Zgadzam się, przeszedłem te drogi...w handlu.od sprzedaży pościeli , jamników z Berlina,papieru toaletowego i ,styropianu.A teraz mam 50 lat i jestem wiarygodny.. doświadczenie...może masz towar.. sprzedam go.pisz priv
Jestem w MLM czyli tym softmarketingu, dziękuję za tego liva. Mega treść i mega prawda o tym jak nas sprzedawców widzą i jak niszczymy własny wizerunek bezsensownym działaniem.
Jak sie ubrać na spotkanie z klientem jesli pracuje w branży finansowej? Sprzedaje polisy na życie, na majatek, ubezpieczenia oc i majątku, ziem. W większości przypadków klienci czują dystans kiedy jestem elegancko ubrana. Prosze podpowiedzieć jakie kolory ubrań budzą zaufanie klientów.
Cześć, zainspirował mnie twój filmik. Jestem partnerem biznesowym i mam pewną koncepcję żeby zainteresować potencjalnych inwestorów. Chciałbym zapytać co o tym myślisz gdyż trochę mam wątpliwości. Jak mogę napisać na priva?
Jeśli ja miałbym na facebooku znajomego, który bez przerwy wpycha n tablicę info o swojej pracy, to w dwie sekundy blokuję jego informacje (nie pokazuj od tego użytkownika) i już. On pokazuje, ale juz dawno nikt go nie ogląda.
@@froniu może w kilku przypadkach tak będzie, jednak większość ofert osoba kupując w kieruje do swojego zwierzchnika ten zaś oczekuje minimum 3 ofert i wówczas wybierają sprzedawcę. Sposoby o których mówisz sprawdzają się może przy bezpośrednim kontakcie np w sklepie ale branża techniczną to zupełnie inny poziom zakupów często za duże pieniądze gdzie najważniejszym kryterium jest cena i czas, gdzie tabelka decyduje o wyborze ...pozdrawiam
Karol, przez godzinę praktycznie nie patrzysz w obiektyw. Kontakt wzrokowy to chyba ważna rzecz?? Teoria jest fajna, ale to w praktyce sprzedajesz. Pozdrawiam
33:50 - tutaj muszę się z tobą zgodzić. Pierwszy mój komentarz pod twoim filmem w którym się zgadzam, ale już spieszę z wyjaśnieniami. Za komuny, której z racji wieku nie pamiętasz, o pieniądzach sie nie mówiło. Zresztą pieniądz był kiepskim środkiem nabywczym i ludziom na pieniądzach nie zależało. Ważniejsze były towary. Jak rzucili do sklepu materace do pływania, to moja mama kupiła 17 materacy pompowanych na wodę. (nie takie plastikowe jak dzisiaj, ale takie i do namotu i do pływania). I te materace były doskonałym środkiem płatniczym. Schowane pieniądze dzisiaj miały wartość 2000 litrów paliwa, a za kilka tygodni kupiłeś za nie już 1500 litrów. Nikt nie trzymał złotówek. Lepiej było wódkę kupić i schować na dnie szafy, niż trzymać pieniądze. kto miał możliwość kupić marki, albo dolary, ten był w luksusowej sytuacji, a kto nie miał znajomych, lub rodziny za granicą, ten inwestował w towary. Jakiekolwiek, bo jak już pisałem wszystko było lepsze niż pieniądze. Do sklepu prócz pieniędzy potrzebne tez były kartki żywnościowe (ot socjalizm i idea żeby wszystkim po równo) i nawet one miały większą wartość niż pieniądze. W latach 90tych już o pieniądzach mówić było można i mówili. Ale jak mówili. Czym kto więcej miał, tym bardziej sie z tym krył, bo zarabiali złodzieje, gangsterzy, zapzedani komunie aparatczycy i pseudoprzedsiębiorcy którzy dorabiali sie na ludzkiej krzywdzie. Więc chętnie kupowali anteny satelitarne (czym większa tym lepiej), 30 letnie fordy, kolorowe TV, odtwarzacze wideo. Każdy szpanował na całego w myśl zasady: "wór złota wysypie ludziskom przed ślipie, postawie se pański dwór", ale zapytany zawsze mówił że pieniędzy nie ma i bida w domu. Zawsze. Po części tłumaczyłem to skromnością, a po części przyzwoitością. W końcu człowiek który się nakradł nie miał ochoty chwalić się tym co i gdzie ukradł. No ale lata mijały, Polakom powodziło się coraz lepiej i każdy nadal narzekał na swój cięzki los. Raz... dosłownie raz i przez jeden dzień postanowiłem mówić po amerykańsku. Nie narzekać, zdrowie w porządku, finase w porządku, w pracy w porządku i jestem zadowolony. Zatrzymałem samochód przed sklepem i spotkałem kolegę, a może bardziej znajomego ze szkoły podstawowej. Nie widziałem go z 15 lat i miło mi było że go spotkałem. Okazało sie że mieszka w pobliżu i wstępnie ustaliliśmy, że może się kiedyś w pubie na piwko zgadamy i pogadamy o starych czasach. Jednak na pytanie : co u ciebie słychać?. Odpowiedziałem że wszystko dobrze, mam dobrą pracę, dobry samochód i na zdrowie nie narzekam. Zapytał o finanse i odpowiedziałem że tutaj też nie narzekam. Na chleb mi nie brakuje. I usłyszałem pytanie: To może byś mi pożyczył z 300 zł do dziesiatego? I jak teraz mu powiedzieć że nie mam?? No jak?? Powiedziałem że od pożyczania pieniędzy są banki, a ja właśnie dlatego mam pieniądze, ponieważ ich nie pożyczam. Dowiedziałem się że jestem frajerem i samolubem, po czym były już kolega się obraził i poszedł. Jakbym to ja był winien, że on wszystko przechla w dwa dni i później nie ma na piwo i fajki. To był ostatni raz, kiedy powiedziałem że mam pieniadze. Teraz narzekam jak wszyscy. Jest ciężko, nie ma jak odłożyć i kasy mi brakuje. Po takim wstępie nikt nie zapyta o pożyczkę. Zresztą dobremu koledze w 2014 roku pożyczyłem 30 000 ma rok i do dzisiej nie oddał. Nie mam ani pieniędzy, ani kolegi.
@@froniu Na sąsiadów wpływu nie masz. Kupujesz mieszkanie i dopiero patrzysz, kto się wprowadza. Na znajomych ze szkoły, z wojska, z pracy też wpływu nie masz. Spotykasz kolegę z technikum, którego nie widziałeś 15 lat i pyta o pieniądze. Trochę słabo. Kolegów w pracy też nie ty zatrudniasz.. no chyba że sam zatrudniasz u siebie. No a kolega był przez lata dobrym kolegą. Pożyczyłem mu pieniądze i nadal był dobrym kolegą. Przestał nim być, kiedy się o pienidze upominałem. No bo on nie ma i skąd ma wziąć. Ja powinienem to zrozumieć, że on nie m, a nie ciage wypytywać. I nie jestem z tych, co umówił sie na zwrot za rok, a pyta co tydzień od dnie pożyczki. Ja umówiłem się na spłatę za rok, a marudzić zacząłem po 3 latach.
Firma X sprzedaje usługi, przegrywa z konkurencją na każdym polu, który chce użyć jako zaletę swojego produktu a do tego jest droższa, jedyne co ma to sentyment i tym chce grać a nawet najdłużej będący z nią klienci połapali się jak są dymani, nie mogą liczyć na napływ nowych klientów bo klient jest świadomy a poza tym praktyki sprzedażowe są dalej z przed kilku lat a "relacje z klientem" załoga traktuje jak farmazon dla idealistów. Kpina z klienta, pogarda wręcz na dziale sprzedaży, handlowcy chcą być wilkami z wall street, podejście ich jest taki, że łapiemy frajera a potem co będzie to będzie. Czym pracujący tam handlowiec, który stawia pierwsze kroki może zagrać żeby odnieść sukces?
Trochę nie wpunkt , jeżeli kobita amatorsko dobie placek w domu zrobi i zaniesie do sklepu to zaraz musi być masowa produkcja ? ;) hmmm reszta może być
Moim zdaniem ludzie nie lubią sprzedawców między innymi dla tego że ten rynek popsuła pewna grupa dawniej istniejących akwizytorów którzy wymuszali na swoich klientach kupno poprzez zagadywanie klientów,nie dopuszczanie ich do głosu,wciskanie towarów często kiepskiej jakości bez żadnych gwarancji et cetera et cetera często stosując metodę buta w drzwiach,przykłady można by mnożyć,nie sterty doprowadziło to do takiej nieciekawej sytuacji jaką mamy obecnie.
