خانم رحیم پور عزیز، شما رو به عنون یک خبرنگار حرفه‌ای و البته دلسوز برای کشورمون ایران و مردمش، قبول دارم و بابت اذیت‌هایی که از هردو طرف (رژیم دیکتاتور ایران و بعضی مخالفان بی‌هویت و رادیکال) متحمل شدید، متاسفم. خیلی براتون احترام قائلم و دوستتون دارم. در ضمن کارهایی که برای ارتقای فرهنگ عمومی در پادکستتون و این چنل انجام میدین رو گاهی دنبال می‌کنم، اگه به زبان انگلیسی باشه که به تقویت زبانمون کمک کنه خیلی بهتره برام.
