O son sahnede bir anlığına da olsa annemin olmadığını, öldüğünü farzettim. 26 yaşında kazık kadar herifim, böğüre böğüre ağladım. O küçük boncuk kız sesini annesine her duyuramayışında bir sigara yaktım amk. Efsaneydi. Sağol CS
Ben Halit geç olacak ama neyse, sen istediğin gibi yorumlayabiliyorsun aslında ama gizli sonun gösterdiği cutscene’e göre bu kızımız annesini kaybetmiş, biz ise onun kafasının içinde geçen, daha doğrusu psikolojik dünyasında yaşadığı 5 acı evresine tanık oluyoruz. Renkler bu evreleri betimlemek için kullanılmış. İnkar, öfke, pazarlık, depresyon ve kabullenme. Kız sonunda acısıyla yüzleşip annesinin kaybını kabullenmeyi öğreniyor ve yaralarını sararak yoluna devam ediyor. Tabiki heykel tamir olmuş gözükse bile çatlaklar kalıcı.
Herkesin kendince bir anlam çıkarabileceği ve bu anlamı inanılmaz duygularla yükleyebileceği bir başyapıt.Göze ve kulağa aynı anda bu kadar uyumlu bir şekilde hitap etmek zor bir iş.Gerçek anlamda bu senenin en iyi oyunu.CS'den izlemek de ayrı bir keyif.
Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
Alt yapı isteyen derin bir oyun. Sanat ekibi oyunu sıradan bir platform oyunu olmaktan bambaşka bir düzeye çekmiş. Bu oyunu oynamak size çok yakıştı Can bey.
''A'' ya basıp oturup ağlayasım var.Oyun oynamadık sanat deneyimledik resmen.Para için bunu yapamazsın .Oyunu tutkuyla yaptıkları her sahnesinden belli.
@@sinnombre8288 yani bu oyunda asil mesele konusu degil daha cok oyunun muzikleri gorselleriyle sana essiz bir deneyim yasatmasi gibi düşünebilirsin ama en basit tanimiyla bu kizimiz annesini kaybetmis o heykel annesi oluyor (gizli bir sahne var orda anliyoruz bunu ) bu acıyı atlatirken ki aşamaları izliyoruz en sonunda bu kaybını kabul ediyor ve ilerliyor boyle biraz da sana ne hissettirdigi onemli
@@sinnombre8288 Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
Beynimle kalbimi kontrol ettirmek istiyorum, çünkü beynim coşkudan erimiş, kalbim de onun yerine geçmiş olabilir. Enfes bir oyun 10/10 abicim ben oyunda puan kıracak tek bir çizik bile görmedim nitekim elle çizilmiş oyun. İnsanlığa güvenim tazeleniyor şöyle eserler görünce.
Yahu izleyeli aylar geçti, dönüp tekrar izledim yine aynı burukluk aynı mutluluk CS gibi ben de sonunda sadece sustum izledim oyun söylenecek her şeyi söylüyor zaten. Yüreğine sağlık CS, iyi ki oyun oynuyorum dedirtiyor bu oyunlar
!!!SPOİLER!!!! Ben tuhaf bir şekilde, özellikle sonlara doğru, kaybedilmiş bir anne özlemi duygusuna kapıldım. Kaybedilen anneyi bir kez daha görmek için bazen zirveye ulaştık içimiz umutla doldu bazen de en dibe düştük umutsuzlukla yüzleştik, umutsuzluğun verdiği engellerle yüzleştik, yeri geldi dostlarımızın yardımı ile kurtulduk bu umutsuzluktan, yeri geldi kendimiz tek başımıza kalktık ve yürüdük zirveye doğru. Renkler bize umut ışığı olurken, küçük boncuklar da biriktirdiğimiz küçük dostlukların bize uzattığı eller. Söylediğimiz şarkı ise annemizin anısına bir ağıt. Son olarak da anneye son bir dokunuş, bir öpücük ve kabulleniş. Oyunun sonunda ''In Memory of my Mother '' yazsa kafayı yerdim herhalde. Yine de bu şekilde düşünerek izleyince duygu yoğunluğu fena çarptı sonunda. Ellerine sağlık CS iyi ki senden izlemişim. Kapanış olarak da Yeni yıl sana yeni yıl bana yeni yıl bize kutlu olsun
@@yasarkoroglu1094 Yarım saat önce keşfettim onu da, anne teorim biraz daha anlam kazandı, gerçekten harika bir oyun, çok derin duygular yaşattı bana. Teşekkür ederim bilgilendirmen için.
@@BurakBahar. Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
İzlerken resmen içime buruk bir sakinlik işledi. Müzikleri olsun, çizimi, animasyonları olsun her şeyiyle büyüleyiciydi. Bu oyunu anlatmak için en uygun tanım sanırım büyüleyici. Hiçbir şey söylemeden çok şey anlatıyor. Ve bu oyunu hakkını vererek oynayabilecek birinden izlediğim için ayrı bir mutluyum.
İnanılmaz bir sanat eseri ve inanılmaz etkileyici bir son . Çok farklı okumalar yapılabilir , sanatçı anlatmak istediğini hem bu kadar iyi anlatıp hem de tüketicinin doldurması gereken boşlukları o kadar iyi vermiş ki insan kalbinden vurulmuşa dönüyo . Teşekkürler Can abi
annesinin ölümünü kabullenememiş.Acıları ile karanlık renksiz bi dünya yaratmış.Ama hep bi ışık arayışındaymış.Işıkları topladıkca acıları ile yüzleşmiş.O siyah kuş acısıydı onu takip eden .Acılarını olumlu bi yönde kullanmak da ona kapılıp hayatı zehir etmek de senin elinde.En son bunlarla yüzleşip, acılarımızla da yaşayabiliriz mesajını veriyor.
Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
Şuraya 2018'in en iyi sayılan oyunlarını toplasan tek tek sanatsal bir şekilde tokatlar.
5 лет назад
O müzikler, hatta o müziklerin zamanlamaları, tam zamanın da tam bir punch time. Sürekli müziklerini dinliyorum iş yerinde. Ve bu oyunu o kadar güzel sessiz (tabi ki olabildiğince) oynamışsın ki, eline sağlık Can.
IGN; 6,5 çünkü fortnite gibi eğlenceli değil, duygusal ve sonlarda gözlerimizi yaşartan bir hikaye ve sanat şöleni sunuyor. Heykeller soğukta büzüşse 10/10 du... Böyle bir güzelliği bize tanıttığın için teşekkürler sayın Can SUNGUR! ❤
Benim düşünceme göre oyun, heykel olarak gördüğümüz annenin kızını kaybetmesi sonrası olayı kabullenme sürecini anlatıyor. Annenin diğer bölümlerde yas tutar vaziyette heykelleri görünüyor. Ne zaman kabullenmeye çalışsa karanlık onu içine çekiyor ve daha çok kırılıyor. En sonda kızıyla yaptığı düet de onu tekrar bir araya getiriyor ve ölümünü kabullenerek kızının yıldızlara yükselişini izliyor. Ben oyunu ilk jahodan sonra senden izledim CS.En yakın zamanda satın alıp kendim de bi kere bitiricem. 3 gündür yatmadan soundtracki açıp dinliyorum. Uzun zamandır bi oyun böyle etkilememişti beni.
Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
Oyun sana hiçbir şey söylemeden, fark ettirmeden o kadar usulca ve derinden anlatıyor ki her şeyi. Son sahnede gözyaşlarına boğuldum ve neden ağladığımı ben de bilmiyordum. Teşekkürler CS, bana böyle bir deneyimi yaşattığın için.
Yemin ederim uzun zamandir bunun tarzi bir oyun videosu izlemek istiyordum, bu tarz oyunlar beni tamamen kendi dusuncelerimin icinde surukluyor, adeta kendimle konusma firsatini yakaliyorum, CSnin bu oyunu hakkettigi gibi oynamasi beni cok daha fazla mutlu etti, bu tarz oyunlarin cogalmasi dilegiyle baska bir seride gorusmek uzere
Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
Abi anladığım kadarıyla oyunun konusu bir şekilde insanın "kendiyle yüzleşmesi". Ve sen bu şekilde kapalı bir anlatımı olan, derin okuma gerektiren eserleri çok beğeniyorsun ki bunu "Annihilation" için de söylemiştin. Bu tip eserler maalesef hazırcı ve reçeteci toplum tarafından beğenilmediği gibi bir de yerin dibine gömülüyor. Annihilation'ı izledikten sonra gördüğüm yorumların büyük bir kısmı filmin bir saçmalık olduğuyla ilgiliydi. Oysa böyle eserlerde dediğin gibi derin okuma yapmak lazım. Şu güzelim oyunda tek bir diyalog yok ama o kadar çok şey anlatıyor ki.
Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
14:50 dikkat ettiniz mi bilmiyorum ama ana karakterimiz sessizliğe boğulduğunda farklı bir ses geliyor ve annesinin heykelinin ağzı ciddi manada yavaş bir şekilde hareket ediyor (sanırım annesinin sesi) . Ve ardından siyah olan şey neyse uzaklaşıyor ve ardından ana karakter kurtulduktan sonra koşarak annesine katılıyor.
Kaybedilen bir anne ya da kaybedilen bir çocuk her ikisi de o kadar yüreğe işliyor ki hele son sahnedeki küçük kızın ışıklar içinde gidip gözden kaybolması yok mu, insana bugüne kadar kaybettikleri ve özlem duydukları geliyor. Normalde ölümün de hayatımızın bir parçası olduğunu bilirim ve kabullenirim ancak duygularımızı yönetmek bazen o kadar dayanılmaz oluyor ki ve inanıyorum ki hiçbirimiz kaybettiklerimizin acısına alışmıyoruz. Öylece duruyor ve zamanı her geldiğinde tekrar açılıp, tekrar kanıyor yarası. Harika bir oyun, gerçi oyun demeye de dilim varmıyor ya, bence tam şaheser. Her karesine aşık oldum. Çiziminden, müziğine, kareografisinden, konunun işleyişine kadar hepsi teker teker inanılmaz. Bir de sevgili CS'den izleme keyfi de eklenince. Sana da sonsuz sevgiler CS.
Bitirir bitirmez hemen buradan da izleyeyim dedim, daha da etkilendim. Tabi bir de kırlangıcın bazı kültürlerde ölen kişilerin ruhunu taşıdığını öğrenmemle daha vurucu oldu. Bir süre daha yutkunurken zorlanacağım gibi.
Adeta terapi gibi bir oyundu. RU-vid gibi bir mecra için fazla kaliteli bir içerik olduğu beğeni ve izlenme oranından da anlaşılıyor zaten. Şuana kadar izlediğim oyunlar içersinde kesinlikle ilk 5 de yer alacak Gris. Tanıdığım bu tarz içerik seven herkese de önereceğim. Böyle görsel ve işitsel sanatlarla dolu bir görsel medya içeriğinin desteklenmesi ve bilinmesi gerekiyor. Çıkardığım bir çok anlam oldu ama hepsini kendime saklamak istiyorum :) Teşekkürler Can Sungur.
Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
2018'de Jahrein'den izledim. İlk defa bir oyunu özledim ve bir yıl önce senden izledim. Tahmin et CS yine özledim ve buradayım. Terapinin ötesinde bir oyun. Renklerin konuşması, seslerin tınısı... Galiba bir daha buraya geleceğim. Senede bir gün. Seneye yine burada görüşür müyüz CS?
Oyunun bence en güzel yanı, kendi içindeki gelişiminde hikayeyi istediğimiz gibi yorumlayabilmemiz; fakat her halükarda ,o kadar sanatsal açıdan yoğun olmuş ki, oyunun gerçekliğini çok güzel benimsiyoruz.
Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
Diyalog vesaire bir şey olmadan kendini anlatabilen bir oyun.Oyunu duydum ve izlemek istedim senin kanalına denk geldim dedim neden olmasın.İyi ki demişim.Harika bir şeydi ya.Tarifi biraz zor.Senin için 2018 in en güzel oyunu oldu belki ama ben 2019 a çok güzel bir oyunla girmiş oldum.Umarım bu tarz güzel indie oyunları görüp oynayabiliriz sürekli.Oyundan anlamayan insanların oyunlara verdiği puanların ne kadar değersiz ve anlamsız olduğunu suratımıza vurdu GRIS.Bu insanlar yüzünden belki buna benzer şaheserler gözümüzden kaçıyor.Harikaydı.Teşekkürler :)
Ya bu ne kadar muazzam bir oyun ne kadar muazzam çizimler ne kadar muazzam müzikler sesler ses efektleri görsel efektler animasyonlar bir oyun bu kadar akarak gidebilir mi yahu? Bu oyunu izlememe vesile olduğun için teşekkürler CS. En kısa zamanda satın almalıyım.
Bu seri tanıtım amaçlıydı hani. Güzelliği ile coşturan, dramıyla ağlatan, müzikleri ile insanı huzura erdiren bu oyuna puanım 6/10. Çünkü support kasılmıyo.
İlk bölümü izler izlemez dedim ki: BU OYUNU BEN OYNAMALIYIM! İyi ki de demişim. Benim de oynadığım en 'tuhaf hissettiren' oyun oldu kendileri. Bir final tepkine bakmaya geldim. Nedense izlerken daha da tuhaf hissettim. Bu oyunu tanıttığın için tşk cs
oyuna bugün yeni başladım bakim sonunda ne oluyor dedim ve bu oyun bana çok duygu yaşattırdı son sahneyi izlerken ve içimde bir huzur hissi oluşturdu..
Çok geç başladım ama başladığım an hemencecik bitti :') teşekkürler cs bu oyunu bize gösterdiğin için yapımcılara da teşekkür ediyorum böyle güzel bir oyunu çıkartırları için...
Bugün ilk kez oynadım ve bugün bitirdim animasyonlar ve sanatlar gerçekten dediğin gibi uçmuş. Parkur ve puzzlelar da çok hoşuma gitti eğlenceliydi ama asıl müzikler çok mükemmeldi bana göre.
Abi, bu oyunu ilk kez sen oynarken görmüştüm ve hayran kalmıştım. Erteleye erteleye neredeyse senden iki yıl sonra oynadım ve bitirdim bugün. Oyun beni o kadar etkiledi ki... Neyse çok duygusal şeyler yazmaya gerek duymuyorum ama sadece sana teşekkür etmek istiyorum. Oyunu bitirir bitirmez "Bir de Can abi nasıl tepki vermiş acaba finalde?" diye bana merak ettirdiğin için, bugüne kadar sayısız oyunla beni tanıştırdığın için ve bazı zamanlar fikirlerimiz uyuşmasa dahi, ciddi manada oyun/dizi/film (hatta genel olarak hayat) bakış açımı değiştirdiğin için sana çok teşekkür ederim. Umarım en güzel yerlere gelirsin, istediklerini gerçekleştirerek mutlu bir yaşam sürersin çok sevgili Ceren ablayla ❤️
Bence grisin annesi degil, gris kendisi öldü. Ve annesi onu kaybettigi icin kirildi. Gris annesinin hayalinde ona yardim etmeye, hayata devam etmeye yardim ediyor. Annesi depressionda. Ama sonunda kabuleniyor ve grisi birakiyor. Onun ucin oyun öyle bitiyor. Kirilnis annesinin hayatina renk geri veriyor, hayata devam etmesine yardim ediyor. Cok duygulu bir oyun. Grisi cok seviyorum! Almanyadan selam!
Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
Şu oyunun fiyatını belirlemem gerekse inanın belirleyemem çünkü hem paha biçilemez güzellikte bir oyun hemde bu oyunun herkes tarafından oynanması lazım.
Ben oyundaki karakterimizin annesini kaybetmiş olduğuna ve bununla bir türlü yüzleşemeyip yoluna devam edemediğini düşünüyorum. Son bölüme gelene kadar sürekli bu acının vermiş olduğu zorluklarla (oyun başındaki fırtınalar, kırlangıcın kovalaması, su altında kovalayan yılanımsı varlık) yer yer yüzleşip (bu yüzleşmeyi tam olarak yapmıyor) kaçmakta karakterimiz. Fakat en sonunda kaçmıyor ve yüzleşiyor. En son kısımda acceptance achievement ının açıklaması da artık annesinin ölümünü kabul edip yoluna devam edişi olarak yorumladım. En son sahnede annesiyle son kez vedalaşıp fakat onu unutmayarak yoluna devam edişiyle sonlanan bir şaheser olmuş. Her izleyişimde o son sahne içimde birçok yoğun duygu uyandırdı. Bu oyunu oyundan çok bir sanat olarak değerlendirmek lazım. Bu yapımda emeği geçen herkesin eline sağlık. Olağanüstü müzikleri için Berlinist'e teşekkürü ayrı etmeyi borç bilirim. Sen de güzel bir şekilde oynadın abi, senin de ellerine sağlık. Oyun dünyasında bu tarz yapıtların çoğalması dileğiyle :)
Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
Oyun ,Elizabeth Kübler-Ross'un Kaybın Beş Aşaması (Şok/İnkâr - Öfke - Pazarlık - Bunalım - Kabullenme) baz alınarak tasarlanmıştır. Oyunun başlangıcından itibaren Gris'in karşılaştığı heykellerden beşinde bu aşamalar sırasıyla kaydedilir. Oyundaki bütün 'anıları' (memento) topladığımızda yine keşfetmemiz gereken gizli bir odacıkta Gris'in geçmişinden bir kesit izleriz (Bu anılar aynı zamanda gökte çizdiğimiz yolun taşlarıdır da.). İzlediğimiz bu kesitte heykelin kime ait olduğunu görürüz. Bu kişinin Gris'le arasındaki ilişkinin gerçekte ne olduğuna dair yapımcılar bir açıklamada bulunmamıştır. Oyuncuların çoğu bu kadının Gris'in annesi olduğuna ve oyunun annesini kaybeden Gris'in iç dünyasındaki yas tutma sürecini yansıttığına kanaat getirmişse de durumun tam tersi olduğunu; asıl yas tutanın kaybın ardından parçalanan ana heykel ve oyun boyunca kederli duruşlarla boy gösteren diğer heykellerle temsil edilen kadın olduğunu, bu kadının oyun boyunca Gris'in öldüğünü/gittiğini kabul etmeye direnç gösterdiğini, bu direncin karanlık, balçık keder canavarıyla simgelendiğini, Gris'in ruhunun ve/veya anılarının bu kadının bu kaybı kabul etmesine yardımcı olmaya bir yandan da keder canavarından kurtulup bu dünyadan öteki tarafa göç etmeye çalıştığını düşünenler de vardır. Her bir oyuncu için oyun farklı anlamlara gelebilmektedir. Kaybın Beş Aşaması ve oyunda kullanılan renklerin anlamı ile ilgili sağlam bir değerlendirme videosunu buradan izleyebilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-A-UD-aW2tpg.html
Madem son bölüme kadar geldik izledik oyunun soundtracklarını içeren Spotify listesini hak ettik arkadaşlar. Bu da benden bi ‘güzellik’ olsun buyursunlar; open.spotify.com/album/2YMWspDGtbDgYULXvVQFM6?si=Mj8FSKcXSlGZtNlYqZyP8g
Uzun zamandır bu kadar güzel bir oyun oynamamıştım.Oynadıktan sonra gelip bir de finali CS'un gözüyle göreyim dedim. Şimdi 1. bölümden seriye başlıyorum :)
abi oyunların gerçekçi yada amacının olmasın gerek olmadığı cebimizden 20 tl çıksa bile gidip bir oyun alıp eve yürüyüp pc veya konsola takınca gerçekçi veya amacı olusun olmasın o oyunları oyanken aldığımız zevkleri hatırlarsak bunu gibi oyunlar hakkettikleri değerler alacaklar bence.
Senin "seleste" diye seslendiğin oyuna da aynı gözle bakıp tamamını oynasan aslında onun da güzelliklerini göreceksin. Bu oyuna benzer yanı olduğundan söylemiştim.
