İyi üniversiteyi ne iyi yapıyor? 

Merhaba aslında sınav sonrası öğrencilerin kendini doldurabileceği müzikleri, filmleri, belgeselleri...paylaşmanızı çok isterdim. Sizin gibi donanımlı bir hanımefendiden istifade etmek isteriz

Gerçekten haklısın abla bence kaliteli üniversiteyi seçmeliyiz çünkü bizim ülkemizde hangi bölümü okursak okuyalım geleceğimizi garanti altına alamıyoruz bari kaliteli bir üniversiteye giderek alanımızda en iyisi olalım.❤

inanılmaz bir video, vakit ayırıp emek harcadığın için teşekkürler.

İyi bir üniversite vizyon demek, paradigma değişimi, beceri setleri demek, fırsat demek! Çok faydalı bir paylaşım^-^

Beklediğim video geldi. 🎉👀

Kansas “Dust In The Wind” en sevdiğim şarkıdır, sözleri muhteşem!💙

dedikleriniz ne kadarr güzel birkaç videonuzdan buralara geldim size çok ısındım, iyi bir eğitimde insanların önemi bence de çok fazla bunu çook çok güzel anlattınız. bazen sanki bir şeylere geç kalmışım gibi hissetsem de üniversite yıllarınızda sizin de yeni tanıştığınız şeyleri dinlemek çok güzel hissettirdi 🫶 ben de sonuçları bekliyorum boğaziçi hedefliyorum bu yolda örnek aldığım kişilerden biri sizsiniz artık lütfen deneyimlerinizi paylaşmaya devam edin ❤

Sıdıka Hanım video için çok teşekkürler, deneyimlerinizi dinlemek çok güzel ve faydalı. İstanbul'a gitmek isteyen bir öğrenciye ODTÜ yazdıracaksınız :))

Yorumlardaki "Üniversite okumak mantıksız, zaman kaybı, üniversitenin öğrettiklerini 1 yılda teknoloji sayesinde öğrenirim diyen arkadaşa ithafen yazıyorum". Bu konu hakkında bende düşüncelerimi ve deneyimlerimi paylaşmak isterim, uzun yazdığım için mazur görün, bende mezuna kalmış birisi olarak kendi düşüncelerimi ve deneyimlerimi, ereğimin niçin üniversite okumak olduğunu detaylıca anlatmak ve muhakeme etmek isterim. Çalkantılı bir lise döneminden geçtim; 9. sınıfta aylaklığımdan ve başıboşluğumdan ötürü sınıfta kaldım, 9. sınıfı ikinci kez okurken, gene içimde okumak için bir motivasyon olmamasına rağmen sadece sınıfı geçmek için azıcık çalıştım ve geçiyordum, notlarım yükselmişti ancak araya korona girdi. 9.sınıf böyle geçti 10.sınıf da korona ile bitti. 11. sınıfda okullar açılınca ve korona azalınca, hem ingilizce kursuna gidiyor hem de nasıl olduysa başıboşluğumun yerine azimli ve kendini sorgulayan bir öğrenci olmaya başladım, bu şekilde, sınıf arkadaşlarım da aşırı tembel olduğundan 64 ortalama ile sınıf birincisi oldum. Çokta iyi bir puan değil netice de ancak kendime dair inançlarım ve yargılarım hakkında yanıldığımın farkına vardım. 12. sınıfda dış görünüşüme biraz takık olmam ve zamanında da ailemden bazılarının da hem dış görünüşlerine takık olması; böyle bir çevrede büyümem ve benim dış görünüşümle dalga geçilmesi sebebiyle, kendimi kötü hissetmeye ve görüntüme takıntılı olmaya başladım, okula gitmediğim, anlık sinirlenip kendime zarar vermeye kadar istekli olduğum ve kimsenin bilmediği zamanlar oluyordu. Derken ailemle tartışma ve evden kaçma sonrasında 12. sınıfda açık liseye geçip liseyi bu şekilde bitirdim. Liseyi bitirdiğimde kendime ne bildiğim hakkında bir soru sordum, lise bana neyi, neden öğretmeye çalıştı ki, okul dediğimiz şeyin amacı ney ? Bana zorla ders öğretmekten ve canımı sıkmaktan başka ne yaptı bu kurum ? Bu sorunun cevabına o zamanlar ulaşamadım ancak şunu farkettim ki sayısalım berbattı ve dersleri dinlemediğim için temelim sıfırdı, sözelim ise bunun tam tersine çok iyiydi. Derslerle ilgilenmediğim zamanlarda bile edebiyattan, felsefeden, coğrafya ve tarihten ortalama notlar alıyordum hatta felsefeden 70 üzeri alırdım genelde (şu anda felsefe temel ilgi alanımdır). Tüm bunlar oluyorken benim aklımda hiçbir zaman bir üniversite hedefi yoktu, talih de öyle denk geldi ki akrabalarımızdan birisi ciddi bir iş kurmaya hazırlanıyordu. Babamla da anlaşıp bu işte beraber çalışacaktım; derken iş olana kadar 5-6 ay bekledik ancak adam işi kurmaktan vazgeçti ve bizle arayı bozdu. Ben açıkta kaldım, üniversite sınavına 3-4 ay kalmıştı ve ne okumak, niçin okumak istediğimi bilmiyordum. Bu yüzden 2023 senesinde sınava girmedim, ardından bir arkadaşım vesilesiyle felsefeye merak saldım. Onunla kendi çapımızda sohbetler gerçekleştiriyor, bilime, felsefeye dair konuşuyorduk ve benim ilgi alanım iyice felsefeye yöneldi. Kitap okumaya da başladım ve Nietzsche'nin zerdüştünden çok etkilendim. Ondan sonra tamamen felsefeye dayalı bir merakım ve ihtirasım vardı. Beni temel olarak üniversite de felsefe bölümü okumaya iten itki buydu, işin parasında, sosyalliğinde ( münzeviyimdir, ayda 3-4 çıkarım, zaten psikolojik sorunumla başa çıkmaya çalışıyorum) ya da network olayına karşı ilgili değilimdir. Beni üniversite hedeflemeye iten tek şey felsefeyi okumaktan aldığım zevk, merak ve öğrenmeyi olabildiğince sürdürmekti. Anadolu üniversitesi felsefeyi hedefleyip kendime 5 aylık bir çalışma programı hazırladım ve yukarıda anlattığım gibi, dersleri dinlemediğim için sayısalım sıfırdı. Sırf felsefe okumak için matematiği sıfırdan, toplama çıkarmasından okumak için bir kamp açtım, çalıştım. Derken araya d vitamini eksikliği, kalp çarpıntısı, birkaç cilt hastalığı ve ailemin felsefe okumama karşı olan tavrı dolayısıyla kendimi depresyonda buldum. 2 ay boyunca d vitamini eksikliğim, kemik ağrılarım geçene, yataktan kalkabilene kadar niçin çabaladığımı unuttum ve çabalamayı bıraktım. Ailemde felsefeye hoş bakmadığı için farkında olmasamda motivasyonum da kırılmıştı, disiplinimde. Ailemin ve benim isteyebileceğim bir bölüm olarak psikolojiyi seçtim ancak çalışamadığım için ve başta hedefim çok yüksek olmadığı için ücretli okumaya karar verdim, ailemle de anlaştım. Her neyse sınav sonrasında psikoloji tutmadı, atatürk üniversitesi felsefe tuttu, derken bende erzurum olduğundan dolayı gitmek istemedim ve şimdi mezuna kaldım. Şimdi hedefim daha yüksek ve önümde çalışmak için 9-10 ayım var ayrıca bu dönem içerisinde yaptığım hatalardan da kendime farkındalıklar çıkardım, " ne olursa olsun merakımın peşinden gideceğim, başkalarının empoze ettiklerinden değil" gibi. Şimdi olaya genel hatlarıyla bakar isek benim okul okumak istememin tek sebebi felsefeden aldığım haz ve meraktı. Yani senin cümleye girişindeki "üniversite okumanın hiçbir mantığı yok" sözü gayette doğru ancak biz sadece mantıktan oluşan bir yaratık değiliz. İnançlarımız, değerlerimiz, duygularımız, dürtülerimiz; bunlar bizim varlığımızı oluşturan ve hayatta kalmamız için mantıktan fazla payesi olan şeylerdir. Örneğin bu kadar rasyonel bir canlılığın azımsanmayacak derecede bir oranı sigara öldürür yazısını gördüğü halde neden sigara içiyor; çünkü içindeki sıkıntıyı bastırmak ya da farkında olmadan/olarak bağımlı olduğu için o an bir davranışta bulunması gerekiyor ve bu davranışın o kadar da rasyonel olması gerekmiyor. İkinci argümanın da aynı şekilde "tamamen zaman kaybı", ben bunu tamemen "mantık paradigması"nda sıkışmış bir yorum olarak alıyorum. Neyin zaman kaybı olup olmayacağına kişi kendi hayatı için kendisi karar verir, herkesin yapmaktan zevk aldığı bir iş, yatkın olduğu bir alan vardır ve kişi bunu çocukluğundan itibaren soruları sorma, konuşma biçiminde ya da davranışlarıyla belirtir. Senin için zaman kaybı olan bir şey, bir başkası için 10 yılını seve seve vereceği bir şey olabilir. Bir diğeri, "Üniversitede 4 senede öğrenebileceğin teorik bilgiyi yapay zekayla ve/ya online kurslarla maksimum 1 senede öğrenirsin" Burasına katılıyorum ancak şu da varki biz bir işle ne kadar uzun süre uğraşır isek, o iş hayatımızda o kadar uzun süre yer eder, uzun süreli hafızaya geçer. İkincisi bir sosyal çevre içerisinde öğrenilen bilgilerin yarattığı tatlı bir rekabet ve dayanışma ortamı vardır, bu ortamla birlikte kişiler kendi ilgi alanlarına ilgi duyan kişilerle bir araya gelir ve ortak bir amaç uğruna daha akılda kalıcı ve tatminkar bir deneyim elde ederler. Neticesi bir şeyin kalıtsal veya uzun süreli denen hafızaya geçmesi için kişinin emek vermesi ve niyetini bilmesi gerekir. Öyle her şeyi 1 senede öğrenebilmek mümkünse neden herkes Leonardo da vinci gibi hem geometri, hem anotomi, hem mühendislik, biyoloji, astronomi, matematik, gibi bir sürü alanda yetkin değil de sadece 1-2 alanla ilgileniyor ? Ayrıca bir şeyi örğenmekle iş hiçbir zaman bitmez, o bilgi sende sadece malumat olarak kalır ve 3-4 ay sonra unutmuş bile olursun. Bilgiyi sadece finansal karşılığına bakarak değerlindiriğinde o bilgi sende kalıcı olmaz ve derinleşmez, hayatının sadece o kısmında işe yarar, bir dahada bir işe yaramaz. Bu hoş bir şey midir ? 4 Senenin karşılığında hayatımda kendimi keşfetmenin zevkini, huzurunu ve tatminini alıyorum, eh bunun yanında karşılık olarak bir işim olursa da güzel olur tabii. "Üniversitede öğrendiklerinin %90'ını iş hayatında kullanmıyorsun zaten." Bu da tamamen doğru değil bugün üniversite okuyan insanların % 60'ından fazlası mezun olduğu bölümle ilgili bir alanda çalışmıyor, bunun temel sebebi bu. Çalışanlarda iş hayatlarında bu bilgileri kullanıyordur, laftan dolma sözlerle konuşmayalım bence. Çocukken bende arkadaşlarımdan duyduğum "matematiği ileride iş yerinde nerede kullanıcam sanki" sözünü tekrarlar dururdum ama bu sırf başkaları söylediği için doğru olmuyor. Önce o bölümü okuyan ve o işle uğraşan insaları incelemek lazım belki de kullanıyorlardır, büyük ihtimalle de evet. Genel olarak para hakkındaki hislerimi de söyleyeyim çünkü içinde bulunduğumuz popüler medyanın bize dayattığı ve Türkiye'nin toplumsal durumu yüzünden geldiğimiz vaziyette para önemli bir olgu haline geldi. Para bir yere kadar lazım, aç kalacak değiliz sonunda. Ancak çalışmaların da gösterdiğine göre örneğin bugün Amerikalı bir vatandaşın 60.000 Dolara kadar gelir artışı ile mutluluk seviyesi arasında pozitif korelasyon var. Ancak 60.000 dolardan sonra adama yatlar da alsan, milyar dolarlar da kazandırsan mutluluğu sadece geçici olarak artıyor. Bu yüzden benim görüşüm kısacası parayı neden kazandığının bilincinde olmak ve tutarlı olmak. Ayrıca cebimde fazla para varken huzursuz oluyorum, durduk yere hepsini harcayasım geliyor, bu yüzden parayı çekmecemde saklarım kendimden.

Son iki-üç videonda mikrofon aldığın için teşekkür ediyorum 😄

Hocam biraz da ODTÜ'yü yerdiğiniz videolar çekebilir misiniz? Sıralamalar bu sene de öne çekmesin ve ben de girebileyim diye :) Teşekkürler.

Ah be odtü hayallerim sanırım elimden kaydın gittin :(

Abla hala kafam karma karışık. Sürekli tıp mı yoksa Endüstri mühendisi mi arasında gidip geliyorum. Sizin Tıp mı Mühendislik mi videonuzu da izledim ama hala kafam çok karışık. Benim ilk hedefim ekonomik bağımsızlımı sağlamak ve yurt dışına çıkıp orada yaşamak.Aslında ben doktor olmayı çok istiyorum ama tıp çok zor diyorlar ve günde 100 e yakın hastayla uğraşmakta beni tıptan caydırıyor. Evet garanti bir meslek ama sırf garanti diye bu kadar zorluğa değer mi bilmiyorum. Mühendisliğe gelecek olursal ben hiçbir zaman kendimi bir mühendis kafasında hissetmedim biraz daha açmam gerekirse yaratıcı bir zekaya sahip olduğumu sanmıyorum. Birde ülkemizde birçok işsiz mühendis var evet onlar belki kötü üniversitelerden mezun ve kendilerini geliştirmemiş olabilirler işte bende bundan korkuyorum ya kendimi geliştiremezsem ve işsiz kalırsam diye. Yardımcı olursanız çok sevinirim.

Müthiş video, ama şunu not etmek istiyorum ben de . Ben ODTÜ mezunu oluyorum 2 güne, ama bomboş biriyim açıkçası. Tembellik yaptım çok açıkçası, hayallerim hayal kırıklığına dondu ve tek sebebi benim. O yüzden hayallerinizi ertelemeyin adım atın hemen , bir de sağlığınıza çok dikkat edin kuzularım. Güzel yıllarınız olsun ❤

Ben mentorlük sansimi denemek için yorum yapıyorum sizi severek izliyorum

merhaba sıddıka abla, büyük ihtimalle 3 4 ay sonra bir hazırlık sınıfında olacağım. hem de ingilizceye dair sadece bir avuç lise düzeyinde kelime bilirken. acaba ingilizce öğrenmek için tavsiyelerden çok, üniversite hazırlık İngilizcesine önden bakınmak için tavsiyeler verebilir misin?

ESTIEM hakkında ne düşünüyorsunuz hiç katıldınız mı ?

Yeni mezun olmuş biri olarak arkadaşlara ufak birkaç tavsiye vermek istiyorum. Çağımızda bilgiye ulaşmak çok kolay bundan dolayı tercih yaparken önceliğiniz şehir, üniversite, bölüm ve sırasında olmalı. Hem üniversitenin hem de şehrin size sunduğu imkanlar çok önemli. Üniversite demek 4 duvar arasında 4 yıl geçirmek değil. Sosyal becerilerinizi geliştirmek ve kaliteli insanlarla çevre yapabileceğiniz bir yer aynı zamanda. Ben küçük bir ilçede doğup büyüdüm üniversiteye kadar aynı şehirde yaşadım ve okudum bundan dolayı sosyal hayatta geri kaldığımı fark ettim üniversiteye kadar. Üniversiteye geçince İstanbul’a geldim açıkçası ilk iki yıl dersleri geçebilecek kadar çalıştım vaktimin çoğunluğunu eğlenmeye, gezmeye ve arkadaşlarımla vakit geçirmeye harcadım. Konser, tiyatro, festival, sinema, kariyer etkinlikleri ne bulduysanız gidin (bunlar için elbette para gerekiyor part time haftada 2 gün çalışsanız asgari düzeyde eğlenmek için yeterli) 3. sınıfta kurumsal bir firmada uzun dönem staja başladım hem iş hayatını tanıdım hem de teknik beceriler ve para kazandım 4. sınıf hem okul hem iş zorladı ama sonunda mezun oldum. Dönüp baktığımda dolu dolu üniversite hayatı yaşadığım için çok mutluyum çünkü giden zaman ve gençlik bir daha gelmiyor. Ayrıca en az 1 yıl yurtta kalmanızı öneririm çünkü orada tek başınıza sorumluluk almayı ve hayatınızı yönetmeyi öğreniyorsunuz aynı zamanda çok fazla yaşıtınızdan insan tanıdığınız için sosyal yönünüz gelişiyor. Sınavlar geçilir, okul bir şekilde biter siz kendinizi geliştirin vaktinizi doya doya değerlendirin zaten mezun olduktan sonra ömür boyu çalışmak zorundayız

Biz.

selamlar hocam. bugün yks sonuçları açıklandı ve sıralamam tıpa yetmiyor. açıkçası mezuna kalmak veya devam etmek arasındayım tavsiyeniz nedir bunu soracaktım. bir de istanbul üniversitesi endüstri mühendisliğine sıralamam yetiyor tercih yapacaksam da burayı yazmayı düşünüyorum. üniversite iyi güzel de endüstri mühendisliği nedir iş imkanı var mı buradan mezun olanlar ceo falan mı oluyor bilgilendirirseniz çok sevinirim ❤

Su an ben de üniversite tercih dönemindeyim ama sanirim hedefime ulaşamadim 5-10k hedeflerken 30k bekliyorum ne yaparim bilmiyorum ustelik zor bir donemden geciyorum hicbir şeyden keyif almiyorum hic de iyi hissetmjyorum neden buraya yaziyorum bilmiyorum cok yalniz hissediyorum her yil bi zorluk yasiyorum cok yoruldum artik hep sevdiklerim yanimda olsun ve bir daha acı çekmiyim istiyorum aglamak degil gulmek istiyorum cok sacma buraya yazmam cok uzgunum

merhaba hocam, hacettepe ve ytü sizce iyi birer üniversite mi?

Artık günümüzde üniversite okumanın hiçbir mantığı yok, üniversite okumayın. Tamamen zaman kaybı. Üniversitede 4 senede öğrenebileceğin teorik bilgiyi yapay zekayla ve/ya online kurslarla maksimum 1 senede öğrenirsin. Üniversitede öğrendiklerinin %90ını iş hayatında kullanmıyorsun zaten. Onun yerine liseden sonra direkt hayata atılın ve yapay zekayı hayatınıza entegre etmeye çalışın. Teorik bilgiyi yapay zekayla, online kurslarla, pratik bilgiyi ise tecrübeyle kazanın. Amacınız en kısa zamanda finansal özgürlüğünüzü kazanmak olsun. Maaşlı çalışan olarak asla finansal özgürlüğünüzü kazanamazsınız unutmayın.