Allah rahmet eylesin, ne kadar mutevazi, ne kadar sevgi dolu, ne kadar iyi enerjiye sahip birisiydi. Hep gozlerden uzak, sadece isini yapmaya calisan, hep guzel ve kendine has bir tazi olan isler yapan cok ozel bir sanatciydi.
Ben seni nasıl anlatayım bilemiyorum.Sanatınla, Atatürkçülüğün ve yurtseverliğinle bu toprakların yetiştirdiği en büyük sanatçıların başında geliyorsun.Seni çok özlüyoruz.Işık ve sevgiyle...🖤💫🙏
Ölümü beni en çok etkileyen SANATÇI...Sanatçiliginin yanısıra iyi bir İNSAN olması..İlhan İrem çocukluğum,gençliğim,gözyaşlarım...Saygıyla ve rahmetle anıyorum...
Böyle sanatçılar, insanlar gerçekten kalmadı ne yazıkki şimdiki sanatçıları görüyoruz ego tatmin ediyorlar İlhan ağabey yüzünde hep bir tebessüm tüm içtenliğiyle konuşuyor mekanın cennet olsun güzel insan..
@@meralbasaran1788 Yeşilçam filmlerine kısmen hakim olduğum için İlhan İrem'i de biliyorum özellikle bizim evde kaseti vardı annem ev temizlerken , bulaşık yıkarken sürekli dinlerdi kulağımıza pelesenk olmuştur İlhan İrem:)
gazetelerde, net sitelerinde okusaydım, haberim olsaydı hastahanede ziyaretine gitmek isterdim. cenazesine de gidemedim. ama İlhan İrem hep kalbimizdeydi, hep onun sevgi dolu, içten, romantik şarkılarıyla büyüdük, albümlerini satın aldım, kitaplarını okudum. Günümüzde saçma sapan popüler ciklet şarkılar yerine ben yine de İlhan İrem şarkıları dinliyorum. Şu vahşi kapitalist sisteme başkaldıran romantik don kişot, hiç magazin haberlerinde yer almazdı, gerçek bir sanatçıydı. Değerinin bilinmesini, senin yolundan gidilmesini isterim. Seni seviyorum İlhan İrem. Işık ve sevgiyle.
Bizlere nasıl saygı ve sevgi çerçevesinde eğlenilmesini öğreten adam:ÇETİN ÇEKİ. Büyük usta İLHAN İREM büyüklüğün sanatın asla tartışılmaz! Işık ve sevgiyle...
Saflığı yüzüne vurmuş güzel insan ve örnek sanatçı İLHAN İREM seni ilkokul yıllarımda dinledim ve kalbime soktum beynime kazıdım çünkü çok duru bir sesin vardı ama şimdi yoksun ve ben buna hala inanamıyorum çok üzgünüm çookkk,seni dinlerken gözyaşlarımı tutamıyorum.Huzur içinde uyu mekanın CENNET olsun.
Çok erken kaybettik yapacak daha çok güzel işleri besteleri vardı çok üzgünüm sesi şarkıları insanda terapi yapıyor ışıklarda uyu sevgili İlhan İrem bam başka bir boyutta yeniden güzel şarkılarını dinlemek güzel kalbini hissetmek şimdilik hoşçakal ışık ve sevgiyle 💜
İlhan abi seni çok seviyorum akrep Nalan’ı barış mançoyu Aysel güreli Ayşen gruda yı adile teyzeyi Kemal Sunal abiyi hepiniz bırakıp gittiniz bizi burada😢
Çok güzel bir program dı yıllarca seyrettik spor müzik komedi her şey vardı Hıncal Uluç un kahkahası ile tanıştık hatta yarışma dahi vardı hatırladığım kadarıyla ne iyi ettiniz Çetin çeki ile hayatımıza giren bir deyimdi adeta daha dün gibi zaman şu gibi geçti
mukemmel bir muzik adami ve vokal degil fakat cok naif, kibar , aydin bir insan... Turkiye'de yasayan insanlar arasinda kalite anlaminda ilk 100'e net girer.
Ön planda olmamak, her programa çıkıp röportaj vermemek belki kendi tercihiydi ama, çıktığı sayılı programdaki kısıtlı zamana geçmişte yaptığı çalışmaları, değişim sürecini ve ileride yapacaklarını aceleyle sığdırmak durumunda kalması çok üzücü. Keşke ona daha fazla yer ve zaman ayırmayı akıl eden medya kuruluşları olsaymış...
Eskiler insanları komşulukları hayatı akrabalıkları dizileri programları sanatı sanatçıları bambaşkaydı şimdi de böyle değerler olsa harika olur eskiler başka
Düşünsene o zaman tek kanal; Cuma akşamı ailece oturmuş bunu izliyorduk işte... Sonra Ezel'ler, Çukur'lar... sonra Türkiye çok değişti. Değişir tabi, zor bile dayandı! :)
Kerpiç bir ev, sıvası dökülmüş bir oda ve 7 kardeş... 3 kız, 4 erkek. Haaa bu arada en büyük abla evlenmiş, en büyük abi de çocuk yaşta alıp başını gurbete gitmiş. Toplasanız 9 kardeş yani. Anne ve baba 11 kişi... Abilerden kimi Hakkı Bulut dinler, kimi Orhan Gencebay. Teyze çocuklarından kimisi Müslümcüdür, kimisi Ferdici... Ve büyüdüm. Lise çağlarıma geldim. Abim, İstanbul üniversitesi'ni kazandı. Sömestr tatiline geldiğinde İlhan İrem'in 2/3 kasetini de getirmişti. Beraber dinledik. Orhan ve ferdi ile yorulmuş kulağım ilk önce garipsedi tabi...hayvan terliydi ve yemiyordu. Olmuyordu, İlhan İrem müziği bana göre değildi. Müthiş bir kıskançlık ve abinin kazandığı üniversiteyi ben de kazandım. Abim gibi giyindim, onun gibi sigara içmeye başladım. Ama ona yakışanlar bana yakışmıyordu. Onun gülüşü güzeldi, benimki komik... O, şiirler okurdu, vurgu filan yapardı, ben dinlerdim. Komik şeyleri severdim. Leman dergisinde komik karikatürler okurdum.abi devrimci tabii... Ben saygı duyardım devrime, solculuğa ama o kadar enerjim yoktu ki... Bana kadar enerjim vardı. Bir de kızları çok severdim. Her gün birine aşık olurdum. Ama aşık olduğum kızların dahi bundan haberi olmazdı. Anlayamazsın, insnalar bir kadinla ya da erkekle nasıl yıllarca, onyillarca beraber olabilir ki... Yağmurlu bir ekim günü, İstanbul üniversitesi'nden çıktım ve Beyazıt meydanına inerken yağmur ayrıştırmaya başladı. Sahaflarin hemen orada sokakta güzel bir demli çay icerimz yağmur diner eve giderim dedim ve ilk demli çayımla beraber yağmur kendini hissettirdi. Çayımı yudumlarken birden kasetçilere gözüm takıldı. İlhan İrem'in fotosu vardı. Bir 60'lik bir de 90'lik kaset... Arada çok bir para olmayınca 90'lik kaset aldım. 30 dakika bana adeta bedavaya gelmişti. Öğrenci evinde menemen yaparken, Jean Paul cartre'ın bulantı kitabını okurken, Kafka'nin milena'ya mektuplarını anlamaya çalışırken hep ilhan irem vardı küçük teybimde... Şairin dediği gibi "ne kadınlar sevdim..." Hepsi de İlhan İrem şarkıları gibiydi... Guzeldiler. İstanbul yağmuru gibiydiler. Yapraklar sararır Yedikule başka bir hüzne bulanirdi. Yedikule'nin cengiz Kurtoğlu sözlerinin hakim olduğu duvarlarına, "Sen hiç sensiz kalmadın ki...!" Diye yazmıştım. Yıllarca o duvara okula gidip gelirken baktım, baktım, baktimmmm... İstanbul'un yağmurlarında hep İlhan İrem vardı. Benim toprak kokulu evime de köyüme de bu kadar uzun yağmur yagmazdi ki... İstanbul'u da yağmurları da Beyazıt'taki kızları da İlhan İrem şarkıları ile sevdim...
