Het verhaal van Marian 

Hij was niet alleen, hij was bij jou, onder je hart, hij was nooit alleen. ❤ een warmere en veiligere plek bestaat niet. En je bent al mama ❤

Jeeetjeee wat ontzettend zwaar van blijdschap yes ik ben zwanger tot zoveel immens verdiet😔 je bent een top mama ! Mama ben je voor altijd . Je hebt zoveel gegaan voor je kindje .

Lieve moeder van Siem 😢 wat kan er veel gedachten in je op komen en je doet geloven dat het allemaal aan jullie lag 😢 lieverd het hoort er allemaal bij gevoel en gedachtens maar leer ze uit elkaar te halen hoor ,je hebt geen schuld je hebt jezelf helemaal gegeven om er alles aan te doen om siem te mogen dragen . Wat is Siem blij om te mogen leven ook al was het kort in jou moederschoot van onvoorwaardelijke liefde. Wat ben jij een lieve mam die Siem bekent maakt naar ons toe . Je gaat er niet aan voor bij dat dit kleine kereltje ook deel uit maakte van het leven in jou moederschoot . Ik hoop dat je zorg gekregen hebt en dat je er nu anders in staat lieve moeder van Siem. Ik heb hem een klein beetje mogen leren kennen ❤ik vind jou heel moedig . Ik geloof dat Siem in de Hemel is en dat je hem eens terug gaat zien❤

Jullie zijn de beste mama en papa, en blijven dit ook. 🌻

Och lieverd hij was niet alleen, hij was op de warmste plek omringt door Liefde ❤

Marian je bent waardevol. Je bent en blijft de moeder van Siem. Twijfel niet aan jezelf. Ik snap de moeite en verdriet. Gun je en neem de tijd om te rouwen.

Wat ongelofelijk mooi verteld, door jouw verhaal kan ik een klein beetje begrijpen hoe een moeder zich voelt als haar kind overlijdt. ❤

Wat een ongelofelijk groot verdriet… 💔💙 Ik gun je enorm dat je gedachte over dat Siem alleen is dood gegaan zal omgroeien naar de gedachte dat jij, zijn mama, niet dichterbij hem had kunnen zijn, dan je op dat moment was. Jouw buik was zijn vertrouwde wereld. 🌈

Wat een SUPER MAMA ben je! Siem was zo mooi❤️

‘Alleen toen hij stierf en hem in je armen willen hebben’… de mooiste, intiemste en warmste plek om te sterven is in mama’s buik. Met mama’s hartslag als vertrouwde muziek in je oren. Mama.. je hebt niets verkeerd gedaan. Je hebt precies gegeven wat je op dat moment kon; een warme buik waarin Siem zich thuis voelde. Je bent een lieve mama. Twijfel niet aan jezelf.

Hele dikke knuffel voor jullie🥰

Zoveel verdriet... en zoveel herkenning. Bijna hetzelfde verhaal. Ons zoontje met 30 weken verloren en het zwaarste als moeder moeten doorstaan💔 Heel veel liefde en kracht voor jullie 💫

Oh lieverd wat ben je sterk. Vind t zoo erg... 😢😢 Siem is altijd bij je en heel trots op jullie. K wens jullie alle goeds sterkte en knuffels. Wens voor jullie alsnog een rainbowbaby🍀💫🦋💙

Je hebt me enorm geraakt. Ook wij verloren onze zoon. Elk gevoel dat je omschrijft herken ik de gedachtes, de eenzaamheid, het schuldgevoel. Voor mij is het 8,5 jaar geleden. Maar de herinnering als de dag van gisteren. Dank voor het delen van jouw verhaal ❤

waarom moet die vreselijk storende muziek erbij op de achtergrond😏

Als een kindje in je sterft omring je het met je hele lichaam, dichterbij kun je niet zijn , het blijft altijd moeilijk en doet pijn voor mij zelfs na 38 jaar, sterkte en verwijt jezelf niets dapper dat je je verhaal deelde

Lieve Marian, mijn hart brak toen je zei: “het ging al zo moeilijk. Misschien was het gedoemd om te mislukken en hadden we er niet eens aan moeten beginnen”. Ik hoop echt dat je inmiddels zelf voelt dat het echt gewoon hele erge botte en vreselijke pech was. We leven helaas in een maatschappij waarin steed meer mensen denken dat alles een reden heeft en goed is, maar soms gebeuren er dingen echt gewoon door pech. Dingen die niet goed zijn en die vreselijk veel pijn doen. Natuurlijk is het fijn als je kunt voelen dat je in elk geval een zwangerschap mee hebt mogen maken, maar dat jij nou net een zorgelijke zwangerschap moest meemaken die eindigde met een kindje dat niet heeft mogen leven buiten de buik is gewoonweg vreselijk. Dat heb je echt nergens aan verdiend. Dat is gewoon echt hele erge pech. We zouden daar eigenlijk een woord voor moeten hebben. Voor pech die verdergaat dan pech. Ik hoop enorm dat je op welke manier dan ook ook moeder mag worden na een fijne zo zorgeloos mogelijke zwangerschap van een kindje dat met niet te veel moeilijkheden zo blij mogelijk leeft en dat “gewoon” 83 wordt of wat de gemiddelde levensverwachting ook is. Zodat je ook niet meer bang en eenzaam hoeft te voelen dat anderen je niet als moeder zien. En je al je liefde kwijt kunt. Kunt voelen dat t ook jou gegund is. Maar voel je ajb nooit schuldig oid. Je hebt echt niets verkeerds gedaan. Alles doen om maar zwanger te worden toont juist aan hoe graag je Siem wilde en wat je voor hem over had. Je bent de beste moeder geweest die Siem zich kon wensen. Want je zorgde ook al voor hem toen je zo je best deed om zwanger te worden, toen je besloot om hem gewoon te laten komen (overigens is elke keuze die op zo’n moment gemaakt wordt er meestal een uit liefde) en toen je hem met heel je hart verzorgde in zijn bakje water en hem liefdevol in zijn kistje legde. En elke dag die je nog aan hem denkt ben je nog steeds zijn liefste mama. Vergeet dat nooit.

Siem is nooit alleen geweest. Siem was bij jou, in je buik, in je hart en in je ziel. En ookal voelt het niet zo, het is niet jou schuld. Je bent mama van een prachtige zoon! En ik weet zeker dat Siem trots is op jullie. Heel veel sterkte ❤❤❤

wat verdrietig zeg maar wel dapper hoe jullie ervoor gezorgd hebben tot laatste toe

Je bent een geweldige mama❤️❤️

❤🙏zonder woorden 😢

Wat heb je je verhaal mooi gedeeld, zo sterk.

Lieve Marian het is niet jou schuld. Ik hoop echt het aller mooiste en het allerbeste voor jou en je man.

Niemand neemt je de titel 'moeder' nog af! Dat ben je. Ook al is jouw kind er fysiek niet meer, onder je hart gedragen met jouw hartslag rustig ingeslapen en voor altijd in het hart, neemt niemand je dit af! Jij verdient het ook om mama te zijn en je zult het nog een keer ervaren. ⭐️ Twijfel niet aan jezelf en vraag jezelf niet af; 'waarom'? Dit is niet eerlijk tegenover jezelf én Siem. Laat los wat naar is geweest en houdt vast aan hoop en liefde die je hebt gevoeld vanaf het eerste moment van je positieve test tot het laatste moment van Siem. Alles kan. Wonderen bestaan. Je ziet het niet, maar het komt goed. 🌟

Lieve mama en papa van Siem…liefde gaat voorbij de dood…jullie blijven voor altijd verbonden….zeker weten…Siem was kortbij je toen hij stierf, korterbij is onmogelijk, want hij was bij je hart, letterlijk en figuurlijk.

Je bent een geboren moeder❤

Vreselijk verhaal.. ik wil je meegeven dat je een fantastische moeder bent van Siem !!.. en hopelijk kun je de schuldgevoelens los laten... en dat je ooit ook moeder mag worden van een 2e kindje ❤

wat verdrietig mooi om te delen is niet te filmen zo erg dit verlies

je bent moeder en zal dat altijd blijven❤ daarom is het zo mooi dat de stichting van stil geboren kindjes nu bestaat het ontmoeten van lotgenoten draagt zo mooi bij om het een plekje te geven , en je kindje levend te houden door de herinnering die droevig is ,maar ook weer bijzonder op zijn eigen manier❤

Lieve Marian, dit is te moeilijk om alleen te dragen, dank voor het delen. Sterkte samen met allen die je lief en dierbaar zijn.

❤❤❤❤

❤❤

❤❤❤❤❤❤

❤

❤❤❤❤❤

🙏🙏🙏

Jou lieve Siem lag dicht onder jou prachtige❤toen hij overging. Liefdevoller kan niet op het ritme van mamma heengaan direkt naar de engelen 👼🏼

Natuurlijk ben jij mama en dat blijf je de rest van je leven

💔

De achtergrondmuziek is ronduit storend . Zo totaal onnodig.

❤❤

❤️

❤️❤️

❤

❤

❤❤

❤

❤

❤

❤

❤