyor. Hoş, zaten onun da “herkese uyan bir mizah
anlayışım olsun” gibi bir beklentisi yok.
Ama onu çok iyi tanıyın. Çünkü o, alışılmışın dışında bir iş yapıyor.
Kim mi?
Yazan, çizen, çalan, söyleyen; bir elinde on marifet olan, anlattıklarıyla bizi güldürürken
düşündüren; adam GİBİ adam, Feyyaz Yiğit’ten bahsediyorum.
Buyurun!
11 июн 2022
