Je zou denken: Bavo en Pauline beleven daar 24u op 24 de tijd van hun leven. En dat is absoluut waar. We beseffen maar al te goed dat dit een gekke reis is en tot nu toe gaat alles goed. Maar soms moet je eens in de shit belanden om écht te voelen dat het ook anders kan zijn. Dus kwam er ineens stront uit Bavo’s doucheputje.
Blijkbaar was het niet Bavo’s schuld, want ook Pauline haar badkamer stond volledig onder water. Dat heb je met van die douches zonder douchebak. Maar het putje werkte ook gewoon niet mee. Behoorlijk kak ja. Zeker als je begint na te denken over wiens kak dat nu eigenlijk was.
Om dit moment zo ver mogelijk achter ons te laten, reden we weg van de Tour, naar een andere plek waar ook iets belangrijk bezig was. In Les Gets was Mathieu van der Poel gigantisch goed aan het rijden in de Wereldbekermanche. Dus van de tropische warmte reden we naar een skigebied. Waar het ook tropisch warm was.
Bavo sprak met Mathieu en vroeg hem hoe hij erin slaagt zijn sneakers wit te houden. Daarna trokken we de berg op, om de wedstrijd van dichtbij te bekijken en te zien hoe Jens Schuermans zijn beste race reed. Bij Mathieu liep het iets anders, maar bon. Wie nooit een slechte dag heeft, werpe de eerste steen.
Van Les Gets recht naar Albi, waar Wout Van Aert de zege zou pakken. Daar waren wij niet bij, want we wilden eerst met Fabian gaan praten. De man die de gele, witte, groene en bolletjestrui elke dag drukt voor de volgende rit. We hebben zelden zo geboeid geluisterd naar hoe iets gedrukt werd.
Fabian maakte speciaal voor ons de bolletjestrui van Tim Wellens voor de volgende rit klaar. Bavo en Pauline mochten er zelfs eens aankomen. (Bavo liet het truitje daarna per ongeluk vallen. Sorry Tim.)
Recht naar het hotel dan, om deze video af te werken. In de file hoorden we hoe Wout Van Aert ondertussen won. Frustrerend, maar ah. De volgende keer zijn we erbij. Parijs is nog ver hé.
15 июл 2019
