Hala içimizde yeri aynı, ama o bizi silmiş.Ne yapak bizim içimizde hala anıları taze,sanki kapı açılınca giriverecek gibi.Elbette dünyanın düzeni bu, gelmeyecek,adını bile anmayacak biliyorsun ama sol göğsün altında çırpınan o yüreğin unutması mümkün mü?
