Με τρένο θα ξενιτευτώ Με πλοίο θα σαλπάρω Και σε γυαλί χρωματιστό Την λύπη μου θα πάρω. Θα πέφτει δάκρυ στο γυαλί Και στα Ταταύλα χιόνι Κι η μάνα μου Ανατολή Στη Δύση θα με διώχνει Μα να μου γράφεις Σαϊμέ Να μη με λησμονήσεις Να λές χαλάλι σου καημέ Όσες ζωές κι αν ζήσεις Θα φύγω δίχως γιατρειά Κι ούτε που θα ξέρω Ποια έχω μάνα ή μητριά Παντού θα υποφέρω. Στη γέφυρα του Γαλατά Θα σ' αποχαιρετήσω Και στη ζωή θα με κρατά Ό,τι σ' εσένα αφήσω Με τρένο θα ξενιτευτώ Με πλοίο θα σαλπάρω Και σε γυαλί χρωματιστό Την πόλη μου θα πάρω. Τη θάλασσα του Μαρμαρά Το κύμα του Βοσπόρου Όταν θα τρέμουν τα νερά Σαν φύλλα Φθινοπώρου
С влак ще мигрирам С кораб ще отплавам И на цветно стъкло Жалбите си ще поставя. Ще капят сълзи в чашата И в снега на Таталас И майка ми Изтока На Запад ще ме отведе Но да ми пишеш Сайме Не ме забравяй Да кажеш, прощавам ти мъките Колкото и животи да живееш Ще си отида без лек И нито ще знам Какво имам, майка или мащеха Винаги ще страдам. На моста Галата Ще ти кажа сбогом И живота ще продължи Какво, и да те оставя С влак ще мигрирам С кораб ще плавам И на цветно стъкло Ще взема града си. Мраморното море Вълната на Босфора Където водите ще треперят Като есенни листа
